۲۶ سپتامبر تا ۳ اکنبر ۲۰۱۳
ممانعت ایران از حضور محمد رسول‌اف در جشنواره نورنبرگ
رادیو آلمان: ایران به محمد رسول‌اف، کارگردانی که قرار بود رئیس افتخاری جشنواره فیلم حقوق بشر نورنبرگ باشد اجازه خروج و سفر به آلمان را نداد. جشنواره جهانی فیلم حقوق بشر نورنبرگ نگرانی خود در این باره را اعلام کرده است.
محمد رسول‌اف، کارگردان‌‌و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی قرار بود در روز سه‌شنبه (هشتم اکتبر/ ۱۶مهر) در جشنواره بین‌المللی فیلم حقوق بشر نورنبرگ جایزه افتخاری خود را دریافت کند. همچنین قرار بود که فیلم “دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند”، ساخته جدید رسول‌اف نیز در همان روز در این جشنواره به نمایش در بیاید.
اما به نظر نمی‌رسد که محمد رسول‌اف، هنرمند زاده سال ۱۳۵۱ در شیراز بتواند در این جشنواره شرکت کرده و شخصا جایزه خود را دریافت کند.
آندریا کوهن، رئیس جشنواره نورنبرگ اعلام کرد، ممانعت از سفر رسول‌اف بر خلاف میل این کارگردان انجام گرفته است.
محمد رسول‌اف یکی از کارگردان‌های مطرح ایران است. خانواده او از سال ۲۰۱۲ به بعد علاوه بر تهران خانه‌ای نیز در هامبورگ آلمان دارد.
این هنرمند ایرانی در تاریخ ۱۹ سپتامبر به ایران سفر کرد و می‌خواست در ابتدای همین هفته به آلمان بازگردد. به گفته مسئولان جشنواره فیلم حقوق بشر نورنبرگ، مقام‌های ایرانی گذرنامه رسول‌اف را در بدو ورود او به فرودگاه ضبط کردند.
آندریا کوهن می‌گوید: «ما به شدت نگرانیم.» وی ادامه می‌دهد: «این به طور قطع غیر قابل قبول است که رژیم ایران به او اجازه بازگشت به آلمان را نمی‌دهد.»
سازمان‌دهندگان جشنواره نورنبرگ نگران آن هستند که قصد مقام‌های ایرانی از این اقدام تلاش برای عدم حضور رسول‌اف در مراسمی مانند مراسم نورنبرگ باشد.
رسول‌اف، بازداشتی سال ۱۳۸۸
محمد رسول‌اف در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ در ایران بازداشت شد. او بعد از محاکمه به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلم‌سازی محکوم شد که حکم زندان او بعدها به یک سال تقلیل پیدا کرد.
اتهام رسول‌اف ساخت فیلمی در باره اعتراض‌های خیابانی پس از انتخابات بود.
با وجود حکم به محرومیت از فیلم‌سازی رسول‌اف دست از تلاش نکشید و کار خود به عنوان فیلم‌ساز را ادامه داد. او در سال ۲۰۱۱ به خاطر ساخت فیلم “به امید دیدار” برنده جایزه بهترین کارگردانی بخش “نوعی نگاه” جشنواره فیلم کن شد.
قرار بود که در آنجا فیلم “دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند” بدون ذکر نام کارگردان به نمایش در بیاید. اما رسول‌اف با وجود فشارهای جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت که نام خود را اعلام کند.
فیلم “دست‌نوشته‌ها نمی‌سوزند” روایتی است از قتل‌های زنجیره‌ای، شیوه‌های بازجویی، ارعاب، اتهام‌های رایج و شکنجه در ایران.
این فیلم در ماه مه سال ۲۰۱۳ در جشنواره فیلم کن به نمایش در آمد و موفق شد جایزه بخش “نوعی نگاه” را از آن خود کند.
جشنواره فیلم حقوق بشر نورنبرگ که برای هشتمین بار برپا می‌شود امسال عمدتا به مسائل همجنس‌گرایان و دوجنسیتی‌ها از نگاه حقوق بشری می‌پردازد. قرار است که از چهارشنبه (۲ اکتبر/ ۱۰ مهر) به بعد به مدت یک هفته ۸۶ فیلم از ۴۴ کشور در این جشنواره به نمایش گذاشته شود.
—-
سنای آمریکا بررسی تحریم‌های جدید علیه ایران را به تعویق انداخت
رادیو آلمان: مجلس سنای آمریکا تصویب تحریم‌های بیشتر علیه ایران را به تعویق انداخت. بررسی این تحریم‌ها به بعد از مذاکرات ایران و گروه پنج به علاوه یک موکول شد. این مذاکرات روزهای ۱۵ و ۱۶ اکتبر (۲۳ و ۲۴ مهر) در ژنو برگزار خواهد شد.
این بسته تحریمی جدید علیه ایران در ماه ژوئیه به تصویب مجلس نمایندگان آمریکا رسیده بود و قرار بود در ماه سپتامبر در کمیسیون بانکی مجلس سنا بررسی شود. بر اساس این طرح، صادرات نفت ایران به صفر خواهد رسید.
کاترین اشتون مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا پیشتر گفته بود که ترجیح می‌دهد قانون‌گذاران آمریکا تا قبل از مذاکرات ماه اکتبر تحریم‌های جدیدی علیه ایران تصویب نکنند.
به گزارش رویترز خانم اشتون اظهار داشته: «من مایلم در بهترین فضای ممکن برای انجام مذاکرات به ژنو بروم»
باب کراکر سناتور جمهوری‌خواه و عضو کمیسیون بانکی سنا به رویترز گفته که کنگره همچنان به فعالیت‌های اتمی ایران عمیقا مشکوک است و خواهان تحریم‌های بیشتر علیه این کشور است.
جین ساکی، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز گفته: «ما به گفت‌وگوهایی که پیش از این درباره ایران با کنگره داشتیم ادامه می‌دهیم. ایران مجبور است وضعیت اقتصادی‌اش را بهبود دهد چون همه شاخص‌های اقتصادی‌اش در حال حاضر منفی است»
در حال حاضر صادرات نفت ایران به کمتر از یک میلیون بشکه در روز رسیده است. در مورد امکان کمتر کردن صادرات نفت ایران بین کارشناسان اتفاق نظر وجود ندارد.
جفری اسکات، متخصص تحریم در موسسه اقتصاد بین‌المللی پیترسون می‌گوید:«دشوار است که مشتریان اصلی نفت ایران در آسیا را وادار کنیم واردات خود را از این کشور باز هم کمتر کنند. به همین دلیل اعمال تحریم‌های بیشتر، شاید غیرسازنده باشد و باعث شود همراهی فعلی در تحریم ایران، از هم فرو بپاشد»
روز سه‌شنبه اول اکتبر، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل در سخنرانی خود در سازمان ملل خواستار اعمال فشار بیشتر بر ایران شد و تهدید کرد که اگر دنیا به ایران اجازه دهد به سمت ساختن سلاح اتمی پیش برود، اسرائیل به تنهایی جلوی این کشور را خواهد گرفت.
