تاریخ معاصر جهان پر از سرکوب، اختناق و جنایت دیکتاتورها، ستمگران و استثمارگران از یکسو و مبارزات مردم کشورها از سوی دیگر است.

 شهروند۱۱۹۳ ـ ۴ سپتامبر ۲۰۰۸

چشم انداز خاوران پس از سقوط جمهوری اسلامی


 

انسانهای آزادی خواه!

تاریخ معاصر جهان پر از سرکوب، اختناق و جنایت دیکتاتورها، ستمگران و استثمارگران از یکسو و مبارزات مردم کشورها از سوی دیگر است. کشتار و آدم سوزی در جنگ جهانی دوم توسط نازی ها، کشتار مردم فلسطین توسط رژیم صهیونیستی، کشتار مبارزان در شیلی بعد از کودتای ١۹۷۳ ، کشتار و سر به نیست کردن بیش از ۳۰ هزار نفر از مبارزان آرژانتینی در دوران  حکومت نظامیان بر آن کشور، کشتار مردم کرد در ایران، ترکیه، عراق و سوریه توسط  رژیمهای ارتجاعی، سرمایه داری و دیکتاتور، کشتار مردم عراق و افغانستان توسط  آمریکا و متحدانش در ناتو و …، بخش کوچکی از جنایت علیه جامعه بشری است.

در ایران، نزدیک به سه دهه است که رژیم اسلامی ایران با تکیه به اعدام، شکنجه و سرکوب مبارزات مردم ایران، به حیات ننگینش ادامه داده است. جمهوری اسلامی به لحاظ تعداد اعدام در سال، در ردیف دوم جهان قرار دارد و اگر این روال ادامه پیدا کند دیری نخواهد گذشت که در آدمکشی، مقام اول را از آن خود کند. وقتی تخصص مسئولان و سران جمهوری اسلامی سازماندهی قتل و شکنجه است، رسیدن به مقام اول در اعدام انسان، امری بدیهی خواهد بود.

تنها در ۲۷ جولای امسال ۲۹ نفر در تهران و در ۲۹ جولای ۹ نفر دیگر در قم، اصفهان، بوشهر و زاهدان اعدام شدند. تعداد اعدام شدگان ۳۰ ساله ی اخیر در سایه ی شوم حکومت جمهوری اسلامی ایران، از تعداد اعدام شدگان ۲۰۰ سال گذشته در ایران بیشتر است. جمهوری اسلامی از معدود رژیمهای فاشیستی در جهان است که کودکان را اعدام میکند. کودکانی که در اثر فقر ناشی از حاکمیت همین رژیم مرتکب جرم می شوند. هم اکنون بیش از صد نوجوان زیر ١۸ سال در ایران حکم اعدام دارند.

آخرین کودک اعدام شده محمد حسن زاده است که به هنگام اعدام ١۶ سال داشت.

آخرین زندانی سیاسی اعدام شده تا به امروز یعقوب مهرنهاد، روزنامه نگار ۲۸ ساله ی بلوچ است که جمهوری اسلامی در چهارم آگوست امسال جنایتکارانه او را به قتل رساند. هم اکنون که این کلمات را می خوانید، فرزاد کمانگر معلم زندانی، فرهاد وکیلی، علی حیدریان، هیوا بوتیمار، انور حسین پناهی، عَدنان حسن پور و حبیب الله لطیفی در راهروی مرگ نشسته اند و اگر اعتراضی گسترده صورت نگیرد، هر صدای پایی در هر لحظه  می تواند دفتر زندگی آنها را ببندد.

اگر چه سی سال است که جمهوری اسلامی با اعدام و سرکوب به حیات ننگینش ادامه داده است، اما طی این سی سال مبارزه و مقاومت مردم هم بی وقفه ادامه داشته است.

کشتار و قتل عام زندانیان سیاسی ایران در دهه ی ۶۰ یکی از بزرگترین و بی نظیرترین جنایت در تاریخ مردم ایران است. رژیم اسلامی ایران که از مرده ی مبارزان هم وحشت دارد سعی کرد با به خاک سپاری پیکر زندانیان سیاسی در گورهای دسته جمعی بی نام و نشان آثار جنایت خود را پاک کند، اما آن جنایت نه تنها فراموش نشد، بلکه هر سال یادمان آنها در داخل و خارج زیبا و با شکوه برگزار می شود.  خاورانها و گورهای دسته جمعی اگر چه بخشی از اسناد توحش جمهوری اسلامی است، از نگاهی دیگر اما،  نمادی از مبارزه و ایستادگی مردمی است که این رژیم را نمی خواهند و با آن به شکلهای گوناگون به مبارزه برخاسته اند.

رژیم اسلامی ایران هم، همواره سعی کرده با حمله به مادران و بستگان اعدام شدگان در خاوران و دیگر گورهای دسته جمعی، شکستن درختچه ها و بهم ریختن سنگها و نشانه هایی که هر مادری برای دل خودش با آن گوشه ای از آن خاک پر رمز و راز را به عنوان گور فرضی عزیزش نشانه گذاری کرده است، رد پای جنایت خود را پاک کند.

