این صفحه به بهائیان احتصاص دارد
مروری بر تعالیم آئین بهائی
خوانندگان عزیز در هفته پیش مختصری از چگونگی اداره جامعه جهانی بهائی صحبت کردیم و به عرض رساندیم که هدف از همه تلاشها رسیدن به وحدت عالم انسانی است و قول دادیم در این هفته نیز بیشتر به آن بپردازیم. به دو نوع نظم آئین بهائی اشاره شده:
۱- نظم اداری که مقدمه ایجاد نظم بدیع است
۲- نظم بدیع جهانی که وسیله تحقق وحدت عالم انسانی است
وحدت عالم انسانی یکی از ۱۲ تعالیم اجتماعی دین بهائی است. این تعلیم، هدف اصلی دین بهائی است. جمیع تعالیمی که در دین بهائی آمده‌است حول این محور یعنی وحدت عالم انسانی می‌گردد که به معنی اتحاد واقعی و تساوی انسان‌ها از نظر حقوق روحانی، اجتماعی، فردی و مدنی است در واقع هدف دین بهائی در این سه کلمه خلاصه میشود: وحدت عالم انسانی. امروزه خدمتی بزرگتر از ترویج وحدت عالم انسانی و صلح عمومی نیست. تا افراد از تعصّبات و تقالید آزاد شوند. به اعتقاد بهائیان تا این تعصّبات باقی است آسایش و سعادت در جهان به وجود نمی‌آید. هر چند میتوان هدف این آئین را در سه کلمه خلاصه کرد ولی در بیش از صد کتاب از آثار حضرت بهاءالله،موسس آئین بهائی، و دیگر آثار بهائی چگونگی وحدت عالم و روش آن بیان شده‌است. جان کلام اینکه وحدت عالم انسانی بدون قوّهٔ الهیّه ممکن نیست.
به اعتقاد بهائیان وحدت عالم انسانی، نیاز مشخص وبارز جهان امروز است. وحدت خانواده، وحدت قبیله، وحدت حکومت شهری و وحدت ملی ایجاد شده است واکنون هدفی که دنیا برای رسیدن به آن تلاش میکند وحدت عالم انسانی است. آشوب ناشی از برخورد قدرت‌های ملی به نهایت خود می‌رسد و دنیا که در جهت کمال پیش می‌رود باید وحدت و تمامیت روابط انسانی را بشناسد. برای رسیدن به این هدف به یک رشته تعالیم اجتماعی و روحانی نیاز هست که انجام آنها شرط لازم و کافی برای رسیدن به آن تلقی میشود. در آثار بهائی داریم که:
“…از دانستنِ خوبیِ صحّت، انسان صحّت نمی‌یابد بلکه معالجه لازم دارد حکیمِ حاذق (ماهـر) لازم دارد که مطّلع بر جمیع اسرار امراض ومعالجات باشد و به حکمت تامّ دستورالعمل دهد تا صحّت کامل حاصل گردد. … دیگر آنکه حصول هر شیء مشروط به سه چیز است: اوّل دانستن دوم اراده سوم عمل. در تحقّق هر مسئله جمیع این سه چیز لازم. لهذا ما محتاج یک قوّهٔ عظیمه هستیم که سبب اجرای امیدها شود. و این واضح است که بقوای مادّیّه این مقصد و آمال حاصل نمی‌شود … اگر بگوئیم اتّحاد وحدت عالم انسان و صلح عمومی بقوّهٔ سیاسی میشود سیاسات ملوک مختلف است زیرا منافع مِلَل مختلف است. پس جز بقوّهٔ معنویّه و قوّهٔ روحانیّه و فیوضات الهیّه که در این قرن عظیم جلوه نموده، ممکن نیست…”
به صِراحت میتوان گفت که دیانت بهائی دیانت وحدت است. درواقع آغاز وحدتی که مستمرو تا به انتها ادامه خواهد یافت. به این معنا که خلاصۀ تلاش ما این است که عالمی را، آدمی را که از وحدت بریده، یعنی از اصل خود گسسته است، دوباره به همان وحدت برگردانیم. دیانت بهائی می گوید که خود این دیانت و همۀ ادیانی که قبل از آن ظاهر شده و بعد از آن ظاهر خواهند شد، همۀ تلاش مینمایند که وحدت در این پراکندگی و کثرت ایجاد نمایند؛ بطوری که این کثرت آئینۀ وحدت بشود.
خداوند انسان را خلق فرمود که خصوصیات خودرا، منجمله وحدانیت، را در آئینۀ آن جلوه دهد. خدا واحد است و فرستادگان او(مظاهر ظهور) واسطه ای هستند برای راهنمائی خلق به وحدت، و این خلق است که با تلاش در جهت وحدت ، راهی به سوی خالق خود در این عالم پیدا میکند. چون اصول عقاید ادیان یکی است، به همین جهت میتوان گفت که وحدت عالم انسانی را همه ادیان طالبند و این جزو حقایق اصلی و کلّی ادیان است که هیچ دینی بدون آن قابل تصوّر نیست. اما تفاوت بزرگ در این است که ادیان گذشته یکدیگر را نفی کرده و دین خود را تنها راه رسیدن به وحدت عالم انسانی میدانند لذا، تا زمانیکه مردم جهان عقاید یکدیگر را حقّ ندانند وحدت اتفاق نخواهد افتاد.. اما بنا بر تعالیم حضرت بهاءالله بهائیان تمام مظاهر ظهور گذشته را به حقّ میدانند و به همین دلیل پیروان آئین بهائی در دنیا، که اکنون نزدیک به هفت میلیون هستند، ترکیبی است از همه نوع ادیان گذشته چون زرتشتی، کلیمی، مسیحی، بودائی، مسلمان و…. که تعصّبات دینی خود را کنار گذاشته و به جمع پویندگان وحدت عالم انسانی پیوسته اند. امروزه بهائیان دنیا مردم را دعوت میکنند که در راه تلاش رسیدن به وحدت عالم انسانی به آنها بپیوندند، دعوتی به منظور یاری برای نجات دنیا از پرتگاه نابودی و عمل به خواسته حق . در واقع آئین بهائی که وحدت را مرام خود نموده به صورت واسطه ای برای جلوه دادن وحدت در کثرت عمل مینماید.
نتیجه گیری مختصر اینکه وحدت عالم انسانی نمیتواند با عقاید متعدّد به ثمر برسد. این عالم با این همه ادیان و فرقه های متعدّد آنها، چگونه می توان چیزی را که خود کثیر است بتوان عامل وحدت نامید؟ پس ناگزیر باید امر خدا را، کلام خدا را و دین خدا را واحد بدانیم و به این ترتیب به وحدت اساس ادیان معتقد باشیم. بر این معتقد باشیم که آنچه از ابتدای بی ابتدا، تا انتهای بی انتها و آنچه تعلّق به این جهان دارد از کلام خدا و امر اوست و یکی بیشتر نمی تواند باشد. ما دست نیاز بسوی شما داریم که در این امر مقدّس با ما همگام شده و دست در دست هم در جهت این هدف بزرگ انسانی تلاش نمائیم.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
