هیچ توجه کرده اید که برخی از ضرب المثل ها مثل یک مگس مزاحم، ملتی را می آزارد؟به نظر من بدترین و مزاحم ترین ضرب المثلی که داریم، ضرب المثلی است که می گوید “چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است” .

شماره ۱۱۹۲ ـ ۲۸ آگوست ۲۰۰۸

هیچ توجه کرده اید که برخی از ضرب المثل ها مثل یک مگس مزاحم، ملتی را می آزارد؟
به نظر من بدترین و مزاحم ترین ضرب المثلی که داریم، ضرب المثلی است که می گوید “چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است” .
من نمی دانم مخترع این ضرب المثل چه کسی بوده و چه منظور سوئی از اختراع آن داشته؟ ولی احساس می کنم اگر این ضرب المثل نبود، زندگی چقدر شیرین تر می شد.
تازه این تنها من نیستم که چنین احساسی را دارم، اهالی لبنان و سوریه و اندونزی و بولیوی و ونزوئلا و نیکاراگوئه و خیلی از کشورهای دیگر هم از دست این ضرب المثل رنج می برند و می خواهند به خاطر وجود آن، سر خودشان را به دیوار بزنند.
به محض اینکه دولت ما ۶۵۰ دستگاه تراکتور به کشور بولیوی اهداء کرد، سروصدای همه درآمد که: چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است. قرار شد دولت ایران شش کارخانه تولید لبنیات در بولیوی بسازد، دوباره سروکله این ضرب المثل مزاحم پیدا شد و روزی که اعلام کردند ایران یک بیمارستان عمومی در بولیوی بنا می کند، بازهم مردم دم گرفتند که: چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است .
بابا مگر یک خانه چقدر چراغ می خواهد که هی این ضرب المثل را تکرار می کنید؟ نور زیاد برای چشم ضرر داردها !
کاش فرهنگستان ایران، این ضرب المثل مزاحم را از توی فرهنگ ها پاک می کرد و برای انکه ضرب المثلی داشته باشیم که کلمه حرام و حلال درآن باشد ضرب المثلی می ساخت شبیه این که:
پول نفت برای دیگران حلال و برای خودمان حرام است!

رمال کهنه کار، طلسم ورزشکاران ایرانی را شکست!

سفارتخانه ایران در پکن برای آنکه ورزشکاران ایرانی حداقل به یک مدال برنز دست پیدا کنند، مراسم طلسم شکنی برگزار کرد.
خبر این طلسم شکنی را سایت روزآنلاین منتشرکرد، اما گزارش تکمیلی زیر را خبرنگار ما از پکن فرستاده است:

به سفارت ایران در چین خبر رسید که چه نشسته اید، یک شناگر آمریکائی که ۸ مدال طلا گرفته، با رمل و اصطرلاب، ورزشکاران ایرانی را طلسم کرده و به این دلیل هرچه آنها تلاش می کنند، مدال طلایش نصیب اون پسره میشه!
سفارت ایران که از قبل حدس می زد باید کاسه ای زیر نیم کاسه اینهمه مدال طلا باشد، شستش خبردار شد که عدم توفیق ورزشکاران ایرانی، و دست نیافتن آنها به مدالهای المپیک، مربوط به نداشتن امکانات و تمرینات صحیح و منظم نیست، و عدم مدیریت و برنامه ریزی نیز نقشی در این مورد ندارد، بلکه یک جوان موبور که تازه زیاد هم بور نیست و موهای کم پشتی هم دارد، ورزشکاران ایرانی را طلسم کرده است!
مسئولان سفارت برای دست زدن به یک اقدام ضربتی بلافاصله به سراغ کامپیوتر که مشکل گشای هر مسئله ایست رفتند و در سایت گوگل، عکس طلسمی را که پسره آمریکائی از آن استفاده کرده بود، یافتند.
وجود این عکس ثابت می کرد که طلسم و جادو و جمبل خرافات نیست و به قول معروف:
تا نباشد چیزکی، گوگل نگوید چیزها!
مسئولان سفارت راه حل را در این دیدند که یک رمال ارقه و قدیمی را به چین احضار کنند و ترتیب شکستن طلسم را بدهند.
استقبال از رمال به سادگی و با عجله برگزارشد و او را از فرودگاه، یکسره به سالنی بردند که قرار بود طلسم در آنجا شکسته شود.
رمال کارکشته که این کار برایش مثل آب خوردن بود در حضور ورزشکاران و کارکنان سفارت در چین چنان طلسم مورد بحث را شکست که جمعیت در استادیوم پکن فریاد زدند وای خداجونم این دیگه چی بود؟
رمال کهنه کار، قول داده است در المپیک سال ۲۰۱۲ به همین اندازه، یعنی ۲هزار و۱۲ تا مدال طلا، شاید هم الماس، نصیب ورزشکاران ایرانی شود!