 اما در مراسمی که در شهریور ماههای چند سال اخیر به مناسبت سالگرد قتل عام ۶٧ در خاوران تهران با طنین سرود انترناسیونال برگزار شده، و نیز در مراسمی که در آستانه ی نوروز هر سال (آخرین جمعه ی  سال) با حضور عده ای از خانواده های قتل عام شدگان  ۶٧، در خاوران برپا می شود، حضور چشمگیر نوجوانان و جوانانی که در مقطع زمانی۶٧ کودک  بودند و امروز  به قصد ادای احترام به پدر، مادر، دایی، عمو، عمه و خاله  و … قدم به خاوران گذاشته اند و در اداره ی مراسم، پذیرایی از مردم، گل افشانی بر گوشه وکنار خاوران  و گل آرایی دیوارهای آن، نقشی  فعال و پر شور به عهده می گیرند،  شرکت نسل نو را برای زنده نگهداشتن نام و یادآن دریادلان (مبارزان) و پی گیری آرمانهای انسانی شان، نوید می دهد، اما چشم انداز خاوران پس از سقوط جمهوری اسلامی چگونه خواهد بود؟  برای  خاوران چشم اندازهای مختلفی می توان تصور کرد؛ اما از نگاه ما، آینده ی گورستان دسته جمعی خاوران اینگونه خواهد بود:

آینده ای را در نظر بگیرید که سالها از سقوط جمهوری اسلامی ایران توسط مردم گذشته است. مذهب امر خصوصی افراد شده و مظاهر آن از محیط های کار، آموزش و پرورش، مراکز علمی و فرهنگی رخت بر بسته و شادی و رفاه نسبی همگانی شده است. شکنجه گاهها به مراکز آموزشی و در مواردی (مثل زندان اوین) به موزه تبدیل شده است. به جای زندان، مراکز بازآموزی انسانهای مجرم به امید بازگشتن آنها به آغوش جامعه به چشم می خورد.

از سوی دیگر، آن دسته از سران رژیم اسلامی و مهره های ریز و درشت آن که از دست مردم جان سالم به در برده اند، در همان سال اول بعد از سقوط جمهوری اسلامی، در دادگاهی  علنی با حضور وکلای مدافع و نمایندگان شاکیان و نمایندگان مردم و نیز نمایندگان رسانه های جمعی سراسر جهان محاکمه شده اند و دسته ای از آنها که هنوز نفس می کشند، در محلی ویژه، خاطرات روزهای انجام جنایت و ِاعمال ستمگری را نشخوار می کنند.

در محل گورستان دسته جمعی خاوران اما، یکی از زیباترین پارکهای جهان ساخته شده که بزرگراهی مرکز شهر را به آن وصل می کند. درختان این پارک از میان زیباترین و ماندگارترین درختان جهان انتخاب شده است. در مرکز این پارک خانه ی سبز بزرگی بنا شده که دیوارها و سقف آن از شیشه است و داخل آن درختان و گلهای زیبائی کاشته شده است. در مرکز خانه ی سبز، آب نمای زیبایی تعبیه شده که ستون یادمان دریادلان غنوده در خاوران ها و گورهای دسته جمعی درمیان آن واقع شده و در بخشی از ستون، تاریخچه ی کوتاهی از قتل عام ۶٧ و کشتار سال ۶٠ به زبانهای فارسی و انگلیسی آورده شده است. در کنار ستون یادمان، شعله ی هماره روشنی به چشم می خورد.

در داخل و  دورتا دور خانه ی سبز، جویبار باریکی به گونه ای کمربندی درست شده که ماهیان رنگارنگ در آن شنا کنان پس از دور زدن خانه ی سبز به آب نما وارد می شوند و باز از آن به سوی جویبار حرکت می کنند. در حقیقت آب نما نقطه پایان و نقطه آغاز جویبار هم هست.

در ضلع شرقی خاوران  کتابخانه، سالن  سخنرانی با امکانات نمایش فیلم و اجرای تئاتر، موزه، محل نگهداری کودکان  و رستوران بنا شده است. در ضلع غربی خاوران امکانات بازی برای کودکان درنظر گرفته شده است.

روزهای تعطیل  خاوران شلوغترین روزهای هفته را به خود می بیند، اما  آخرین جمعه ی هر سال و ایام نوروز خاوران حال و هوای دیگری دارد. مردم بسیاری از نقاط مختلف ایران می آیند؛ پیر و جوان با دسته های گل، تا نسبت به زندگان خود ادای احترام کنند. در این روزها ستون یادمان غرقه در گل و خانه ی  سبز مملو از جمعیت است و  زندگی و زیبایی در هر گوشه ی خاوران موج می زند. 

