جنبش نوین و پویای دمکراتیک ایران خواهان زندگی  برای همه ی انسان هاست و بر آنست که حتی ستمگران و بداندیشان را به نیک کرداری و  …


شهروند ۱۲۴۳  پنجشنبه ۲۰ آگوست  ۲۰۰۹


 

جنبش نوین و پویای دمکراتیک ایران خواهان زندگی  برای همه ی انسان هاست و بر آنست که حتی ستمگران و بداندیشان را به نیک کرداری و بی آزاری وادارد تا  بدی  از جهان کاسته شود. بنیاد اندیشه آزادی و عدالت،  خیرخواهی همه ی انسان هاست با هزینه ی کمتر و گستره ای فراگیر، تا جهان جایی باشد برای بودن به عزت و آزادگی.ما نه خواهان مرگ که خواستار و دوستدار زندگی هستیم. می خواهیم با پندار خود آنچنان که پسندمان است زندگی کنیم و همین را حق طبیعی و بنیادین هر انسان دیگری با هر اندیشه می دانیم  و در برآوردن حق خود و همگان کوشا و دلیریم. آنچنان که جهان این روزها به تماشای ما نشسته است. در این میانه ی میدان ما هم با ستمگران در ستیزیم و هم به خودشناسی فردی و جمعی دست می یازیده ایم.هم فرآیند فریب دشمنان مردم را می شناسیم و هم فرازهای اخلاقی نهفته در فرهنگ بشری را در خود و دوستان خود باز می یابیم.پاره ای از داده های ناکارآمد و میرای پیشین را به دور می ریزیم و بسیاری از ارزش های نوین و بالنده را در می یابیم و به کار می گیریم.در جنبش آزادی خواهی هم از خود به در می شویم و چون قطره با دریای خلق می شویم و هم به کشف توانمندی های خویش در خود فرو می شویم. اخلاق و آداب پسندیده انسانی را ما به خیابان و کوچه و پشت بام می آوریم و با زور منطق در برابر منطق زور بیخردان صف کشیده با باتوم و مرگ آفرینان خزیده در سنگر ولی فقیه ایستاده ایم. سرزمین ما اکنون تنها رزمگاه آزادی در برابر استبداد یا رفتن و آمدن این و آن ریس جمهور نیست. ما شاهد رویارویی اخلاق مردمی و ضد اخلاق حکومتی ـ فقاهتی، اخلاص آزادگان و فریب زورگویان، شهامت و شهادت فرزندان ایران و ترس و نکبت دشمنان انسانیم. از ابتدای نفی جمهوری اسلامی و گفتن "نه" به عمله های ولایت فقیه، همه در جریان ساختن و پرداختن خویشتن خویشیم. هم رژیم را به چالش کشیده ایم و هم به چرای زندگی خویش آگاهی یافته ایم و با آن ترس و نکبت آدمخواران دین فروش را برنتافته ایم. می خواهیم رشته ی ولایت و فقاهت را پنبه کنیم  تا مردم حقوق از دست رفته خود را بازیابند و در صلح و صفا زندگی کنند. ما سرایندگان سرود سرخوش زندگانیم نه مرثیه خوانان مرگ آفرین. در این راستا من بر سر آنم که شعار مرگ بر دیکتاتور درخور خیزش  مسالمت آمیز ما نیست  و جایش را می بایست به: ننگ بر دیکتاتور بدهد. و یادمان باشد که میرایی و نهستی امری است طبیعی و یکباره، و ننگ داغی ماندگار و تاریخی. 


 

تورنتو ـ ۲۸جولای ۲۰۰۹