—
پیگیری شکایت علیه طرح سهمیه‌بندی جنسیتی
رادیو آلمان: ۱۳ شخصیت حقیقی علیه ۳۸ نهاد و سازمان و دانشگاه به دلیل اجرای طرح سهمیه‌بندی جنسیتی در دو مرحله به دیوان عدالت اداری شکایت کرده‌اند. ۶۰۰ فعال مدنی نیز با اعلام حمایت از این شکایت به معترضان این طرح پیوسته‌اند.
مهرماه سال گذشته (۱۳۹۱) گروهی از دانشجویان به همراه فعالان زن با همیاری و هم‌فکری تنی چند از وکلا، طرح شکایتی را علیه سهمیه‌بندی جنسیتی دانشگاه‌ها به دیوان عدالت اداری ارائه کردند.
این شکایت به امضای ۱۳ شخصیت حقیقی که از دانشجویان و فعالان زنان هستند رسیده و علیه ۳۸ سازمان و نهاد حقوقی از جمله وزرات علوم، سازمان سنجش آموزش کشور و دانشگاه‌هایی که طرح سهمیه‌بندی جنسیتی را اجرا کرده‌اند تنظیم و در فروردین سال ۱۳۹۲ به دیوان عدالت اداری ارائه شد.
به گفته شاکیان این پرونده، طرح سهمیه‌بندی جنسیتی مغایر با اصول ۳، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۳۰ و ۴۰ قانون اساسی جمهوری‌اسلامی است. این اصول بر برابری حقوقی همه آحاد ملت و نیز تسهیل و تعمیم آموزش عالی در همه سطوح تاکید دارند.
در مدت یک سال گذشته، شاکیان ترجیح دادند این موضوع را رسانه‌ای نکنند، اما با روی کار آمدن دولت جدید که شعارش تدبیر و اعتدال و برداشتن موانع برابری زنان و مردان بود، در روز ۲۵ شهریور امسال اولین نشست خبری این گروه برپا شد.
در این نشست خبری عنوان شد که شکایت دومی نیز در شهریور ماه به دیوان عدالت اداری ارائه شده است تا علیه هردو دولت دهم و یازدهم شکایت ثبت شده باشد و بتوانند پیگیری کنند.
چند روز پیش از این نشست خبری جعفر توفیقی وزیر علوم در گفتوگو با خبرگزاری ایسنا درباره سهمیه‌بندی جنسیتی گفته بود: «وزارت علوم چندان با سهمیه‌بندی جنسیتی موافق نیست و دانشجویان شاکی می‌توانند مطالب خود را منعکس کنند و ما هم به سهم خود پیگیری می‌کنیم تا حقی ضایع نشود».
بیانیه ۶۰۰ فعال مدنی
شکایت از آمران و عاملان طرح سهمیه‌بندی جنسیتی که تاکنون در سکوت پیگیری می‌شد، بعد از نشست خبری طراحان آن علنی شد. روز سه‌شنبه ۹ مهر بیانیه‌ای با امضای بیش از ۶۰۰ فعال مدنی منتشر شد که محتوای آن حمایت از این شکایت بود.
در این بیانیه طرح سهمیه‌بندی جنسیتی سبب دور شدن تدریجی زنان از دسترسی عادلانه به خدمات و امکانات آموزش عالی شناخته شده و پی‌آمدهای اجرای چنین طرحی نیز تنزل پایگاه اجتماعی و اقتصادی زنان عنوان شده است.
در ادامه این بیانیه آمده است: «کاهش دسترسی زنان به آموزش عالی، سبب می شود که در بازار کار و اشتغال نیز فرصت‌های شغلی کمتری در رقابت با مردان تحصیل کرده نصیب زنان شود. و در نهایت، تاثیرات مخرب و محروم کننده این سیاست‌ها، بیشترین فشار را بر زنان فرودست جامعه، زنان روستایی، زنان طبقه کارگر، و زنان اقلیت های قومی و مذهبی، وارد می آورد. لاجرم، ضرورت دارد برای اجتناب از وقوع و تحقق عواقب جبران ناپذیر این سیاست‌ها، هرچه سریع‌تر چاره‌ای اندیشید».
امضاکنندگان این بیانیه ضمن حمایت از شکایت انجام‌شده علیه طرح سهمیه‌بندی جنسیتی، خواهان لغو این طرح و ادامه نیافتن اجرای آن شده‌اند.
طرح سهمیه‌بندی جنسیتی عملا از سال ۱۳۹۰ آغاز شد. سال بعد اوج اجرای این طرح بود. در دفترچه‌های کنکور سال ۹۱، ۳۶ دانشگاه کشور از پذیرفتن دختران در ۷۷ رشته امتناع کرده بودند. سال ۹۲ تنها ۲۸ رشته مخصوص پسران اعلام شد.
معترضان به این طرح خواهان حذف کامل سهمیه‌بندی جنسیتی از کلیه دانشگاه‌های ایران هستند.
—-
ناطق‌نوری و ۲۳۰ نماینده مجلس از دیپلماسی روحانی حمایت کردند
رادیو فردا: در ادامه واکنش‌ها به سخنان حسن روحانی در نیویورک، ۲۳۰ نماینده مجلس ایران در بیانیه‌ای از او حمایت کردند. علی‌اکبر ناطق نوری نیز مواضع آقای روحانی را «مایه مباهات و آبروی» ایران دانسته است.
بر اساس گزارش سایت خبرآنلاین، بیانیه نمایندگان مجلس ایران که روز سه‌شنبه، ۹ مهر منتشر شد، مواضع حسن روحانی در سازمان ملل متحد را «عین پایبندی به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی» توصیف می‌کند.
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کرده‌اند که آقای روحانی توانسته است در نیویورک «تصویری از ایران مقتدر، صلح‌دوست و طالب گفتوگو و اهل تعامل در حل مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی» ارائه دهد.
اعلام حمایت ۲۳۰ نماینده مجلس شورای اسلامی از رییس دولت ایران در شرایطی رخ می‌دهد که اکثریت این مجلس در اختیار اصولگرایان است و طیف‌هایی از محافظه‌کاران نزدیک به رهبر ایران، آقای روحانی را به خاطر مکالمه تلفنی با باراک اوباما، همتای آمریکایی‌اش، هدف انتقاد قرار داده‌اند.
از جمله حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه و مدیرمسئول روزنامه کیهان، از این مکالمه به عنوان عملی «زشت و پلشت» نام برده است و فرمانده سپاه پاسداران نیز آن را به عنوان “یک اشتباه تاکتیکی” توصیف می‌کند.
اما برخلاف آنها علی‌اکبر ناطق نوری، رییس دفتر بازرسی بیت رهبری، می‌گوید که مکالمه روسای جمهوری ایران و آمریکا در راستای وعده‌های انتخاباتی حسن روحانی و تلاش او برای «تنش‌زدایی و تعامل بهتر با دنیا» بوده است.
