خیمه شب بازی یکی از گونه های پرطرفدار هنرهای نمایشی است که علاوه بر کودکان بسیاری از بزرگسالان هم از آن لذت می برند. در نظام ولایت مطلقه فقیه، که همه کارش وارونه و خلاف روال عادی است، از این هنر دلنشین چنان سوء استفاده ابزاری نامناسبی شده که نه فقط بزرگسالان بلکه کودکان را هم از هرچه خیمه شب بازی است منزجر و رویگردان کرده است.
این هفته پرده آخر – شاید هم پرده ماقبل آخر – خیمه شب بازی مضحک “انتصخوابات” حکومت آخوندی به روی صحنه آمد. می گویم “شاید هم پرده ماقبل آخر” زیرا بعید نیست که صحنه گردان این خیمه شب بازی – که چیزی جز توهین آشکاربه شعور تماشاگران بی تفاوت آن نیست – تصمیم گرفته باشد که به زعم خود برای ایجاد شور و هیجان بیشتر در نمایش و تعلیق اعلام نتیجه، آن را به دور دوم بکشاند و یک هفته دیگر تمدید کند. اگرچنین شود – که بعید نیست بشود – می توان گفت که استاد خیمه شب باز بیش از هر چیز دیگر بی استعدادی و بریدگی خود از واقعیت های جامعه ایران را به نمایش می گذارد.
روحانی، ولایتی، حداد عادل و عارف کاندیداهای ریاست جمهوری دوره یازدهم. سه نفر از اینها انصراف داده اند
دراین هفته، دو “عدد” از عروسک های خیمه شب بازی، ظاهرا به میل و تصمیم خود، از صحنه نمایش خارج شدند: ابتدا، غلامعلی حداد عادل، پدرعروس مقام معظم رهبری، بدون آن که قبلا توضیح داده باشد که جز “پدرعروس” بودن چه توجیه دیگری برای نامزد شدن و تایید صلاحیت داشته، به نفع ملت ایران! اعلام انصراف داد و صحنه نمایش را ترک کرد بی آن که جز خودش کسی دیگر از این ترک صحنه ذره ای احساس تأسف کرده باشد. به فاصله یک روز از اعلام این خبر بهجت اثر، یکی دیگر از عروسک ها نیز به “پدرعروس” پیوست اما این یکی بنابر خصلت عمومی دارودسته خود فراموش نکرد که از این بابت سر “ملت بزرگ و ایران سربلند” منت هم بگذارد. روز سه شنبه ۲۱ خرداد ماه، محمدرضا عارف بازیگر نقش اصلاح طلب در خیمه شب بازی ولی مطلقه فقیه، درتارنمای شخصی خود نوشت: «غروب دوشنبه بیستم خرداد ماه، مرقومه ای از جناب آقای سید محمد خاتمی دریافت نمودم. ایشان طی این نامه در مقام رهبری اصلاحات، ادامه حضورم را در صحنه انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری به مصلحت ندانسته اند». محمدرضا عارف که پیشتر هم اعلام کرده بود در صورتی که اجماعی در مورد کناره گیری او به نفع حسن روحانی صورت گیرد از آن تمکین خواهد کرد، در ادامه نوشته ی خود روغن ریخته را نذر امامزاده می کند و می نویسد: «گذشتن از حق خویش به نفع ملت بزرگ و ایران سربلند را مصداق روشن اصلاح طلبی واقعی» می داند. خدا را شکر که بالاخره یک نفر پیدا شد که درباره “اصلاح طلبی واقعی” و “مصداق روشن” آن توضیحی بدهد!
