گفت وگوی ویژه شهروند با دکتر رضا مریدی/علی شریفیان

صدای جامعه ی ایرانی در مجلس انتاریو شش ساله شد

روز دهم اکتبر ۲۰۰۷ روزی ویژه در تاریخ مهاجرت ایرانیان به کاناداست. در این روز، در انتخابات انتاریو دکتر رضا مریدی، به عنوان اولین ایرانی تبار از حزب لیبرال در حوزه انتخاباتی ریچموند هیل با کوششی همه جانبه و ستایش برانگیز به نمایندگی مجلس انتخاب شد. اکتبر امسال ششمین سالگرد این رویداد تاریخی است. دکتر رضا مریدی اکنون علاوه بر نمایندگی مجلس، یکی از وزرای کابینه دولت انتاریوست. و این هم برای نخستین بار است که یک ایرانی تبار در کانادا به وزارت رسیده است.

شهروند به مناسبت اهمیت این رویداد تاریخی با دکتر مریدی گفت وگوی ویژه ای انجام داده است. در این گفت وگو، دکتر مریدی درباره چگونگی پای گذاشتن در عرصه سیاست، انتخاب حزب لیبرال برای فعالیت های سیاسی خود، عملکرد خود و حزب لیبرال که ده سال است در انتاریو قدرت حکومتی را در دست دارد و بسیاری مسائل دیگر سخن گفته است. این گفت وگوی ویژه  را در اینجا می خوانید.

پیش از اینکه کاندیدای نمایندگی مجلس انتاریو بشوید، چقدر امور سیاسی انتاریو و کانادا را دنبال می کردید، از چه زمانی سیاست برایتان جدی شد و چطور حزب لیبرال را برای فعالیت سیاسی انتخاب کردید و عضو این حزب شدید؟

ـ من از زمانی که دانشجوی جوانی در دانشگاه تهران بودم به سیاست علاقه داشتم. بعد از اینکه در سال ۱۹۹۰ به کانادا مهاجرت کردم، کم کم به امور سیاسی کانادا و انتاریو علاقمند شدم. در شغل قبلی ام، به عنوان معاون و دانشمند ارشد انستیتوی حفاظت در مقابل تشعشعات اتمی کانادا، این امکان برایم به وجود آمد که در مسافرت های زیادی که می کردم با مردم اقشار مختلف گفت وگو داشته باشم. از جمله با سیاستمدارانی که در زمینه امور سیاسی استانها یا امور سیاسی فدرال کار می کردند، آشنا شدم. در سال ۲۰۰۲ من به طور جدی شروع به فعالیت سیاسی با حزب لیبرال انتاریو کردم و در جریان انتخابات استانی ۲۰۰۳ به عنوان عضو فعال شروع به کار کردم.

من متوجه نزدیکی ارزش ها و برنامه های حزب لیبرال به عقاید سیاسی خودم شدم و عضویت من در این حزب خیلی طبیعی بود. حزب لیبرال به عدالت اجتماعی و این که دولت باید خدمتگذار مردم باشد، باور دارد و این که باید پاسخگوی نیاز مردم نیازمند باشد و از سوی دیگر به رشد و توسعه اقتصادی اعتقاد دارد تا بتواند خدماتی که بر عهده اوست، انجام دهد.

جلد شهروند ۱۴۶۱ مورخ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۳

به نظر خودتان موفقیت های سیاسی شما چه معنای تاریخی، عملی و نتایجی برای جامعه ایرانیان انتاریو و کانادا داشته و خواهد داشت؟

همانطور که می دانید من اولین ایرانی هستم که به نمایندگی یک مجلس قانونگذاری در آمریکای شمالی انتخاب شده ام. همین طور اولین ایرانی تباری هستم که در تمام دنیا، در خارج از ایران به وزارت منصوب می شوم. من این موفقیت ها را با کمک بی دریغ اعضای جامعه ایرانی بزرگشهر تورنتو به دست آورده ام. اعضای جامعه ایرانی هم در انتخابات ۲۰۰۷ و هم انتخابات ۲۰۱۱ در مبارزات انتخاباتی به من کمک فراوان کردند. حدود ۳۰۰ نفر از ایرانیان و ۱۰۰ نفر از جوامع دیگر داوطلبانه و خستگی ناپذیر در مبارزات انتخاباتی من در سال های ۲۰۰۷ و  ۲۰۱۱ کار کردند. علاوه بر این ایرانیان ساکن ریچموند هیل تبلیغات انتخاباتی مرا در حیاط خانه هایشان گذاشتند، تعداد زیادی از ایرانیان این حوزه به من رای دادند و به علاوه بسیاری از ایرانیان بزرگشهر تورنتو به مبارزات انتخاباتی من کمک مالی کردند که من از همه آنها و همین طور از تمام کسانی که به هر شکل و وسیله ای به انتخاب من یاری رساندند، متشکرم و از حمایت آنها قدردانی می کنم.

