طی ده سال اخیر، به برکت اینترنت و امکان سهل و آسان انتشار در این رسانه جهانی،  موج جدیدی از روزنامه نویسی،  مردم سراسر جهان

شهروند ۱۲۶۰ ـ پنجشنبه ۱۷ دسامبر ۲۰۰۹

 

طی ده سال اخیر، به برکت اینترنت و امکان سهل و آسان انتشار در این رسانه جهانی،  موج جدیدی از روزنامه نویسی،  مردم سراسر جهان را وسوسه کرده است تا نظرات، احساسات و خاطرات خویش را به کمک یک کلیک در معرض دید جهانیان بگذارند. یادداشت های روزانه در حال حاضر امر جذاب و فراگیری شده است که  به گردش  اخبار و ماجراهای محلی و بین المللی سمت و سوی آزادانه ای می دهد که قبل از این اصلا میسر نبود. یکی دیگر از اثرات مهم ژورنالیسم شهروندی در سرعت هر ثانیه ای آن است. همه چیز به سرعت توفان در یک آن قابل رویت، بازبینی و قضاوت جهانی قرار می گیرد.

هدف این گزارش انعکاس مطالب متنوعی است از سایتهای بین المللی و خیل بسیار وسیع چند ده هزار تایی سایتها و وبلاگ های ایرانی.

 

خر شدگی آگاهانه           

 

میگما، ما زنها خر نمیشیم مگه اینکه خودمون آگاهانه بخوایم: منظورم از خر شدن، این تعریف عمومی و رایج برای راضی بودن و یا تسلیم شدنه ها…!

مطلب کامل را در سایت زهرا بخوانید.

 

http://zahra-hb.com/1388/09/consciously-surrender/

 

 

 

چه واژه‌ها تلف شد         

خیلی از نوشته‌های این وبلاگ تحت تاثیر موسیقی ای که در لحظه داره پخش می‌شه نوشته می‌شن. لازم نیست هیچ کس (حتی خودم) احساس نگرانی بکنه. باید یه مدت ترک موسیقی بکنم. یادتونه نزدیک به دو سال پیش یه بار کلا موسیقی رو گذاشتم کنار. درست می‌شم. زهره موسیقی برای من. برای این حال فعلی من. این ویدیو رو تازه کشف کردم 

این رو هم ببینیم و بعد من دیگه میرم توی ترک. خلاص…

مطلب کامل را در سایت ساغر بخوانید.

http://saghar.malakut.org/archives/2009/12/post_613.html

 

سمنوی ساحلی         

 

پیکان قدیمی جلوی پایم نگه داشت. نشستن توی پیکان فرسوده‌ای که گرمای موتور از جدار آهنی‌اش بیرون می‌زند چندان لذت‌بخش نیست. تودوزی‌های این پیکان به کل از بین رفته بود و دستگیره‌ای برای بالا یا پایین بردن شیشه نداشت. احتمالاً می‌شد یک دانه از آن دستگیره‌ها را توی داشبورد یا زیر پای راننده پیدا کرد…

مطلب کامل را در سایت عصیان بخوانید.

   http://www.osyan.net/1388/09/post_1443.php

 

 

 

 

 

آیا لوسی همچنان مادر بشریت است؟

 

برگردان: ونداد زمانی

 

در سال  ١٩٧۴ متخصص انسانشناس ماقبل تاریخ(۱)  دان جانسون و دانشجوی همراهش تام گری اسکلت قدیمی ترین نوع انسان را کشف کردند. این  اتفاق در یک روز گرم افتاد وقتی که دکتر جانسون دست از نوشتن مقاله کشید و به همراه دانشجوی تیم به نیت پیدا کردن استخوان به منطقه از قبل نشانه گرفته شده در استان حدر در اتیوپی رفتند  با این امید که بعد از دو  بار جستجوی بی نتیجه شانس خود را یکبار دیگر بیازمایند.

