بنیاد کهریزک کانادا پانزده ساله شد/ فرح طاهری

انرژی و دانش جوانان به کمک سالمندان ایران می آید

 

دسامبر ۹۹ به جلسه ای دعوت شدم که در مورد بنیاد خیریه کهریزک بود. رفتم و پای سخنان خانم اشرف قندهاری(بهادرزاده) رئیس هیئت مدیره وقت آسایشگاه سالمندان و معلولین کهریزک نشستم. پس از سخنرانی و نمایش فیلمی از آسایشگاه و فعالیت های آن، خانم بهادرزاده خبر از تأسیس بنیاد کهریزک شعبه کانادا داد.

اکتبر ۲۰۰۱ خانم بهادرزاده که برای در جریان قرار گرفتن بنیاد نوپای کهریزک کانادا به تورنتو آمده بود، در گفت وگوی مفصلی با شهروند تازه ترین خبرهای مربوط به کهریزک را در اختیار علاقمندان قرار داد. قبل از برگشتش به ایران، در جلسه ای با حضور بانوان نیکوکار و فعال در بنیاد کهریزک کانادا حضور یافت و به پرسش های افراد از جمله من پاسخ داد. عنوان این گزارش را گذاشتم “وقتی تو مهربان باشی/ دنیای مهربانی خواهیم داشت” که در شهروند ۶۲۴ اکتبر ۲۰۰۱ منتشر شد.

از آن پس من هم به دلیل علاقه شخصی و هم به خاطر کار روزنامه نگاری ام، یکی از کسانی بودم که تقریبا تمام برنامه های کهریزک را برای خوانندگان شهروند گزارش کرده ام.

آشنایی با آسایشگاه کهریزک

چهل و دو سال پیش، در سال ۱۳۵۱، دکتر محمدرضا حکیم زاده لاهیجی رئیس بیمارستان فیروزآبادی با دیدن سالمندان و معلولان بی پناه و آواره در کنار دیوار بیمارستان، تصمیم گرفت که برایشان کاری کند. او در ۱۰۰۰ متر زمین وقفی که یکی دو اتاق ویرانه داشت، بدون هیچگونه امکانات اولیه، چند بیمار را بستری کرد و خود کار آب کشیدن از چاه و نگهداری از بیماران را برعهده گرفت تا اینکه خانم بهادرزاده، رئیس هیئت مدیره قبلی بنیاد کهریزک، دست یاری به او داد تا به امروز که این مجتمع از ۱۰۰۰ مترمربع به ۴۲۰هزار مترمربع توسعه یافته و آن چند اتاق ویرانه به ساختمانها و سالن های مجهز تبدیل شده که ۱۸۰ هزارمترمربع را شامل می شود. و آن چند بیمار به ۱۷۵۰ مددجو رسیده و آشپزخانه محقر آن روزها به جایی رسیده که روزانه بیش از ۲۰۰۰ تن را در هر وعده تغذیه می کند.

کارکنان کهریزک ۱۳۰۰ نفر هستند و بیش از۲۰۰۰ نفر زن و مرد داوطلب بدون چشمداشت مالی به کمک مددجویان می روند و امر استحمام و غذا دادن به آنها را انجام برعهده می گیرند.

آسایشگاه دارای درمانگاهی مجهز دارای بخش های داروخانه، آزمایشگاه، اورژانس، دندانپزشکی، چشم پزشکی، زنان و زایمان، داخلی ، اورولوژی، ارتوپدی، رادیولوژی، سونوگرافی و سی سی یو است و ۴۰ پزشک متخصص هر هفته به طور رایگان به این بیماران رسیدگی می کنند.

کارگاه های مختلفی چون خیاطی، کشاورزی، عروسک سازی، الکترونیکی، سراجی، تعمیر کفش، کارهای دستی و هنری، فرش بافی، نقاشی، سوادآموزی، فعالیت های ورزشی، شطرنج، موسیقی و غیره در امر کاردرمانی مددجویان یاری رسانند.

زوج های معلول در خانه هایی که در مجتمع ساخته شده ساکن هستند و از بچه های سالم آنها در مهدکودک مجتمع نگهداری می شود.

آسایشگاه کهریزک، تنها مرکز نگهداری از بیماران MS در ایران است.

منابع مالی آسایشگاه، کمک های مردمی افراد نیکوکار و درآمد حاصل از فروش تولیدات کارگاه ها است.