انتخاب من به نمایندگی، جامعه ایرانی را به صحنه سیاسی انتاریو و کانادا وارد کرده و جامعه ما الان می داند که صدایی در بالاترین سطح تصمیم گیری سیاسی در استان دارد. آنها همچنین احساس می کنند دارند دین خود را به کانادا، که ما بسیار مدیون آن هستیم، ادا می کنند. کشوری که ما را در خود پذیرفته و به ما پناه داده است. به همین دلیل هم ما همه به این سرزمین مدیون هستیم.

من در حدود شش سال گذشته  شاهد بوده ام که بیش از ۳۰ کانادایی ایرانی تبار در مشاغل مهم سیاسی و اداری – مدیریتی در سطوح دولت های شهری، استانی و فدرال به کار مشغول شده اند. من شخصا ۱۰ جوان ایرانی را برای کار در دفاتر خود استخدام کرده ام. حدود ۲۰ تن از هموطنان به عنوان داوطلب به عضویت کمیته های اجرایی احزاب سیاسی مختلف درآمده، مدیر امور مالی و دبیرکل انجمن های حزبی حوزه های مختلف شده اند. حدود ۳۰ ایرانی به عضویت هئیت مدیره آژانس های مختلف دولتی منصوب شده اند. ۲۵ ایرانی هم مدال ویژه شصتمین سالگرد سلطنت علیاحضرت ملکه الیزابت را به سبب خدماتشان به کانادا، دریافت کرده اند. همه اینها نشانه های ارزشمندی است از این که هموطنان ما در زمینه مدیریت کشور محل زندگی مان کانادا، احساس مسئولیت می کنند.

خانواده و بویژه همسرتان چه نقشی در موفقیت های شما داشته اند؟

ـ همسرم در فعالیت های سیاسی من نه فقط با تشویق و دلگرمی دادن بلکه در عمل مرا بسیار یاری داده است. در مبارزات انتخاباتی من پا به میدان گذاشته و به من کمک کرده و بعد از انتخاب من هم در زمان غیبت های طولانی من خیلی صبر و تحمل از خود نشان داده، چرا که ما که در کار سیاست هستیم، ساعت های طولانی و حتی تعطیلی های آخر هفته را هم مشغول به کار هستیم و طبعا ساعات زیادی از محیط خانه و خانواده بدوریم.

چه مشکلاتی در جامعه ایرانی برای حضور بیشتر ما در صحنه سیاسی انتاریو و کانادا می بینید و چگونه می شود این موانع و مشکلات را حل کرد؟

ـ من از اینکه می بینم جامعه ما، جامعه متحد و آگاهی است، بسیار خوشحالم. رسانه ها در کل نقش بسیار مهمی را در اطلاع رسانی به جامعه از طریق مطلع کردن آنها از تحولات، داشته اند. ما نیاز به توانمند کردن هر چه بیشتر جامعه مان و تشکیل انجمن های حرفه ای و اجتماعی داریم. همچنین لازم است که ما فدراسیونی از انجمن های حرفه ای مان تشکیل بدهیم. ما باید همکاری خود را در امور محلی که در آنجا زندگی می کنیم، افزایش بدهیم و به این ترتیب با جوامع اقلیت های دیگر همراه شده و با شرکت در چنین فعالیت های دسته جمعی دین خود را به کانادا ادا کرده و زندگی بهتری برای خود، فرزندان و خانواده و همه جامعه فراهم کنیم.

