جمع آوری کمک مالی در تورنتو برای خیریه های حامی کودکان ایران
وقتی تو مهربان باشی، دنیای مهربانی داریم*
با یک دعوتنامه ی فیس بوکی شروع شد. چند جوان ایرانی ساکن تورنتو، دور هم جمع شدند و قرار گذاشتند تا دو روز در ماه سپتامبر در چهار نقطه ی شهر، صندوق های کمک به کودکان را به دست بگیرند و از هموطنان ایرانی شان درخواست کمک کنند.
فکر این کار را آیدین نبوتی بر سر دیگران انداخت و سارا سلامت، نازنین کوچصفهانی و آرش آبادپور هم همراهی کردند و بعد البته دوستان دیگرشان هم برای کمک خودشان را رساندند و حدود بیست نفر شدند تا در روزهای ۱۴ و ۱۵ سپتامبر در پلازای ایرانیان، مقابل سوپر خوراک، تقاطع یانگ و نورت تاون وی که اصطلاحا میدان محسنی نامگذاری کرده اند و تقاطع یانگ و ولدریک به جمع آوری پول و معرفی پنج خیریه دست اندرکار کمک به کودکان نیازمند بپردازند.
یکشنبه ساعت هشت شب در دفتر خیریه پردیس جمع شدیم تا پول ها را بشمارند. حدود ۵۰۰۰ دلار (چند دلار کمتر) جمع آوری شده بود که بین خیریه های پردیس (در تورنتو) و امید، توانیاب، احیا و خانه کودک محمودآباد در ایران تقسیم شد. البته تعدادی از افراد تقاضا کرده بودند که مبلغ اهدایی شان به خیریه مشخصی داده شود، که بعد از این حساب و کتاب ها، بقیه کمک های جمع آوری شده بین پنج خیریه تقسیم شد.
با سارا سلامت یکی از سازماندهان این برنامه گفت وگوی کوتاهی کردم.
افرادی که در کار جمع آوری کمک مالی برای پنج خیریه همکاری داشتند در کنار خانم پری جواهری رئیس هیئت مدیره پردیس (نفر دوم نشسته از راست) در خیریه پردیس
سارا سلامت در دانشگاه تورنتو پزشکی هسته ای خوانده و در حال حاضر دانشجوی MBA دانشکده شولیک در دانشگاه یورک است و در ضمن در رشته ی پزشکی هسته ای کار هم می کند.
سارا هدف از راه اندازی این برنامه را در وهله ی اول فرهنگ سازی خواند تا جمع آوری کمک. او گفت، می خواستیم مردم خیریه های تورنتو را بشناسند و در ضمن خیریه هایی که در ایران فعالیت می کنند و کمتر شناخته شده هستند.
سارا که خودش با خیریه خانه کودک محمودآباد (مدرسه سازی برای کودکان افغان) در ایران همکاری می کند، گفت: تعدادی از ما با این خیریه های داخل ایران همکاری داریم. سارا آیت الله زاده نماینده “توانیاب” و “احیا” است. هانی بخشایی که از مونترال آمده نماینده خیریه “امید” است که این خیریه نماینده ی رسمی “محک” است و در مونترال ثبت شده و حمایت از کودکان مبتلا به سرطان را برعهده دارد.
سارا از نحوه ی انتخاب این پنج خیریه گفت: در آغاز ما دیدگاه خاصی برای انتخاب نداشتیم ولی بیشتر می خواستیم خیریه هایی باشند که در رابطه با کودکان فعالیت می کنند و بیشتر هم در حوزه ی آموزشی و درمان کودکان. چون هدفمان این بود خیریه هایی که به ذهنمان رسید اول پردیس بود که امکان پذیرش حامیانه ی بچه با ماهی ۳۵ دلار را در برنامه اش دارد. بعد خیریه هایی که خود و خانواده هایمان با آنها کار می کنیم که از صحت کارشان اطلاع داشته باشیم و بتوانیم تائیدشان کنیم و در ضمن اطلاعاتی به مردم بدهیم.
سارا می گوید: برنامه مان این است که این کار را به صورت فصلی انجام دهیم. برای بار دیگر می توانیم خیریه های دیگر را معرفی کنیم، مثل خیریه های حمایت از حیوانات، یا زنان و یا هر خیریه ای که نیاز است شناخته شود.
