(قرارداد سری کالین پاول – عبدالله گول)
بخش اول
مقدمه:
قیام سراسری مردم ترکیه علیه حکومت که از پارکی در شهر استامبول (گزی پارکی) آغاز گردید و تا به امروز به اشکال و با ابتکارات بسیار متنوع ادامه یافته است، به نام “حرکت مقاومت” Direniş Hareketi و به عنوان توده ای ترین حرکت در تاریخ معاصر ترکیه به ثبت رسید.۱
حرکت مقاومت، نه تنها پایه های حکومت AKP را به لرزه درآورد، بلکه سبب تکانی عمیق در تاروپود جامعه گردیده و صف بندی بزرگی را در میان نیروهای سیاسی ترکیه موجب شد. حکومتAKP که تا همین دیروز به علت اجرای خواست ها و برنامه های درازمدت حامیان غربی خود (آمریکا و اروپا) در ترکیه و منطقه، مورد حمایت بی چون چرای آنها بود، با آغاز حرکت مقاومت، یعنی مخالفت سراسری مردم با برنامه های آمریکا و اروپا در منطقه که با دست حکومت AKP عملی می شود، دچار شوکی عظیم شد. در مدت کمتر از یک ماه واقعیات جامعه ترکیه مانند آتشفشانی که از پس غباری غلیظ بیرون آید پدیدار گردید. واقعیاتی که تاکنون به وسیله تبلیغات بی وقفه ی حکومت و رسانه های تحت کنترل آن، از ترکیه جامعه ای ترسیم کرده بود که می بایستی کشورهای منطقه آن را الگوی خود قرار دهند.۲
با فرو ریختن توهم “رشد اقتصادی”، “دموکراسی پیش رفته” و “رفاه” …، که گویا تحت حکومت “اسلام میانه رو”، ترکیه بدان نائل شده بود، از یک طرف: پایان کار حکومت در افق دیده شد، و ضرورت تشکیل یک حکومت ملی و متکی به مردم که بتواند منافع ملی و درازمدت مردم ترکیه را تامین کند، و ترکیه را از گرداب مهیبی که حکومت AKP دچارش کرده نجات دهد، در دستور کار سیاست روز ترکیه قرار گرفت. از طرف دیگر: پروژه خاورمیانه بزرگ آمریکا در منطقه دچار سکته شد، زیرا نیرومند ترین تکیه گاه آن در میان کشورهای مسلمان منطقه، زیر ضرب جنبش عظیم توده ای ـ که هدف اش به زیر کشیدن حکومت است ـ قرار گرفت. در این رابطه، گذشته، عمکرد و اهداف دست اندرکاران اصلی حکومت هر روز بیش تر از پیش زیر ذره بین قرار گرفته و برملا می شود. در این رابطه:
کالین پاول (راست) ـ عبدالله گل
قائم مقام “حزب کارگر”IP، “حسن بصری اؤزبی” Basri Özbey Hasan طی یک کنفرانس مطبوعاتی در آنکارا (۲ جولای ۲۰۱۳) از حکومت ترکیه و رئیس جمهور ترکیه عبدالله گول خواست تا مضمون قرارداد سری امضاء شده با وزیر خارجه سابق آمریکا “کالین پاول” و تعهدات ناشی از آن را به اطلاع افکارعمومی ترکیه برساند.۳
خانم “دیله ک آکاگون ییلماز”Dilek Akagün yılmaz نماینده “حزب جمهوری خواه خلق” CHP {حزب اپوزیسیون اصلی} در مجلس از وزیر خارجه ترکیه داود اوغلو خواست در این باره توضیح دهد که: “آیا قرارداد سری امضاء شده ای بین پاول و گول وجود دارد؟ سال گذشته فرمانده ستاد ارتش ترکیه “نجدت اؤزل”Necdet Özel گفته بود:”برای عملیات نظامی علیه قندیل {پایگاه های PKK در خاک عراق}آمریکا باید اقناع شود”. آیا رابطه ای بین این قرارداد سری و اظهار نظر فوق وجود دارد؟ آیا جمهوری ترکیه برای انجام عملیات نظامی علیه PKK باید از آمریکا اجازه بگیرد”؟ (۱۳ جولای ۲۰۱۳)
برای روشن شدن رابطه پروژه خاورمیانه بزرگ آمریکا و قرارداد سری عبدالله گول ـ کالین پاول، و نقش حکومت فعلی ترکیه در چارچوب پروژه، که در حال حاضر یکی از مهم ترین بحث ها و کشمکش های سیاسی در ترکیه است، و مسلما سرنوشت حکومت AKP را رقم خواهد زد، اظهارات “حسن بصری اؤزبی” در کنفرانس مطبوعاتی آنکارا که به همین منظور اختصاص یافته است، در زیر می آوریم، و سپس به نظرات برخی از نویسندگان و روزنامه نگاران سرشناس ترکیه که در رابطه با عبدالله گول نوشته اند، اشاره خواهیم کرد.