کانون خاوران

 




سومین گردهمایی سراسری جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران

در بروکسل از۱۹ تا۲۱ سپتامبر


 

جمعه ۱۹ سپتامبر

 کنفرانس بین المللی درباره حقوق بشر و جدایی دین و دولت در ایران


 

برنامه و موضوع سخنرانی ها :

معرفی برنامه  وخوش آمد گویی

 Marie-Rose Gueten  ماری ـ رُز گوتن، رئیس پیشین حزب سبز ( شاخه ناحیه بروکسل ) و نماینده پارلمان بروکسل و جانشین کنونی شهرداری ( گرداننده برنامه به زبان فرانسه ) میهن جزنی از تلاشگران جنبش زنان ایران (گرداننده برنامه به زبان فارسی)؛

نسترن امجدی عضو شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک:  معرفی دیدگاه های جنبش؛

علی صمد پوری سخنگوی جمعیت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ایران– بلژیک: معرفی دیدگاه های جمعیت؛

زنان و لائیسیته

 Firouzeh Nahavandy فیروزه نهاوندی، استاد دانشگاه آزاد بروکسل: چرا رهایی زنان ایران در گرو لائیسیته می باشد؟

مهرانگیز کار: پژوهشگر میهمان در دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد: سکولاریسم و کمپین یک میلیون امضا؛

دمکراسی و لائیسیته

Pierre Galand پیر گالاند، رئیس سازمان لائیسیته بلژیک، سناتور پیشین حزب سوسیالیست و استاد دانشگاه : چرا دموکراسی در گرو جدایی دین و دولت است؟

شیدان وثیق، پژوهشگر و ازتلاش گران جنبش چپ : چرا دین سالاری در ایران «راه حل لائیک» را ایجاب می کند؟

Anne Delvaux سناتور  از حزب مرکز دموکراسی و اومانیته «CDH» : اومانیسم و دموکراسی؛

مبارزه برای حقوق بشر در ایران

Sabine Meyer سابین مایر، مسئول حقوق بشر سبز های پارلمان اروپا در باره ایران :  سیاست های پارلمان اروپا در زمینه وادار سازی دولت ایران به رعایت حقوق بشر و حقوق شهروندی در   ایران؛

Emile Frank امیل فرانک، عضو سازمان عفو بین الملل :


گزارشی از وضعیت حقوق بشر در ایران و تلاش های سازمان عفو بین الملل در راستای از بین بردن سانسور، دستگیری و شکنجه، اعدام و سنگسار در ایران؛

منیره برادران: نویسنده و زندانی سیاسی پیشین: داد خواهی کشتار زندانیان سیاسی در سال۶۷ ؛

بحران اتمی ایران  و اندیشه سبز

Pierre Jonckheer پیر یانکر، نماینده پارلمان اروپا از حزب سبز های بلژیک: نقش سیاست های زیستگاهی در رابطه با انرژی هسته ای و بهبود زندگی انسانی ؛

Rik Jellma ریک یلما، رئیس حزب سبزهای هلندی زبان «گرون» ناحیه بروکسل بزرگ : ایران از دریچه نگاه اکولوژیستی ( زیستگاهی) ؛

مبانی سیاست دمکراتیک

مهرداد درویش پور: استاد دانشگاه استکهلم و عضو شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک: سیاست سوم در چالش های ملی و بین المللی-  اولویت حقوق بشر و مبارزه برای سکولاریسم در ایران؛

هوشنگ کشاورز صدر ازتلاشگران نهضت ملی: ضرورت همبستگی ملی گرایان، چپ های دمکرات و دین باوران لائیک در ایران؛

حسن شریعتمداری از اتحاد جمهوری خواهان ایران: منافع ملی اساس سیاست گذاری دمکراتیک و ملی در ایران است.

هدایت متین دفتری از شخصیت های ملی؛

مهران مصطفوی از مجامع اسلامی ایرانیان: دین، دولت و دمکراسی در ایران؛

برنامه روز جمعه  در راس ساعت و با خوش آمد گویی برگزار کنندگان محلی و سراسری کنفرانس و نمایش فیلمی از یادبود زندانیان سیاسی آغاز خواهد شد و با میزگردی با حضور برخی از سخنرانان پایان خواهد گرفت. ریز برنامه و ترتیب سخنرانی ها بعدا به اطلاع خواهد رسید.

زمان: از ساعت ۱۷،۳۰ تا ۲۳

مکان: دانشگاه آزاد بروکسل « ULB » ـ دانشکده جامعه شناسی (سوسیولوژی)

Avenue Jeanne, 1050-IXELLES-Bruxelles  

 شنبه و یکشنبه ۲۰ و ۲۱ سپتامبر

 گردهمایی سراسری سوم جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران  

 موضوعات در دستور کار این دو روز گردهمایی عبارتند از: انتخاب هیئت رئیسه گردهمایی، تصویب آئین نامه، ارزیابی اوضاع سیاسی روز و موضع جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران، ترازنامه و چشم انداز این جنبش، ساختار و برنامه عمل آن (از جمله چگونگی گسترش پیوند با جنبش های دمکراتیک و حقوق بشری در داخل و همکاری با دیگر نیروها) و فراز و فرودها و دشواری های تاکنونی، انتخاب شورای هماهنگی و یا دیگر نهادهایی که گردهمایی ضرور  می یابد. در این دو روز پیام های سازمان ها و انجمن ها به گردهمایی سوم نیز خوانده خواهد شد.


