وقتی صحبت از عشق بی حد و حصر می شود، همه فکرها به سمت مادر برمی گردد. کسی که به یقین، برای خوشبختی فرزندانش از هیچ فداکاری کوتاهی نمی کند، ولی شوربختانه به طور معمول در حاشیه نام مادر،”پدر” فراموش می شود. پدری که به ندرت از او نوشته شده و با بهشتی که زیر پایش نیست، ناچار است با دلهره ها و مسئولیت هایش بدون پشتوانه اجتماعی کنار بیاید.
یکشنبه “۱۶ جون”، روز اوست. “روز پدر”. پدری که در ذهن بسیاری از ما نقش دستگاه پول سازی را داشت که با طلوع خورشید می رفت و شامگاه برمی گشت. البته دنیای امروز، شرایط دیگری را به وجود آورده و زن و مرد، یکسان برای اداره زندگی تلاش می کنند و صحبت از برابری است، اما در این دنیای پر از ادعاهای پر زرق و برق دموکراسی و شعارهای همسانی زن و مرد، مردان زیادی مورد ظلم واقع شده و از حقوق انسانی خود محروم مانده اند. شاید اگر واقع بینانه تر نگاه کنیم هنوز برای پدران، حکم همیشه دویدن بدون حق هیچ اعتراضی صادر شده است. در حقیقت در دنیای امروز دغدغه اصلی جوامع بشری احقاق حقوق زنان در زیر لوای تشکل های زنانه است. این در حالی است که هیچ منبع و مرجع قابل استنادی درباره حقوق مردانی که در جامعه زندگی می کنند، وجود ندارد. به عبارتی دیگر، هرگاه سخن از خشونت خانگی به میان می آید، نقش ها از پیش تعیین شده اند: “خشونت مرد علیه زن”.
در این ارتباط، دو زن جامعه شناس آلمانی، “سوزانه بیبل” و “الن پوخشتاین”، در نشست “میزگرد علیه خشونت خانگی” در شهر مونیخ آلمان اعلام کردند که طبق آمار ثبت شده در ۸۴ درصد از موارد این موضوع صدق می کند، اما در ۱۶ درصد دیگر برعکس است و زنان هستند که مردان را مورد خشونت قرار می دهند.
جای بسی خوشحالی است که پس از سال ها تلاش، زنان موفق شدند تا حد زیادی از خشونت هایی که علیه آنها به کار می رفت رهایی یابند، اما به نظر می رسد که امروزه زندگی برخی از زنان صرف مبارزه با مردان برای تسلط بر آنان و تصاحب جایگاهشان در خانواده و اجتماع می شود. عده ای از آنان تعریف درستی از برابری حقوق ندارند و بدینسان جایگاه پدر خانواده را به قهقهرا می کشانند. باید گفت متاسفانه نگرش های یکجانبه بدون در نظر گرفتن شرایط خانوادگی و موقعیت زندگی افراد، سبب شده عشق در اذهان عمومی از نقش پدر، به تدریج حذف شود و خاموشی رسانه ها کمک کرده تا آزارهای روحی و گاه جسمی پدران، در جایی درج نشده و به این ترتیب همیشه جایگاه “مرد”، خشن ، بی عاطفه، غیر منطقی، بی احساس و بی وفا به نظر برسد.
فردا روز پدر من و شما است. برخی از ما در چنین زمانی، از نعمت حتی شنیدن صدایشان محرومیم. برخی از ما هنوز فرصتی نداشته ایم که با آنان ارتباط صمیمانه ای برقرار کنیم و بسیاری به نام “احترام”، فاصله کلامی عمیقی با پدرانمان به وجود آورده ایم. صرف نظر از اینکه فردا چه روزی است و ما به چه کاری مشغولیم، فراموش نکنیم که پدرانمان در انتظار ما هستند. همه ما امروز را وقت داریم تا فکر کنیم چگونه می توان زندگی راحت تری را برایشان فراهم نمود؟ چگونه می توان لبخند بر لبشان نشاند؟ چگونه می توان ارتباط عاطفی گم شده در لابلای نوع تربیت گذشته را ترمیم نمود؟
و …. چگونه می توان گفت: پدرم، روزت مبارک!
منبع: www.1oo1nights.org
پرسش های خود را در زمینه بیمه های مختلف از طریق ایمیل زیر با ما در میان بگذارید.
news@insufin.com
محمد رحیمیان کارشناس ارشد بیمه و سرمایه گذاری و عضو رسمی انجمن Advocis به شماره ثبت: ۲۰۶۵۸۱۷ مشاورین متخصص بیمه و امور مالی کانادا است.
www.insufin.com
www.youtube.com/ sherkatbimeh