ناطق‌نوری که با خبرآنلاین گفتوگو می‌کرد، با اشاره به انتقادات از این مکالمه اظهار داشت: «این گونه نیست که مبانی و اصول انقلاب و ارزش‌ها نقض شده و یا زیر پا گذاشته شده باشد. به هرحال درخواست این مکالمه تلفنی از سوی آنها [آمریکا] بوده است. آنهایی که مخالفند چرا به این اشاره نمی‌کنند که در طول سفر تقاضاهای مکرر رییس جمهوری آمریکا برای دیدار با روحانی از طرف ایران رد شد و رسانه‌ها نوشتند که این موضوع باعث تحقیر اوباما شده است.»
به گفته او، آنچه در مجموع «از دیدارها، سخنرانی‌ها و مواضع آقای روحانی شاهد بوده‌ایم، همگی رفتاری حکمت‌آمیز، عزتمندانه و مبتنی بر مصالح عالیه نظام و مایه مباهات و آبروی ایران اسلامی بود»
هشدار جانشین وزیر دفاع درباره مذاکرات هستهای
اما به موازات حمایت‌ها از آقای روحانی، هشدارها به رییس جمهوری ایران نیز ادامه دارد، چنان‌چه این بار یکی از مقامات وزارت دفاع ایران گفته است که “نباید فریب آمریکا را خورد”.
بر اساس گزارش خبرگزاری ایسنا، مجید بکایی، از نظامیان ارشد ایران و جانشین وزیر دفاع، روز سه‌شنبه در واکنش به سفر حسن روحانی به نیویورک گفت: «ما نباید فریب لبخند دشمن را بخوریم. آنها نظام جمهوری اسلامی ایران را قبول ندارند و اگر مسئله هستهای حل شود مشکل دیگری را درست می‌کنند.»
وی همچنین مذاکرات هستهای را تلاش آمریکا برای «ظاهرسازی و فریب ملت‌ها» دانست و اظهار داشت: «این مذاکرات یک بازی سیاسی برای گرفتن امتیاز از جمهوری اسلامی است و ما امیدواریم در این مذاکرات ماهیت پلید آمریکا و نظام سلطه را آشکارتر به دنیا نشان دهیم.»
هشدارهای سرتیپ مجید بکایی در شرایطی مطرح شده است که به تازگی آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و همین‌طور حسن روحانی، بر عدم دخالت نظامیان در عرصه سیاست تاکید کرده‌اند.
با این حال آقای بکایی گفته است چون خبرنگاران از او درباره سیاست خارجی پرسیده‌اند، او هم اظهار نظر کرده است و «اگر خبرنگاران در این زمینه سوالی نپرسند، نظامیان هم درباره مسائل سیاسی اظهارنظر نمی‌کنند».
—
خاتمی: اگر با جریان‌های تخریبی برخورد نشود به ترور ختم می‌شود
رادیو فردا: محمد خاتمی رئیس جمهوری پیشین ایران، با اشاره به تجمع عده‌ای در فرودگاه مهرآباد و پرتاب کفش به سوی خودروی حسن روحانی هنگام بازگشت از نیویورک هشدار داد اگر با این جریان‌ها برخورد نشود منجر به ترور می‌شود.
به گزارش سایت بنیاد باران، محمد خاتمی در دیدار با شماری از سربازان کهنه‌کار وخانواده‌های کشته‌شدگان جنگ ایران و عراق، ماهیت جریان‌هایی را که به گفته او تسلیم رای مردم نمی‌شوند، خطرناک دانست.
روز شنبه در حالی که چندصدنفر به استقبال حسن روحانی آمده بودند، عده‌ای در اعتراض به تماس‌های مقام‌های ایران و آمریکا علیه رئیس جمهور ایران شعار دادند و به سوی او کفش پرتاب کردند.
خاتمی ضمن اینکه بر لزوم فضای نقد تاکید کرد، اظهار داشت که جریاناتی به دنبال خشونت هستند و رای مردم را برنمی‌تابند.
محمد خاتمی گفت: «آقای دکتر روحانی در شعارهایی که داده و کارهایی که شده از جمله همین فضای باز و نقد و آزادی است…اما نقد با تخریب متفاوت است. اگر جلوی جریانات تخریبی گرفته نشود مثل زمان اصلاحات می‌شود که اوایل این طور بود و بالاخره منجر به ترور شد.»
رئیس دولت اصلاحات در ادامه با اشاره به حمله عده‌ای به علی لاریجانی در حرم حضرت معصومه گفت که معتقد است این‌گروه‌ها «خودسر» نیستند و از جایی سازمان‌‌دهی می‌شوند.
آنچنانکه در گزارش مجلس آمده است محفلی نزدیک به آیت‌الله مصباح یزدی سازمان‌دهنده بر هم زدن سخنرانی رئیس مجلس در قم بود.
خاتمی گفت: «این جریان خشونت‌گرای بی‌منطق نقد نمی‌کند تخریب می‌کند، این جریان در موقعیتی که رئیس جمهور رفته و از ملت و عزت آن دفاع می‌کند و مورد تایید رهبری است به روش‌هایی که به شدت مورد نقد مقام معظم رهبری است به تخریب دولت دست زده‌اند، نمونه اش در قم بود، اینجا دوباره این مسائل تکرار می‌شود که قابل قبول نیست، فعلا کاری ندارم به اینکه نیت‌ها چیست؟ ممکن است خیر بوده باشد گرچه اینها را خودسر نمی‌دانم بلکه آنرا سازماندهی‌شده می‌دانم.»
در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی شماری از نویسندگان و روشنفکران به قتل رسیدند و سعید حجاریان نیز در مقابل ساختمان شورای شهر در روز روشن مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
رئیس جمهور پیشین ایران تصریح کرد: «وزارت اطلاعات و قوه قضاییه مسئول است که این امر را پیگیری کنند …من از آقای روحانی دفاع نمی‌کنم بلکه از حق ملت، مصلحت و امنیت ملت دفاع می کنم، این جریانات امنیت ملت را به هم می‌زنند تعداد اقدام‌کنندگان کم است ولی زور شان زیاد است.»
وی افزود: «شاید کسی با آنها برخورد نمی‌کند شکایت هم می‌شود کسی گوش نمی‌کند؛ اینها قدرت دارند ما نمی‌گوییم اینها نباشند بلکه می‌گوییم قدرت از آنها گرفته شود، مصونیت نداشته باشند و وادار بشوند منطقی بشوند. تریبون و روزنامه و سایت که دارند بروند آنجا حرفشان را بزنند به شرط اینکه جو سازی نکنند، دروغ نگویند و تهمت نزنند.»
خاتمی گفت: «وجود این جریانات طالبانی، خشن، نشانه آزادی بیان و آزادی فکر نیست، نشانه تخریب و دهن‌کجی به آراء ملت و تصمیمات رهبری و فضایی است که در جامعه ما ایجاد شده است.»
