بخش دوم
۱ ـ”ارول بیل بیلیک” Erol Bilbilik
نویسنده ترک ارول بیل بیلیک کتابی به نام:”آمریکا پرست ها” نوشته و حادثه “جمعه خونین” در ترکیه (۱۶ فوریه ۱۹۶۹) را تشریح کرده است، که رئیس جمهور فعلی ترکیه عبدالله گول از رهبران اصلی آن بوده است.
فرازهایی از کتاب “آمریکا پرست ها”:
عبدالله گول به عنوان یک فعال دینی، عضو “کمیته چهل ها” Kırklar Komitesi بود. این کمیته تحت نظر سازمان “ضد چریک” بوده است که تحت کنترل سازمان سیا بود. مستشار وقت “سازمان اطلاعات ترکیه” MIT، “فؤاد دوغو” Fuad Doğu در تشکیل آن کمک های بی دریغ مالی و لجستیک کرده است. کمیته مزبور در سرکوب تظاهرات وسیع دانشجویان دانشگاه های استامبول و نیروهای چپ ترکیه که علیه حضور ناوگان ششم آمریکا در استامبول اتفاق افتاد، نقش فعالی بازی کرد، که در تاریخ معاصر ترکیه به نام “جمعه خونین” ثبت شده است. این سازمان با کمک سازمان اطلاعات ترکیه، ۲۰ هزار چوب دستی و انواع و اقسام سلاح های سرد را در مسجدی نزدیک “دولما باخچه”Dolma Bahçe انبارکرده بود که آن روز در حمله به تظاهرات ضد آمریکایی مورد استفاده قرار گرفت. در آن حادثه، هزاران نفر دستگیر، ۲۰۰ نفر زخمی و ۲ نفر کشته می شوند.
عبدالله گول آن زمان عضو “درگاه اسماعیل آقا” که امروز “محمود هوجا” نامیده می شود بوده است. این درگاه در روی کار آمدن حکومت AKP نقش بسیار موثری داشت. عبدالله گول چون در محافل دانشجویی به عنوان یک فاشیست مذهبی شناخته شده و عکس هایش بر در و دیوار دانشگاه ها نصب شده بود، در این عملیات شرکت نمی کند، ولی عضو فعال کمیته چهل نفره ای بوده است که این عملیات را رهبری می کرد.
عبدالله گول بعدا تغییر قیافه داده و قیافه چپ ها را به خود می گیرد (موهای بلند، سبیل بلند . . .) و بی سر و صدا و بدون شرکت در کلاس های درس فارغ التحصیل می شود و ظاهرا با بورس “وقف فرهنگ ملی” Milli Kültür Vakfı ولی در واقع با بورس وزارت خارجه ی انگلیس (که بعدا افشاء می شود) به دانشگاه Exeter وارد می شود که سرویس های مخفی انگلیس و سیاستمداران آینده خود در جهان را تربیت می کند.(۱)
عبدالله گول رئیس جمهور ترکیه
ارول بیل بیلیک در کتاب خود با دلایل مشخص اثبات می کند که چگونه در ترکیه “گل” ها، “سنبل” ها، و “لاله” ها … (نام کد اعضای گلادیو در ترکیه) از میان طریقت ها و جماعات مذهبی انتخاب و سپس در آمریکا تربیت می شوند. ارول بیل بیلیک در کتاب فوق ۳۰ نفر از گلادیوهای ترکیه را انتخاب کرده و معرفی می کند که در میان آنها چهره های سرشناسی مانند:”تانسو چیللر” نخست وزیر سابق ترکیه، “فهمی کورو” (سرمقاله نویس سابق روزنامه “زمان” و محرم اسرار طیب اردوغان)، “چنگیز چاندار” (روزنامه نگار دست چپی سابق و عضو “فکر انبار” ویژه اردوغان)، “فتح الله گولن” و عبدالله گول قرار دارند.
۲ ـ فرانسیسکو کوسیکا Francesca Cossiga
کوسیکا رئیس جمهور سابق ایتالیا و مرد شماره یک گلادیو در ایتالیا بود. او تجربیات خود را در این زمینه به “نور باتور” Nur Batur خبرنگار “روزنامه صاباح” بیان کرده است.
فرازهایی از مصاحبه فرانسیسکو کوسیکا
کوسیکا در این مصاحبه از تشکیل گلادیو در دوران جنگ سرد صحبت می کند، که چگونه در دوران جنگ سرد رهبران آینده اروپا، در آمریکا انتخاب می شدند، چگونه تربیت می شدند و چگونه وابسته به شاخه های سیاسی ناتو (گلادیو) شده و اهداف سیاسی ناتو را دنبال می کردند. کوسیکا حکایت دوستان جوان خود را که با بورس وزارت خارجه آمریکا تربیت شده و در کشورهای ناتو به مقامات حساسی مانند نخست وزیر، رئیس جمهور .. رسیده بودند، بیان می کند، و آن را یک برنامه تمام عیار گلادیو می نامد. رهبرانی که در جهت فروپاشاندن اتحاد شوروی به عنوان رهبران بزرگ و نیرومند کشورهای خود نقش آفرینی کردند.
