گفت وگو با میترا صفاری از انجمن تورنتو
اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران همایش چهارم خود را در روزهای ۲۴ و ۲۵ آگوست ۲۰۱۳ در شیکاگو برگزار کرد. گزارش های نوشتاری و تصویری این همایش در شهروند منتشر شد. از آنجا که “اتحاد” در کانادا نیز فعالیت دارد، با میترا صفاری یکی از اعضای انجمن در تورنتو که در این همایش حضور داشته، پیرامون آن گفت وگو کردیم که در زیر می خوانید:
میترا صفاری از اعضای اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران ـ انجمن تورنتو
خانم صفاری، از تورنتو چه کسانی در همایش چهارم “اتحاد برای پیشبرد…” در شیکاگو حضور داشتند؟
ـ از طرف انجمن تورنتو، ارسلان کهنمویی پور ، هومن رضوی و من در همایش شرکت داشتیم. یکی از دوستان علاقمند هم از طرف اتحاد جمهوریخواهان ایران با ما همراه شد.
کنفرانس چه اهدافی را دنبال می کرد و در پایان آن جمع بندی برگزارکنندگان چه بود؟
ـ همایش بالاترین ارگان تشکیلاتی اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی است که از نمایندگان منتخب انجمن های محلی و مجازی تشکیل و به صورت سالیانه برگزار می شود.
یکی از وظایف همایش تدوین سیاست ها و چارچوب عمومی فعالیت هاست. همایش چهارم (امسال) به آزادی زندانیان سیاسی ـ عقیدتی ایران تقدیم شد.
هدف عمده همایش، تلاش جهت همگرایی و تشکیل جبهه ی مشترک جمهوریخواهان سکولار ـ دمکرات جهت حمایت از مبارزات دمکراسی خواهانه و خشونت پرهیز مردم ایران بود.
به عنوان یک شرکت کننده همایش را چگونه دیدی؟
ـ فضای همایش بسیار صمیمی و پویا بود. موضوعات و پرسش های جالب بسیاری طرح گردید که به دلیل حجم بالای مطالب، فرصت کافی برای بحث پیرامون همه ی آنها فراهم نشد و حتما در جلسات آینده مورد گفت وگو قرار خواهند گرفت. موضوعاتی از قبیل:
ـ بررسی علل گسست جنبش اپوزیسیون خارج کشور با جنبش درون ایران.
ـ آسیب شناسی تشکیلات گریزی و سیاست زدگی ایرانیان خارج کشور.
ـ مرز بین فعالیت سیاسی و فعالیت مدنی.
ـ مکانیزم های جلب اعتماد عمومی: شفافیت، مسئولیت پذیری، تعهد و پایبندی به قول و قبول اشتباهات و تقویت گفتمان عذرخواهی.
ـ نقش بازدارنده خودمحوری، شخصیت محوری و گروه محوری در همگرایی و همکاری اپوزیسیون خارج کشور.
ـ نقد رفتارهای سلسله مراتبی (عمودی) و مردسالارانه در سازمان های سنتی سیاسی.
ـ عدم شناخت عمیق جنبش زنان در جنبش سیاسی ایران.
ـ درس های جنبش زنان در مقاومت و مبارزه خشونت پرهیز.
ـ ارتباط دیالکتیکی خشونت در حوزه ی خصوصی (خانواده) و حوزه عمومی (جامعه).
ـ تقویت نهادهای مدنی، نقش شبکه های شهروندی جهت جلوگیری از استبداد و تقلیل خشونت.
ـ نقش پیشینه افراد در شکل گیری آگاهی و درک تفاوت ها به خاطر تفاوت در تجربیات.
ـ افزایش مهارت های ارتباطی جهت بازشناسی تفاوت ها و درک متقابل.
ـ منظور نمودن مطالعات روانشناختی و جامعه شناختی در کنفرانس های سیاسی ـ مدنی.
ـ طرح پروژه ها و کارزارهای مبارزاتی در پیوند با جنبش های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی درون ایران.
به عنوان کسی که در “اتحاد” فعال است، تاثیر چنین کنفرانس هایی را در چه عرصه هایی ارزیابی می کنی؟ آیا اصولا تاثیرگذار هستند؟
ـ همایش نه تنها فرصتی است برای تجدید دیدارها، بلکه مجالی است برای گفت وگو و تعامل. از آنجا که گفت وگو و تعامل یکی از ابزارهای مهم کاهش خشونت در جامعه است و پیروزی ما در گرو عقلانیت گفت وگویی و کنش ارتباطی ما است، بدون شک برپایی چنین همایش هایی، بستر مناسبی است برای بازشناسی تفاوت ها و درک متقابل. به قول آلبرت انیشتین، صلح با زور حفظ نمی شود، فقط با درک قابل دستیابی ست.۱
به امید روزی که قدرت عشق جایگزین عشق به قدرت شود. ۲
حرفی برای افزودن به گفت وگویمان باقی مانده؟
ـ می خواستم از نشریه شهروند به خاطر تلاش مستمر در گسترش فضای گفت وگویی در عرصه های گوناگون سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ی ایرانی تشکر کنم.