وی اظهار داشت: «امیدوارم اقلیتی که آن کارها را کردند به خود بیایند، بدانند دوران این کارها گذشته است و مسئولان ذیربط با آن برخورد کنند و نگذارند گسترش پیدا بکند.»
برخی از رسانه‌ها و گروه‌هایی که به دولت روحانی برای تماس با مقام‌های آمریکایی اعتراض می‌کنند، پیشتر نامه‌ها و درخواست‌های بی‌پاسخ محمود احمدی‌نژاد به مقام‌های آمریکایی را به عنوان دستاورد سیاست خارجی و عزت ملی معرفی می‌کردند.
محمد خاتمی در بخش دیگری از سخنان خود، به دولت میرحسین موسوی اشاره کرد و گفت وی توانست با سه میلیارد دلار کشور را اداره کند و از مشکلات به‌وجود آمده در هشت سال گذشته ابراز تاسف کرد.
خاتمی گفت: «چرا باید این طور حساب کنیم که منطقی رفتارکردن یعنی گذشتن از حقوق ملت؟ خیر اینگونه نیست، آنچه مهم است تامین حقوق ملت است و اگر خشونت‌گرایی و جنگ‌گرایی سبب بشود این حقوق ضایع شود این ضد انقلاب و غیر انقلابی است.»
—-
بیش از ۱۶۰۰ بازرگان ایرانی مجبور به ترک گرجستان شده‌اند
رادیو فردا: محمود داوری یکی از اعضای اتاق بازرگانی بین‌المللی گرجستان می‌گوید که اخیرا ۱۶۴۵ تاجر ایرانی به خاطر آنچه که وی «مواجه شدن با چالش‌هایی از طرف دولت گرجستان» نامیده، مجبور شده‌اند از این کشور خارج شوند.
داوری تاجر ایرانی- گرجستانی در گفتوگو با روزنامه «فایننشال» چاپ گرجستان اعلام کرد که در سال ۲۰۱۳، بازرگانان ایرانی با مشکلات متعددی که به دستور دولت تفلیس به وجود آمده بود مواجه شدند و حتی مجبور شدند که حساب‌های بانکی خود را ببندند.
البته این روزنامه اشاره کرده است که به غیر از مجبور شدن برخی تجار ایرانی برای بستن حساب‌های بانکی خود در گرجستان، بانک مرکزی این کشور نیز تیرماه سال جاری حساب بانکی ۱۵۰ تاجر ایرانی را به اتهام استفاده آنها از سیستم مالی این کشور برای دور زدن تحریم‌های غرب علیه ایران و پولشویی مسدود کرده بود.
گئورگی کاداگیدزه، رئیس بانک مرکزی گرجستان همان زمان از «عقیم گذاشتن تلاش چند بانک ایرانی و اشخاص حقیقی مرتبط با دولت ایران طی دو سال گذشته که می‌خواستند وارد سیستم بانکی گرجستان شوند» خبر داد.
وی مشخصا به بانک پاسارگاد ایران اشاره کرد که درخواست این بانک برای ایجاد شعبه‌ای در تفلیس رد شده است.
با اینهمه دولت گرجستان تاکنون جزئیات مربوط به مسدود کردن حساب بانکی ایرانی‌ها را منتشر نکرده است.
یک مقام وزارت اقتصاد که نخواسته نامی از وی برده شود، در گفتوگو با «فایننشال» گفته است که پرونده این ایرانی‌ها هنوز هم «بسیار حساس» است.
براساس گزارش دفتر آمار ملی گرجستان شمار شرکت‌های ایرانی ثبت شده در این کشور طی سال ۲۰۱۲-۲۰۱۳ به ۲۲۱۵ مورد رسید. بر اساس این گزارش، ایران در شش ماه اول جاری میلادی بیش از ۴۷ میلیون دلار کالا به گرجستان صادر کرده و بیش از ۱۴ میلیون دلار واردات از این کشور داشته است.
کل صادرات ایران به گرجستان در سال گذشته حدود ۱۰۰ میلیون دلار بود و ۱۹ میلیون دلار نیز واردات ایران از این کشور بود.
داوری در ادامه گفته است که «چطور یک تاجر بدون حساب بانکی می‌تواند تجارت خوبی داشته باشد؟ خصوصا اینکه ایرانی‌ها برای دریافت ویزای گرجستان نیز دچار مشکل شده‌اند»
گرجستان از ۱۰ تیرماه سال جاری به صورت یکجانبه قرارداد لغو روادید با ایران را فسخ کرد.
قرارداد لغو روادید برای اقامت ۴۵ روزه میان دو کشور در جریان سفر وزیر خارجه وقت ایران به تفلیس در نوامبر ۲۰۱۰ امضا و در ژانویه ۲۰۱۱ به اجرا گذاشته شد.
این روزنامه از قول مقامات گرجستان علت فسخ لغو روادید با ایران را مشکلات مهاجرت و تحریم‌ها علیه ایران عنوان کرده است.
این گزارش می‌گوید که بانک‌های گرجستان همچنین محدودیت‌هایی برای ارائه خدمات به شهروندان ایرانی اعمال کرده‌اند. روزنامه فایننشال از قول داوری نوشته است که بانک «تی بی‌سی» گرجستان حساب‌های بانکی ایرانی‌ها به ارزش ۱۸ میلیون دلار را مسدود کرده است، هم‌اکنون هیچ بانک گرجی با ایرانی‌ها همکاری نمی‌کند و همه اینها به دستور دولت این کشور انجام می‌شود.
وی گفته است که صنعت توریسم گرجستان نیز از این اقدامات ضرر می‌بیند.
بر اساس گزارش دفتر آمار ملی گرجستان، در سال ۲۰۱۲ حدود ۸۹ هزار و ۶۹۷ ایرانی به قصد تجارت و تفریح به این کشور آمده و ۸۸ هزار و ۷۹۲ نفر آنها به کشور خود بازگشته‌اند.
داوری گفته است که هم اکنون با خروج تجار ایرانی و مشکلات بوجود آمده، بسیاری از پروژه‌ها به حالت تعلیق درآمده است، از جمله پروژه «دریای تفلیس»
وی دوبی را نمونه‌ای از جذابیت برای سرمایه گذاران ایرانی نام برده و گفته است که ایرانی‌ها سالانه ۲۰ میلیارد دلار سرمایه به دوبی می‌برند، تفلیس هم می‌تواند دوبی دیگری باشد.
—-
زنگنه، وزیر نفت:
زمستان امسال ۳۰ میلیارد متر مکعب کمبود گاز داریم
رادیو فردا: وزیر نفت ایران روز سه‌شنبه، نهم مهر ماه، با بیان اینکه «امسال و سال آینده دشوارترین سال‌ها در تامین گاز مورد نیاز فصل زمستان است» نسبت به «کمبود شدید گاز در زمستان امسال» هشدار داد.