حسن بصری اؤزبی:
ـ”عبدالله گول در تاریخ ۲ آوریل ۲۰۰۳ زمانی که وزیر امور خارجه ترکیه بود با کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا یک قرارداد سری امضاء کرد. عبدالله گول در مصاحبه ای که با خبرنگار “روزنامه وطن”، “سدات سرت اوغلو” Sedat Sertoğlu داشت به قرارداد فوق اعتراف کرده است. او در این مصاحبه گفت: “جائی که تو حالا نشسته ای (با دست به صندلی مقابل می زند) کالین پاول وزیرخارجه آمریکا نشسته بود. ما روی طرحی به توافق رسیدیم. یک طرح حاوی دو صفحه و ۹ ماده، ولی من نمی توانم هر کاری که انجام می دهم آشکار بگویم. پاول وقتی به سوریه می رفت با من صحبت کرد. یک سری تحولات سری در جریان است”.
ـ”گول در همین نشست با پاول حمایت خود از اشغال عراق توسط آمریکا را به زبان آورده و اظهار می دارد که:”در خاورمیانه تمام رژیم ها (از جمله ترکیه) تغییر خواهند کرد”. اعترافات عبدالله گول در روزنامه وطن در صفحه اول با حروف درشت انتشار یافت. قرارداد دو صفحه و دارای ۹ ماده و قراردادی سری است. روزنامه وطن خلاصه ای از قرارداد ۹ ماده ای را نیز منتشر کرد”. (روزنامه وطن، ۲۴ مه ۲۰۰۳ )
ـ”بدین ترتیب عبدالله گول در جنگ صلیبی آمریکا علیه خلق های مسلمان خاورمیانه و در چارچوب آن پروژه به ماموریت خود اعتراف کرده است. عبدالله گول این اعترافات را در جاهای دیگر نیز انجام داده است از جمله در “روزنامه رادیکال”، این روزنامه در صفحه اول خود با حروف درشت نوشت: “عبدالله گول: در چارچوب BOP (پروژه خاورمیانه بزرگ) همراه آمریکا حرکت خواهیم کرد”. گول در سرسطرهای داخلی اعترافات خود هدف پروژه خاورمیانه بزرگ را نیز توضیح می دهد: “آوردن آزادی و دموکراسی به کشورهای مسلمان”. (روزنامه رادیکال، ۱۴ مارس ۲۰۰۶)
ـ”عبدالله گول به هنگام دیدار با وزیرخارجه فلسطین “نبیل شعث” ضمن توضیح دیدار خود از آمریکا یک اعتراف مهم دیگر هم می کند:”بعد از رد تذکره (لایحه) به هنگام دیدار پاول از ترکیه در مورد تغییراتی که در منطقه باید صورت گیرد به توافق مشترک رسیدیم”. (۱۷ جولای ۲۰۰۳)۴
ـ”عبدالله گول همچنین به هنگام سخنرانی در گردهمایی نمایندگان مجلس AKP در”قیزیلجا حامام”Kızılcahamam (13مارس ۲۰۰۶) چنین گفته است:”ما در مورد برنامه اتمی ایران در چارچوب پروژه خاورمیانه بزرگ همراه آمریکا حرکت خواهیم کرد. هدفمان آوردن آزادی و دموکراسی به کشورهای اسلامی خاورمیانه است”.