سارا دوست دارد که مسئله کمک به خیریه ها، برای مردم به صورت امری لازم درآید که برای گرداندن چرخ آن خود را متعهد بدانند. در مورد اهمیت این نکته می گوید: با کمک به خیریه ها، مردم یادشان می آید به جز خودشان آدم هایی دیگری هستند که باید بهشان توجه شود. دیگر اینکه وقتی با خیریه کار داوطلبانه می کنی، روحیه کار داوطلبانه در تو این پذیرش را ایجاد می کند که بتوانی با دیگران خوب کار کنی، بتوانی موقعیت دیگران را بهتر درک کنی و با مسائل اجتماعی دور و برت آشنا شوی. ما در کشوری زندگی می کنیم که کار داوطلبانه تبلیغ و ارزش گذاشته می شود ولی ما در ایران نه با کار داوطلبانه آشنایی داشتیم و نه انجام می دادیم، حالا که اینجا هستیم پس از این فرصت و امکان استفاده کنیم.
سارا در پاسخ به این پرسش من که “بعضی ها می گویند حمایت از نیازمندان وظیفه ی دولت است نه وظیفه ی مردم” گفت: دولت کار خودش را باید بکند یا نمی کند، موضوع دیگری ست. من اگر به مدرسه می روم و کنار بچه ای می نشینم که از شرایط برابر با من در خانواده برخوردار نبوده، اگر در آینده به کار خلاف کشیده شود، هزینه ای ست که اول از همه به من و خانواده ی من وارد می شود و جامعه را برای من ناامن و غیرقابل زندگی می کند. ما اگر می خواهیم در جامعه ای انسانی با هم زندگی کنیم پس بهتر است شرایط زندگی را خودمان برای همدیگر بهتر کنیم. وقتی نهادها و ارگان های مردمی فعال شوند می توانند فرهنگ را بهتر کنند.
سارا خودش از ۱۴ سالگی در ایران کار داوطلبانه کرده است. می گوید: سازمان بازیافت و تبدیل مواد در منطقه هفت تهران که ایجاد شد، کار جمع آوری را ما یک سری نوجوان انجام می دادیم. حتی مادربزرگ من که در منطقه ی دیگری زندگی می کرد، زباله های بازیافتی اش را می آورد خانه ی ما تا تحویل بدهیم. ما برنامه ی پاکسازی کوهستان داشتیم و این خودش فرهنگ سازی بود، باعث شد مردم آن را تمرین کنند و در ذهنشان بماند.
سارا از این اولین تجربه اش در جمع آوری کمک مالی در تورنتو گفت: من در برخورد با مردم متوجه شدم که مردم خیلی مشتاق کمک کردن هستند و دوست دارند که امیدوار باشند و اعتماد کنند ولی بعضی ها هنوز شکی درونشان هست، مثلا بعضی ها می گفتند اگر به دستشون نرسه چی، اگه به دست دولت ایران برسه، من می خواهم بگویم که وقتی می خواهیم به خیریه کمک کنیم باید پایه مان را بر اعتماد و خوشبینی بگذاریم، و کم کم می بینیم مسیر بهتر جلو می رود.
جمع آوری کمک مالی برای پنج خیریه در تورنتو
آشنایی با موسسات خیریه
خیریه پردیس
بعد از سارا به سراغ خانم پری جواهری می روم. او از بنیانگذاران خیریه پردیس و رئیس هیئت مدیره ی آن است. خیریه پردیس دوازده سال پیش از خانه خود بنیانگذاران آغاز شد، تا امروز که در دفتری که در بزرگراه هفت به رایگان در اختیارشان قرار دارد، کار می کنند.
خانم جواهری می گوید، من در بیمارستان کودکان کار می کردم و بعد از ابتلا به سرطان، تصمیم گرفتم یک خیریه برای کودکان سرطانی درست کنم ولی بعدا با دوست دیگری تصمیم گرفتیم برای کودکان ایران کار کنیم.
پری جواهری، سیمین فرهی، رویا افشاریان، فرشته نیرو و لاله رابط هیئت مدیره پردیس را تشکیل می دهند و البته تعداد بیشتری هم دست یاری به آنها داده اند و در گردانندن امور همراهی می کنند.