به گزارش خبرگزاری‌های مهر و ایسنا، وی که در یک گفت‌وگوی تلویزیونی سخن می‌گفت اظهار داشت: «در صورت واردات ۴۰ میلیون متر مکعب گاز از ترکمنستان هم، برای زمستان سال جاری ۳۰ میلیارد متر مکعب کمبود گاز داریم.»
وزیر نفت توضیح داد که «بیش از چهار سال است هیچ فازی از پارس جنوبی به مدار نیامده و هیچ تولیدی اضافه نشده اما مصرف گاز بالا رفته است.»
به گفته وی، کمبود گاز مصرفی امسال در ایران را «باید با جابه‌جایی گاز تحویلی به نیروگاه‌ها با سوخت مایع جبران کنیم.»
بیژن زنگنه یادآور شد: «کسری شدید گاز منجر به سوختن سالانه ۱۷ تا ۱۸ میلیارد دلار فرآورده نفتی در نیروگاه‌ها می‌شود.»
این اظهارات وزیر نفت ایران در حالی منتشر می‌شود که حمیدرضا عراقی، مدیرعامل شرکت ملی گاز، در همین روز در جمع خبرنگاران تاکید کرد که «برای زمستان سال جاری به اندازه کافی گاز در اختیار داریم.»
واحد مرکزی خبر گزارش می‌دهد که حمیدرضا عراقی حتی از آمادگی ایران برای صادرات گاز به عراق تا پایان امسال و آماده‌سازی تاسیسات برای ارسال گاز به پاکستان سخن گفته است.
“مشکل پارس جنوبی پول نیست، مدیریت است”
به گزارش خبرگزاری ایسنا، وزیر نفت ایران در سخنان خود همچنین در مورد اینکه برخی از پیمانکاران توسعه‌دهنده میدان گازی پارس جنوبی از عدم تزریق منابع مالی به توسعه این میدان گله‌مند هستند، تصریح کرد: «اصلا در پارس جنوبی مشکل پول نیست، در واقع مشکل، مشکل مدیریتی است آن هم در سطوح و لایه‌های مختلف.»
زنگنه افزود: «بارها این بحث شده که پیمانکاران اعلام کردند ۳۰۰ میلیون دلار یا ۴۰۰ میلیون دلار بدهید پروژه تمام می‌شود اما با وجود اینکه پول مورد نیاز تزریق شد، پروژه تکمیل نشد.»
خبرگزاری مهر روز ۲۵ شهریور نوشت که تولید گاز و میعانات گازی در سکوی فاز یک پارس جنوبی به دلیل اختلاف نظر «شرکت نفت و گاز پارس» با پیمانکار و عدم خرید یک قطعه کم‌بهای ۳۰۰ هزار تومانی (کمتر از ۱۰۰ دلار) به نصف کاهش یافته است.
این گزارش می‌گوید این افت چشمگیر تولید گاز تنها در شش روز ۱۰ میلیون دلار برای اقتصاد ایران زیان داشته است.
اکبر ترکان، معاون پیشین وزیر نفت ایران، سوم تیرماه سال جاری، در مصاحبه با خبرگزاری مهر ضمن انتقاد از افزایش چشمگیر هزینه‌های پارس جنوبی گفت که با وجود سرمایه‌گذاری ۴۶ میلیارد دلاری در سه سال اخیر، حتی یک فاز جدید پارس جنوبی افتتاح نشده است.
یک هفته پس از آن، غلامحسین خواجه‌علی، مدیرعامل سابق شرکت سپانیر، بزرگ‌ترین پیمانکار شاغل در پروژه‌های میدان گازی پارس جنوبی، نیز تصریح کرد که «برای نجات پارس جنوبی باید تحریم‌ها برداشته شود و در این شرایط هیچ فازی به تولید گاز نمی‌رسد»
قطر، شریک میدان مشترک پارس جنوبی، هم اکنون روزانه ۴۵۰ هزار بشکه نفت از لایه نفتی این میدان گازی برداشت می‌کند که ۱۳ برابر برداشت نفت ایران از این میدان است. این کشور همچنین حدود ۲٫۵ برابر ایران از این میدان برداشت گاز دارد.
واردات روزانه ۵ تا ۷ میلیون لیتر بنزین
وزیر نفت ایران در ادامه مصاحبه تلویزیونی خود درباره واردات بنزین هم گفته است: «همیشه بنزین وارد کرده‌ایم، منتهی به آن اکتان افزا می‌گفتند، اما صادقانه باید گفت این واردات بنزین بوده و نباید با اسم، اعداد و کلمه بازی کرد.»
این مقام مسئول با اعلام اینکه برای نیمه دوم سال جاری روزانه ۵ تا ۷ میلیون لیتر بنزین وارد کشور خواهد شد، تصریح کرد: «دستور نداده‌ایم که از کشور و شرکت خاصی خرید انجام شود اما گفته شده ۵ تا ۷ میلیون و ترجیحاً تا ۷ میلیون لیتر برای بالا رفتن ذخایر، بنزین وارد شود.»
—-
ویزای فرودگاهی مالزی برای ایرانیان فقط ۱۴ روز
مالزی ترین: پس از مصاحبه ها و شایعاتی طولانی مدت که درباره ۱۴ روزه شدن ویزای فرودگاهی برای ایرانیان شنیده می شد، روز اول اکتبر پلیس مهاجرت مالزی این کاهش مدت ویزا را در تماس تلفنی تایید کرد.
پیش از این ویزای فرودگاهی برای ایرانیانی که قصد مسافرت به مالزی را داشتند ۹۰ روز بود . احمد زاهد وزیر کشور مالزی ۳۰ جولای امسال پس از مکالمه دوستانه تلفنی با نماینده ویژه دولت استرالیا، مایلز کوپا در جمع خبرنگاران اعلام کرده بود صدور ویزا به محض ورود (VOA) برای اتباع برخی کشورها از ۹۰ روز به ۱۴ روز کاهش پیدا کرده است. وی در این مصاحبه از ذکر نام این کشور ها خودداری کرده بود. وزیر کشور مالزی در گفتگو با روزنامه استار افزوده است، این تغییر شامل اتباع کشورهایی است که از مالزی برای عبور و مهاجرت غیرقانونی در استرالیا استفاده می کنند و این تصمیم به درخواست دولت استرالیا صورت پذیرفته است.
پیش از این سفارت مالزی در تهران کاهش مدت ویزا برای ایرانیان را در گفتگویی تلفنی تکذیب کرده بود.
به گزارش مالزی ترین ، پیش از این هم کشور اندونزی به درخواست دولت استرالیا صدور ویزا در فرودگاه را برای اتباع ایرانی متوقف کرده بود.
این در حالیست که سایت رسمی مهاجرت مالزی هنوز اقدام به به روز رسانی نکرده و مدت ویزا برای ایرانیان در این وبسایت کماکان ۹۰ روز می باشد.
