رژیم ایران در همه ی این سه دهه کوشیده است از سیاست چماق و هویج پیروی کند. می گویند پس از فروپاشی رژیم های اروپای شرقی و شوروی
شهروند ۱۲۶۵ ـ پنجشنبه ۲۱ ژانویه۲۰۱۰
رژیم ایران در همه ی این سه دهه کوشیده است از سیاست چماق و هویج پیروی کند. می گویند پس از فروپاشی رژیم های اروپای شرقی و شوروی سابق، رهبران جمهوری اسلامی کوشیدند تنها از دو گونه تخصص آنان بهره مند شوند، اول در زمینه ی سلاح های هسته ای و دانش وابسته به آن و دوم در امر امنیت و اطلاعات و سازمان های امنیتی این کشورها. در نتیجه استخدام گردانندگان امنیتی و دانشمندان هسته ای را در سرلوحه ی برنامه های خود قرار دادند. یکی از روش های رایج دستگاه های امنیتی در کشورهای یاد شده این بود که نظرسنجی هایی از مردم انجام می گرفت تا روشن شود جامعه چه می خواهد و چگونه می شود این خواست را برآورده کرد، بی آن که به ارکان رژیم صدمه ای برسد. حکومت ایران هم کمابیش از همین شیوه ها تاکنون بهره برده است. هم کوشیده است حواسش به خواست عمومی جامعه باشد تا با مقاومت همگانی مردم روبرو نشود و هم نیروهای مخالف و منتقد را به هر شیوه ای که بشود از سر راه خود بردارد.
در انتخابات خرداد ماه گذشته گردانندگان حکومت و بویژه رسانه ی ملی (رادیو و تلویزیون سراسری) متوجه شده بودند که مناظره های تلویزیونی بالاترین سطح بینندگان و شنوندگان را به این رسانه ها داده است. گفته می شود سیمای رژیم نزدیک به چهل میلیون بیننده در هنگام مناظره های نامزدهای ریاست جمهوری به خود دیده است. رقمی که در کمتر دوره ای از این سه دهه نصیب رسانه های رژیم شده است. در همان حال پس از انتخابات و به کارگیری شیوه ی رسوای حمایت از رهبر و احمدی نژاد و نادیده گیری مبارزات میلیونی مردم، رسانه های ملی و بویژه سیمای جمهوری اسلامی را به رسانه ای که حتی در بهترین ساعت های خود هم بینندگان اندکی به خود دید، تبدیل کرد. در عوض مردم به رسانه های صوتی، تصویری و اینترنتی خارج از ایران پناه بردند. این امر باعث شد که رژیم در اندیشه ی چاره باشد. در نتیجه به گزارش "روز آنلاین" گزارشی توسط اداره آموزش معاونت سیاسی صدا و سیما تهیه شده است که ضمن اشاره به کاهش شدید اعتماد مردم به رسانه های حکومت، به مدیران این رسانه توصیه کرده است با تهیه برنامه های مختلف و از جمله راه اندازی مجدد مناظره هایی که در زمان انتخابات موجب افزایش توجه مردم به این رسانه و شرکتشان در انتخابات شد، از بی اعتباری این رسانه جلوگیری کند…
این توصیه آیا به تنهایی باعث شده که حکومت و سیمای دروغ پرداز و جاعل او بر سر عقل آید؟ می شود گفت خیر! حقیقت امر این است که رژیم از ۲۲ بهمن ترسیده است و از هر حربه ای دارد سود می برد تا شاید از سالروز انقلاب جان سالم به در ببرد. برای همین است که در همان حال که مناظره ها را پخش می کند، از گردانندگان تلویزیون می خواهد که فیلم های مربوط به روزهای پیروزی انقلاب را سانسور کند و از نشان دادن زنان و مردان بی حجاب و یا از یورش مردم به اماکن عمومی و سوزاندن بانک ها و فروشگاه ها خودداری کند. حتی از مریم زندی عکاس معروف ایران خواسته شده که کتاب عکس های انقلاب او که قبلاً در همین حکومت چندین بار چاپ شده، این بار با سانسور و حذف برخی عکس ها تجدید چاپ شود.
وزیر سانسور ارشاد هم از همه ی امکانات این وزارتخانه دارد بهره می برد که در جشنواره ی فجر امسال هیچ فیلم و یا تئاتری که بوی انتقاد از حکومت را داشته باشد، راه نیابد، هرچند همه می دانند که کارگردانان صاحب نام سینما و تئاتر ایران جشنواره ی فجر امسال را تحریم کرده اند، اما وزارت سانسور ارشاد از همان اندک هم که حاضر به حضور در جشنواره هستند نمی گذرد و از زیر تیغ سانسور می گذراندشان.
در همان حال سانسور مطبوعات از فرمان "ننویس" به دستور بلیهانه "بنویس" ارتقاء پیدا کرده و حالا معاون سانسورچی وزارت ارشاد به نشریات می گوید چه تیتری بزنند و چگونه خبرها و تیترهایشان را کار کنند.
این ها همه نشانه ای است از این که هویج مناظره های میان خودی های منتقد و معتقد درون حکومتی دردی از کابوس در راه رژیم که روز ۲۲ بهمن باشد را درمان نخواهد کرد. در نتیجه هویج حکومت دارد اثر خود را به سرعت از دست می دهد و مردم متوجه بازی تازه ی رژیم شده اند؛ بازی که پیش از این ها هم به هنگام انتخابات و یا هر دوره ی دیگری که به حضور مردم محتاج بودند برای چند روزی راه می انداختند.
این همان تلویزیونی است که در زمان انتخابات صددرصد ایرانی می شود و دم به دقیقه سرود "ای ایران" پخش می کند و همه ی برنامه هایش در ستایش از ایران و ایرانیان می شود و به محض آن که خرش از پل گذشت، بازمی گردد به روال عادی ایران ستیزی خود و نمی داند که مردم گول سیاست هویج حضرات را نخواهند خورد.