مژده مژده
مراسم طلسم شکنی بلافاصله اثر خود را کرد و قبل از آنکه سال ۲۰۱۲ برسد، از۷۰۰ مدال توزیع شده در المپیک چین، یک مدال طلا و یک مدال برنز نیز نصیب ورزشکاران ایرانی شد.
ببینیم باز هم کسی به جادو و جمبل شک می کند؟!

اشتباه رئیس جمهور

به گزارش خبرگزاری ایسکا نیوز، آقای احمدی نژاد ضمن ستایش از پیشرفت های ورزش ایران گفته است که ورزشکاران ایران در دو سال و نیم اخیر، به اندازه ده سال گذشته (مدال رنگی) کسب کرده اند.
بسیاری از آگاهان در امر ورزش معتقدند رئیس جمهور بر اثر مشغله زیاد، مداد رنگی را با مدال رنگی اشتباه گرفته است!

زنها می آیند!

نمی دانم شما فیلم “روسها می آیند” را دیده اید یا نه؟ اگر ندیده اید غصه نخورید، منهم ندیده ام!
لابد فیلم اینطوری ها بوده که روسها می آمده اند و پدر صاحاب بچه را که یا افغان بوده یا گرجی درمی آورده اند که چنین اسمی برای فیلم انتخاب شده است؟
اگر نامگذاری این فیلم با تصورات بنده درست باشد، باید فیلمی هم بسازند به نام “زنها می آیند” .
در ورزش که لامصب ها دارند می آیند، یعنی آمده اند، و دارند پدر ما مردها را درمی آورند!
همکار گرانقدر شهروند، آقای نخعی در هفته ی گذشته در گزارشی جامع و جالب نوشته بودند که از ۶۹ مدالی که آمریکائی ها گرفته اند، ۳۷ تایش را زنها گرفته اند.
از۶۶ مدالی که نصیب چینی ها شده ، ۴۰ تایش را زنان چینی کسب کرده اند.
و از۳۲ مدالی که نصیب استرالیائی ها شده، ۱۷ تایش را خانمها به دست آورده اند.
ازاین پیروزی ها نتیجه می گیریم که زنها دارند خطرناک می شوند و باید دست به دامان مجلس شویم که هرچه زودتر لایحه حمایت از خانواده را تصویب کند!
اگر این لایحه تصویب شود، لااقل ما مردان ثروتمند می توانیم هول هولکی چند تا زن دیگر بگیریم !
زنها واقعاً شورش را درآورده اند و با خطری که از جانب آنها احساس می شود و نمونه اش را در المپیک چین داریم می بینیم، از این ببعد ماندن در یک آپارتمان با یک زن، خطر جانی دارد!
بدیهی است اگر چندتا باشند توی رودربایستی، یا از ترس اینکه همدیگر را لو بدهند، کاری به کار آدم ندارند!
قبول ندارید بروید از۶۵ نماینده مجلس بپرسید برای چی دو تا زن گرفته اید، اگر نگفتند اینجوری احساس امنیت بیشتری می کنیم، هر چه دلتان خواست بگوئید!


ما آدم های مبتکر!