—-
مرگ ایمان ابراهیمبای سلامی را برد، او یک خبرنگار بود
ایران وایر ـ رضا حقیقت نژاد: اصلا یادم نیست اولین روزی که ایمان ابراهیمبای سلامی را دیدم، فکر کنم روزنامه تهران امروز بود. چاق و چله، عینکی، خندان و مهربان، نگاهش بس خاص بود، حس می کردی عاقل اندر سفیه است، خیلی زود فهمیدم اشتباه می کنم. نقطه اوج نگاهش، نوع چشمک زدنش بود. ایمان البته کلا آدم خاصی بود، مثلا طرز خاصی تایپ می کرد، انگار با چکش می کوبید روی کیبرد، بین همه کلمه ها هم فاصله می انداخت. متن که می رفت بالا، بچه های ویراستاری می آمدند پایین؛ رضا، جان مادرت، به ایمان بگو درست تایپ کنه. مذاکره فایده نداشت، ایمان همین بود. مشکل همین نبود، ظهرها دنبال سوژه می گشتیم، گاهی چیزی گیرمان نمی آمد، ساعت ۶ یه سوژه معمولی درباره مجلس پیدا می کردیم، داشتیم درباره اش حرف می زدیم، یهو ایمان یک نکته می گفت، با همان صدای بلند و متفاوتش. سابقه مجلسی ها را انگار کپی کرده بودند در مغزش، همه را می شناخت، عجیب بود حافظه این پسر، داد می زدیم لامصب همین نکته را ظهر می گفتی، سوژه همین است ولی ایمان هم همین بود. فقط مجلسی ها را نمی شناخت، خبرنگاران را هم خیلی خوب می شناخت. معاشرتش وقت خاص داشت. گاهی می آمد، رنگ لبخندش پریده بود، از سردردش می گفت، داروهایی که می خورد و حالش بد می شد. واقعا فکر نمی کردم ماجرا اینقدر جدی است، خودش هم خیلی جدی نگفته بود. خیلی وقت ها که جدی حرف می زدیم، سوژه این بود: دختر مناسب برای زندگی ایمان کیست؟ چند تایی هم شناسایی کردیم. چند بار هم تمرین کردیم که ایمان، طرز چشمک زدنش را تغییر بدهد تا موثر واقع شود ولی ایمان، همین بود، چشمک هایش همان.
ایمان خیلی تنبل بود، تقریبا بار سرویس مجلس که او مسئولش بود، افتاده بود روی دوش من. تیم قالیباف هم در آن دوران خیلی روی مجلس حساب باز کرده بود، کلا قالیباف مثل جاسبی دنبال یک جای پای قوی در مجلس می گشت و ایمان هم این کار را اصلا انجام نمی داد. با توقعات فزاینده شورای سردبیری و تنبلی کم نظیر ایمان نمی دانستم چه کنم. بالاخره تصمیم گرفتم بگویم ایمان به درد سرویس مجلس نمی خورد، یا برود، یا حوزه کاری و یا نشریه اش عوض شود ولی تصمیم کلی با همراهی بالاسری ها این شد که از روزنامه برود. تصمیم اجرا شد و ایمان رفت. دلگیر شد. واقعا در آن ایام نمی دانستم او شدیدا درگیری بیماری است و بخشی از تنبلی به بیماری مربوط است. نمی خواهم بگویم اگر می دانستم کار دیگری می کردم ولی پس از آن، هر وقت دیدمش، احساس شرم کردم. یادم رفت بگویم در میانه دوستی مان، تصمیم گرفتیم با هم کار مشترکی انجام دهیم. مجله ای بود که برادرش و یک نماینده دیگر مجلس همه کاره اش بودند. خیلی ها رفته بودند برای راه اندازی اش، چند شماره ای هم منتشر شده بود ولی همواره ناکام مانده بود. یک واحد در یک ساختمان عظیم در جردن بود که من و ایمان رفتیم تمیزش کردیم، اتاقی داشتیم و پنجره ای خوش نما، پولدارهای جردن نشین را می دیدیم و حسرت می خوردیم. ایمان هم پرونده آدم ها را رو می کرد. خیلی از تبعیض می رنجید، از الکی بزرگ شدن بعضی آدم ها، حق خوری ها و مفت خوری ها. ذاتش بدجوری پاک بود ولی همه که اینطوری نبودند. کارهای اولیه را انجام دادیم، یکی دو نفر از دوستان من و ایمان هم اضافه شدند، سوژه هم سفارش دادیم ولی کار خوب پیش نرفت. ایمان مقصر نبود، سر و ته مجله معلوم نبود به کجا وصل است. بی خیالش شدیم، به خاطر مسائل مالی، اندکی اختلاف پیدا کردیم و این ترکیب شد با ماجرای تهران امروز و من و ایمان از هم دور شدیم.
با این حال اندکی بعد، رابطه مان بهتر شد. ایمان دلخور بود، به دوستانم گفته بود ولی طوری با من حرف می زد که انگار اصلا مقصر نبوده ام. یواش یواش بیشتر در جریان بیماری اش قرار گرفتم، به خصوص وقتی که از تهران رفته بود شهرشان که کمی آرام و دور از هیاهو باشد. یک بار مفصل با هم صحبت کردیم و گفت که دیگر بی خیال رسانه شده و دارد در یک موسسه قرض الحسنه کار می کند. خیلی خوش گذشت آن روز، کلی چرت و پرت گفتیم، پشت سر ۵۰ نفر، فکر کنم حرف زدیم و همچنین دوران تهران امروز. قرار شد به من وام قرض الحسنه هم بدهد. در خلال صحبت هایش، طور خاصی درباره بیماری اش صحبت می کرد. به بیماری اش هم یک نگاه عاقل اندر سفیه داشت. می گفت حالم خوب نیست، کسل می شوم، از پا می اندازد من را، باید بروم بخوابم، جراحی کنم، پول بدهم ولی بلافاصله چند تا پروژه کلان تعریف می کرد، ازدواج، رسانه، کار و …، طوری که حس می کردی آن چیزهایی که دارد درباره بیماری اش می گوید دروغی بیش نیست. آن حس غریب الان غریب تر شده است، مرگ الان حقیقت دارد و گمانم دارد ۲۴ ساعت می شود که او برای همیشه از دست خستگی های مدامش راحت شده ولی خستگی همیشگی بر تن دوستانش باقی گذاشت. او به وقت ۳۰ سالگی رفت، پس از چند سال مبارزه با یک تومور لعنتی در سرش، پس از سال ها سخن گفتن درباره آرزوهایش، سال ها نوشتن درباره سیاست ایران …
اصلا یادم نیست کی بود که رفتم میدان فاطمی، همان موسسه قرض الحسنه، نمی خواستم وام بگیرم، می خواستم دوباره ببینمش، چون شنیده بودم که حالش بد شده. قرار قبلی داشتیم ولی در محل کارش نبود. پیگیر شدم، برادرش گفت امروز صبح دوباره بستری شد، الان حالش بهتر است، دقایقی صحبت کردیم. شنیده بود که من می خواهم بروم، اندکی نصحیتم کرد. از عروسی هم سخن گفتیم. گفتم دو نفر از دخترهایی که شناسایی کردیم، پریدند و رفتند، تکون بخور ایمان، گفت دارم تلاش می کنم، یکی را خودم پیدا کرده ام و پسندیده ام. جراتش را نداشت خیلی جدی برود جلو ولی می گفت می روم. شاید آن روز نمی دانست که او خواستگار دیگری هم دارد، فرشته ای هم هست که او را پسندیده و دارد خیلی جدی جلو می آید. بالاخره هم آمد، جمعه، ۵ مهر، و ایمان داماد شد، پاک نهاد و لبخند بر لب.