اجماعی که این اصلاح طلب ازحق خود گذشته از آن سخن گفته را می توان در بیانیه شماره ۴ مشاوران سید محمد خاتمی یافت: «در این روند با کار گروه های ویژه و انجام گفت و گوهای فشرده با نامزدهای محترم و شخصیت های برجسته ملی به ویژه آقایان هاشمی رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی و اجرای نظرسنجی علمی، درنهایت جناب آقای دکتر حسن روحانی به عنوان نامزدی که امکان جذب آراء بیشتری دارد مناسب تشخیص داده شد». البته در بیانیه این نکته توضیح داده نشده که این “مشاوران” در طول هشت سال دو دوره ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی کجا بودند تا دستکم به او کمک کنند تعریفی برای “اصلاحات”ی که ۸ سال مردم را با آن سرکار گذاشت و درنهایت هم با گفتن این که «برای حفظ نظام آمده بودم» آب پاکی را روی دست آنها ریخت، مشخص کنند. این نیز در هاله ابهام و دودی که تنور به اصطلاح انتخابات می پراکند می ماند که اگر واقعا رییس جمهوری در نظام ولایت مطلقه فقیه چیزی بیش از یک “تدارکاتچی” نیست – که به گفته رهبر اصلاحات نیست -، این همه حرص و جوش و تلاش و تقلا برای دستیابی به آن چه توجیهی می تواند داشته باشد؟!
به هرحال، با خروج این دو عروسک از صحنه خیمه شب بازی، هم جای بیشتری در صحنه نمایش برای عروسک های دیگر باز می شود و هم استاد خیمه شب باز می تواند از فشاری که به انگشتانش وارد می شود بکاهد و کمی خستگی در کند. اما، اشکال بزرگ کارنمایش دراین است که با وجود همه ترفندها و به کارگیری حداکثر امکانات نتوانسته توجه و نظر تماشاگران را به خود جلب کند و غالب آنان اگر هم از ترس یا ملاحظات دیگر بیزاری و انزجار خود را آشکارا ابراز نکنند، با بی اعتنایی و بی تفاوتی به صحنه نمایش می نگرند و پوزخند می زنند.
نورپرداز و متولی گرم کردن نمایش هم با همه زوری که زده و قصد خوش خدمتی و خودشیرینی که داشته، در ایجاد “حماسه سیاسی” موردنظر مقام معظم رهبری ناکام مانده و شاهکارهایی که به گفته خودش با هزاران ساعت کار کارشناسی به عنوان “مناظره” تدارک دیده به مضحکه و ابزار تمسخر مردم کوچه و بازار تبدیل شده اند. ژست بی طرفی و ادعای دادن امکانات برابر هم چنان با واقعیت فاصله و تفاوت دارد که حتی صدای خودی ها را هم درآورده است. نادر قاضی پور، راه یافته به مجلس شورای اسلامی از ارومیه دراین مورد می گوید: «صدا و سیما بداند انتخابات ۸ نامزد دارد نه یکی»!
با اعلام انصراف و خروج دو نامزد از صحنه خیمه شب بازی، درحال حاضر ۶ عروسک دیگر در صحنه حاضر و به ایفای نقش مشغولند. از میان این ۶ عروسک، یکی علی اکبر ولایتی مشاور ارشد بین المللی مقام معظم رهبری و از خاصان درگاه ایشان است. یکی دیگر حسن روحانی است که اجازه حضورش در صحنه برای جلب توجه تماشاگران و داغ کردن تنور است و چهارتای دیگر: محمد غرضی، محسن رضایی، محمد باقر قالیباف و سعید جلیلی همگی به سپاه پاسداران وابسته اند. نهادی که در سال های پس از جنگ با حاتم بخشی های ولی مطلقه فقیه تبدیل به یک هیولای نظامی – اقتصادی شده و اکنون نیز با تمام قوا می کوشد مانند ۸ سال گذشته حضور بختک وار سیاسی خود را نیز برجامعه تحمیل کند و به دشواری می توان گفت که بین رهبر و سپاه کدام یک بر دیگری فرمان می راند.
بنابراین، با توجه به شمار عروسک ها و شیوه چیدمان آنها در صحنه، خواندن دست استاد خیمه شب باز چندان دشوار نیست که کسی که درپایان نمایش در صحنه می ماند یکی از عروسک های سپاه است!
* شهباز نخعی نویسنده در حوزه ی مسائل سیاسی، ساکن اروپا و از همکاران شهروند است.
Shahbaznakhai8@gmail.com