چه برآوردی از شش سال حضور رسمی تان در سیاست انتاریو و کانادا دارید؟

ـ من معاون پارلمانی سه وزارتخانه کالج ها و دانشگاه ها، وزارت پژوهش و نوآوری و وزارت انرژی بوده ام. از ماه فوریه گذشته هم که در کابینه خانم کاتلین وین به وزارت پژوهش و نوآوری انتاریو منصوب شدم. من همینطور در کمیته های مختلف مجلس و هئیت دولت عضو بوده و کار کرده ام. به عنوان نماینده  لوایح و طرح های متعددی تهیه و به مجلس ارائه کرده ام. بعضی از آنها به  تصویب رسیدند. که از آن میان لایحه رسمی کردن عید نوروز و روز جهانی زبان مادری (۲۱ فوریه)… علاوه بر اینها در ارتباط با نقض حقوق  بشر زادگاهمان ایران در پارلمان انتاریو سخنرانی کرده و در ارتباط با آزادی زندانیان از جمله خانم نسرین ستوده، سعید ملک پور، حمید قاسمی شال و دیگران اقدام کرده و در تظاهرات گسترده و مکرر جامعه در اعتراض به تقلب انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ ) شرکت داشتم. در کمک رسانی به موسسات گوناگون ایرانی مانند بنیاد پریا، سازمان زنان ایرانی انتاریو، جشنواره تیرگان و دیگر انجمن ها و موسسات کوشا بوده و در رفع مشکلات عدیده صدها ایرانی که به دفتر من مراجعه کرده و می کنند هیچگاه از مساعدت دریغ نکرده ام.

چه برداشتی از وضعیت کنونی انتاریو به لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دارید؟

ـ همانطور که می دانید انتاریو مرکز تولیدات و فعالیت های اقتصادی کاناداست. در سال ۲۰۰۸  بحران اقتصادی جهان به انتاریو و کشورهای غربی صدمه زد، اما ما به مدد سیاست های کارساز حزب لیبرال توانستیم خیلی بهتر از ایالات متحده، بریتانیا و بسیاری از کشورهای اروپایی از این بحران گذر کنیم و بیرون بیائیم. یکی از چالش هایی که ما در انتاریو با آن روبرو هستیم ارزش بالای دلار است که در اصل حاصل ثروت و تولیدات نفتی و سود سرشاری است که آلبرتا به دست می آورد. در حقیقت اقتصاد آلبرتا و انتاریو بر دو بنیاد مختلف می چرخند. اقتصاد آلبرتا ارزش دلار کانادا را بالا می برد، در حالی که اقتصاد انتاریو به دلاری با ارزش پائین تر برای افزایش صادرات خود نیاز دارد. تلاش ما پیدا کردن راه حل هایی برای ایجاد تعادلی میان این دو، در نظر گرفتن ارزش دلار کانادا و رقابت در بازارهای جهانی و بازاریابی برای افزایش صادرات تولیدات انتاریو هستیم. تلاشی که تا به اینجا به نسبت موفقیت های خوبی نصیب انتاریو کرده با وجود اینکه عملی کردن آن آسان نبوده است.

 نکته دیگر اینست که اقتصاد کانادا و انتاریو حدود ۷۵ درصد وابسته به اقتصاد آمریکاست. در ده سال گذشته دولت لیبرال انتاریو سعی کرده است که تجارت انتاریو را به  کشورهای چین، هند و برزیل گسترش دهد و اخیرا طرح گسترش تجارت با کشورهای در حال توسعه نظیر سنگاپور، مالزی، ترکیه و اروپای شرقی به اجرا درآمده است.

چه برآورد کلی  از ده سال حکومت حزب تان در انتاریو دارید؟ دولت لیبرال در این دهه چه دست آوردهایی داشته است؟

ـ از دست آوردهای مهم و عمده دولت لیبرال در ده سال گذشته  می توانم از به وجود آوردن مهد کودک های تمام وقت برای نگهداری کودکان، احداث ۵۰۰ مدرسه تازه، کاهش و متعادل کردن اندازه کلاس ها با شاگردان کمتر، به نسبت گذشته، افزایش ۱۵ درصدی بر دانش آموزانی که دوره دبیرستان را به پایان می رسانند را نام ببرم.  همان طور که شاید بدانید  اکنون ۸۳ درصد دانش آموزان دوره دبیرستان را به اتمام می رسانند. باید یادآوری کنم که مدارس انتاریو در ردیف و هم سطح بهترین مدارس در کشورهای انگلیسی زبان به حساب می آیند. یک سرمایه گذاری به ارزش شش میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار در توسعه دانشگاه ها و کالج های انتاریو، این سرمایه گذاری در ۴۰ سال گذشته بی سابقه و بالاترین مبلغی است که در این زمینه بسیار مهم، در زمینه ایجاد امکانات برای تحصیلات عالی در نظر گرفته و هزینه شده است.  همزمان با این سرمایه گذاری بی سابقه شهریه تحصیل در دانشگاه ها و موسسات عالی ۳۰ درصد کاهش داده شده است.