 

زمان و مکان  گردهمایی سوم در ۲۰  و ۲۱ سپتامبر: شنبه از ساعت۹ تا ۲۱ و  یکشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۱۸

آدرس: دانشگاه آزاد بروکسلULB ساختمان  H سالن ۲۲۱۵

 Avenue Paul HEGER-1050-IXELLES-Bruxelles


 

برای نام نویسی و اطلاعات بیشتر در باره گردهمایی سه روزه جمهوری خواهان دمکرات و لائیک، با نشانی های زیر تماس بگیرید!

 

از گروه های ایرانی و خارجی دعوت  میکنیم در صورت تمایل برای گردهمایی پیام ارسال کنند. همچنین ازخبرنگاران دعوت می شود برای تهیه گزارش در کنفرانس و گردهمایی حضور یابند. برای ارسال پیام ها، شرکت نمایندگان گروه ها، تماس رسانه ها و یا کسب اطلاعات بیشتر با آدرس میل زیر info.nedayeazadi@gmail.com و یا با شماره تلفن مهرداد درویش پور: ۰۰۴۶۷۳۶۶۳۱۱۷۷   تماس بگیرید.

 خواهشمندیم برای آسان تر نمودن امر تدارکات برای شرکت در کنفرانس و گردهمایی، حد اکثر تا ۱۵ سپتامبر از طریق تلفن و آدرس های میل  زیر ثبت نام کنید.

برای نام نویسی  و رزرو جا برای همراهان، میهمانان و ناظران خارج از بلژیک با اصغر اسلامی تماس گرفته شود.

۱۷۶۲۲۰۸۴۷۳۲ ae@kargah.de   ۰۰۴۹

برای ثبت نام شرکت کنندگان از بلژیک و کسب اطلاعات بیشتر در محل، با آدرس های میل و شماره های زیر تماس گرفته شود.

انور  میر ستاری  europerse@gmail.com   تلفن همراه  ۰۰۳۲.۴۷۵۷۱۶۹۲۵

جعفر  حسینی fc229987@skynet.be  تلفن همراه  ۰۰۳۲.۴۷۵۶۶۵۳۱۴

علی صمدپور  alisamadpouri@walla.comتلفن همراه ۰۰۳۲۴۷۶۵۵۱۸۳۲

                                            

برای اطلاع از مباحث گردهمایی سوم از سایت  ندای آزادی دیدن کنید! www.tabja.com

برای اطلاع از آخرین نوشته ها و مباحث مربوط به تدارک گردهمایی سوم جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران از سایت ندای آزادی دیدن کنید. نظرات  خود را به آدرس:

info.nedayeazadi@gmail.com  ارسال کنید.


 

برگزار کننده: شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دمکرات و لائیک ایران

با همیاری: "جمعیت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ایران – بلژیک"

 



 


 




 


 


 

کنترل کمپ اشرف به دست دولت عشیرتی عراق افتاد!


 

بر اساس اخبار منتشر شده از سوی آژانس خبری فرانسه ارتش عراق در محافظت جایی که اعضای اصلی اپوزسیون رژیم در آن هستند،جایگزین ارتش آمریکا شد.

وزیر عراق امروز شنبه ۳۰ اوت خبر داد که ارتش عراق مسؤلیت حفاظت از کمپ اشرف را از نیرو های آمریکایی گرفتند. ژنرال الاسکویی گفت این عمل برای تسخیر نیست بلکه برای محافظت از کمپ میباشد.

این خبرگزاری اضافه میکند ۴۰۰۰ عضو سازمان مجاهدین خلق ایران که مخالفان رژیم ایران هستند در سال ۱۹۸۰ به عراق فرار کردند و در کمپ اشرف شمال بغداد ساکن شدند . آگاهان به نزدیکی رابطه نخست وزیر عراق نوری المالکی

با رژیم ایران، آینده نامعلومی را برای مجاهدین پیش بینی میکنند. مالکی بدنبال راه حلی است تا به حضور آنها در عراق خاتمه دهد. این گروه در لیست ترورسیتی اتحادیه اروپا میباشد و حسابهای بانکی آنان توسط ای یو فریز شده است .اگر چه دولت انگلیس در جون گذشته تصمیم گرفت نام سازمان مجاهدین را از لسیت تروریست در بیاورد، این سازمان از طرف دولت آمریکا ،کماکان یک سازمان تروریستی شناخته شده است .

