به طور متوسط، سالانه ۷۴ زن توسط همسر و یا دوست پسرشان در کانادا به قتل میرسند. در سال ۱۹۹۹، حدود ۲۲۰۰۰۰ نفر از زنان کانادایی
شهروند ۱۲۶۴ – پنجشنبه ۱۴ ژانویه ۲۰۱۰
به طور متوسط، سالانه ۷۴ زن توسط همسر و یا دوست پسرشان در کانادا به قتل میرسند. در سال ۱۹۹۹، حدود ۲۲۰۰۰۰ نفر از زنان کانادایی توسط همسرانشان یا تهدید به قتل شده، یا کتک خورده، یا دچار خفگی شده و یا از نظر جنسی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
هیچ کس مستحق آزار و اذیت نیست. اگر در حال حاضر شما در یک رابطه ی ناسالم قرار گرفته‌اید، بدانید که شما انسانی قوی و ارزشمند هستید و نه تنها باعث و بانی اذیت وارده نیستید، بلکه مستحق آن هم نیستید. شما میتوانید راههایی را برگزیده و خود را از این وضع رها نموده و به این خشونت ها پایان بخشید. بسیار مهم است زمانی که این تصمیم را گرفتید به بهترین وجه ممکن آن را به اجرا در آورده، به طوری که با کمترین صدمه ی ممکن این رابطه را به پایان برسانید. افراد و سازمان‌هایی وجود دارند که می توانند به بهترین وجهی به شما کمک کنند، تنها کافی است که شما درخواست کنید. اگر در مورد ادامه ی آزار و اذیت توسط شوهر و یا دوست پسرتان نگران هستید به خلاصه ی پیشنهادات ارایه شده در زیر توجه نمایید.
تماس با شماره اضطراری و درخواست کمک:
در حالت اضطراری با شماره ۹۱۱ تماس بگیرید و از آنها کمک بخواهید. همچنین می توانید از طریق علامت یا کلمه رمز از پیش تعیین شده با دوست، همسایه و یا دیگر حامیان خود به آنها اعلام نمایید که دچار مشکل شده‌اید. در رابطه با تعیین علامت و یا کلمه رمز جهت دریافت کمک از قبل می‌باید فکر و برنامه ریزی کرد تا دوستانتان هنگامی که با دریافت علامت یا حرف رمز دریافتند که شما به کمک احتیاج دارید بدانند که چه اقدامی در جهت کمک به شما می‌باید انجام دهند.
به دیگران بگویید که مورد آزار قرار گرفته‌اید:
آزاردهندگان اغلب توسط ایزوله کردن و جداسازی قربانی از دوستان و بستگان، بر قدرت و حاکمیت خود می‌افزایند. شکستن سکوت و درددل کردن با افراد مورد اعتماد در رابطه با این مسایل، به ایمنی نهایی و حل این گونه مشکلات کمک به سزایی خواهد کرد. اگر دیگران با مشکلات شما آشنا نباشند نمیتوانند به شما کمک کنند و حتی گاه آنها نمی دانند که چگونه می توانند به شما کمک کنند. حرف زدن با دیگران کمک می کند تا آنها بدانند که خواسته ی شما چیست و چه کمکی نیاز دارید. لیست افرادی را که می توانید در ارتباط با مشکلات و روابطتان با آنها صحبت کنید بنویسید، این افراد شامل بستگان، دوستان و پناهگاه‌های محلی(Women’s Shelter) می باشند.
