آسوشیتدپرس گزارش می دهد که همزمان با سخنرانی حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در روز پنجشنبه ۲۵ سپتامبر (سوم مهر) در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک، صدها نفر در میدانی در مقابل سازمان ملل متحد گرد آمدند تا به گفته خودشان به حمایت مستمر ایران از تروریسم، نقض حقوق بشر و تاکتیک های فریبنده روحانی در مذاکرات هسته ای، اعتراض کنند.
جان بولتون سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد، سناتور تام داشل و کری کندی دختر رابرت اف کندی در این گردهمایی که از سوی سازمان مجاهدین خلق فراخوان داده شده بود، سخنرانی کردند.
در این تظاهرات که در پولک پلازا، در زیر باران و در میان تدابیر شدید امنیتی برگزار شد، سناتور تام داشل رهبر اکثریت و ریاست پیشین سنای آمریکا گفت: اجماع بزرگی وجود دارد که در این زمانه تغییر باید مردم ایران از آزادی و احترام و حقوق‌بشر برخوردار باشند. باید منطقه باثبات تری از طریق منع تسلیحات هسته ای به وجود بیاید و برای ایرانیانی که امروز در لیبرتی ساکن هستند آینده امن و ایمنی به وجود بیاوریم، این سه هدفی است که ما از آن حمایت می‌کنیم.
او افزود: من در نگرانی شما در مورد نقض حقوق‌بشر در ایران شریک هستم. هیچ‌کس در این کشور نباید افزایش اعدامها در ایران را نادیده بگیرد. ما همچنین دخالتهای رژیم ایران در سوریه و لبنان را محکوم می‌کنیم.
به گزارش آسوشیتدپرس، حسن روحانی، رییس جمهوری ایران، در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل دو موضوع “افراطی‌گری در خاورمیانه” از سوی گروه حکومت اسلامی و «برنامه هسته‌ای” ایران را مورد توجه قرار داد و از جمله گفت که “دستیابی به توافق جامع هسته‌ای با ایران، فرصتی تاریخی برای غرب است.”
وی هدف این گروه را، «نابودی تمدن، اسلام هراسی و ایجاد زمینه برای مداخله مجدد بیگانگان در منطقه» خواند و غرب را متهم کرد که در بروز پدیده افراطی‌گری در خاورمیانه نقش داشته است.
به گزارش آسوشیتدپرس، حسن الصفار، دندانپزشک ساکن رودآیلند که دو دهه پیش از سوریه مهاجرت کرده، و در میان تظاهرکنندگان حضور داشت، رژیم ایران را مسئول بسیاری از هرج و مرج ها در خاورمیانه دانست و گفت: “لازم است که این چرخه ی وحشت و ترور که از رژیم ایران به رژیم سوریه و حال به داعش کشیده شده، برچیده شود،”
مریم رجوی رئیس جمهور منتخب مجاهدین خلق ایران قرار بود که سخنرانی خود را از طریق ماهواره انجام دهد، اما به دلیل اختلال در ارتباط پیام او توسط یکی از حاضران خوانده شد.
مراسم با شعار و موسیقی توأم بود.