این گروه در  ۱۹۶۰و در مخالفت با شاه تشکیل شد در انقلاب ۱۹۷۹ شرکت داشت اما بعدها بر علیه رژیم مسلح شدند و جند تن از رهبران جمهوری اسلامی را کشتند در جنگ ایران و عراق و در سالهای ۱۹۸۸ – ۱۹۸۰ ار صدام حسین دیکتاتور پشتیبانی کردند اما حملاتشان در ۱۹۹۰ قطع شد.ارتش آمریکا در جریان تسخیر عراق این گروه را خلع سلاح کردند و از آنها تحت عنوان نیرو های غیر جنگی محافظت کرد.


 

http://ca.news.yahoo.com/s/afp/080830/world/iraq_unrest_iran_us_1

  

دولت آمریکا زیر فشار اسلام سیاسی درون دولت عراق و قدرقدرتی رژیم اسلامی ایران در منطقه ، تن به این عمل غیر مسؤلانه داده است و سرنوشت اعضای یک گروه اپوزسیون رژیم را به دست جریانات آدمکش اسلامی درون دولت عشیرتی عراق سپرده است.


 

سازمان بیمرز این عمل غیر مسؤلانه دولت آمریکا را محکوم میکند و مسؤل جان تک تک اعضای ساکن کمپ اشرف و هر گونه عواقب این جابجایی را دولت آمریکا و دولت عشیرتی عراق میداند.


 

ما از تمامی احزاب اپوزسیون ایرانی ، سازمانهای مدافع حقوق پناهندگی و حقوق بشری می خواهیم  که به دولت آمریکا و دولت عشیرتی عراق اعتراض و سازمان ملل ،عفو بین الملل و غیره را وادار به مداخله مسؤلانه و جدی کنند و بدین وسیله برای نجات جان اعضای کمپ اشرف بکوشند.

 

                                                                                                                               

دبیرخانه‌ سازمان سراسری پناهندگان ایرانی- بیمرز

۳۰اوت ۲۰۰۸


 

***


 

گزارشی از آکسیون اعتراضی نیروهای کمونیست و انقلابی در اعتراض به احکام اعدام و  کشتار  دهه ی ۶۰،  درمقابل سفارت رژیم اسلامی و پارلمان کانادا در اتاوا


 

  در پاسخ به فراخوان کانون خاوران تعدادی از نیروهای سیاسی کمونیست و آزادیخواه  که به نامشان اشاره خواهدشد روز ۳ شنبه مورخ ۲۶ آکوست ۲۰۰۸ ساعت ١۲ در مقابل  سفارت و لانه جاسوسی  و مرکز تروریستی رژیم اسلامی  در اتاوا گرد هم آمدند  تا اعتراض خود را به سه دهه جنایت، قتل، اعدام، شکنجه و سنگسار در جمهوری فاشیستیِ اسلامی ایران  اعلام دارند.

در ابتدای این مراسم بابک یزدی از طرف کانون خاوران به حاضرین خوش آمد گفت و سپس چگونگی پیش برد برنامه را بیان کرد. سپس برنامه با سرود انترناسیونال به یاد همه ی جانداد گان راه آزادی و سوسیالیسم ادامه پیدا کرد .  پس از آن  حسن پویا  مجری برنامه، پیام کانون خاوران را قرائت کرد .

در ادامه ، جرج فرانسیسکو معاون اتحادیه کارگران پست کانادا، طی سخنانی در محکومیت جمهوری اسلامی به خاطر سه دهه جنایت وبیان ضرورت محاکمه ی سران آن در یک دادگاه مردمی و بین المللی  حمایت اتحادیه کارگران پست کانادا را از این آکسیون اعتراضی ابراز داشت.

آنگاه مجری برنامه به ترتیب  نمایندگان احزاب و جریانات سیاسیِ انقلابی و آزادیخواه  را که از این آکسیون حمایت کرده بودند یک به یک معرفی کرده و از آنان برای ایراد پیام و یا سخنانشان دعوت کرد ا.

سخنرانان این مراسم هر یک گوشه ای از جنایات  و سرکوب های رژیم را گوشزد کرده و ضمن محکوم کردن آن جنایات به ضرورت همبستگی و تداوم مبارزه تا سرنگونگی جمهوری اسلامی ایران تاکید داشتند.

در این آکسیون اعتراضی، حضور نمایندگانی از جریانات سیاسی افغانی و عراقی و نیز پیام آنها در همصدایی و همدلی با مبارزات مردم ایران ، چشم گیربود.

    در میان  سخنرانی ها، مجری مراسم  و دیگر شرکت کنندگان و نمایندگان احزاب و جریانات سیاسی  شعارهای کوبنده و افشاگرانه خود را برعلیه رژیم و مزدورانش با صدای بلند فریاد می زدند.