و نیز:
–“روابط مان با آمریکا مهم است. ماده های دستور کار ابرقدرت جهان ماده های دستور کار ما نیز هست. معنای ابعاد همکاری استراتژیک مان با آمریکا در رابطه با رسیدن به اهداف مان این است که نظرات مان منطبق برهم است”. (۱۹ ژانویه ۲۰۰۷)
ـ”مضمون قرارداد سری ۹ ماده ای، توسط رهبر حزب کارگر “دوغو پرینچک” در تاریخ ۱۳ جولای ۲۰۰۳ به اطلاع افکار عمومی ترکیه رسانیده می شود. دوغو پرینچک طی نامه ای مفصل، مضمون و اهداف این قرارداد را به تک تک نمایندگان مجلس ترکیه می فرستد (۱۳ جولای ۲۰۰۳).
آنچه مهم است، این است که از زمان امضای این قرارداد تمامی مواد آن یا اجراء شده و یا در حال اجراء است. مضمون قرارداد سری گول ـ پاول و آنچه که تاکنون اجراء و یا در حال اجراء است بدین قرار است”:
ماده یک: ارتش ترکیه از شمال عراق عقب نشینی خواهد کرد و به عملیات مرزی پایان خواهد داد و در عملیات علیه PKK از امریکا اجازه خواهد گرفت.
کلیه واحدهای ارتش و نیروهای ویژه ارتش ترکیه مستقر در شمال عراق به داخل مرزهای ترکیه عقب نشینی خواهند کرد. ارتش ترکیه بعد از این به هیچ دلیلی نباید به عملیات نظامی در ماورای مرزهای خود اقدام کند. ترکیه باید تعقیب و سرکوب PKK/KADEK در خارج از مرزهای حاکمیت ترکیه را خاتمه دهد. درعین حال، در عملیات نظامی علیه PKK/KADEK در درون مرزهای حاکمیت ترکیه نیز باید از مقامات نظامی آمریکا اجازه گرفته شود.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا در آمده است: ارتش ترکیه از شمال عراق عقب نشینی کرد. به عملیات مرزی پایان داد، و چون آمریکا اجازه نداد نتوانست علیه PKK عملیات نظامی انجام دهد.
ماده دو: تهدید تحریم اقتصادی و عملیات نظامی علیه ترکیه.
اگر نیروهای مسلح ترکیه بدون کسب اجازه و اطلاع مقامات نظامی آمریکا علیه PKK/KADEK اقدام به عملیات نظامی کند، در آن صورت حکومت آمریکا می تواند در چارچوب کاربرد خشونت علیه خلق کرد و اقدام به نسل کشی علیه خلق کرد از حق هشدار خود استفاده کند. آمریکا اقدامات سیاسی- نظامی – مانند تحریم و مداخله نظامی – در این زمینه را برای خود محفوظ خواهد داشت.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا درآمده است: نیروهای ویژه ارتش آمریکا در سلیمانیه عراق سر یازده سرباز ترکیه که توسط این نیروها دستگیر شده بودند، گونی کردند.
ماده سه: ترکیه از عملیات نظامی آمریکا علیه ایران و کشورهای خاورمیانه پشتیبانی فعال کرده و در صورت لزوم واحد های نظامی خود را در اختیار آمریکا قرار خواهد داد.
ترکیه در عملیات محدود نظامی آمریکا علیه ایران و سایر کشورهای خاورمیانه در صورت درخواست آمریکا بدون قید و شرط پایگاه نظامی، تسهیلات نقل و انتقال را تامین خواهد کرد و واحدهای نظامی خود را در اختیار آمریکا قرار خواهد داد. اختیارات فرماندهی واحد های ارتش ترکیه در اختیار فرماندهان آمریکایی خواهد بود.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا درآمده است: عبدالله گول در مصاحبه با روزنامه رادیکال در این مورد چنین گفته بود:”ما در مورد ایران همراه آمریکا حرکت می کنیم و اگر وضعیت دشواری پیش آید مرزهای خود با ایران را خواهیم بست”. (۱۴ مارس ۲۰۰۶)
ترکیه سیستم های “سپر موشکی” و نیز “موشک های پاتریوت” آمریکا را در خاک ترکیه مستقر کرد. حکومت اردوغان ـ گول با همدستی آمریکا برای تحقق طرح خاورمیانه بزرگ آمریکا، بعد از حادثه “شمدینلی” Şemdinli برعلیه ارتش ترکیه وارد عمل شده اند.۵
ماده چهار: تقلیل نفرات ارتش و تقلیل تسلیحات ارتش ترکیه
تعداد نفرات ارتش ترکیه و نیز قدرت تسلیحاتی ارتش ترکیه بایستی طبق صلاحدید آمریکا کاهش یابد. بویژه تعداد تانک ها و سلاح های سنگین آن کاهش داده خواهد شد و تعداد هواپیماهای جنگی آن محدود خواهد شد. بعد از این کلیه سلاح ها و مهمات ارتش ترکیه بطور عمده با “مفهوم”Concept:”تاکتیک دفاعی برد کوتاه” مطابقت داده خواهد شد. اختیارات و محدوده ی ماموریت افسران ناتو و آمریکا در ترکیه گسترش داده خواهد شد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا در آمده است: تقلیل نفرات و تسلیحات ارتش ترکیه همزمان با تاسیس یک ارتش خصوصی آغاز گردید و برای تحقق آن توطئه های “ارگنه کن” ، “بالیوز” “۲۸ فوریه” علیه نیروهای مسلح و دستگیری و تسویه افسران و فرماندهان میهن پرست و مخالف طرح های آمریکا، سازماندهی شد.۶
ماده پنج: دولت دست نشانده کرد در شمال عراق از طرف ترکیه به رسمیت شناخته خواهد شد.