دولت ما ۲۳ بیمارستان مجهز جدید در مناطق مختلف در این مدت بنا کرده، ۱۰ هزار پرستار و ۳۰۰۰ دکتر برای پاسخ به نیازهای درمانی مردم استخدام کرده و این در حالی است که محافظه کاران که پیش از حزب لیبرال در قدرت بودند، ۶۰۰۰ پرستار را اخراج کردند.

من در شش سال گذشته که افتخار نمایندگی مردم ریچموند هیل را داشته ام توانستم علاوه بر بودجه های جاری، میلیونها دلار برای توسعه بیمارستان مک کنزی از دولت دریافت و نیز با کمک دیگر همکاران برای تاسیس شعبه دوم این بیمارستان در ضلع شمالی واندرلند با بودجه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار اقدام کنیم که هم اکنون فاز سوم این پروژه تکمیل و امید است در سال ۲۰۱۹ این بیمارستان بزرگ افتتاح شود. تعریض بزرگراه شماره ۷ و خیابان یانگ در ریچموند هیل با بودجه معادل یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار از اقدامات دیگر دولت انتاریوست.

باید یادآوری کنم که اینها به اختصار گزیده ای از دست آوردهای دولت لیبرال بوده و مردم انتاریو خود بهتر می توانند این دوره ده ساله را با حکومت های پیشین در تمام زمینه ها، مقایسه کنند.

اکنون کسری بودجه انتاریو حدود ۵ .۹ بیلیون دلار  است. اینکه وزیر دارایی دولت لیبرال پیش بینی کرده در سال ۲۰۱۷ انتاریو کسری بودجه نخواهد داشت، چقدر واقعی است و چگونه عملی خواهد شد؟

ـ همانطور که چارلز سوسا، همکار ما، وزیر دارایی انتاریو با ارائه جزئیات توضیح داده بر اساس رشد و افزایش سال به سال تولید ناخالص انتاریو که از ۵ .۱ درصد شروع می شود، در سال مالی ۲۰۱۵ – ۲۰۱۴ به ۳ .۲ درصد و در سال مالی ۲۰۱۶ – ۲۰۱۵ به ۴ .۲ درصد خواهد رسید و بر اساس سیاست ها و برنامه ریزی های دقیق و حساب شده مالی ما در سال ۲۰۱۷ موفق به رفع کامل کسری بودجه کنونی انتاریو خواهیم شد. بر اساس همین برنامه ریزی ها در سال مالی جاری دولت لیبرال توانست به میزانی بیشتر از رقم پیش  بینی شده  کسری بودجه را کاهش دهد. از اینجا به بعد هم آن گونه که برنامه ریزی شده این کار به انجام خواهد رسید.

یکی از مشکلات عمده ای که دولت شما در دوران نخست وزیری دالتون مک گینتی با آن روبرو شد، اعتصاب اتحادیه آموزگاران استان بود. با قراردادی که با این اتحادیه بسته شد، این مشکل به طور کامل حل شده است؟

ـ در دوران حکومت محافظه کاران، آموزگاران دست به اعتصاب زدند و کلاس های درس میلیون ها ساعت تعطیل و وقت دانش آموزان تلف شد در حالی که در ده سال اخیر کلاس های درس برای یک دقیقه هم تعطیل نشده اند. ما در سال ۲۰۱۱ با انجام مذاکرات لازم با آموزگاران و انجام توافق با آن ها از هرگونه اعتصابی پیش گیری کردیم.

اخیرا بازرس کل انتاریو در گزارش خود از ضرر بزرگ یک میلیارد و یک صد میلیون دلاری انتقال نیروگاه گازی استان از اوک ویل به می سی ساگا خبر داد، مخالفان دولت شما می گویند این کار به دلایل سیاسی و برای اطمینان از به دست آوردن پنج کرسی مجلس در انتخابات ۲۰۱۱ انجام شده، دولت لیبرال چنین ضرر مالی را چگونه می خواهد و می تواند جبران کند؟