پس از پایان پیامها و سخنرانیها در مقابل سفارت رژیم اسلامی، ساعت ۲ بعد از ظهر، جمعیت به طرف پارلمان اتاوا حرکت کرد و در مسیر خود با شعارهای اعتراضی  و افشاگرانه و نیز پخش اطلاعیه هایی مربوط به جنایات رژیم مردم اتاوا را مورد خطاب قرار داده و توجه آنان را جلب نمودند.

در ادامه ی برنامه  در مقابل  پارلمان  کانادا  قطعنامه پایانی این مراسم   توسط جمشید هادیان  بزبان انگلیسی قرائت شد.

این برنامه با خواندن سرود "انترناسیونال" با صدای هنرمند محبوب  فریدون فرهی و همراهیِ  پرشور جمعیت حاضر و در کنار شعله های  آتش هماره روشن ( مقابل پارلمان)  در همصدایی و همدلی با خانواده های قربانیان جنایات دهه ی ۶۰  به پایان رسید.

طنین پر شور  سرود انترناسیونال در جلوی پارلمان اتاوا چنان گوش نواز و جالب بود که تعدادی از توریستها و کاناداییهای حاضر در مقابل پارلمان ضمن عکس گرفتن از مراسم ، برای دقایقی توجهشان معطوف به این مارش اعتراضی شد.

بیشتر راهپیمایان تی شرط هایی با آرم و لوگوی کانون خاوران را پوشیده بودند. این آرم که  تاکید بر "نه به اعدام، نه به شکنجه وآزادی بی قید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و اینکه خاوران تنها گورستان جمعی ایران نیست بلکه شناخته ترین آن است نظم و حالت اعتراضی خاصی به این مراسم داده بود.

بخشی از شعارهای مطرح شده در این آکسیون اعتراضی چنین بود:

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!، جمهوری اسلامی مرگت فرارسیده!، مرگ بر این حکومت زن ستیز!، مرگ بر جمهوری اسلامی! این لانه ی جاسوسی و مرکز تروریستی تعطیل باید گردد


 

Who are the heads of Islamic Republic in

Iran
? Wanted criminals!

What do we want?       Free all political prisoners! When do we want it?

Now! Shut Down Iranian Embassy. Shut Down

Center of
Terrorism
.

What do we want?       Equality! When do we want it?

Now!   Long Live Socialism What do we want? Stop executions in

Iran
!        When do we want it? Now! What do we want? Stop stoning in

Iran
!

When do we want it? Now! What do we want?

Stop sexual apartheid in

Iran
!  When do we want it? Now! What do we want? Stop torture in

Iran
!

When do we want it? Now!  Hey hey, ho ho, Islamic regime must go! Down with Islamic

Republic of
Iran
!  


 


 

احزاب و تشکلهای حمایت کننده، بترتیب الفبا


 

اتحاد سوسیالیستی ایرانیان – مونترال

انجمن فرهنگی ایرانیان – مرکز(اتاوا) و منا طق وابسته

حزب اتحاد کمونیسم کارگری – تشکیلات کانادا

حزب کمونیست ایران – کانادا

حزب کمونیست  ایران  م – ل – م – کانادا

حزب کمونیست کارگری ایران (تشکیلات شرق کانادا)

حزب کمونیست کارگری چپ عراق (تشکیلات کانادا)

حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست (تشکیلات کمیته کانادا)

سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما) – کانادا

سازمان زنان ۸ مارچ ایرانی افغانستانی – کانادا

سینمای آزاد ایران

کانون اندیشه و هنر

کانون مبارزان آزادیخواه افغانستان

کمیته مبارزه برای زندانیان سیاسی ایران – کانادا

کمیته یادمان کشتار دهه ی ۶۰( مونترال)

نشریه روشنگر

نشریه بینام

همبستگی فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی – کانادا


 

***



 

رنجنامه نخبه ای که به دلیل دیانت بهائی از تحصیل محروم شد


 

مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران جمعیتی است متشکل از مدافعان حقوق بشر در حوزه ایران و به استناد ماده ۲۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر در فروردین ماه سال ۸۵ اعلام موجودیت نمود. فارغ از هر گونه وابستگی سیاسی و بدون پایبندی به هیچگونه مرز بندی سیاسی این مجموعه تلاش می نماید تا با ارتقای سطح آگاهی های جامعه به واسطه آموزش ، حقوق بشر را در جامعه ایران نهادینه ، حمایت و ابقا نماید همچنین این مجموعه با تکیه بر عنصر ارتباطات در قالبهای رسانه ای و سازمان های ذیصلاح داخلی و بین المللی نسبت به جلب حمایت افکار عمومی میزان حمایت حقوقی از قربانیان نقض حقوق بشر در ایران اقدام می نماید .


