شهروند ـ فرح طاهری: از پنجشنبه ۸ می تا یکشنبه ۱۱ می ۲۰۱۴، کنفرانس ماتریالیسم تاریخی در دانشگاه یورک تورنتو برگزار شد.
عنوان کنفرانس امسال “مقابله با بحران: کار عملی چپ در برابر ریاضت اقتصادی، جنگ و انقلاب” بود.
سخنرانان پنل ایران از راست: دکتر سعید رهنما، دکتر مهرداد وهابی، روجا قهاری، دکتر امیر حسن پور
یکی از پنل های صبح روز شنبه به ایران اختصاص داشت. عنوان این پنل “اقتصاد سیاسی ایران: مسائل کارگری، جنسیت و اقلیت های ملی”بود.
دکتر سعید رهنما، استاد علوم سیاسی دانشگاه یورک در مورد سازماندهی کار سخنرانی کرد و از مبارزات و سندیکاهای کارگری گفت.
سخنرانی دکتر امیر حسن پور، استاد دانشگاه تورنتو، درباره ی “تضادهای ملی و اتنیکی در ایران” بود. او نقشه ی اتنیکی ایران و تنش های موجود در آن را برای حاضران توضیح داد.
دکتر مهرداد وهابی، استاد اقتصاد دانشگاه پاریس، از”اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران” گفت. او مشکلات اقتصادی کشور را برشمرد و اقتصاد را زیر سلطه ی نهادهای شبه دولتی خواند، نهادهایی همچون بنیاد مستضعفان و نهادهای وابسته به سپاه پاسداران.
عنوان سخنرانی روجا قهاری، کاندیدای دکترای دانشگاه یورک نیز “زنان تحت نظام رفاهی، خیریه و کنترل ایران” بود.
موضوع این پنل بخصوص برای حاضران غیرایرانی، آگاهی دهنده بود و در بخش پرسش و پاسخ، نکاتی که برایشان مبهم یا سئوال برانگیز بود مطرح کردند.
گرداننده ی پنل، نیلوفر گلکار، دانشجوی دوره فوق لیسانس تفکرات سیاسی ـ اجتماعی دانشگاه یورک بود که تابستان از رساله اش دفاع خواهد کرد.
در گفت وگوی کوتاهی که پس از پایان پنل با او داشتم، از سابقه ی برگزاری این کنفرانس پرسیدم. گلکار گفت: کنفرانس ماتریالیسم تاریخی هر سال برگزار می شود. دو سال یک بار، میزبان کنفرانس تورنتو است و در سال های دیگر در نیویورک و لندن برگزار می شود.
او افزود: در دانشگاه یورک تعدادی از استادان علوم سیاسی جزو سازماندهندگان کنفرانس هستند و امسال سعی کردند که موضوعات بازتولید، جنسیت و نژاد را نیز وارد مباحث کنند و فقط منحصر به طبقه نباشد.
گلکار ادامه داد: جدای از موضوعات معمولی که چپ ها به آن می پردازند، یک سری کشورها مشخصا در آن پنل دارند مثل ترکیه، برزیل و ایران. به خاطر سابقه ی فعالیت چپ در این کشورها پنل هایی به آنها اختصاص داده می شود.
او افزود: یکشنبه صبح پنلی به سوریه اختصاص داده شده، برای بزرگداشت علی مصطفا، روزنامه نگار کانادایی که در دانشگاه یورک درس خوانده بود و دوست بسیاری از ما بود و از خبرنگارانی بود که در سوریه کشته شد. یک نمایشگاه از عکس هایی که او گرفته از مصر، سوریه و فلسطین نیز در کنار کنفرانس برگزار می شود.
نیلوفر گلکار خود در یک پنل سخنرانی داشت. از او در مورد سخنرانی خودش پرسیدم. او گفت، در مورد سیاست کانادا و کارگران زن مهاجر که به طور موقت برای کار به کانادا می آیند و در رابطه با تئوری انباشت اولیه مارکس دیروز صحبت کردم.
نیلوفر گلکار
به گفته ی گلکار، کسانی که مایل باشند می توانند سخنرانی هایشان را به دفتر انتشارات مرتبط با کنفرانس که در لندن است بفرستند و این مقالات در نشریه ماتریالیسم تاریخی منتشر می شود.
گلکار با اشاره به حضور چشمگیر دانشجویان ایرانی در این کنفرانس، استقبال از این کنفرانس را خوب ارزیابی کرد و گفت، بیش از دویست نفر در طول این سه روز سخنرانی می کنند.
گلکار در مورد تأثیر کنفرانس هایی از این دست گفت، چنین کنفرانس هایی می تواند پایه ی خوبی باشد برای تاریخی نگاه کردن به مشکلات حال حاضر کشور و اینکه ببینیم از کجا شروع کردیم، به کجا رسیدیم و به کجا می خواهیم برویم. خیلی وقت ها ما درگیر عمل های مقطعی می شویم، در حالی که خیلی از اتفاق هایی که دارد برای ما می افتد، در این کنفرانس ها می شنویم که در کشورهای دیگر به شکل ها و ساختارهای مختلف هم تکرار شده و هرکدام مشخصات خودشان را دارند ولی در کل شباهت ها هم زیاد است. در نتیجه این کنفرانس ها می تواند موقعیت هایی به وجود بیاورد تا کشورهای مختلف از همدیگر یاد بگیرند و تجربیات تاریخی را بشناسند و یاد بگیرند چطور تاریخ ساز باشند.
