شهروند ـ فرح طاهری: بزرگداشت هشت مارچ، روز جهانی زن، مثل هر سال، در جامعه ایرانی تورنتو از سوی سازمان ها و گروه های مختلف برگزار شد.گزارش کوتاهی از سه مراسم در این پیوند را در زیر می خوانید.
روز زن در سازمان زنان هشت مارس
سازمان زنان هشت مارس روز جهانی زن را یکشنبه ۸ مارچ ۲۰۱۵ با حضور حدود پنجاه نفر برگزار کرد.
این مراسم که گردانندگی آن را هما برعهده داشت، با پخش ویدیوی مبارزات زنان جهان در طول تاریخ با همراهی سرود انترناسیونال آغاز شد. پس از آن آناهیتا از مسئولین سازمان زنان هشت مارس در تورنتو سخنرانی خود را با موضوع وضعیت زنان و افقها و چشم اندازها ارائه داد
از راست: مونا روشن، گلاویژ، هما، آناهیتا رحمانیان
.
آناهیتا در سخنان خود گفت: شرایط زنان در سراسر جهان بشدت بدتر از گذشته شده در عرض چند سال فقط در سه ایالت کردنشین عراق بیش از ۱۲۵۰۰ زن به دلایل ناموسی کشته شده اند. در بصره هر ماه ۱۵ زن به جرم تخطی از لباس اسلامی به قتل می رسد. در خوزستان درعرض دو ماه ۴۵ زن جوان زیر بیست سال به قتل رسیده اند. در آمریکا هر روز ۴ زن بر اثر خشونت مردان کشته میشوند و هر دو دقیقه ، یک زن مورد تجاوز قرار می گیرد.صنعت پورنو رشد وسیعی داشته و از هر هشت سایت اینترنتی، یک سایت پورنو است.
آناهیتا این خشونت ها را بازتاب یک رابطه اجتماعی و تولیدی معین خواند و افزود: ما شاهد این هستیم که سرمایه داری هر چه بیشتر زنان را با قیمت ارزان به کار در کارگاه ها و کارخانه ها استخدام می کند و در عین حال به روابط مردسالاری و مذهب نیز دامن می زند.
آناهیتا در ادامه ی سخنانش به جنبش های زنان اشاره کرد و به نقد فمینیسم استعماری پرداخت.
(متن سخنرانی آناهیتا در شماره های آینده شهروند چاپ می شود. )
در این مراسم گلاویژ خواننده خوش صدای کرد، دو آهنگ در تجلیل از زنان و اعتراض به ستم بر آنها اجرا کرد که یکی از آنها در وصف زنان افغانستان بود.
سخنران دیگر مراسم، شهلا از فعالین جنبش زنان و جنبش کمونیستی و یکی از پیشمرگه های سابق کومله سخنان خود را با بررسی نقش زنان پیشمرگه کومله در مبارزه علیه جمهوری اسلامی ارائه داد.
او با توجه به تجربیاتش روی آوردن زنان به مبارزه مسلحانه در کردستان را وجود ستم هاى گوناگون طبقاتى، اقتصادى، ملى، مذهبى، و همچنین ستم جنسى خواند و از ستم جنسی به عنوان معضل بزرگى در کردستان یاد کرد.
شهلا تأکید کرد، پیشمرگه شدن زنان و پیوستن به صف مبارزه مسلحانه، مستلزم یک سرى مبارزه با مرد سالارى و عقب ماندگى ها در جامعه بود، زیرا این عرصه اى مردانه بود و پا گذاشتن به آن و شکستن این سد مبارزات سختى را هم در سطح جامعه و هم در صفوف تشکلات مى طلبید.
او در تجلیل از مبارزات قهرمانانه زنان کوبانی گفت که نقش و مبارزات آنها بسیار کاملتر و تاثیرگذارتر از پیشمرگه های زن کومله هست و این نشان می دهد که رژاوا(کردستان سوریه) در برخورد به زنان پیشروتر عمل میکند. مبارزات زنان کوبانی الهام بخش تمام مردم مترقی و زنان جهان است و امیدهای بسیاری را نه تنها در منطقه بلکه در کل جهان بوجود آورده است.
سخنران از ویژگی های مبارزان کرد عراق و سوریه گفت و تفاوت هایشان را در زمینه ی حقوق زنان بررسی کرد.
سومین سخنران این مراسم، مونا روشن بود که سخنرانی اش را با عنوان”نقش دو نیروی ارتجاعی امپریالیست ها و بنیادگرایی اسلامی در فرودستی زنان”ایراد کرد. او گفت: در سراسر جهان بر سر بدن و استقلال زن جنگ است، در هر گوشه ی دنیا این بدن به این یا آن شکل به تملک درآورده می شود، کالا می شود و سرکوب می شود. موضوع زن و ستمدیدگی وی تبدیل به یکی از بزرگترین و انفجاری ترین گسل های نظم حاکم در جهان و در هر کشور شده است: طبقات حاکم ـ چه امپریالیست ها و چه بنیادگرایان اسلامی ـ دو رویکرد در قبال این واقعیت که ثبات نظام های آنان را تهدید می کند دارند: سرکوب و تبدیل آن به عاملی برای ثبات نظم موجود. این دو قطب ارتجاعی یکدیگر را تقویت می کنند در همانحال که با یکدیگر مخالفت می کنند. هر کس با یکی از این دو پوسیده ها سمتگیری کند در نهایت دیگری را تقویت کرده است.