—
دو زن جوان ایرانی در مالزی محکوم به اعدام شدند
بی بی سی: دو زن جوان ایرانی در دادگاه عالی شاه عالم مالزی به دلیل قاچاق مواد مخدر به اعدام محکوم شدند. هویت این دو نفر شهرزاد ۳۱ ساله حسابدار و ندا ۲۶ ساله منشی اعلام شده که به دلیل حمل بیش از ۵ کیلوگرم متافتامین از سه سال پیش در زندان مالزی به سر می‌برده اند.
رسانه‌های محلی مالزی با انتشار این خبر نوشته اند که این دو زن جوان پس از دریافت حکم اعدامشان با گریه دادگاه را ترک کرده اند. ادعای این دو مبنی بر اینکه آنها تنها با خود مواد غذایی همراه داشته اند، رد شده است.
شهرزاد به دلیل حمل ۲ کیلو و ۶۰۰ گرم و ندا به دلیل حمل ۲ کیلو و ۷۰۰ گرم مواد مخدر در ۱۵ دسامبر سال ۲۰۱۰در فرودگاه بین المللی کوالالامپور بازداشت شدند.
این دو زن جوان در دادگاه عنوان کردند که از طریق دوست مشترکی به نام علیرضا در ترمینال اتوبوسی در سوریه همدیگر را برای نخستین بار ملاقات کرده اند. به گفته این دو نفر، علیرضا به آنها پیشنهاد کرده که هزینه سفرشان به مالزی را بپردازد در عوض آنها مواد غذایی، مانند شیرینی و آجیل به همراهشان به مالزی ببرند. سپس، مرد دیگری به نام بهزاد به هتل آنها رفته و مواد غذایی بسته بندی شده را در اختیار آنها قرار داده است.
در نهایت، وقتی ماموران پلیس در حال بازرسی وسایل این دو زن جوان بوده اند، مواد مخدر را در جاسازی شده در کیف لباس‌های آنها پیدا کرده اند.
مالزی با تغییر در قانون این کشور، در سال ۲۰۱۰ برای حمل و قاچاق مواد مخدر بیش از ۵ گرم مجازات اعدام در نظر گرفته است.
برخی از کارشناسان معتقدند که با ظهور مواد مخدر صنعتی که در لابراتورها تولید می شود، ایران به یکی از صادرکنندگان مهم مواد مخدر صنعتی بدل شده است.
ایران تاکنون نسبت به بازداشت و محکومیت اتباع خود در مالزی به جرم حمل مواد مخدر واکنش شدیدی نشان نداده است. در گذشته سفیر ایران در مالزی گفته بود کارتل های بین‌المللی مواد مخدر از ایرانی‌ها برای قاچاق مواد مخدر به مالزی استفاده می‌کنند.
براساس آخرین گزارش های منتشر شده، بیش از ۱۶۵ نفر ایرانی در زندان های مالزی در بازداشت هستند که اتهام همگی آنها قاچاق مواد مخدر است.
حسین عسکری راد، عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز، پیشتر گفته بود: “اغلب این ایرانی ها نه زبان بلد هستند و نه پول وکیل دارند. آنها امکانات ارتباطی مناسبی نیز در اختیار ندارند و بعضی از آنها به طور خانوادگی بازداشت می شوند”.
درآمد بالای فروش مواد مخدر در آسیای جنوب شرقی موجب شده است که شبکه های قاچاق، گروهی را با پرداخت هزینه سفر و اقامت در مالزی به انتقال بسته های مواد مخدر تشویق کنند.
شمار ایرانیان ساکن مالزی حدود ۷۰ هزار نفر تخمین زده می شود. بین ۱۰ تا ۱۴ هزار نفر از این عده سرگرم تحصیل در مراکز آموزش عالی این کشورند و تعدادی نیز به تدریس در دانشگاه ها و فعالیت های فرهنگی و تجاری مشغول هستند.
وضعیت زندانیان ایرانی در مالزی
سحر بیاتی، روزنامه نگار در مالزی: در مالزی حدود سیصد زندانی ایرانی وجود دارد که اکثرا به جرم حمل مواد مخدر در زندان هستند. حدود ۴۰ نفر از این زندانیان حکم اعدام دارند که تاکنون به خاطر انعکاس منفی این اتفاق در جهان هیچ زندانی خارجی در مالزی اعدام نشده است.
اکثر افرادی که در حال حاضر در ارتباط با مواد مخدر در زندان هستند، به اصطلاح خرده پا هستند و به خاطر دریافت هزار و پانصد رینگت مالزی بسته مواد را می خورند یا جاسازی می‌کنند. اما به دلیل حفره‌های قانونی، خرده‌پاها بازداشت می‌شوند و احکام سنگین می‌گیرند، ولی دست بالاها با مشکلی مواجه نمی‌شوند.
براساس قوانین مالزی کسی که مواد مخدر در وسایلش کشف بشود صاحب جنس و مجرم است. براساس همین قانون پلیس تا پیش از حکم نهایی هم می‌تواند افراد را در بازداشت نگاه دارد، هرچند در مواردی پس از دادگاه متهم تبرئه شده است.
پلیس می‌تواند درخواست دو سال بررسی برای تکمیل تحقیقات از دادگاه کند و زندانیانی هستند که در حال حاضر حدود هشت سال بلاتکلیف در زندان‌های مالزی هستند.
بحث تبادل زندانیان نیز بدون هزینه نیست و دولت ها باید برای تبادل زندانیان به دولت مالزی پول پرداخت کنند. تا حالا دولت ایران ترجیح داده روی بازداشتی های سرشناس و قاچاقچی های بزرگ دست بگذارد و نه خرده پاها.
وضعیت زندان‌های مالزی نیز مناسب نیست. با توجه به گرمای سی و سی و دو درجه ای همراه با رطوبت شدید هوا، حتی یک تهویه ساده هوا هم در زندان وجود ندارد. کک، ناراحتی شدید پوستی و انگلی از جمله بیماری‌های رایج زندان‌های مالزی است.
آب آشامیدنی در زندان‌ها جیره بندی است و فقط یک وعده در روز زندانیان امکان استفاده از آب آشامیدنی را دارند.
