فدوی امشب، ۰۸ـ ۸ ـ ۸ داشت مراسم شکوهمند افتتاح المپیک در چین را از تلویزیون خاج پرستان نگاه می کرد. از شما خواننده ی ضد انقلاب چه پنهان، با آنکه همه چیز جامع و مانع به نظر می رسید، اما کمبود چیزی نیز شدیدا احساس می شد که نمی دانستیم چیست؟ هر چقدر هم که خودمان را خفه کردیم نفهمیدیم که در انتها، البته با تمسک به ائمه معصومین، مطلب را دریافتیم، آنچه کم بود، چندین فقره تخته شلاق و جرثقیل بود برای ارشاد این همه زن و مردی که بی توجه به آموزه های اسلام عزیز، همینطور آزادانه و بی حجاب و در غیاب چماق و پنجه بکس و زنجیر و تیغ و اسید سولفوریک و . . . جولان می دادند. فدوی با آنکه هنوز نمرده است، لکن تنش از این همه معصیتی که از تلویزیون سر ریز می شد، در قبر لرزید و نمی دانست تکلیفش چیست. خدا بگویم چه کند این چین هنوز اندکی کمونیست را . . .
باری ـ غیرت اسلامی فدوی شدیدا به حرکت آمد و قبول آن بزرگوار “مرا عرق النساء آمد به جنبش”! . . . شلاق، مع الاسف در دسترس نبود و لذا به منظور احتراز از تعطیل حدود الهی، با کمربند به جان تلویزیون افتاد!
التماس دعا
بعد التحریر
مطلب فوق را تازه به پایان برده بودیم که ایمیلی تازه به عنوان شاهد از غیب رسید و فدوی را که از تعطیل اجرای حدود الهی در المپیک امسال در چین به خشم آمده بود، اندکی آرام کرد و دریافت که برادران از انجام وظایف دینی و خداپسندانه ی خود حتی در صحنه های بین المللی نیز غافل نیستند و پرچم اسلام عزیز را به هر قیمتی که شده، در بلاد کفر و الحاد هم به اهتزار درمی آورند.
ایمیل رسیده، از احتمال اخراج ایران (جمهوری شکوهمند اسلامی ـ م) از المپیک خبر می دهد و می گوید:
“هر چند قرار بود با وجود هم گروهی محمد علیرضایی با شناگر اسرائیلی در رشته ی صد متر قورباغه مسابقات شنای بازیهای المپیک، اولین شناگر ایرانی در طول تاریخ المپیک در مسابقه حاضر شود و این چیزی بود که دیروز از سوی دبیرکل کمیته ملی المپیک ایران هم اعلام شد اما در روز مسابقه در تابلوی سالن ژیمناسیوم پکن جلوی نام محمد علیرضایی نوشته شد: DNS این سه حرف لاتین به این معنی است که علیرضایی در خط استارت حاضر نشده است و . . . امیدها برای علیرضایی که شانس بالایی برای صعود به مرحله نهایی داشت از بین رفت. علیرضایی که اولین شناگر ایرانی بودکه بدون وایلد کارت سهمیه حضور در المپیک را کسب کرد و برای گرفتن این سهمیه یک ماه و نیم در کروواسی زیر نظر مربی کرواتی اش تمرین کرد، اما بدون اینکه بتواند در المپیک حاضر شود از این رقابت ها کنار رفت. البته شاید این تصمیم به این دلیل گرفته شده باشد که فدراسیون شنا در مسابقات انتخابی المپیک به محمد بیداریان اجازه نداد با حریف اسرائیلی خود مسابقه بدهد!”
به عقیده ناظران آگاه این موضوع البته چندان هم بی سابقه نیست و چهار سال پیش نیز آیت الله سرکار استوار “پلی تیک” دیگری زد که در نتیجه آن “آرش میراسماعیلی” در وزن ۶۰ کیلوگرم رقابت های جودوی المپیک در مرحله ی اول، به دلیل هم گروه شدن با حریف اسرائیلی از شرکت در مسابقات انصرافید!
باری ـ امسال ۱۱۲ سال از نخستین بازیهای المپیک که به سال ۱۸۹۶ در کوههای المپیای یونان برگزار شد، می گذرد و دارد اینک بیست و نهمین دوره خود را می گذراند و این نکته نیز گفتنی است که این نخستین باری بود که از ۱۸۹۶ تاکنون، یک شناگر ایرانی به این مرحله رسیده و می توانست در کنار سایر نام آوران جهان در این رشته بایستد که حضرات آیات و حجج اسلام کثرالله امثالهم مانع شدند که البته عین صواب است چرا که حیات و ممات مردم ایران دیریست که در کف با کفایت ایشان است. منتهای مراتب فدوی، برای محکم کاری و بدین منظور که دریابد که نکند در این ماجرا کاسه ای زیر نیم کاسه باشد، تحقیقات مبسوط و دامنه داری را در این زمینه آغاز و به عون الله با موفقیت نیز به پایان رساند. تحقیقات کارشناسانه فدوی می گوید که در هر دو مورد (علیرضایی و بیداریان) هیچ غرض و مرضی در کار نبوده است. ماجرا به طور خلاصه از اینقرار است که علت مخالفت حضرات آیات و حجج سلام اعلی الله مقامهم اجمعین با حضور علیرضایی در مسابقه هیچ ربطی به اینکه حریف او اسرائیلی بوده نداشته بلکه علت آن بوده که به فتوای علمای سلف، گوشت قورباغه حرام اعلام گردیده و لذا این شناگر مومن و معتقد، از حضور در رشته ی شنای صد متر قورباغه سر باز زده است.
همچنین، پژوهش های طاقت فرسای فدوی که با به خطر انداختن جان ناقابل خود، صرف وقت فراوان و تقدیم چندین کیلو پول (کارمزد ـ م) به محافل نزدیک به سازمانهای ورزشی ذیربط و نیز خدمه ی پیوست حضرات آیات صورت گرفته، حاکیست که علت محرومیت “محمد بیداریان” در مسابقات شنا به هیچوجه ارتباطی به حریف اسرائیلی نداشته بلکه سبب آن بوده است که حضرات آیات و حجج اسلام، کثرالله امثالهم پنداشته بودند که کمیته ی ملی المپیک شیطنت کرده و “محمد خردادیان” را به جای “محمد بیداریان” به رقابتهای المپیک اعزام کرده است!
علی ایحال، درست است که در اینگونه موارد ورزشکاران حیران ایرانی، علیرغم صرف وقت، انرژی، کار و تمرین، هزینه و . . . از حضور در مسابقات المپیک محروم می شوند و تیم ایران نیز در معرض خطر اخراج از دهکده ی المپیک قرار می گیرد اما چه باک؟ چرا که به فرموده ی حضرت امام (ل): تمام دیانت ما سیاست ماست و تمام سیاست ما دیانت ما!