سخنران افزود: با نگاه به وضعیت زنان در جهان امروز آیا راه دیگری بجز انقلاب، به جز ریشه کن کردن نظام اجتماعی حاکم از طریق سرنگونی دولتهای حافظ این نظام ها برای رهایی زنان و رهایی همه مردم موجود است؟ انقلابی که هدف اش کمونیسم است؟ …زنان که عمق جنگ علیه زنان را لمس کرده و سودای شورش علیه آن را دارند، باید انقلابی حرفه ای شده و در احزاب کمونیست انقلابی واقعی متشکل شوند.
جشن روز زن از سوی کارزار “من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم”
یکشنبه ۸ مارچ ۲۰۱۵ در رستوران شیراز، سومین گردهمایی کارزار “من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم” مصادف شده بود با روز جهانی زن و به همین مناسبت برگزارکنندگان گردهمایی از پرفسور هنگامه صابری برای سخنرانی در این مراسم دعوت کرده بودند. بیش از دویست و پنجاه نفر در این مراسم شرکت کرده بودند.
کارزار “من هم یک ایرانی کانادایی هستم” روز اول دسامبر ۲۰۱۴ با انتشار بیانیه ای با امضای ده تن از افراد جامعه ی ایرانی تورنتو آغاز به کار کرد. هدف این کمپین ترغیب کامیونیتی به مشارکت در فعالیت های کنگره ایرانیان کانادا و حضور حداکثری در تصمیم گیری های این سازمان اجتماعی است
شیلا نهرور هنرمند و دکتر هنگامه صابری
.
هنگامه صابری استاد کالج اوزگود دانشگاه یورک در تورنتو، لیسانس خود را در رشته حقوق و فوق لیسانس را در رشته حقوق بین الملل از ایران دریافت کرده. او برای ادامه ی تحصیل به آمریکای شمالی آمد و در دانشگاه مک گیل در مونترال فلسفه ی بشردوستانه خواند و فوق لیسانس گرفت و دکترای خود را در رشته تاریخ و فلسفه حقوق بین الملل و تاریخ تحول حقوق بین الملل از هاروارد گرفته است.
از پدر و مادری بینا، دکتر صابری و دو برادر حقوقدانش، هر سه نابینا به دنیا آمده اند، ولی در سایه ی همت و تلاش خود هر سه به درجات عالی رسیده اند.
دکتر صابری اشاره ای کرد به بحثی که به تازگی در مطبوعات آمریکایی مطرح شده برای گذراندن یک قانون جدید راجع به تنبیه تجاوز جنسی.
او به دو نظر متفاوت در این زمینه اشاره کرد و افزود، گروهی اعتقاد دارند که استفاده از اشکال جدی تر تنبیه آزار و اذیت جنسی یا تجاوز جنسی در دانشگاه ها، در نهایت به قربانی ضرر بیشتری می زند و گروه دیگری فکر می کنند که این مسئله مهم تر از این هاست و باید تنبیه ها جدی تر باشد.
دکتر صابری به اهمیت این بحث در آمریکا اشاره کرد به طوری که ده ایالت آمریکا دارند به این فکر می کنند که برای جلوگیری از آزار و اذیت جنسی حمل سلاح گرم توسط زنان را در دانشگاه مجاز اعلام کنند.
او به کوتاهی از لحاظ حقوقی به این مسئله پرداخت و گفت، تدریس حقوق جزا در بخش مجازات ها علیه خشونت های جنسی از دهه ی هشتاد در دانشگاه ها معمول شد. پس از آن مطرح شد که شهادت زنان در دادگاه درخصوص تجاوزی که در مورد آنها صورت گرفته، به مثابه ی تجاوز دوم محسوب می شود، زیرا که خاطرات تلخ آن حادثه خود رنج آور است. رابطه ی بین مجرم و قربانی رابطه ی آسانی نیست، نحوه ی احراز رضایت در یک رابطه پیچیده است و دانشجویان باید یاد بگیرند چگونه این رابطه را تحلیل کنند.
امروزه تدریس این مقوله ی خاص در دروس حقوق کیفری و کلا درباره ی مسائل مربوط به تبعیض، بسیار مشکل شده است و خیلی از اساتید از درس دادن مقوله ی تجاوز دیگر می ترسند. حذف این مقوله از حقوق کیفری به کسی که ضربه می زند، قربانی ست.
