شهروند – آرش عزیزی: راب فورد، شهردار راست گرای تورنتو، را احتمالا باید یکی از افتضاح زده ترین مقامات سیاسی آمریکای شمالی در حال حاضر دانست. افتضاح پس از افتضاح چند سال اخیر دولت او را در بر گرفته است و این اواخر عملا از شهرداری خبری به جز قایم شدن او از دست خبرنگارها نمی شنویم. شهرداری که دادگاه حتی تا پای عزل او رفت و تنها در دادگاه تجدید نظر بود که ابقا شد؛ که حاضر است قانون شکنی کند و علنا از آن بگوید؛ و این آخری، وقتی که دو خبرنگار معتبرِ تورنتو استار می گویند ویدئویی از او دیده اند که در حال مصرف کراک کوکائین و خوش و بش با قاچاقچیان مواد بوده است. در پی این آخرین جنجال سیاسی شش نفر از کارمندان دفتر فورد استعفا داده اند و بحران سیاسی در شهرداری به نهایت خود رسیده است.
اما آیا این به معنی پایان حرفه ی سیاسی فورد است؟
راب فورد شهردار تورنتو
باتجربه ترها می‌گویند به این سوال به این راحتی ها نمی توان پاسخ داد.
بروس دیویس، رئیس سابق هیئت امنای مدارس تورنتو، یکی از این باتجربه ترها است. او تاکتیک های فورد را خوب می شناسد چرا که در انتخابات قبلی مدیر کمپین جورج اسمیترمنِ لیبرال بود که در عین ناباوری از فورد شکست خورد.
دیویس به تورنتو استار می گوید: «حمایت از او بسیار قوی است. بسیار بسیار قوی… او با قدرت بسیار وارد انتخابات می‌شود… کسانی که قبلا از او متنفر بودند هنوز هم هستند. کسانی که عاشق او بودند هنوز هم هستند. من یک نفر را هم ندیده ام که نظرش را (بi خاطر آخرین جنجال) تغییر داده باشد.»
تا مدتی به نظر می رسید نظرسنجی ها این گمانه را تایید می‌کنند اما آخرین نظرسنجی ها که روز شنبه ی هفته ی گذشته منتشر شدند نشان می دهند شاید حمایت از فورد رو به ریزش باشد.
طبق نظرسنجی ایپسوس راید اگر انتخابات در حال حاضر برگزار می شد فورد ۳۴ درصد رای می آورد. این نشان از میزان وسیعی از حمایت دارد اما بسیار پایین‌تر از ۴۷ درصدی است که در انتخابات قبلی به او رای دادند.
فورد خود تاکید کرده که نه تنها نمی خواهد استعفا دهد که سال آینده صد در صد نامزد خواهد بود. بعضی استراتژیست ها می‌گویند یکی از مشکلاتی که او با آن روبرو خواهد بود جمع آوری حدود ۱ میلیون دلاری است که برای کارزار انتخاباتی به آن نیاز است.
یکی از سیاستمداران راست گرا گفته در انتخابات بعدی احتمالا از کسی به جز فورد حمایت می کند. او بدون افشای نام خود به استار گفت: «بی استریت او را کنار گذاشته. دنبال نامزد محافظه کار جدیدی مثل جان توری هستند تا پول شان را خرج او کنند.»
منظور از «بی استریت» شرکت های بزرگ سرمایه داری و مالیه هستند که مقرشان در خیابان بیِ تورنتو است؛ معادل وال استریت در نیویورکِ آمریکا.
اما نیک کووالیس، رئیس دفتر سابق فورد و معمار پیروزی اش در سال ۲۰۱۰ می گوید فورد مشکلی از نظر مالی نخواهد داشت. هم خود خانواده ی او ثروتمند است و هم توان بسیج حامیان متعددش را دارد.
پیش از این پیش بینی می‌شد، در انتخابات سال آینده علاوه بر فورد، چهره هایی همچون الیویا چاو، نماینده ی نیودموکراتِ مجلس فدرال، و کارن استینتز، رئیس راست گرای کنونی تی تی سی، شرکت کنند. اما با بالا گرفتن ماجرای کراک کوکائین احتمال ورود هر کسی هست.
بعضی ها می گویند این شاید اولین بار در تاریخ شهرداری است که برنده می تواند کسی خارج از گودِ سیاست شهرداری باشد چون نظر مردم به شورای شهر عموما مثبت نیست. کسی مثل الیویا چاو یا جان توری اما می تواند حمایت جلب کند.
کارشناسان می گویند حدود کمی بیش از ۵۰ درصد کسانی که در انتخابات رای خواهند داد از حومه های شمالی و شرقیِ شهر یعنی نورت یورک و اسکاربورو هستند. اتوبیکویی ها حدود ۱۳ درصد شهر را شامل می شوند و اهالی «تورنتو»ی سابق (یعنی هسته ی تورنتوی کنونی) حدود ۲۵ درصد. بقیه هم از دو شهر باقیمانده ی تشکیل دهنده ی تورنتو، یعنی ایست یورک و یورک، هستند. این نشان می دهد که هیچ نامزدی نمی تواند بدون پیروزی در حومه ها پیروز شود.
در انتخابات سال ۲۰۱۰ فورد در تمامی حومه ها قاطعانه پیروز شد گرچه رقم کلی آرایش تنها ۴۷ درصد بود. در آن انتخابات، اسمیترمنِ لیبرال ۳۶ درصد گرفت و پانتالونه ی چپ گرا که حمایت بیشتر اتحادیه های کارگری و شخصیت هایی چون جک لیتون را با خود داشت، تنها ۱۲ درصد.