برای اطلاعات بیشتر درباره کهریزک از وب سایت رسمی آنها دیدن کنید. kahrizak.com

برای اطلاعات بیشتر در مورد کهریزک کانادا از صفحه فیس بوک آنان دیدن کنید

:

Kahrizak Foundation of Canada

***

بنیاد خیریه کهریزک کانادا، در طول ۱۵ سال حیاتش، تا دو سال پیش، هر سال بازارهای نوروزی خیریه برگزار می کرد و در طول سال نیز به مناسبت هایی همچون جشن مهرگان، مراسمی برای جمع آوری کمک مالی برپا می ساخت. در دو سال اخیر فعالیت های بنیاد راکد شده بود تا اینکه چندی پیش به جلسه ی هیئت مدیره ی کهریزک دعوت شدم.

چهارمین جلسه کهریزک برای بررسی ایده های جدید برای فعالیت دوباره ی بنیاد در کانادا با اهداف شناساندن کهریزک به مردم و جمع آوری کمک مالی، روز ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵ در خانه ی رئیس هیئت مدیره ی کهریزک کانادا، محمد فتوت و همسرش مینا سرلتی، تشکیل شد.

آقای فتوت با مروری بر سابقه ی کهریزک کانادا گفت، آخرین بازار نوروزی کهریزک دو سال پیش بود و بعد از آن فعالیت هایمان کم شد، تغییر و تحولاتی در هیئت مدیره پیش آمد و ما فکر کردیم آنهایی که کهریزک را می شناسند، کمک می کنند پس نیازی به فعالیت بیشتر نیست.

پس از مدتی دیدیم حیف است این نهاد که با تلاش عده ای پا گرفته، رفته رفته خاموش شود، به همین خاطر هیئت مدیره تصمیم گرفت دور هم جمع شود و طرحی نو دراندازد. اینکه جوانها را تشویق کنیم به ما بپیوندند، چون ما دیگر آنچنان نیرو و انرژی برای فعالیت نداریم.

با آقای رضا منبع چی که قبلا یک بار کنسرت به نفع کهریزک اجرا کرده بودند، صحبت کردیم، ایشان دو بار رفتند کهریزک را دیدند و پس از آن بود که خودشان و همسرشان خانم رزا محمدی علاقمند به همکاری شدند و بعد دوستانشان را هم کم کم آوردند. خانم هانیه گیل عرب، آقای علی قدیمی و همسرشان خانم محبوبه قدیمی هم به ما پیوستند و آقای مصطفی زاده هم که بیست سال است کارهای گرافیک کهریزک را به صورت داوطلبانه انجام می دهند، دو ماهی ست به تورنتو آمده و به تیم کهریزک تورنتو ملحق شده اند.

این جمع نیروهای جوان تر قرار است کارهای اجرایی را انجام دهند و قدیمی ترها عقب بایستند و به عنوان هیئت امنا بر کار این هیئت اجرایی نظارت کنند.

هیئت امنا که در قالب هیئت مدیره تاکنون خدمت کرده اند، در حال حاضر محمد فتوت، سیمین مهدوی، فرزانه فریدونی، فرشته قدکی و علی زاهدی هستند.

فتوت درباره ی نحوه ی انتخاب هیئت امنا گفت، برای خیریه بودن کهریزک کانادا نیاز به هیئت امنا بود. این هیئت امنا هر کدام که به هر دلیلی کنار می رفت، فرد دیگری را دعوت می کردند که اینطور شد که تقریبا دست به دست شد تا رسید به این هیئت فعلی.

رئیس هیئت مدیره ی کهریزک کانادا افزود، در حال حاضر ما مایلیم هم هیئت امنا داشته باشیم و هم هیئت مدیره یا اجرایی، یعنی هیئت اجرایی موظف باشد که گزارش سالیانه به هیئت امنا بدهد. اگر کسی نباشد که به او پاسخگو باشند، مثل “شوی یک نفره” می شود. اگر دور هم جمع شدیم برای پرهیز از تکروی هاست.

فتوت به تفاوت بین هیئت مدیره در ایران و هیئت مدیره در کانادا اشاره کرد و گفت، در تهران، اکثر اعضای هیئت مدیره غیر از آن کار داوطلبانه، کار دیگری ندارند، ولی اینجا افراد همه درگیر کارهای خودشان هستند و در کنار تمام گرفتاری هایشان تلاش می کنند که در کهریزک هم داوطلبانه کار کنند و از اینکه مرتب در جلسات حاضر می شوند، من قدردان آنها هستم. حیف است کاری که ۴۱ سال پیش توسط زنده یاد دکتر حکیم زاده پایه گذاری و توسط خانم بهادرزاده پی گرفته شد، به حال خود رها شود.

فتوت با اشاره به سابقه ی کهریزک افزود، “بیش از چهل سال است کهریزک از دو اتاق شروع به کار کرده تا به امروز بیشمار داستان های زیبا دارد. از خانم فریدونی خواهش کردیم که این داستان ها را هم ضبط کنند و هم مکتوب تا اینکه همه بشنوند و بخوانند.”