خانم جواهری روند کار خیریه را چنین توضیح داد: از ایران مددکاران خیریه های مختلف بچه های نیازمند را در مدارس شناسایی می کنند و از طریق خیریه ها به ما معرفی می کنند.
این خیریه ها “فاطمه زهرا”، “دارالاکرام”، “فرزندان زهرا”، “بهنام دهش پور” و “کانون کارآفرینان مهر” هستند که شرایط حساب و کتاب ما را پذیرفته اند و برای تمام مخارج باید به ما رسید بدهند چون ما اینجا به اداره دارایی کانادا جوابگو هستیم.
رئیس هیئت مدیره پردیس در مورد وضعیت بچه های تحت سرپرستی این خیریه گفت: تا به حال بیش از ده هزار بچه تحت سرپرستی ما قرار گرفته و بعد از هجده سالگی از پوشش ما خارج شده اند. در حال حاضر حدود ۱۳۰۰ کودک را تحت پوشش داریم. تعدادی از این بچه ها یتیم هستند و بقیه بیشتر یا پدر ندارند یا اگر دارند پدرشان معلول یا بیمار یا بیکار است. اکثر آنها در حومه ی تهران زندگی می کنند، و تعدادی هم از شیراز و بم و مشهد داریم. ما برای هر بچه ای حساب پس انداز باز کرده ایم و مادر این پول را دریافت می کند، بانک رسید را برای ما می فرستد و مددکار ماهی یا دو ماهی یک بار می رود به زندگی آنها سرکشی می کند.
خانم جواهری می گوید، بعضی خیریه ها توان معرفی بچه های بیشتر را ندارند چون مددکار ندارند و ما هم هیچ هزینه ای بابت این کارها به آنها نمی دهیم و آنها هم همه داوطلبانه کار می کنند. به همین منظور ما خیریه های طرف قراردادمان را مرتب اضافه می کنیم.
خانم جواهری گفت، خانم هایی که در خیریه پردیس کار داوطلبانه می کنند، هفته ای دو روز در دفتر حضور پیدا می کنند و تنها کارمند ما حسابدارمان است که هفته ای پنج روز در دفتر هست. دو سال پیش هم از سوی اداره دارایی کانادا مورد نظارت قرار گرفتیم و تمام رسیدها و کارهایمان را تائید کردند.
فعالیت های این خیریه را در وب سایت آن دنبال کنید:
خانه کودک محمود آباد
“خانه کودکِ محمود آباد” توسط چند دانشجوی جوان در سال ۲۰۰۸ با هدف فراهم کردن امکان آموزش برای کودکان و نوجوان محروم افغان در روستای محمودآباد در خاورشهرِ شهرِ ری فعالیت خود را آغاز کرد.
کودکان و نوجوانان افغانِ ساکن این محلهِ بسیار فقیرنشین، از سنین بسیار کم در کنار والدین خود به کارهای سخت بدنی و کارگریِ ساده در کوره‌های آجرپزی وادار می شوند. متأسفانه این خانواده‌ها به علت نداشتن اجازه اقامت دائم در ایران، قادر به ثبت نام فرزندانشان در مدارس رسمی‌کشور نیستند.
“خانه کودکِ محمود آباد” در ابتدا با اجاره یک انبار از یک کارگاه صنعتی کار خود را آغاز کرد. علیرغم شرایط نامناسبِ محل آموزش، عدمِ برخورداری از تهویه مناسب و کمبود نور کافی این مرکز با استقبال زیاد کودکان و نوجوانان محل روبرو شد تا جایی که هم‌اکنون آموزش ۱۹۵ دانش آموز در مقاطع مختلف ابتدایی و راهنمایی را برعهده دارد. همچنین ۱۲۵ خانوادهِ محل نیز تحت پوشش حمایت‌های مالی و اجتماعی خیرین از طریقه خانه کودک هستند.
در سال ۲۰۱۱، با توجه به عدمِ گنجایش مکان فعلی و افزایش اجاره بها، چند خیّر با هدف ساخت مکان دائمیِ آموزش و پرورش برای کودکان محمودآباد قطعه زمینی را در محل خریداری کردند و تاکنون موفق به جلب همکاری داوطلبانه در زمینه طراحی و معماری مکان گشته اند. در حال حاضر دانشجویان داوطلب خانه کودک مشغول جمع‌آوریِ کمک برای تأمین هزینه‌های ساخت و ساز هستند.