 

من، هلاکو رحمانیان، جوان ۱۹ ساله بهائی هستم. در سال تحصیلی ۸۶-۸۵ در مقطع پیش دانشگاهی در رشته ریاضی-فیزیک درس می خواندم و به طور فشرده برای کنکور سراسری خود را آماده می کردم. اکثر آزمون های آزمایشی را با موفقیت پشت سر گزاشتم و امید می رفت که از پس ِ کنکور سراسری نیز بتوانم با رتبه ای عالی بر بیایم. در کنکور سراسری ۸۶ شرکت کردم و در اعلام نتایج اولیه، توانستم رتبه ۵۴ در سهمیه مناطق و ۷۶ را در کشور اخذ کنم. یقین داشتم که با این رتبه می توانم در هر رشته و در هر دانشگاهی قبول شوم، با این حال ۲۶ رشته را در فرم مربوطه برگزیدم. امّا به صورت کاملا" غیر منتظره، در اعلام نتایج نهایی در سایت رسمی سازمان سنجش، با عبارت "مردود" جلوی اسم خودم مواجه شدم. بلافاصله به سازمان سنجش تهران و سپس کرج رفتم. در هر دو مکان صراحتا" به من گفته شد که عدم قبولی من به خاطر دین من و بهائی بودن است. امّا علّت این امر را به ا ُرگان های دیگر نسبت دادند بدون اینکه از آنها نامی ببرند. اگر هم نامی می بردند، هنگامی که به محل مربوط مراجعه می کردم، هیچ مسئولیـتی قبول نکرده، و سازمان سنجش را جوابگوی این امر عنوان می کردند. بدین ترتیب دست من دیگر به هیچ جا بند نبود و به راحتی هر چه تمام تر، علیرغم اینکه قابلیت های خود را ثابت کرده بودم و رتبه ای بسیار خوب کسب کرده بودم، از حقّ طبیعی تحصیل در دانشگاه های کشورم محروم شدم.

اندکی بعد برای گواهی رتبه خویش، جهت ارائه به بنیاد نخبگان و استفاده از مزایای رتبه زیر ۱۰۰ رشته ریاضی-فیزیک، به سازمان سنجش تهران مراجعه کردم. مسئول مربوطه گقت که گواهی تا یک هفته دیگر به خانه تان پست خواهد شد. سه هفته گذشت و خبری نشد و من بار دیگر به سازمان سنجش رفتم و دوباره فرم جدید پر کردم. باز هم مدّت مدیدی گذشت و گواهی رتبه ای در کار نبود. مجدّدا" به سازمان سنجش مراجعه کردم. این بار فرد مسئول شماره ای از کرج در اختیارم گذاشت و از من خواست که این گونه پی گیری کنم. به شماره مربوطه زنگ زدم. فرد پشت تلفن ضمن آگاهی کامل از تقاضای من، بعد از اینکه از من دینم را جویا شد، نه تنها تقاضای گواهی رتبه ام، بلکه رتبه من را نیز در کنکور سراسری باطل اعلام کرد. و بدین ترتیب بعد از محرومیت از ورود به دانشگاه، از مدرک معتبر رتبه خود نیز محروم شدم.
نیمه دوم سال ۸۶ برای کنکور سال ۸۷ ثبت نام کردم. این بار هم خود را برای آزمون آماده کردم و در جلسه آزمون کنکور سراسری سال ۸۷ حاضر شدم. امّا این بار در اعلام نتایج اوّلیه در سایت رسمی سازمان سنجش به جای مشاهده نمرات، درصدها و رتبه ی خویش عبارت "به دلیل نقص پرونده با صندوق پستی کرج ۳۱۶۶-۳۱۵۳۵ سازمان سنجش آموزش کشور مکاتبه نمایید." درج شده بود. بلافاصله به سازمان سنجش کرج مراجعه کردم و باز هم عینا" همان حرف های سال گذشته را شنیدم که پرونده من نقصی ندارد بلکه مشکل دین من و بهائی بودن من است. مرا به بخش گزینش استاد و دانشجوی سازمان سنجش تهران ارجاع دادند. در آن جا ابتدا به ما گفته شد که باید به همان سازمان سنجش کرج برویم، ولی بعد با اصرار توانستیم، با تنی چند از دوستان بهائی ام که مشکلی همچون من داشتند، با مسئول اصلی بخش ملاقات داشته باشیم. ایشان مدّعی شدند که چند سال است که برای احقاق حقّ بهائیان برای ورود به دانشگاه تلاش می کنند، امّا هنگامی که خواستیم که نمونه تلاش های خود را نام ببرند تا ما نیز از آن راه ها اقدام کنیم، از جواب دادن امتناع ورزیدند و به نام هیچ ا ُرگانی را نگفتند تا پی گیر این موضوع باشیم. در نهایت، بعد از یک ساعت صحبت، بدون هیچ گونه تعهّد کتبی و یا حتّی اینکه نامه های ما را دریافت کنند، ما را با عبارت "بروید که وقت مرا هم گرفتید!" بدرقه فرمودند.