کوسیکا می گوید: تشکیلات گلادیو را ناتو در کشورهای عضو، آلمان، فرانسه، ایتالیا، هلند، نروژ، بلژیک، یونان و ترکیه تأسیس کرد، اما در کشورهایی که عضو ناتو نبودند مانند سوئیس، سوئد و اتریش نیز تشکیلات گلادیو سازماندهی شد. او توضیح می دهد که چگونه رهبران هر دو جناح سرمایه داری آلمان “هلموت کهل” و “هلموت اشمیت” (جناح دینداران و جناح سوسیال دموکرات ها) وابسته به گلادیو بودند، و اکثرا از محافل کاتولیک انتخاب می شدند.
کوسیکا تعریف می کند:”آلدو مورو” به من خیلی اعتماد داشت. هر دوی ما در یک سازمان کاتولیک بودیم و بهم دیگر خیلی نزدیک بودیم. از حزب مسیحی سه جوان سیاستمدار را انتخاب کردند و هر سه ی ما را به آمریکا فرستادند. در آمریکا در “برنامه رهبران جوان” شرکت کردم. مارگارت تاچر، هلموت کهل، هلموت اشمیت، ژیسکار دستن هم بودند. همه مان خیلی جوان بودیم”.(۲)
در اظهارات کوسیکا نکته ی قابل تأمل این است: مریدانی که از محافل کاتولیک انتخاب می شدند به مقامات مهم گلادیو در کشورهای خود می رسیدند. گلادیو یک تشکیلات نظامی نیست، بلکه تشکیلاتی وابسته به شاخه سیاسی ناتوست، که در رأس آن مقامات سیاسی آمریکائی قرار دارند که تابع یک آموزش ویژه و طولانی قرار گرفته اند. گلادیو در واقع “دولت پنهان” و یا “دولت در دولت” در کشورهای عضو ناتو است.
۳- اسرار شوالیه گری عبدالله گول
ارسلان بولوت، Arslan Bulut نویسنده “روزنامه یئنی چاغ” می نویسد: “در سایت وزارت خارجه آمریکا، نام عبدالله گول در لیست رؤسای دولت هایی است که دولت آمریکا آنها را تربیت کرده است”.
ارسلان بولوت در سلسله مقالاتی که تحت عنوان “اسرار شوالیه گری عبدالله گول” نوشته، می گوید که چگونه “بورس وزارت خارجه آمریکا” به “بورس وقف فرهنگ ملی” Milli Kültür Vakfı تغییر یافته و بدین وسیله واقعیات مذکور از دید افکار عمومی ترکیه پنهان مانده است.
ارسلان بولوت در نتیجه گیری از مطالعات و تحقیقات خود در این زمینه، می نویسد: “بگذارید نواقص کوسیکا را تکمیل کنیم مدرسه ای که یکی از بزرگترین رهبران گلادیو ژیسکار دستن {والری} را پرورش داده:
The Bureau of Educational and Cultural Affairs (ECA) of the US Department of States عبدالله گل را نیز پرورش داده است”. (۳)
طبق نظر ارول بیل بیلیک و ارسلان بولوت، مریدان در سازمان های کاتولیک تبدیل به گلادیو می شوند. در ترکیه نیز “سنبل” ها و “لاله” ها “گل” ها ابتدا از سازمان های جماعات و طریقت های مذهبی انتخاب و سپس در آمریکا تربیت می شوند.
مسئله روابط عبدالله گول با طریقت های مذهبی، شرکت در عملیات ضد کمونیستی، امضای قرارداد سری ۹ ماده ای با آمریکا، تلاش برای گذراندن لایحه از مجلس ملی ترکیه به منظور دادن اجازه عبور به ارتش آمریکا از خاک ترکیه به شمال عراق و خدمت او به استراتژی خاورمیانه بزرگ آمریکا با صداقت کامل تاکنون انجام پذیرفته است.
۴- “اؤزدمیر اینجه Özdemir İnce
اؤزدمیر اینجه، نویسنده ی “روزنامه حریت” می نویسد: “لیلا تاوشان اوغلو” Leyla Tavşanoğlu خبرنگار “روزنامه جمهوریت” در مصاحبه با رهبر حزب کارگر دوغو پرینچک می نویسد: آمریکا طیب اردوغان را برای نخست وزیری و عبدالله گول را برای وزارت خارجه آماده می کند. این موضوع در ارگان “راند کورپوریشن” Rand Corporation که از نهادهای جانبی سازمان سیا است نوشته شده است”. (۱۶ فوریه ۱۹۹۷)
“دوغو پرینچک تثبیت فوق را حدود ۵ سال و ۸ ماه قبل از انتخابات ۳ نوامبر ۲۰۰۲ در روزنامه “آیدینلیک” کرده بود. او نوشته بود که: “آبراموویتز” {مورتون آبراموویتز، سفیر وقت آمریکا در ترکیه} طیب را به جای اربکان آماده می کند”. (۲۰ اکتبر ۱۹۹۶)
اؤزدمیر اینجه، می نویسد:”اولین تماس اردوغان با آبراموویتز وقتی بود که طیب مسئول یکی از شهرستان های “حزب رفاه” بود. بعد از این تماس، طیب از مسئولیت شهرستان به مسئولیت استان حزب رفاه و سپس به عنوان شهردار استامبول ترفیع یافت”.