داشتن برنامه گریز در مواقع اضطرار:
تصمیم بگیرید که اگر یک بار دیگر همسر یا دوستتان به شما تعدی کرد، چه خواهید کرد و به کجا خواهید رفت. در صورت امکان خود را از مهلکه نجات داده و به محل امنی مانند منزل دوستان، آشنایان و یا به منزل همسایه و یا به محل‌های عمومی از قبیل پناهگاه‌های زنان بروید. اگر در معرض خطر جدی هستید خود را به جاهای روشن و محل‌های عمومی رسانیده و از دیگران برای تلفن کردن به پلیس استمداد بجویید و از آنها کمک بخواهید. اگر امکان خروج از خانه یا آپارتمان برایتان وجود نداشت برای احتراز از برخورد به فکر یافتن جای امنی در خانه باشید. از رفتن به محل‌های فاقد خروج و مکان‌هایی که آلات تیز و برنده در آنها موجودند مانند حمام و دستشویی و آشپزخانه و گاراژ اکیداً خودداری کنید. با این وجود اگر فکر میکنید دستشویی مطمئن‌ترین جای منزل شماست به آنجا بروید، به هر کجا که فکر میکنید امن‌ترین جای منزل شماست بروید. تلاش کنید به جایی پناه ببرید که دارای در خروجی اضافی است. اگر در توان مالیتان باشد تلفن بی سیم خریداری کرده تا در اینگونه موارد بتوانید آن را همراه داشته و برای کمک از آن استفاده کنید.
کیف فرار خود را آماده کنید:
وسایل مهمی را که نیاز دارید جهت فرار اضطراری در یک ساک گردآوری نمایید. تمام یا بخشی از این اقلام میتواند توسط افراد مورد اطمینان شما نگهداری شده تا در صورت ترک احتمالی شما از منزلتان، بتوانید به راحتی به آنها دسترسی داشته باشید. از مدارک مورد نیازتان کپی تهیه کرده و تمام و یا بخشی از آنان را در محل امنی قرار داده در نتیجه، زمانی که به آنان احتیاج مبرمی داشتید بی آن که کسی متوجه شود میتوانید از این کپی‌ها استفاده نمایید. اگر احساس کردید که شما و یا فرزندانتان را خطر تهدید میکند بی هیچ درنگی بدون توجه به اینکه مدارک را همراه دارید یا نه محل را فوری ترک کنید:
*پول ـ شروع به پس انداز کردن کنید. هر هفته مبلغی را کنار گذاشته و در محلی مخفی کنید، حتی اگر این پول چند دلاری باشد که از پول خرید روزانه در دسترس شماست. به فکر باز کردن حساب بانکی به نام خودتان در بانکی دیگر باشید و اطمینان حاصل کنید که از این بانک و از این حساب، نامه‌ای به آدرسی که قابل دسترسی همسرتان است برای شما ارسال نمی‌شود.
*کلیدهای اضافی منزل و ماشین ـ کلیدهای اضافی منزل مهم‌اند، اگر بعداً بخواهید به همراه پلیس برای برداشتن وسایل شخصی‌تان به منزل برگردید داشتن این کلید‌‌ها ضروری است.
*دسته چک، کارت‌های اعتباری و بانکی، اطلاعات حساب بانکی، اطلاعات مالیات بر درآمد و اطلاعات مربوط به بدهی‌ها و وام منزل. این اطلاعات نه تنها برای دسترسی به پول مورد نیاز است، بلکه جهت درخواست کمک‌های اجتماعی و قانونی نیز مورد احتیاجند.
*گواهینامه رانندگی ، کارت تامین اجتماعی Social Insurance card، گواهی تولد، کارت بهداشت ـ برای شما و فرزندان شما
*مدارک قانونی، از قبیل حکم‌های سرپرستی فرزندان
*لباس‌های اضافی جهت تعویض
*داروهای مهم و ضروری
*دفترچه تلفن و آدرس‌های خانوادگی
*هر چیز دیگری که برای شما و فرزندانتان مهم است از قبیل عکسهای خانوادگی، وسایلی که بچه‌ها را آرام نگاه دارد و آنها را مشغول نماید.
* مریم ابراهیم پور لیسانس روانشناسی از دانشگاه کارلتون و فوق لیسانس مشاوره روانشناسی از دانشگاه اتاوا است.