“سند سیاست امنیت ملی ترکیه” که تاسیس دولت کرد در شمال عراق را به مثابه “دلیل جنگ” تلقی می کند برچیده خواهد شد. ترکمان های کرکوک، موصل و سلیمانیه که در داخل مرزهای “کردستان” شمال عراق قرار دارند توسط آمریکا به بغداد و سایر شهرهای جنوب عراق انتقال داده خواهند شد. آمریکا به تمام ترکمانان عراق که بدین وسیله تابع مهاجرت شده اند امکان کار تامین خواهد کرد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا در آمده است: حکومت کرد شمال عراق عملا به رسمیت شناخته شده و در مرحله به رسمیت شناخته شدن رسمی و حقوقی است.
ماده شش: عفو عمومی به اعضای PKK/ KADEK و قانونی کردن PKK
به غیر از عبدالله اوجالان و چهار رهبر دیگر PKK، به کلیه اعضاء و کادرهای PKK/KADEK عفو عمومی داده خواهد شد. کلیه موانع قانونی سر راه شرکت گروه های قومی در سیاست برچیده خواهد شد و برای آنها امکان شرکت در سیاست داده خواهد شد. در مورد آنهایی که در زندان ها و کوه ها هستند، تدابیر سیاسی – حقوقی اتخاذ خواهد شد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا درآمده است: PKK را علنا وارد مجلس کردند، آنها را مخاطب قرار دادند و قانونی کردن آن را تسریع کردند و به نام مطابقت با سیاست “گشایش کرد” Açılım اعضای KCK تدریجا از زندان آزاد می شوند. عفو “عبدالله اوجالان” در دستور کار قرار دارد و با ترانه های “صلح” و “راه حل”، کشور در آستانه تجزیه قرار گرفته است.
ماده هفت: خودمختاری به شهرداری های جنوب شرق و عبور به فدراسیون
“قانون رفرم عمومی” و “قوانین جدید محلی” با سرعت تدوین و در شهرها و دهاتی که اکثریت جمعیت آنها کرد هستند، پیگیرانه پیش برده خواهد شد. با اجرا کردن طرحی در طول چهار سال بنیاد یک پارچه ((United دولت تغییر و سیستم اداری ترکیه به فدراسیون تبدیل خواهد شد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا درآمده است: با اصلاح قوانین عمومی و قوانین اداری محلی، شهرداری ها خودمختار می شوند و آماده گذار به فدراسیون می گردند.”اتحادیه شهرداری های جنوب شرق” به طور مستقیم از صندوق های اتحادیه اروپا پول می گیرند و مستقیما روابط برقرار می کنند و برای ایجاد مبنی قانونی آن، “قرارداد های دوگلو” در مجلس تصویب شد. با قوانین مربوط به شهرهای بزرگ و اصلاحات قانونی شهرداری ها، جنوب شرق ترکیه عملا خودمختار می شوند. طرح فدراسیون در حال اجرا است و قانون اساسی تجزیه کشور را دارند تدوین می کنند.۷
ماده هشت: در قبرس “رئوف دنکتاش” از دور خارج خواهد شد. طرح کوفی عنان با اصلاحات جزئی عملی خواهد شد و در دریای اژه نسبت به مطالبات یونان انعطاف نشان داده خواهد شد.