اگر مایلید که در مورد “خانه کودک محمود آباد” بیشتر بدانید و یا مایل به همکاری با این گروه هستید می توانید با نماینده این گروه در تورنتو با شماره ۱۵۶۲-۲۵۰-۴۱۶ تماس بگیرید.
انجمن حمایت و یارى آسیب دیدگان اجتماعى ـ احیا
انجمن حمایت و یارى آسیب دیدگان اجتماعى، در سال ١٣٧٨ به ثبت رسید. این انجمن ماموریت خود را آگاهى رسانى، حساس سازى و جلب مشارکت جامعه و مسئولان، و نیز پیشگیرى و ارائه خدمات مشاوره و مددکارى به اقشار آسیب دیده قرار داده است.
از جمله کارهای این انجمن، راه اندازى مراکز توانبخشى فنی و حرفه ای برای زنان سرپرست خانوار، جوانان و نوجوانان یتیم و یا معلول شده از حادثه زلزله و تحت پوشش مالی قرار دادن کودکان یتیم در شهرستان زلزله زده بم است.
همچنین حمایت از کودکان یتیم مبتلا به اچ آی وی در دستور کار این انجمن است. برای اطلاعات بیشتر به سایت احیا مراجعه کنید:
انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان توانیاب
انجمن حمایت از کودکان و نوجوانان توانیاب، برای تغییر نگاه به کودک معلول در جامعه،که بیشتر متمرکز بر ناتوانی این افراد است و نه توانایی هایشان، برای ارتقای مشارکت آنان در امور اجتماعی و زیستن بدون اتکا به دیگران به عنوان نهادی مستقل، غیردولتی و غیرانتفاعی تاسیس شد.
به همین منظور انجمن، مرکز توانبخشی روزانه شامل بخش های کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتار درمانی، هنر درمانی، بازی درمانی و … با خدمات رایگان تاسیس کرده است. مشاوره می دهد، جلسات آموزشی برگزار می کند و در هشت شهر دیگر نیز مراکز توانبخشی راه اندازی کرده یا در دست اجرا دارد.
اطلاعات بیشتر را در سایت انجمن ببینید:
امید
“امید” موسسه ای غیر انتفاعی و غیر دولتی است که به طور خاص در زمینه سرطان کودکان فعالیت می کند. این موسسه به منظور ارتقا کیفیت زندگی کودکان مبتلا به سرطان و تسهیل دوره درمان برای کودکان و والدین آنها به وجود آمده است. این امر از طریق حمایت‌های مالی در شهرستان ها (فعلا اصفهان) در مواردی که تحت پوشش محک نیست، حمایت های تحصیلی، روحی و ارائه خدمات آموزشی و تفریحی صورت می‌گیرد. این خدمات از زمان تشخیص بیماری تا مدت یکسال پس از اتمام دوره درمان کودکان ادامه خواهد داشت. فعالیت‌‌های موسسه امید به صورت خیریه و مبتنی بر کمک‌های مردمی و به خصوص نیروهای متخصص در داخل و خارج از کشور میباشد. علاوه بر این، همکاری تمرکز یافته این موسسه با مرکز اصفهان، در راستای یکی از اهداف اصلی موسسه مبنی بر تمرکز زدایی از مراکز درمانی تهران و جذب بیمار از استانهای اطراف و کم کردن زمان انتظار کودکان نیازمند به دریافت عمل پیوند میباشد.
با توجه به توانایی و موقعیتی که این موسسه از آن برخوردار است، ایجاد شبکه حامیان و متخصصان خارج از کشور (در حال حاضر کانادا)، برقراری ارتباط مراکز درمانی و تحقیقاتی سرطان خارج از ایران با مراکز ایران و فراهم کردن بسته‌های فرهنگی و آموزشی برای کودکان بیمار و خانواده‌ها از دیگر اهداف موسسه امید میباشد.
با مراجعه به سایت این موسسه می توانید فعالیت هایی را که تاکنون انجام داده اند مشاهده کنید.
این موسسه هم اکنون با داشتن بیش از ۲۰۰ یاور در کانادا، سنگاپور، آمریکا، آلمان، هنگ کنگ و استرالیا مشغول فعالیت می باشد.
www.hfcc-charity.com
* بخشی از شعر حمید مصدق