ـ پیش از برگزاری انتخابات ۲۰۱۱ که آن موقع اینجانب معاون پارلمانی وزارت پژوهش و نوآوری بودم در جریان مبارزات انتخاباتی هر سه حزب، حزب لیبرال، ان دی پی و محافظه کاران وعده دادند که اگر به قدرت برسند طرح احداث نیروگاه می سی ساگا را لغو می کنند، ما در انتخابات به پیروزی رسیدیم و به قولی که هر سه حزب داده بودند، عمل کردیم. در ضمن این مبلغی که بازرس کل به آن اشاره کرده هزینه های تاکنون لغو احداث این نیروگاه ها و مخارج دیگر در مدت ۲۰ سال آینده است و نه این که این ضرر همین الان حاصل لغو احداث این نیروگاه ها باشد. نکته دیگر اینکه در همه حال خانم کاتلین وین برای هر نوع ضرری که متوجه مالیات دهندگان شده و از این موضوع که سیاستمداران در این باره تصمیم گرفته اند، پوزش خواهی کرده اند.

دولت شما دولت اقلیت است. فکر می کنید تا چه زمانی بتوانید در قدرت باشید و آیا امکان می دهید به زودی انتخابات برگزار شود؟

ـ ما تا زمانی که لایحه بودجه به مجلس ارائه شود مسئولیت حکومتی  داریم. بودجه در ماه مارچ به مجلس تقدیم می شود و در ماه آوریل ۲۰۱۴ به رای گذاشته می شود، اگر پارلمان آن را تصویب نکند، دولت برکنار می شود و بر اساس قانون باید ۳۵ روز بعد از آن انتخابات برگزار شود.

به عنوان وزیر پژوهش و نوآوری انتاریو تا به حال چه اقدامات عمده ای داشته اید و چه برنامه هایی برای کار در این زمینه درآینده دارید؟

ـ من تاکنون از دانشگاه های زیادی بازدید کرده ام. به مرکز تحقیقات بیمارستان ها و همینطور مراکز تحقیقات مستقل رفته ام. به عنوان نماینده انتاریو در سازمان های بین المللی تحقیقاتی مثل BIO 2013 شرکت کرده ام. تاکنون از تعداد قابل توجهی از پروژه های تحقیقاتی پشتیبانی عملی کرده ایم و در جریان تاسیس Fund  Ontario Venture Capital یک مرکز مالی بزرگ برای انتاریو با یک بودجه ۴۰۰ میلیون دلاری هستیم که در راستای استفاده از دست آوردهای علمی در زمینه تجاری و اقتصادی کار خواهد کرد.

آیا در انتخابات بعدی انتاریو بازهم کاندیدای نمایندگی خواهید بود؟

ـ هر زمان که انتخابات برگزار شود کاندیدا هستم و در آن شرکت خواهم کرد و امیدوارم با همیاری هموطنان عزیز در انتخابات پیروز شده و همچنان بتوانیم صدای جامعه ایرانی را در پارلمان انتاریو حفظ کنیم.

تا به اینجا چند چهره فعال و برجسته  ایرانی تبار  وارد کارزار انتخاباتی ۲۰۱۵ فدرال شده اند، شما چه نظری در این باره دارید و بویژه درباره حضور همزمان سه ایرانی از حوزه انتخاباتی ویلودیل؟

ـ اشتیاق ایرانیان برای شرکت در انتخابات دلگرم کننده است. من برایشان آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم سه ایرانی که از ویلودیل قصد به دست آوردن کاندیدایی حزب لیبرال را دارند، به گونه ای با هم توافق کنند و تنها یکی از آنها در مبارزات انتخاباتی فدرال شرکت کند.

حزب لیبرال فدرال به رهبری جاستین ترودو چه موقعیتی در انتخابات ۲۰۱۵ و چه نقشی در آینده کانادا دارد؟

ـ من مطمئنم که حزب لیبرال فدرال به رهبری جاستین ترودو به خاطر توجه اش به خواسته های عموم مردم کانادا در انتخابات ۲۰۱۵ بسیار موفق خواهد بود.

با وجود این که ایران در حوزه رسمی کار شما نیست اما نظرتان درباره بر سر کار آمدن حسن روحانی و تحولاتی که ظاهرا در ارتباط با غرب و آمریکا پیش آمده، چیست؟

ـ دنیا در انتظار دیدن عمل درباره برنامه هسته ای و توقف غنی سازی اورانیوم و احترام به حقوق بشر و آزادی زندانیان سیاسی و استقرار حکومت قانون از رئیس جمهور جدید ایران است.

آقای دکتر مریدی برای شرکت شما در این گفت وگو برای شهروند، از شما سپاسگزاریم.

من هم از شما و شهروند متشکرم.