هم اکنون من باز هم با همان بحران عدم ورود به دانشگاه، همانند سال گذشته، البته کمی زودتر، آن هم فقط و فقط به خاطر اعتقد و باورم به دیانت بهائی، روبرو شده ام. علیرغم وجود بندها و اصول متعدّدی در قانون اساسی که حاکی از عدالت است، مانند: آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه و رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه (اصل ۳)، رفتار با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی نسبت به افراد غیر مسلمان و رعایت حقوق انسانی آنها (اصل ۱۴)، برابری حقوق مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند (اصل ۱۹)، تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس نمی تواند به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مواخذه قرار داد (اصل ۲۳)، باز هم دستم به جایی برای اعتراض و دادخواهی بند نیست.
این طور که از اوضاع پیداست، امسال هم از دانشگاه خبری نیست… .

هلاکو رحمانیان

تاریخ :۱۳/۶/۸۷

مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران


 

***


 

موضوع :  محاکمه سران حکومت جمهوری اسلامی به دلیل جنایت علیه بشریت «تریبونال بین المللی»

                                                                              

زمان: سه شنبه ۱۲شهریور  برابر با 2سپتامبر ۲۰۰۸ ساعت: شروع تمامی جلسات  20  بوقت اروپای مرکزی 

ساعت: شروع تمامی جلسات  20  بوقت اروپای مرکزی 

 توجه : آدرس اتاق سازمان از بخش اروپا به خاور میانه  منتقل شده است 

 آدرس: Middle East /Iran  Etehade Fedayian communist 

    آدرس تماس با مسئولین اتاق :     paltalkroom@fedayi.org This email address is being protected from spam bots, you need Javascript enabled to view it     

    www.kare-online.org            www.fedayi.org

  راهنمائیهای  لازم برای  حضور دراتاق

 برنامه معمولی اتاق اتحاد فدائیان کمونیست  روزهای  سه شنبه هرهفته  از ساعت ۲۰ بوقت اروپای مرکزی  برگزار میشود . معمولا اتاق  19،۳۰ بازمیشود.

۲-  تغییر  زمان ویا   برنامه  فوقلعاده در اطلاعیه جداگانه  اعلام خواهد شداگر برنامه  paltalk را در کامپیوتر خود نصب نکرده اید قبل از هرچیز این برنامه را  با کلیک کردن روی  لوگوی مقابل  در کامپیوتر خود نصب کنید. این برنامه مجانی میباشد.  برای ورود به اتاق از چهار طریق می توانید عمل کنید

A– وقتی که وارد پالتاک مسنجر شدید بر روی علامت Chat Rooms  کلیک کنید، بعد روی علامت Rooms   بزنید و سپس بر روی
Middle East /Iran/   زده و بعد بر روی Persian بزنید. بعد از مشاهده Iran Ettehade Fedayian Communist در لیست اتاق ها، با کلیک  بر روی آن می توانید وارد اتاق شوید.

B – وقتی وارد پالتاک مسنجر شدید بر روی علامت Chat Rooms  کلیک کنید، بعد روی علامت Rooms  بزنید. سپس در مستطیل بالای صفحه در قسمتی که نوشته استSearch for a chat rooms  یکی ازکلمات Iran  و یا Persian و یا Ettehad را نوشته و بعد روی دکمه go بزنید. اسم اتاق اتحاد فدائیان کمونیست را در لیست اتاق ها خواهید دید. با کلیک بر روی اسم اتاق، وارد خواهید شد.


 

***


 

بیانیه در مورد بازداشت علیرضا ثقفی


 

در پی تشدید فشار در جهت ممانعت از برگزاری تجمعات و مراسم‌های مختلف، طی چند ماه گذشته از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر (اول ماه می) و بزرگداشت شاملو جلوگیری شد  و از ورود کارگران و فعالان اجتماعی به این مراسم ها ممانعت به عمل آمد. در هفته‌ی اول شهریور‌ماه که به روز بزرگداشت قربانیان کشتار دهه‌ی شصت نزدیک می‌شویم، نیز با موج احضار و ارعاب خانواده‌های قربانیان و فعالان اجتماعی روبرو شدیم. در این راستا علیرضا ثقفی خراسانی از اعضای کانون مدافعان حقوق کارگر و کانون نویسندگان ایران نیز در پی تماس تلفنی به اداره پیگیری اطلاعات احضار و پس از بازجویی به زندان اوین منتقل شد. ما دستگیری وی را که فاقد هرگونه وجاهت قانونی و انسانی می‌باشد محکوم و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط او هستیم. در ادامه چنین برخوردهایی را با کلیه‌ی فعالان اجتماعی محکوم  و سوال‌های زیر را در این زمینه مطرح می‌کنیم:

 1) چرا حضور بر مزار قربانیان کشتارهای دهه‌ی شصت و برگزاری مراسم برای آنان، جرم محسوب می‌شود؟
۲)
آیا مجوزی قانونی برای این گونه اقدامات به اصطلاح پیشگیرانه وجود دارد ؟

کانون مدافعان حقوق کارگر