اصولا زندانی‌ها تنها با یک لباس زیر نگهداری می شوند تا در گرما و رطوبت شدید، بدنشان شپش نزند، اما از گزیدگی‌های دیگر در امان نیستند. بعضی از زندانیان ایرانی تنها قرار بوده بسته‌ای را به دوست یا فردی در فرودگاه تحویل دهند که بازداشت و زندانی شده‌اند. تنها راه نجات این زندانیان پرداخت هزینه وکیل و سایر هزینه‌ها است که متاسفانه نود درصد بازداشتی‌ها قدرت مالی چندانی ندارند.
—
شمار قربانیان خشونت‌های عراق: بالاترین در چهار سال گذشته
رادیو فردا: نمایندگی سازمان ملل متحد در عراق در تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت آن کشور می‌گوید ۹۷۹ نفر در حمله‌ها یا بمب‌گذاری‌های ماه میلادی سپتامبر (ماه گذشته) جان خود را از دست دادند.
با این حساب شمار کشته‌شدگان عراق تا نهمین ماه میلادی در سال ۲۰۱۳ به بیش از ۵۷۰۰ نفر می‌رسد که اکنون نیز از کشته‌شدگان چهار سال گذشته میلادی فزونی گرفته است.
عراق از سال ۲۰۰۹ میلادی شاهد چنین شمار بالایی از قربانیان ناشی از خشونت‌های داخلی نبوده است.
هرچند هنوز این رقم با قربانیان خشونت‌های شدید سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ فاصله دارد، اما نگرانی‌هایی که از سقوط عراق به جنگ داخلی حکایت دارند بیش از پیش در تحلیل‌ها و گزارش‌های رسانه‌ها خود را نشان می‌دهند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس از قول یک شهروند عراقی ساکن شهرک صدر می‌گوید «اگر نیروهای امنیتی قادر به حفاظت از ما نیستند، ما خودمان این کار را می‌کنیم و به این فلاکت خاتمه می‌دهیم».
شهرک عمدتا شیعه‌نشین صدر از جمله مراکز حملات انتقام‌جویانه طی ما‌ه‌های گذشته بوده است؛ حملات انتقام‌جویانه گروه‌ها یا افراد تندروی سنی علیه حملات انتقام‌جویان گروه‌ها یا افراد تندروی شیعه مذهب.
مجله «تایم» از قول استفان ویکن، تحلیل‌گری امنیتی در واشینگتن که بر امور عراق ناظر است، می‌نویسد «حملات سال ۲۰۱۳ در دامنه جغرافیایی بزرگ‌تری انجام می‌شود و بیشتر هم رخ می‌دهند؛ این موضوع نشان دهنده افزایش توانایی (گروه های حمله‌کننده) در انجام آنهاست»
تازه‌ترین دور خشونت‌ها در عراق در سال جاری میلادی در حالی آغاز شده است که گروه‌ها یا شخصیت‌های سنی دولت آن کشور را متهم به یک‌جانبه‌نگری و خشونت علیه شهروندان سنی‌مذهب می‌کنند.
دولت نوری مالکی، دولتی برآمده از شیعیان عراق به شمار می‌رود. نیروهای امنیتی آن کشور شش ماه پیش، در ماه میلادی آوریل، با حمله به تظاهرات سنی‌مذهب‌های عراق چند ده نفر را کشتند. در همان ماه بیش از ۵۰۰ نفر در خشونت‌ها جان خود را از دست دادند که بسیاری از آنها در اعتراضات و تظاهرات ضد دولت کشته شدند. ماه آوریل خونین‌ترین ماه از آغاز سال ۲۰۱۳ میلادی بود و از آن زمان بر شدت خشونت‌ها، بمب‌گذاری‌های انتقام‌جویانه و شمار قربانیان در عراق افزوده شد.
—
دومین جشنواره بین المللی فیلم حقوق بشر در افغانستان
بی بی سی: دومین جشنواره فیلم حقوق بشر در افغانستان با شعار “از سیب سرخی حرف می زنیم که سهم تمام شهروندان جهان است” برگزار می شود و در آن ۳۶۰ فیلم از سراسر دنیا رقابت کرده اند.
دیانا ثاقب مسئول باشگاه سینمایی افغانستان و از برگزارکنندگان این جشنواره در نشست خبری در کابل گفت که از میان ۳۶۰ فیلم، ۶۵ فیلم با موضوع حقوق بشر به جشنواره راه یافته است.
داوران این جشنواره سینماگران خارجی اند، در جشنواره قبلی فیلم ها تنها در دو بخش داخلی و بین المللی رقابت می‌کردند و امسال اما بخش فیلم دانشجویی در این جشنواره اضافه شده است.
هفته آینده از تاریخ سیزده تا هجده میزان/مهر (۵ تا ۱۰ اکتبر) سینماگران افغان و هیات داوران خارجی پای تماشای اکران این فیلم ها می نشینند تا در پایان جشنواره هشت فیلم را به عنوان آثار برنده جشنواره گزینش کنند.
برای فیلمسازان برنده جشنواره جایزه نقدی و تندیس جشنواره بین المللی فیلم حقوق بشر داده می‌شود.
در میان کشورهای همسایه، بیشترین فیلم از سینمای هند به این جشنواره فرستاده شده است و به همین ترتیب سینماگران ایران، تاجیکستان و قزاقستان هم در این جشنواره رقابت می‌کنند.
گروه برگزاری این جشنواره می گوید که جشنواره بین‌المللی حقوق بشر برای فیلم‌سازانی که توانایی نمایش آثار خود را در کشورهایشان ندارند، فرصتی است تا صدای خود را در برابر “دیکتاتوری” بلند کنند.
صحرا موسوی از اعضای کمیته برگزاری جشنواره به خبرنگاران گفت: “برای فیلم سازان و هنرمندان منطقه و به خصوص کشورهای همسایه افغانستان که از سانسور و نبود آزادی بیان در کشورهای خود رنج می‌برند و نمایش آثارشان در کشورهای شان امکان پذیر نیست، این جشنواره یک فرصت است.”
خانم موسوی همچنین گفت که جشنواره برای تشویق فیلم‌سازانی که برای ایستادگی در برابر نابرابری‌ها، بی عدالتی، تبعیض، تعصب و جنگ و خشونت کار می‌کنند اختصاص یافته تا صداهایی که توسط حکومت های دیکتاتوری به حاشیه رانده شده، شنیده شود.
در دور اول جشنواره نمایش برخی از فیلم ها از جمله فیلم همسایه که داستان زندگی یک خانواده افغان در کشور ایران را تصویر کرده بود، در ولایت بلخ در شمال افغانستان جنجال آفرید و جلو اکران آن گرفته شد.
فیلم هایی که در این جشنواره نامزد شده اند، در سینمای پارک کابل، لیسه استقلال و تعدادی نهاد فرهنگی دیگر به نمایش گذاشته می شود. همزمان در ولایت مرکزی بامیان نیز ۶۵ فیلم نامزد، به نمایش گذاشته خواهد شد.