رئیس جمهور قبرس “رئوف دنکتاش” با سیاست به اصطلاح “مدل عرفات” برکنار و طرح کوفی عنان با جزئی تغییرات به اجرا در خواهد آمد. در فلات قاره دریای اژه، ترکیه در مقابل دکترین یونان انعطاف نشان خواهد داد. فضای پرواز جت های جنگنده ترکیه محدود خواهد شد. و مسئله مناقشه ها که حالت روزمره دارد بدون رنجش یونان حل خواهد شد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا در آمده است: دنکتاش از ریاست جمهوری قبرس ساقط شده و تسلیم طرح عنان گردید. در دریای اژه “انعطاف ها” شروع شد و به دنبال آن ترکیه قبول کرد که برخی از خطوط مرزی آن با یونان مورد بحث (اختلاف) است. و این با قبول “سند چارچوب مذاکره اتحادیه اروپا” عملی شد، و بدین وسیله روند ارجاع اختلافات به دادگاه بین المللی لاهه باز شد.
ماده نه: لغو محدودیت ها علیه ارمنستان
روابط ترکیه با ارمنستان عادی خواهد شده و بهبود خواهد یافت. در تجارت مرزی به نفع ارمنستان تدابیری اتخاذ خواهد شد. در سفر و بازدید ارمنی ها از ترکیه تسهیلات ایجاد شده و محدودیت ها برچیده خواهد شد.
ـ آنچه که تاکنون به اجرا در آمده است:کریدور هوایی ارمنستان باز شد و امکان داده شد تا ۷۰ هزار ارمنی شهروند ارمنستان بتوانند به طور قاچاق در ترکیه کار کنند.
قرارداد خدمت به آمریکا و حدود آن
“ترکیه در طول ده سال اجرای قرارداد فوق در آستانه ی تجزیه قرارگرفته است. اعترافات گول بسیار شفاف و مشخص و بر پایه اسناد و مدارک انکارناپذیر استوار است. از آنجایی که وزارت خارجه بدون تصویب هیئت دولت و مجلس نمی تواند قراردادی منعقد کند، لذا این قرارداد به لحاظ حقوقی یک قرارداد خدمت یک جانبه است. این قرارداد جنگ صلیبی آمریکا علیه خلق های مسلمان خاورمیانه را توجیه کرده و آن را تحت نام آزادی و دموکراسی و حقوق بشر … محقانه جلوه می دهد. در چارچوب “پروژه خاورمیانه بزرگ” ترکیه خود نیز جزو کشورهایی است که هم رژیم و هم نقشه جغرافیایی اش تغییر خواهد کرد. این قرارداد نیز مانند قرارداد “داماد فرید پاشا” با حکومت انگلیس (۱۲ سپتامبر۱۹۱۹) در دو صفحه و شامل ۷ ماده است.۸
“مقامی که بدون اطلاع دولت و مجلس قرارداد سری امضاء کند نمی تواند رئیس جمهور ترکیه باشد، نمی تواند در کاخ ریاست جمهوری ترکیه بنشیند. این عمل در چارچوب قوانین جاری ترکیه در حکم “خیانت به وطن” است. به لحاظ حقوق بین الملل این عمل، قرارداد بین دو دولت نیست، قراردادی یک طرفه، تحمیلی و قبول و تعهد خدمت به آمریکاست. عبدالله گول موظف است که مضمون این قرارداد و اهداف آن را با زبان خود به ملت توضیح دهد”.
ـ رجب طیب اردوغان
“رجب طیب اردوغان نیز در چارچوب این تعهد در ۳۶ مورد مختلف با زبان خود اعتراف کرده است که در پروژه BOP (پروژه خاورمیانه بزرگ) وظیفه قبول کرده است. یعنی ماموریت یافته است تا آن را اجرا کند. این بدین معنی است که او و حکومت اش در حکم ماموران اجرای پروژه یک دولت بیگانه، ماموران اجرای برنامه ها و سیاست های یک دولت بیگانه یعنی آمریکا در منطقه هستند. این موضوع در ورای “خیانت به وطن”، یک تهدید بلافصل نسبت به استقلال، حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ترکیه است. لذا ساقط کردن این حکومت به معنای اعاده ی حاکمیت ملی ترکیه است”.