آنها تصادفا درون گودال از  پیش کنده شده بخشی از استخوان یک  بازو را  پیدا کردند و لحظاتی بعد تکه ای از قفسه سینه، زانو و جمجمه نیز در همان محل مشاهده شد. بیشتر از صد قطعه استخوان دیگر در همان محل توسط  تیم دکتر جانسون کشف شد. با جمع آوری و سرهم کردن استخوانها به هم، جنس ماده نسل پیشرفته ای از میمون شناسایی شد که بیش از سه میلیون سال پیش با جثه یک متری قادر به ایستادن بود. قطعات گردآوری شده ابتدا تحت عنوان ال ٢٨٨-١  بایگانی شد و  بعدها به عنوان  لوسی،  به مشهورترین و  قدیمی ترین اجداد انسان تبدیل گشت. باوجود آن که انگشتان بلند دست و پای لوسی حکایت از درخت زی بودن اجداد اولیه انسان می کرد ولی فرم لگن خاصره و  زانوهای لوسی نشان دهنده توانایی این  مادر اولیه  برای سر پا ایستادن و قدم زدن بر روی زمین می کرد.

 با اعلام قطعی دانشمندان مبنی بر قدمت عمر این انسان اولیه، لوسی رسما لقب مادر بشریت را نصیب خود ساخت. متخصص انسانشناس ماقبل تاریخ آقای ویمیام جارگنز می گوید: «همه مردم در هر سنی که فکرش را بخواهید بکنید محسور لوسی شده بودند. حضور لوسی کلی از معادلات را به هم زد و برای اولین بار تکامل را برای عموم قابل لمس نمود.»

بیش از ۴٠% از اسکلت لوسی کشف و در کنار هم گذاشته شده است که در نوع خود در این زمینه بی نظیر است. نمونه کامل از اسکلت لوسی بعد از٣۵ سال هنوز جالب تر و بازگو کننده تر است از انسان اولیه قدیمی تر از او با قدمت بیش از ۴ میلیون سال(۲) و هوبیت های اندونزی که تا همین اواخر (١٣ هزار سال پیش) بر روی زمین قدم بر می داشتند. آقای جارگنز به این مسئله مهم اشاره می کند که: «لوسی بر اهمیتش و ارزشش افزوده شده است چون از طریق مطابقت دادن سایر انواع انسانهای اولیه طبقه بندی شده در مقابله با لوسی ما می توانیم قدمت تک تک آنها را بسنجیم»

مثل  همیشه گروه باستان شناس تحت هدایت غربی ها نبود که به کشف لوسی منجر شد چونکه این بار سرپرستی گروه اکتشاف بر عهده باستان شناس معروف اتیوپیایی بود و این مسئله نیز به جذابیت و ارزش اکتشاف لوسی می افزاید. از آن به بعد کنجکاوی علمی نیز امکان مشترکی شد برای همه اقوام بشر معاصر.

بزرگترین تاثیر فرهنگی لوسی در میان ملت ها در این بود که به باستان شناسی شخصیت جذابی عرضه کرد که قبل از آن وجود نداشت.  لوسی که نامش را مدیون  ترانه ای از بیتل ها است «لوسی در آسمان با الماسش…» که در کمپ باستان شناسان مرتب پخش می شد دلبستگی و توجه جهانی  موثری را  برای این رشته  علمی و مبحث تکامل ایجاد کرد.

با کشف انسان قدیمی تر از لوسی گمان می رفت که بر تب علاقه همگانی از لوسی کاسته شود. استخوانهای میمون بسیار نزدیک به انسان اولیه آردیا،  ١ میلیون سال قدیمی تر از لوسی است هر چند هنوز رابطه و  فاصله بین آردیا و  انسان های اولیه کاملا ارزیابی و ثابت نشده است، ولی همه دانشمندان می دانند که دیر یا زود لوسی موقعیت اولین نسل انسان را از دست می دهد. وقتی امکان این اتفاق را در برابر دکتر جانسون کاشف لوسی گذاشتند او به این نکته ظریف اشاره کرد: «لوسی هم خوشحال خواهد شد که اجدادش کشف شوند.»

 

منبع:

*Brandon Keim, Humanity, Meet Lucy. She’s Your Mom, Wired magazine       

۱-Paleonanthropologist

۲- ۴.۴-million-year-old Ardipithecus ramidus

 

http://zamaaneh.com/morenews/2009/11/post_1140.html

 

v.zamaani@gmail.com