شهروند- علی شریفیان: هفته گذشته، هفته ای استثنایی و بی سابقه در تاریخ کانادا بود. پس از آنکه روز دوشنبه پاتریس ونسان ۵۳ ساله افسری که ۲۸ سال خدمت نظامی کرده و در آستانه بازنشستگی قرار گرفته بود، در سنت ژان سور ـ ریشیلیو، شهری در ۴۰ کیلومتری مونترال، به وسیله مارتین کوتور ـ رولوو با اتوموبیل زیر گرفته شد و جان سپرد، روز چهارشنبه با حمله مایکل ذئف بیلبوو اهل مونترال با یک تفنگ شکاری به بنای یادبود سرباز گمنام، نماد ملی کانادا و پارلمان کانادا، به قلب حکومت و دموکراسی حمله و برای تمام روز وحشتی بی سابقه بر اتاوا، پایتخت کانادا حکمفرما کرد.
بیلبوو در اولین قدم ناتان سیریلو، یکی از دو گارد تشریفاتی بنای سرباز گمنام را با شلیک چند گلوله از پای درآورد. اسلحه این گارد ملی گلوله نداشت. بیلبوو سپس با اتوموبیل بی پلاک خود به محوطه داخل پارلمان رفت و پس از گرفتن خودروی یکی از وزرا و پیاده کردن راننده آن، خود را به ساختمان
مرکزی پارلمان رساند و از در اصلی آن وارد شد.
او پس از تبادل آتش با پلیس آر سی ام پی و ماموران حفاظت از پارلمان به طرف کتابخانه پارلمان چرخید و تمام کریدور مجلس را طی کرد تا به در کتابخانه رسید. در تمام این مدت صدای گلوله های زیادی که شلیک می شدند، به گوش می رسید. این در حالی بود که در همان کریدور که بیلبوو حرکت می کرد، اعضای حزب محافظه کار همراه با نخست وزیر در یک سالن و در سالن دیگری در مقابل آن اعضای ان دی پی جلسه حزبی داشتند. در این نقطه مسئول کل امنیت پارلمان کوین ویکرز با یک حرکت شجاعانه در رودررویی مستقیم با حمله کننده، او را با شلیک تمام گلوله های اسلحه کمری خود، کشت. هم او سپس به نمایندگان خبر داد که متجاوز به حریم پارلمان را کشته و غائله ختم شده است.
شبکه سی بی سی با کمک تیمی از بهترین گزارشگران خود این حوادث بی سابقه را لحظه به لحظه گزارش کرد. پس از کشته شدن بیلبوو گمان می رفت که ممکن است افراد بیشتری در حمله شرکت داشته باشند، اما با فرا رسیدن غروب معلوم شد مایکل ذئف بیلبوو به تنهایی دست به این حمله بی سابقه زده است.
موضوع حوادث و وحشت و ترور در اتاوا به سرفصل خبرهای جهان تبدیل شد و گفت وگوهایی زیادی درباره آن شده و می شود.
این حمله وحشت آور همچنین پرسش های زیادی را مطرح کرده که شماری از آنها پاسخ داده شده و بسیاری از آنها هم هنوز بی پاسخ مانده است.