ـ”این قرارداد می بایستی در هیئت وزیران مورد بحث قرار گرفته، توسط رئیس جمهور امضاء و برای تصویب به مجلس ملی ترکیه فرستاده می شد. تاکنون نه تنها هیچ کدام از این روندهای قانونی انجام نگرفته، بلکه این قرارداد تاکنون سری مانده است. این قرارداد آینده ترکیه را به خطر انداخته و آینده ترکیه را درگرو نگه داشته است”.
آنچه که امروز باید انجام گیرد:
“عبدالله گول: عبدالله گول باید مضمون و دلایل امضای این قرارداد را به اطلاع ملت برساند.
وزارت خارجه: وزارت خارجه بایستی در مورد مضمون این قرارداد و همچنین در صورت وجود صورت جلسه ی مذاکرات گول – پاول به ملت اطلاع رسانی کند.
ریاست مجلس: ریاست مجلس بایستی به نامه “دوغو پرینچک” رهبر حزب کارگر که در این رابطه نامه ای به رئیس مجلس و تک تک نمایندگان مجلس نوشته شده (۱۳ جولای ۲۰۰۳) پاسخ گوید. ریاست مجلس همچنین باید به نامه دبیر اول حزب کارگر “محمد بدری گولتکین” که خطاب به رئیس مجلس و تک تک نمایندگان مجلس نامه ای در این رابطه فرستاده است پاسخ دهد. (۹ فوریه ۲۰۰۵)
نخست وزیری: نخست وزیری باید این موضوع را روشن کند: زمانی که عبدالله گول وزیر خارجه بود آیا نخست وزیری از آن قرارداد سری با خبر بوده است یا نه؟
ریاست ستاد ارتش: ریاست ستاد ارتش بایستی این موضوع را روشن کند که آیا قرارداد سری گول- پاول در چارچوب اطلاع ریاست ستاد ارتش صورت گرفته است یا نه؟”
***
* توضیحات:
۱) بیلان “حرکت مقاومت” Direniş Hareketi تا به امروز: ۵ نفر کشته شده، ۱۱ نفر بینائی خود را از دست داده، ۲۰۰ نفر دچار صدمات مغزی، ۴۰۰۰ نفر دستگیر، و ۸۰۰۰ نفر زخمی شده اند.
۲) در میان کشورهایی که “حکومت اسلام میانه رو” ترکیه را الگو قرار داده اند، ایران و بویژه اصلاح طلبان ایران هستند. ابراهیم یزدی، رهبر نهضت آزادی، در مصاحبه ای که به مناسبت سفر طیب اردوغان به ایران، با”روزنامه اعتماد” (۱۹.۸.۱۳۸۸) داشته است، بعد از اشاره به این واقعیت روشن که: “ترک ها، هم از فرهنگ اروپایی اثر پذیرفته اند و هم بر اروپا تاثیر گذاشته اند. آشنایی آنها با دستاوردهای نظامی، سیاسی و اقتصادی اروپا خیلی قدیمی تر از ایران و سایر کشورهای اسلامی است”. چنین نتیجه گیری می کند که: “من هرگاه کارنامه عملکرد حزب عدالت و توسعه را می بینم و نحوه کار آنها را از جهات عدیده بررسی می کنم احساس می کنم ترکیه به عنوان یک کشور اسلامی به سرعت وارد مرحله توسعه می شود. اما متاسفانه در ایران ما هنوز خیلی نسبت به ترکیه عقب هستیم”….. و “در ترکیه خصوصی سازی یکی از نمونه های موفق است”!
زیر ضرب رفتن حکومت اسلام میانه رو به وسیله یک جنبش عظیم توده ای در ترکیه، نه تنها بر الگوی اسلامی آن خط بطلان کشید، بلکه آرزوهای اصلاح طلبان و اصلاح طلبی در ایران را نیز که حکومت اردوغان را به عنوان یک “مدل موفق اسلامی” تلقی می کردند بر باد داد. مدلی که قرار بود حکومت اسلامی هم با پیشرفت اقتصادی و رفاه و هم با دموکراسی و آزادی های دموکراتیک تطبیق داده شود و به الگوی کشورهای مسلمان تبدیل گردد!