“رئیس ایستگاه سیا{در خاورمیانه} “گراهام فولر” Graham Fuller در سال ۲۰۰۱، وظیفه “رهبری حرکت اسلامی” را به متجددین اردوغان داد. فولر در شماره ۵۲۰ “مجله آکتوئل” Dergisi Aktüel گفت: “جناح متجدد درون حزب رفاه رهبر حرکت اسلامی خواهد شد”. او همچنین گفت، معمار حزبی که اردوغان تاسیس خواهد کرد {AKP} فتح الله گولن است”.
“طیب اردوغان در گردهمایی “انجمن صاحبان صنایع و بیزنس های ترک” Tüsiyad گفته بود: “من راه اؤزال {تورگوت اؤزال}را از جایی که متوقف شده است ادامه خواهم داد”. اینها در روزنامه آیدینلیک (۱۵ آوریل ۲۰۰۷) نوشته شده است”.
اؤز دمیر اینجه سخنان خود را با جملات زیر خاتمه می دهد:”بعد از گردهمایی ۷ ساعته ی شورای مرکزی AKP برای تعیین کاندیدای حزب برای ریاست جمهوری، این وظیفه نهایتا به عهده شخصی اردوغان گذاشته شد! از حزبی که از “د” دموکراسی بی خبر است توقع چندانی ندارم. در شرایطی که طریقت های مذهبی به عنوان سازمان های “جامعه مدنی” تلقی می شوند، بدون تردید قبول “شیخ” به عنوان تنها مرجع تصمیم گیری طبیعی است. اما سئوال این جاست که: شیخ شیخ کیست؟ آنچه که تهوع آور است این است که ارباب قلمی که خود را مدافع دموکراسی جا می زنند، در این زمینه هیچ اعتراضی نکردند”. (۴)
در واقع انتصاب عبدالله گول به ریاست جمهوری ترکیه و سپس انتخاب وی توسط شخص اردوغان به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری AKP و نهایتا با هزاران ترفند، قبولاندن “انتخاب” وی به عنوان گزینه “اراده ی ملی” به مردم، واقعیتی است که در ترکیه اتفاق افتاده است!
۵- اظهار نظر”دوغو پرینچک” Doğu Perinçek
دوغو پرینچک رهبر “حزب کارگر” ترکیه در این خصوص می نویسد:”بیش از ۸ سال است که اعتراف عبدالله گول به قرارداد ۹ ماده ای را – که یک قرارداد خدمت یک جانبه به آمریکاست – مدام به میان افکار عمومی ترکیه برده و مطرح می کنیم، اما، هم CHP (حزب جمهوری خواه خلق) و هم MHP (حزب حرکت ملی) سعی می کنند بر روی این مسئله سرپوش بگذارند!
نکند، در کشور ما، سنبل ها، لاله ها و گل هائی هم هستند که ما از آنها بی خبریم؟
دوغو پرینچک جمع بندی نظرات، و راه پیشنهادی خود را نیز ارائه می دهد:”همه باید بدانند: انتخابات ریاست جمهوری نمی تواند انتخاب سنبل، از میان سنبل های ناتو باشد! تاسیس دموکراسی در ترکیه از سرنگونی دیکتاتوری گلادیو می گذرد!”(۵)
منابع:
İstanbul 2008 Amerikanperestler. Doruk Yayınları.. Erol Bilbilik (1
Erol Bilbilik . Küresel Dünya Politikaları ve Ulusal Seçenekler. Kaynak Yayınları. İstanbul 2002
۱۷ Şubat 2009 Nur Batur. Sabah Gazetesi.(2
. ۱۳ Kasım. 2010 Arslan Bulut. Yeni Çağ Gazetesi. 10 kasım. 2011(3
Arslan Bulut. Açılım Şifreleri. Bilge Oğuz Yayınları. İstanbul 2010
Özdemir İnce. Hürriyet Gazetesi. 21 Nisan. 2007 (4
Doğu Perinçek. Aydınlık Gazetesi. 14 Kasım. 2011(5
* علی قره جه لو، نویسنده و مترجم مستقل ساکن تورنتو، دارای دکترای علوم سیاسی، در حوزه ی مسائل سیاسی ملیت های ایران بویژه ترک ها و مسائل سیاسی ترکیه و آذربایجان و ارمنستان می نویسد.
