شهروند ـ فرح طاهری: پنجشنبه ۷ نوامبر ۲۰۱۳ مراسم یادبود ستار بهشتی همراه با گرامیداشت زندانیان سیاسی ایران در تورنتو از سوی سازمان دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال ایران در رستوران شیراز تورنتو برگزار شد.
این مراسم که گردانندگی آن را سلمان سیما یکی از اعضای این سازمان در تورنتو برعهده داشت، با پخش سرود ای ایران آغاز شد و در ادامه ویدیوهای کوتاهی از گفته های خواهر ستار، سخنرانی محمد نوری زاد بر سر مزار ستار بهشتی، گفت وگوی تلفنی ستار با یکی از دوستانش درباره ی حصر میرحسین موسوی و کروبی به نمایش درآمد.
آرنوش ازرحیمی، سیاوش صفوی، اشکان یزدچی و هومن رضوی پیام های خانواده های زندانیان سیاسی را خواندند. آویده مطمئن فر شعری از رودیار کیپلینگ خواند. شیما رئیسی به انگلیسی از وضعیت حقوق بشر گفت و میترا صفاری از اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران که از حامیان این برنامه بود، بیانیه ی اتحاد را برای حاضران خواند و همگان را دعوت کرد تا در گردهمایی روز یکشنبه در میدان مل لستمن در اعتراض به اعدام ها حضور یابند.
دیوارهای سالن با عکس هایی از زندانیان سیاسی تزئین شده بود و پایان مراسم همراه با صرف شام و گپ و گفت حاضران با هم بود.
مریم ملک پور، خواهر سعید ملک پور شهروند مقیم کانادا که هم اکنون با حکم حبس ابد در زندان اوین است، آمده:
«از شنیدن خبر آزادی حمید قاسمی شال و شنیدن صدایش در خاک کانادا، آنقدر خوشحال شدم که اشکم بند نمی آمد، انگار که برادرم سعید به خانه اش برگشته است. گویا جریان گروگان گیری جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارد و خشم آقایان به این راحتی ها فرو نمی نشیند. از شما عزیزان که به یاد زندانیان در بند هستید سپاسگزارم و وظیفه خود می دانم که حمایت شما را به گوش سعید برسانم. سعید می داند که تنها نیست….»
در پیام زندانی سیاسی امیررضا عارفی از داخل زندان آمده است:
«… من تا این لحظه حدودا پنج سال است که در زندان و تبعید از زادگاهم به دور از خانواده، محروم از حداقل تسهیلات حقه ی قضایی مثل مرخصی و خدمات پزشکی تحمل کیفر می کنم. من به هیچ عنوان به کشورم خیانت نکرده ام و تنها دغدغه ی من خدمت به میهن و ارتقای جایگاه جهانی ایران است…. حال در این گوشه از جهان در انتظار رسیدگی و فریادرس هستم… به امید روزی که در هیچ کجای عالم زندان و زندانی نباشد و تمامی انسان ها در صلح، امنیت، آرامش و احترام متقابل به حقوق دیگری زندگی کنند.»
در پیام مریم شفایی همسر عماد بهاور از قول همسرش آمده است:
«ما مسیرهایی را طی می کنیم که نشانه های روشنی دارد. باید در تماشای هستی غرقه بود. باید انسان ها را دید، رنجها و شادی هایشان را، باید قضات و بازجویان را دید، ظلمت و نفرت را، و نتیجه ی این دیدن ها شاید آن باشد که در نهایت خود را پیدا کنیم. شاید در نهایت بشنویم سرود سلام را.»
در پیام عاطفه حائری خواهر زندانی سیاسی سعید حائری خطاب به برادرش آمده است:
«سعید عزیزم صحبت از آزادی تو آزادی سرزمینمان ایران که میان بیاید ساعت ها باید دنبال واژه گشت شاید قسمت کوچکی از احساس بیان شود. در زمانه ی بیرحمی که آزادیخواهی و انسان دوستی جرم محسوب می شود، تو سرسختانه و بی باک از هر بند و زنجیری به دنبال حق مردمان سرزمین ات هستی و به جرم آزاداندیشی و انسان دوستی پشت میله هایی… تو و دوستانت به این خاطر که مقابل بی عدالتی خاموش نیستید محبوس می شوید و ما ناتوان می مانیم در کدام دادگاه این بی عدالتی را فریاد زنیم…»
در پیام حشمت الله طبرزدی، دبیرکل جبهه دمکراتیک ایران و زندانی سابق سیاسی، آمده است:
« شما سروران گرامی گرد آمده اید تا یاد ستار بهشتی، وبلاگ نویس مبارز را گرامی بدارید. مبارزی که اندیشه ها و خواسته هایش را به صورت مسالمت آمیز و از طریق صفحه ی فیسبوکی اش بیان می کرد اما حکومت تحمل آن را نداشت و یک سال پیش او را بازداشت و زیر شکنجه از بین برد…. در ایران در حالی یاد ستار بهشتی را گرامی می داریم که هر روز به بهانه ای، جوانان ایرانی را بالای چوبه دار می کشند. به همین دلیل بیش از گذشته، جو ترور و ترس را بر مردم و به ویژه کوشندگان مدنی ـ سیاسی حاکم کرده اند. حکومت عمدا به فضای ترور، در داخل و بیرون از کشور دامن می زند. برای این که بقای خود را در چنین فضایی متصور می داند… باید با همدیگر همدلی داشته باشیم و اجازه ندهیم تعداد بیشتری از جوانان وطن قربانی شوند. فکر می کنم اگر ستار که همواره از اندیشه های من با صراحت و شجاعت، دفاع می کرد، امروز در کنار ما بود، از همگان می خواست تا به مخالفت همه جانبه با سیاست اعدام از سوی رژیم جمهوری اسلامی بپردازیم. شعار ما نفی اعدام و تایید زندگی است.»