۳) خلاصه قرارداد سری مزبور در مقاله: “ترکیه بر سر دو راهی” در شهروند شماره ۱۲۰۴- ۲۰ نوامبر ۲۰۰۸ ذکر شده است.
https://shahrvand.com/archives/3442
– برای مراجعه به تفصیل این قرارداد می توانید به کنفرانس مطبوعاتی حسن بصری اؤزبی و همچنین، اظهارات خانم دیله ک آکاگون ییلماز، در لینک های زیر مراجعه کنید.
http://www.ip.org.tr/lib/pages/haberarsiv.asp?sayfa=3
http://www.aydinlikgazete.com/23171-gizli-anlasma-mecliste.html
۴)عبدالله گول در مقام وزیر خارجه ترکیه لایحه ای به مجلس ملی ترکیه آورد (۲۵ فوریه ۲۰۰۵) که اجازه عبور ارتش آمریکا از خاک ترکیه را به شمال عراق درخواست می کرد. با وجود تلاش های بی وقفه برای تصویب لایحه در مجلس ملی ترکیه، مجلس ترکیه این لایحه را رد کرد. طیب اردوغان نمایندگان مجلس را تهدید کرده بود، که اگر لایحه تصویب نشود حکومت نخواهد توانست حقوق کارمندان خود را پرداخت کند! در این خصوص حدود ۱۰۰ تن از نمایندگان مجلس خود AKP نیز به لایحه رای منفی دادند.
۵)“حادثه شمدینلی”Şemdinli Olayı (۹ نوامبر. ۲۰۰۵) بمب گذاری در یک کتاب فروشی در شمدینلی (از شهرهای کوچک کردنشین جنوب شرق ترکیه) که گویا ارتباطاتی با PKK داشته است، می باشد. در این حادثه سه نفر دستگیر می شوند که گفته می شد سرباز بوده و سپس آزاد شده اند (سرباز بودن و آزادی آنها هیچ وقت اثبات نشد). به دنبال این حادثه درگیری هایی بین نیروهای پلیس و تظاهرکنندگان به وجود می آید که چند نفر کشته و زخمی می شوند. به دنبال حادثه فوق، ادعا می شود که ارتش ترکیه در ماجرا دست داشته است.
رهبر سابق “حزب جمهوری خواه خلق” “دنیز بایکال” درباره حادثه شمدینلی گفت: “ادعا نامه ای که دادستانی شهرستان “وان” در رابطه با حادثه شمدینلی ترتیب داده و فرمانده نیروی زمینی ترکیه “یاشا بؤیوک آنیت” (فرمانده بعدی ستاد ارتش) را متهم کرده است، نشان می دهد که چگونه قوه قضائیه آلت دست تبلیغات و جنگ روانی (قصد کودتا) حکومت علیه نیروهای مسلح ارتش شده است.
ـ علی رغم مخالفت ستاد ارتش، واحدهای نیروی دریایی ترکیه همراه فرانسه و انگلیس در لیبی مداخله کردند، و نیروهای امنیتی آن در سوریه عملا تبدیل به یک پای جنگ پنهان علیه سوریه شده اند. ترکیه پایگاه اصلی استقرار، آموزش و نقل و انتقال نیروهای مخالف رژیم سوریه از اقصا نقاط جهان برای جهاد علیه رژیم سوریه به شمار می رود.
۶) در سال ۲۰۰۰ جزایر”تیمور شرقی” که دارای منابع عظیم نفتی است از اندونزی تجزیه و اعلام استقلال کرد. این جریان به نام “مدل اندونزی” معروف شد. بدین معنی که آمریکا برای جدا کردن تیمور شرقی از اندونزی “مدل اندونزی” را اجرا کرد. قبل از جدا کردن تیمور شرقی تبلیغات همه جانبه و شبانه روزی علیه ارتش اندونزی به راه انداخت. نتیجه این تبلیغات فرسوده کردن و شکستن قدرت روانی و مقاومت ارتش اندونزی و منفرد کردن آن در میان افکار عمومی اندونزی بود، که مانع عمده در مقابل تجزیه تیمور شرقی بود.
