آئین بهائی و تعلیم و تربیت کودکان

این صفحه به بهائیان اختصاص دارد

مروری بر تعالیم آئین بهائی

خوانندگان عزیز، مسئله تعلیم و تربیتِ کودکان یکی از مهمترین مسائلِ امروزۀ جهان میباشد. هر پدر و مادری نگران است که مبادا دراین مسیر فرزندانشان تعالیمی نادرست گیرند و گرایشهای نامطلوب یابند. زیرا همه ما برای شکوفا شدن استعدادهای نهفتۀ فرزندانمان تلاش می کنیم.

بر بهائیان تکلیف شده که اولاً تعلیم فرزندانشان اجباری باشد و ثانیاً باید تربیت اخلاقی نیز، هم زمان، به کودکان آموزش داده شود. در این راستا برنامه های وسیعی را جامعه بهائی برای کودکان، نظیر کلاسهای درس اخلاق، در سراسر دنیا تشکیل داده که خوشبختانه  نتایج آن درخشان بوده است.

اهمّیت تعلیم و تربیت درآئین بهایی به حدّی است که اگر والدین بهائی از لحاظ مالی از عهدۀ آن برنیایند جامعه بهائی وسایل تعلیم و تربیت اولاد را فراهم می سازد .

تعلیم و تربیت در امر بهائی ابعاد مفصّلی دارد که به بعضی از آن به اختصار اشارت می کنیم. مقصد از تعلیم، تنها آموختن سواد خواندن و نوشتن نیست هر چند این حداقل محسوب می گردد ولی بهائیان تشویق براین شده اند که به تحصیل نافعه پردازند تا بتوانند به نحوی به جامعۀ انسانی خدمتی نمایند و سودی برسانند. اصولاً وحدت عالم انسانی، که مقصد آئین بهایی است، مستلزم آنست که افراد بشری با یکدیگر همکاری و هم آهنگی کرده و در بنا و نگهداری آن شرکت جویند زیرا که ترقّی فرد در پیشرفت و رشد جامعه تاثیر مستقیم دارد.

دیگر آن که تعلیم و تربیت ملازم یکدیگرند. تربیت اخلاق را باید در حد تعلیم علوم اهمّیت داد. در خصوص تربیت اخلاقی در آثار بهائی داریم: “… که چون به بلوغ رسند مانند شمع برافروزند و به هوی و هوس که شیوۀ حیوان نادان است آلوده نگردند بلکه در فکر عزّت ابدّیه و تحصیل فضائل عالم انسانی باشند.”

بخصوص در مورد تعلیم و تربیت دختران نیز چنین تکلیف شده است :”…دیگر آن که در آئین بهائی تعلیم و تربیت دختران واجب تر است تا پسران. زیرا دختران مادران گردند و مادر است که فرزند را برای جامعه پرورش می دهد…”

اما آئین بهائی تنها به تعلیم و تربیت اجباری میان جمیع مردم از دختر و پسر اکتفا نمی کند، بلکه از آن فراتر رفته تربیت عمومی را سفارش می نماید. یعنی آنکه هدف تعلیم و تربیت در سراسر جهان یکی باشد و کودکان را به عنوان اعضاء جامعۀ جهانی پرورش دهند و شعار وحدت عالم انسانی ترویج کنند.  سیستم تعلیم و تربیت واحدی باید در سراسر جهان به وجود آید که مقصد اصلیش پرورش کودکان برای یک انسان در یک جامعه متحد جهانی باشد و در عین حال رنگ فرهنگی هر کشوری را محفوظ دارد. در آثار بهائی آمده است:

«تربیت عموم لازم است یعنی تعلیم و تربیت در جمیع مدارس عالم باید یکسان باشد تا این سبب شود که وحدت عالم بشر در کودکی در قلوب جای گیرد.»

خوانندگان عزیز ملاحظه می فرمایند که چگونه تعالیم و اصولی که موسّس آئین بهائی پایه نهاده همه ما را به سوی یگانگی و محبّت عمومی رهنمون می گرداند و همین اصل تعلیم و تربیت اجباری و عمومی به نحوی که مرقوم شد چون در جهان به وجود آید بیش از یک یا دو نسل نمی گذرد که مردم جهان خود را با دیگران بیگانه نمی بینند و در سراپردۀ یگانگی در کنار هم با صلح و صفا زندگانی می کنند.

خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به  تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید:     پیامگیر :     ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵         ،      ایمیل:  anyquestionsplease@gmail.com

وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی  :      www.reference.bahai.org/fa