ترس از رها شدن یا ترک
افرادی که در تله “ترکم نکن” گیر افتاده اند خیلی سریع وارد رابطه می شوند و به محض اینکه کوچکترین احساس تهدیدی بر آنها دست دهد خود را کنار می کشند. این افراد در همان هفته اول پیشنهاد ازدواج می دهند یا اعلام می کنند که عاشق طرف هستند و می خواهند تمام لحظات با طرف مقابل باشند و با این رفتار خود، گاهی اوقات طرف مقابل را می ترسانند و موجب عقب نشینی طرف می شوند. آنها خیلی پر شورند و از آدم های عادی با شدت بیشتری در رابطه وارد می شوند. به نظر می رسد این افراد در روابط عاشقانه همه دلایل و منطق خود را به یکباره از دست می دهند و غرق هیجانات می شوند. ولی به محض اینکه کوچکترین رفتاری از طرف مقابل می بینند که به دور شدن آنها تعبیر می شود طرف را به ترک کردن متهم می کنند و قبل از اینکه طرف مقابل آنها را ترک کند تلاش می کنند که دست پیش را بگیرند و نشان می دهند که چقدر آنها هم می توانند دوری گزین باشند. برای مثال ممکن است به جشن تولد دوست پسرشان بروند ولی با مردان دیگر برقصند و به این ترتیب پیش دستی کنند.
این دسته افراد بیشتر وقتها بعد از این که رابطه را ختم می کنند و تنها می شوند احساس خالی بودن و تنهایی به آنها دست می دهد. در این زمان احساس رهاشدگی آغاز می شود و آنها که غرق در احساس تنهایی شده اند برای ورود در رابطه دیگر هجوم می برند. این دسته افراد رابطه هایشان کوتاه است و اغلب با این فرض که طرف مقابل ترکشان کرده است رابطه را به اتمام می رسانند.
احساس ترک شدگی
اگر شما در این دام گیر افتاده اید، اصولاً فکر می کنید کسانی را که دوست دارید از دست می دهید و برای همیشه تنها خواهید ماند. خواه مردم بمیرند یا دور شوند یک پیام را ارسال می کنند و آن اینکه شما تنها خواهید ماند. انتظار تنها ماندن تا ابد را دارید، فکر می کنید کسانی را که از دست داده اید هرگز دوباره نخواهید داشت. فکر می کنید تا ابد سرنوشت شما با تنهایی عجین شده است.
این تله نوعی ناامیدی و در مورد عشق، احساس سرخوردگی را به شما القا می کند. شما باور دارید که مهم نیست که اوضاع چقدر خوب به نظر می رسد در انتها، رابطه شما تاریک است. در این حالت باور اینکه مردم در کنار شما و برای شما بمانند دشوار است و باور اینکه حتی افراد وقتی از شما دور هستند به فکرتان هستند و متعلق به شما هستند برایتان دشوار است. اغلب مردم از دور شدن افراد مورد علاقه شان برای مدت کوتاه ناراحت و غمگین نمی شوند و مطمئن هستند دوری کوتاه مدت صدمه ای به رابطه شان نمی زند ولی با تله “ترس از ترک” چنین احساس امنیتی وجود ندارد و فرد تصور می کند که فرد دور شده هرگز بر نخواهد گشت در این صورت می خواهد تمام وقت به او بچسبد و نسبت به هر جدایی دچار حالت خشم می شود هر قدر هم این جدایی کوتاه باشد. این مسئله زمانی بیشتر در رابطه های عاشقانه خودش را نشان می دهد که فردی که در رابطه از نظر عاطفی احساس وابستگی می کند، دائم در هراس از دست دادن رابطه صمیمانه است.
” تله ترک” یک بحران قبل از زبان گشایی است. و از سال اول زندگی آغاز می شود قبل از اینکه کودک زبان باز کند، ولی در سالهای دیگر هم ممکن است شکل بگیرد مثلاً بعد از مرگ یکی از والدین در سال های بعد، در این صورت شدت آن کمتر خواهد بود. در اغلب موارد این تله خیلی زود آغاز می شود قبل از اینکه طفل کلامی را برای بیان آنچه بر او رفته است بیابد. به همین دلیل هست که حتی در بزرگسالی ممکن است افکار شکل دهنده مربوط به این “تله” را نتوان پیدا کرد. با این وجود اگر سعی کنید که در مورد تجربه خود حرف بزنید کلمات اینگونه خواهد بود، “من تنها هستم”، “هیچ کس به فکر من نیست”. از آنجایی که چون مشکل خیلی زود آغاز می شود فشار عاطفی زیادی ایجاد می کند. فرد دچار این تله موقع ترک شدن حتی کوتاه مدت احساس طفلی را پیدا می کند که به حال خود رها شده است. تله ترس از ترک اولین چیزی است که رابطه صمیمانه را هدف قرار می دهد.
اگر شما هم درگیر این دام زندگی هستید و هرگز قادر به تجربه یک رابطه عمیق درازمدت و طولانی نشده اید نیاز به درمان و رهایی از این تله با کمک یک مشاور با تجربه دارید. رهایی، راهی پرچالش و دشوار است که پیمودن آن زمان و کوشش و همراهی با فرد متخصص را می طلبد.
* دکتر نسترن ادیب راد مشاور خانواده و جوانان در ایران و کانادا، مولف و مترجم پنج جلد کتاب در این زمینه است.