به خدا ما ملت مبتکری هستیم، چرا کسی به دادمان نمی رسد و فکری به حال مان نمی کند؟
رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر ایران اعلام کرد که در مسیر زابل به تهران، ازشکم ۳۹ بز، ۹۴ کیلو تریاک کشف شده است.
قاچاقچیان بزها را با خواهش و التماس، و من نمیرم و تو بمیری، وادارکرده بودند که بسته های حاوی تریاک را/ که لابد پلاستیکی بوده؟/ ببلعند تا در مقصد پس از ذبح آنها، تریاک را به دست منتظران برسانند و آنها را از خماری بیرون بیاورند.
یک هفته قبل نیز درکرمان ۳۵ کیلو تریاک ازشکم ۱۸ بز مادرمرده دیگر کشف شده بود.
یکی از دانشمندان ناسا که این خبر را خوانده بود می گفت اگر شما ایرانی ها آمریکائی بودید، حتما تا به حال تمام کرات فضائی را تسخیرکرده بودید؟ بگذریم که یواشکی به مامورین مبارزه با مواد مخدر آمریکا گفته بود از این به بعد موشک هائی را که به کره ماه می فرستیم خوب بازرسی کنید…!

روسها در تغییر لباس استادند…

من گرجی ها را نمی شناسم، اما احساس می کنم آدمهای صاف و ساده ای هستند.
با وجود آنکه دو هفته بیشتر نیست که سربازان روسی درگرجستان مستقر شده اند، هی به این و آن متوسل می شوند و می پرسند: اینا کی میرن؟
شاید نشنیده اند یا خودشان را به نشنیدن می زنند که روسها پیشنهاد کرده اند که نیروهایشان به عنوان صلحبان! درگرجستان بمانند؟
روس ها در حمله به افغانستان هم به عنوان جنگ بان وارد شدند بعد لباس هایشان را عوض کردند و به عنوان صلح بان، در همانجا ماندند.
بگذریم که می گویند حمله روسیه به گرجستان، کلک آمریکا بوده که سپر دفاع موشکی اش را در لهستان مستقرکند؟
دیشب تلویزیون می گفت پس از۵ روز که روسیه بر اثر فشارهای بین المللی عقب نشینی نیروهایش را مثلا آغاز کرده، گفته است این کار ۱۰ روز دیگر طول می کشد و گوینده می پرسید چطور تسخیرگرجستان دو سه روزه انجام شد، اما عقب نشینی از آنجا اینهمه طول می کشد؟
گوینده توجه نداشت که آدم همیشه با شوق و ذوق و قبراق و سرحال به مسافرت می رود، اما با دلخوری و سلانه سلانه از سفر برمی گردد.
اگر سفر به سواحل زیبای گرجستان باشد که دیگر کی دلش می آید برگردد؟!

اعتیاد در ایران نگران کننده نیست!

سردار فودازی، جانشین رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر در گفتگوئی با مهر اظهار داشت مصرف سالانه مواد مخدر در ایران ۷۰۰ تن است که از این مقدار۷۰ درصد آن تریاک و۳۰ درصد بقیه هروئین وکراک است.
خبر را که خواندم، اول به خودم گفتم : ببین چه خبره پسر…۷۰۰ تن مواد مخدر…
اما وقتی روی خبرتامل کردم وکلاه خودم را قاضی کردم دیدم ای بابا ، ۷۰۰ تن همه اش میشه ۷۰۰ هزارکیلو .
۷۰۰ هزار را که تقسیم به ۷۰ میلیون جمعیت ایران کنی به هر آدمی ده گرم در سال می رسد. بعد از خودم پرسیدم ۱۰ گرم ماده مخدر، آنهم در سال چیزی میشه که تو اونجور تعجب کردی؟
و به فکرم رسید که شاید خیلی ها باشند که هنوز با مواد مخدر آشنا نشده باشند، مثلا بچه شیرخوره ها، آنوقت چی؟ آنوقت چقدر به هر نفر می رسد؟
دوباره ماشین حساب را برداشتم و۷۰۰ هزارکیلو را تقسیم بر۳۵ میلیون نفر، یعنی نصف جمعیت ایران کردم.
رقمی که به دست آمد دلگرم کننده تر بود! ۲۰ گرم درسال. ولی باز هم به نظرم چیز دندان گیری نیامد.
گفتم جهنم، تعداد معتادان را به یک چهارم جمعیت می رسانم یعنی ۱۷ میلیون و پانصد هزار نفر.
نتیجه می دانید چی شد؟ ۴۰ گرم!
عصبانی شدم و گفتم آخر ۴۰ گرم مواد مخدر در سال به کجای یک آدم می رسد؟
دوباره جمعیت را نصف کردم. یعنی همینطور چکی ۸ میلیون و۷۵۰ هزارمعتاد در نظرگرفتم.
آقا بازهم شد ۸۰ گرم .
تعداد معتادان را به نصف آن، یعنی حداقل رساندم ، شد ۱۶۰ گرم. دیدم تمام هشدارهائی که جامعه شناسان و روانشناسان می دهند و شایعاتی که راه می اندازند چرت و پرت است. ۱۶۰ گرم ماده مخدر در سال ناراحت کننده که نیست، هیچی، امیدوارکننده هم هست. من و زنم صبح به صبح ۱۰۰ گرم پنیر می خوریم!