سخنرانی دکتر صابری، موضوعی تخصصی بود که شاید مخاطبی متفاوت را نیاز داشت و به نظر می رسید مخاطب عام گردهمایی آن را به خودش مربوط نمی بیند.
پس از سخنرانی دکتر صابری، شیلا نهرور، هنرمند تورنتویی از خطه ی سبز شمال ایران، چند ترانه گیلکی و فارسی خواند که حاضران در سالن نیز با او همخوانی کردند.
در این مراسم، رضا قاضی و بهروز آموزگار از اعضای هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا به پرسش های حاضران درخصوص کنگره پاسخ دادند.
روز جهانی زن در سازمان زنان ایرانی انتاریو
سه شنبه دهم مارچ، سازمان زنان ایرانی انتاریو، در سالنی در کتابخانه ی “فرویو مال” روز زن را به رسم هر ساله جشن گرفت. در این مراسم که بیش از سی تن در آن شرکت کرده بودند، بهار الماسی، شاعر، چند شعر خواند و سپس فیلمی با عنوان “Honor Diaries” پخش شد. قبل از پخش فیلم، افخم مردوخی، عضو سازمان زنان و رئیس پیشین هیئت مدیره، درباره ی دلایل انتخاب این فیلم از سوی سازمان زنان ایرانی انتاریو گفت: ما به عنوان تشکلی که حساسیت های اجتماعی مترقی و انسانی دارد، نگاهمان را محدود به مسائل ملی، فرهنگی و جغرافیایی خود نمی کنیم. در پایه ریزی و پیشبرد اهداف سازمان ما از حمایت دوستان و سازمان های بیشماری در تورنتوی بزرگ برخورداریم؛ سازمان های خدماتی متعدد غیرایرانی ـ کانادایی. انتخاب نمایش فیلم “یادداشت های ناموسی” نشان از نگاه وسیع تر اجتماعی ما به پیرامونمان دارد
بالا از راست: افخم مردوخی، نگار هاشمی، بهار الماسی
پایین از اعضای سازمان گرداننده مراسم
.
مردوخی افزود: فیلم “Honor Diaries” متشکل از زنان فعال با دیدگاه های اجتماعی گوناگون و علاقمند به مسائل زنان و بی عدالتی های دامنگیر آنان است. این فعالان از نظر ملی و فرهنگی از اقصا نقاط جهانند و ساکن آمریکا، کانادا و برخی از کشورهای اروپا. فعالیت متمرکز آنان در ارتباط با خشونت هایی است که در جوامع پدرسالارانه و زن ستیزانه در مورد دختربچه ها، دختران نوجوان و زنان در آفریقا، کشورهای خاورمیانه، کردستان، مصر، عراق، سومالی، افغانستان، پاکستان و ایران رخ می دهد که برخی از این خشونت ها به جهان غرب نیز پا گشوده اند. تماشای این فیلم شیوه های زن ستیزانه را در قرن ۲۱ به ما یادآوری می کند: از دواج دختران خردسال و نرخ گذاری برای آنها همردیف با احشام، ختنه دختربچه ها، تجاوز بدون مجازات به زنان در خیابان های هند، به اسارت بردن زنان به عنوان غنائم جنگی و تجاوز به زنان با باورهای سیاسی به عنوان ابزار شکنجه، اسیدپاشی و سوزاندن دختران که تابوها و بی عدالتی های اجتماعی را می خواهند بشکنند ، همگی از جمله جنایاتی هستند که آگاهی و اعتراض همه ی ما را می طلبد.
مردوخی در پایان ضمن تبریک روز جهانی زن گفت: ما باید صدای رسای زنان مبارز که در راه برقراری عدالت در سخت ترین شرایط خفقان، جان و زندگی خود را به خطر می اندازند، باشیم.
در این فیلم ۹ زن از فعالان حقوق زنان از ملیت های مختلف از مشکلات زنان در کشورهای خود می گویند و تجاربشان را با جمع در میان می گذارند. زنان ایرانی این جمع، نازنین افشین جم، نازی افتخاری و ماندانا زند هستند. زنان دیگر از عراق، هند، افغانستان، پاکستان، سودان، سومالی و … هستند.
در میان خاطرات و تجارب این زنان، نمونه هایی دردناک از ازدواج دختربچه ها، ازدواج اجباری دختران، ختنه دختران، قتل های ناموسی و … را می شنویم. لحظاتی از فیلم را نیز مصاحبه با ایان هرسی علی، فعال سومالی تبار حقوق زنان و نماینده پیشین مجلس هلند و ملاله یوسف زی فعال پاکستانی در حوزه ی حق تحصیل دختران و برنده نوبل صلح ۲۰۱۴ ، تشکیل می داد.
پس از نمایش فیلم، نگار هاشمی، رئیس سازمان زنان ایرانی انتاریو، گردانندگی جلسه را برعهده گرفت و حاضران در سالن را تشویق کرد تا نظرشان را در مورد فیلم با دیگران در میان بگذارند.
مراسم با پذیرایی از حاضران پایان یافت.