امروز “مدل اندونزی” در مورد ارتش ترکیه به وسیله آمریکا و با همدستی حکومت ترکیه پیش برده می شود. هدف تجزیه بخش های جنوب شرقی ترکیه، قبولاندن حکومت بارزانی به ارتش ترکیه که حکومت ترکیه آن را عملا به رسمیت شناخته است، ایجاد منطقه آزاد کردی در شمال سوریه و سپس جدا کردن بخش های شمال غرب ایران و تشکیل کردستان بزرگ تحت کنترل آمریکا و اروپاست. در میان افکار عمومی ترکیه “مدل اندونزی” به “تیموریزه کردن” ترکیه نیز معروف است. این واقعیت نشان می دهد که افکار عمومی ترکیه علی رغم بیش از یک دهه تبلیغات سنگین حکومت و رسانه های وابسته، به ماهیت طرح ها، طراحان و عاملان آنها پی برده است.”حرکت مقاومت” در ترکیه دقیقا معطوف به این آگاهی ملی است.
“بلنت اسین اوغلو” مفسر مسائل بین المللی ترکیه در این مورد می گوید: “در عملیات فرسایشی علیه نیروهای مسلح ارتش و نهایتا تسویه ارتش ترکیه، که مانع اصلی در مقابل طرح های آمریکا و تجزیه جنوب شرق ترکیه است، آمریکا، PKK و سرمایه بزرگ و وابسته ترکیه که خواهان گسترش حوزه نفوذ خود در منطقه بوده و حکومت اردوغان آن را نمایندگی می کند (عثمانی گرائی جدید)، در یک صف قرار دارند”.
ـ لازم به توضیح است که در گردهمایی ناتو در رم (سپتامبر ۲۰۰۶) نقشه خاورمیانه بزرگ آمریکا روی دیوار سالن نصب شده بود، در آن نقشه بخش های جنوب و شمال شرق ترکیه از ترکیه تجزیه و با نام کردستان بزرگ مشخص شده بود. افسران ارتش ترکیه حاضر در گردهمایی در اعتراض به این نقشه سالن را ترک می کنند. به دنبال آن سفیر ترکیه در رم “اوغور ضییآل” Uğur Ziyalاعتراض نامه شدیدالحنی به رئیس گردهمایی ناتو در رم می فرستد. یاشار بؤیوک آنیت فرمانده وقت ستاد ارتش ترکیه نیز به رئیس ستاد ارتش آمریکا تلفن کرده و عمل غیرمسئولانه فوق را به شدت محکوم می کند. طنز تلخ این است که، یاشار بؤیوک آنیت چند سال بعد به اتهام “قصد کودتا” بازداشت می شود! در این مورد می توانید به لینک های زیر مراجعه کنید.
http://aliserdarbolat.blogspot.com/2013/03/abd-ordusunun-turkiyeyi-bolen-haritalar.html
http://www.metinozkanvadisi.com/video/doguperincekaciklamasi.html
۷)منظور “قرارداد بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل” و “قرارداد بین المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل” است که در ترکیه به “قراردادهای دوگلو” معروف است. این قرارداد در ۴ ژوئن ۲۰۰۳ توسط حکومت ترکیه امضاء شد. حکومت های قبلی ترکیه از امضای این قراردادها به دلیل محدود کردن حق حاکمیت ملی و به خطر انداختن تمامیت ارضی ترکیه، امتناع کرده بودند.
۸) اشاره به قرارداد هفت ماده ای بین دولت عثمانی و انگلیس در ۱۲ سپتامبر ۱۹۱۹ است که به دنبال شکست عثمانی در جنگ جهانی اول بسته شد. در این قرارداد، آخرین پادشاه عثمانی “محمد وحدالدین” قیمومت انگلیس را پذیرفته و دولت عثمانی از لحاظ حقوقی به مستعمره انگلیس تبدیل می شود. از آن جایی که امضاء کننده قرارداد صدراعظم عثمانی “فرید پاشا” داماد سلطان عثمانی بود، این قرارداد به نام وی معروف شده است. امضای این قرارداد یکی از صفحات تاریک تاریخ عثمانی محسوب می شود.
۳ اگوست ۲۰۱۳
* علی قره جه لو، نویسنده و مترجم مستقل ساکن تورنتو، دارای دکترای علوم سیاسی، در حوزه ی مسائل سیاسی ملیت های ایران بویژه ترک ها و مسائل سیاسی ترکیه و آذربایجان و ارمنستان می نویسد.