ما هم از شما برای این گفت وگو تشکر می کنیم.
۱- Peace cannot be kept by force; it can only be achieved by understanding. (Albert Enistein)
۲- When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace. (Jim Hendrix)
***
معرفی اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران
اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی، گروهی از ایرانیان مقیم آمریکای شمالی و اروپا با نحله های فکری گوناگون هستند که به گذار خشونت پرهیز از دیکتاتوری حاکم در ایران به جمهوری مبتنی بر حقوق بشر، رفع هرگونه تبعیض دینی، عقیدتی، قومی، جنیستی، جنسی، گرایش جنسی و جدایی نهاد دین از نهاد دولت باور دارند. اتحاد با ایمان به قدرت مردم در تعیین سرنوشت خود، با هرگونه شخصیت سازی که ریشه در نظام پدر سالار/ مردسالار دارد، مخالف است. انجمن محوری و تشکیلات افقی از ویژگی های بارز اتحاد می باشد که در مقابل نظام سنتی و هرمی شخصیت محور قرار دارد.
هر سه نفر در یک محل می توانند یک انجمن محلی تشکیل دهند. انجمن های محلی در اجرای برنامه های سیاسی ـ مدنی حول اعلامیه حقوق بشرکاملاً آزاد هستند. پیوند انجمن های محلی، ساختار تشکیلاتی اتحاد می باشد.
آلترناتیوسازی
اتحاد مخالف با هرگونه آلترناتیوسازی شخصی یا گروهی / سازمانی در خارج از کشور می باشد و گذار از دیکتاتوری حاکم را در گروه پیوند و همکاری تنگاتنگ کلیه جنبش های سیاسی، اجتماعی و صنفی در ایران می داند.
در این راستا، تقویت نهادهای مدنی و حمایت از جنبش های سیاسی، اجتماعی و صنفی در دستور کار اتحاد قرار دارد.
اتحاد با تعریف پروژه ها و کارزارهای مبارزاتی از قبیل کارزار ضد تبعیض در ایران، کارزار آزادی زندانیان سیاسی ـ عقیدتی، لغو مجازات اعدام و شکنجه، کارزار شبکه جهانی همبستگی در دفاع از حقوق زنان، کارزار اعتراض به هرگونه حمله نظامی به ایران، کارزار لغو نظارت استصوابی و برگزاری انتخابات آزاد، کارزار حمایت از تحریم های سیاسی و فلج کننده رژیم و مخالفت با تحریم های اقتصادی متوجه مردم و منافع ملی، تلاش می کند که پژواک صدای آزادیخواهی و عدالتخواهی مردم ایران باشد.
رابطه گذار خشونت پرهیز با تغییرات ساختاری
با توجه به نقش اساسی حکومت اسلامی در سی و چند سال گذشته در تولید و بازتولید خشونت در کلیه عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و در شرایطی که عشق به هم جنس، عشق خارج از ازدواج، کمک به زلزله زدگان، اعتراض به خشک شدن دریاچه ها و سیاست های ناکارآمد اقتصادی…….و هرگونه دگراندیشی، جرم سیاسی محسوب می شود، مرزهای جنبش های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی درهم تنیده اند و قابل تفکیک نمی باشد. تجربه بسیاری از انقلابات قرن بیستم و از جمله انقلاب ۵۷ نشان داده است که تغییر در شکل نظام حکومتی لزوماً تغییرات محتوایی به سوی آزادیخواهی و عدالتخواهی را به همراه ندارد.
حذف ولایت فقیه و نظارت استصوابی، تدوین قانون اساسی دموکراتیک مبتنی بر اعلامیه حقوق بشر، طراحی سیستم قضایی مستقل عادلانه و غیر بدوی، تقویت نهادهای مدنی، تنها گام های اولیه ای است که زمینه مشارکت عمومی مردم جهت ساخت نظام دموکراتیک کثرت گرا و عادلانه را فراهم می کند.
به عبارتی دموکراسی و عدالت اجتماعی ـ اقتصادی هم هدف است و هم مسیر، کیفیت پیمایش مسیر، ضامن پایداری هدف است.
برای آشنایی و اطلاعات بیشتر و همکاری به تارنمای www.iranma.com مراجعه کنید.