اشتباه لپی

سرانجام علت انتخاب پر سر و صدای آقای کردان به وزارت کشور روشن شد.
ظاهرا دلیل این انتخاب، سخنرانی حکیمانه آقای رفسنجانی بوده است.
ایشان دریک سخنرانی بسیار مهم، فرمودند کار را باید به کاردان سپرد. حرفی که تابه حال به عقل هیچکس نرسیده بود!
ظاهرا آقای احمدی نژاد که با دقت به سخنرانی او گوش می کرده است، به خاطر لهجه ای که آقای رفسنجانی دارد، تصور کرده است که ایشان می گویند کار را باید به “کردان” سپرد و با توجه به سوابق درخشان آقای کردان که در اینترنت هم منتشرشده است، فرمان انتصاب او را به وزارت کشور صادرکرده است!


چند جور سازمان از بشرحمایت می کنند؟

باورمی کنید اگر به من التماس هم بکنند که برو حاکم فلان کشور بشو قبول نمی کنم؟
کی حوصله دارد؟ صد جور سازمان مدافع حقوق بشر و عفو بین الملل و مدافعان بدون مرز و سازمان حمایت از زندانیان و نمی دانم چی چی و چی چی درست شده که نفس آدم را می گیرد.
اگر در زمان شاه اسماعیل به آدم چنین پیشنهادی می کردند، یک چیزی، ولی حالا؟ اصلا و ابدا اهلش نیستم!
شاه اسماعیل یک گروه قزلباش داشت که هر دستوری به آن ها می داد، مثل آب خوردن انجام می دادند و آب هم ازآب تکان نمی خورد.
می گفت بروید کلاه فلانی را بیاورید، می رفتند سرش را می آوردند و صدای هیچ کس هم در نمی آمد. آن موقع ها کی این همه سازمان مزاحم وجود داشت؟
همین تازگی ها دوباره کانون مدافعان حقوق بشر، طی بیانیه ای نقض گسترده حقوق بشر در ایران را محکوم کرده است.
یکی نیست به آنها بگوید شماها چکاره اید که خودتان را نخود هر آش می کنید؟
به قول معروف: هفت نفر آینه به دست، فاطمه کچل سرشو می بست! آخر یک بشر فسقلی چند جور مدافع می خواهد؟
اصلا معلوم نیست ما ایرانی ها چرا تازگی ها اینقدر اهمیت پیدا کرده ایم؟
توی همین یکی دو هفته و در زد وخورد بین روسیه وگرجستان، شوخی شوخی نزدیک دو هزار نفر کشته شدند. چی شد؟ هیچی. اصلا مگر قرار بود چیزی بشود؟
حالا توی کشور ما به محض این که یک نفر را دستگیر می کنند صد تا سازمان اعلامیه می دهند که آزادش کنید، گناهی نکرده و اگر یک حرفی زده جزء حقوق بشره و و و…
کاشکی یکی از این سازمان ها می گفت حقوق بشر چقدره که حق یارو رو بگذارند کف دستش و خیال همه را راحت کنند!

ایمیل نویسنده:
mirzataghikhan@yahoo.ca