قرار است جوانها دست به دست پیشکسوت ها بدهند و با دانش خودشان از تکنولوژی های جدید، کهریزک را از طریق اینترنت به آنها که نمی شناسند، معرفی کنند. به همین خاطر هم خانم فریدونی، با صدای قشنگش، قرار است داستان های کهریزک را تعریف کند تا به صورت پادکست در فضای اینترنت قابل دسترسی باشد.

کهریزک با یاری همین جوانها نیز چند ماهی است که در فیس بوک صاحب خانه ای شده است تا بتوانید فعالیت های کهریزک را روی آن مطالعه کنید و ببینید.

بنیاد خیریه کهریزک کانادا کاملا مستقل از کهریزک ایران است، اما در دستورالعمل آن آمده که پول های جمع آوری شده را به کهریزک ایران تحویل می دهند.

کهریزک کانادا در سال ۲۰۰۰ به صورت خیریه ای که برای برخورداری از معافیت مالیاتی رسید می دهد، ثبت شده است.

مینا سرلتی از اعضای پیشین هیئت مدیره که تصمیم گرفته جایش را به جوانترها بدهد و خود در کنار آنها بماند، یکی از ویژگی های کهریزک را نه تنها نگهداری رایگان سالمندان و توانخواهان و بیماران ام . اس می داند، بلکه روی کیفیت این نگهداری تأکید می کند. او می گوید، ما در تهران به بسیاری از این مراکز سر زدیم، در بعضی از این مراکز از بوی تعفن نمی توانید وارد شوید، اما کهریزک به قول خانم بهادرزاده “محل زنده بودن نیست، بلکه محل زندگی کردن است”.

فرزانه فریدونی در تائید حرف های خانم سرلتی نقل قولی از خانم جوانی آورد که برای ملاقات همسر برادرش که مبتلا به ام. اس است، مرتب به کهریزک رفت و آمد می کند. این خانم می گوید، هنر کهریزک این است که به بیمار شخصیت از بین رفته اش را بازمی گرداند. این حس که او را از خانه رانده و رها کرده اند، در آن محیط دیگر برای ساکنان کهریزک وجود ندارد، چون آنجا را خانه ی خود می دانند.

محمد فتوت گفت، ما باید فعالیت هایمان را از ایرانی ها فراتر ببریم و در داخل جامعه ی کانادایی هم فعالیت کنیم. باید وب سایت انگلیسی مان را تکمیل کنیم.

در پاسخ به این پرسش من که آیا آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک وابسته به دولت است یا دولت در اداره ی آن دخالتی دارد، آقای فتوت گفت:

دولت اصلا نظارتی بر کهریزک ندارد، اما تمام خیریه ها در ایران زیر پوشش سازمان بهزیستی هستند. شما نمی توانید جایی را پیدا کنید که مستقل از بهزیستی بیاید شروع به کار کند.کهریزک به صورت شفاف می گوید که غیرانتفاعی و غیردولتی است.

علیرضا مصطفی زاده که به تازگی از کهریزک ایران به بنیاد کهریزک کانادا پیوسته، توضیحی در این زمینه می دهد و می گوید: سازمان بهزیستی بودجه ای دارد که بایستی این را خرج خیریه ها کند و کار دیگری با آن نمی تواند انجام دهد. بعضی از خیریه ها مال خود بهزیستی ست و این بودجه را در آنجاها خرج می کنند، و به کهریزک که با کمک های مردمی اداره می شود، مقدار کمی برای رفع تکلیف می دهند. تحت پوشش بهزیستی بودن معنی اش این است که شما اگر بخواهید در ایران کتابی چاپ کنید باید مجوز وزارت ارشاد را بگیرید، این به این معنی نیست که وزارت ارشاد دارد این کتاب را چاپ می کند. اداره بهزیستی هیچ نوع اعمال نظری بر کهریزک ندارد.

علی قدیمی، برخلاف اسمش، عضو جدید است که با انرژی آمده تا به کهریزک یاری برساند. او می گوید،گروه جدید که بیاید باید جوابگو باشد. اگر تعهدی را برعهده می گیریم باید مسئول باشیم و پاسخگو، هم به گروه و هم به هیئت امنا. برای من کار در این بنیاد، یک تمرین زندگی ست که بتوانم جواب بگیرم و جواب بدهم.

رضا منبع چی در مورد سختی شناساندن کهریزک به دیگران گفت: باید افراد را تشویق به دیدار از کهریزک کرد. آنها تا به شخصه و از نزدیک با آن روبرو نشوند، متوجه بزرگی کار نمی شوند و اینکه این پول کجا و چگونه خرج می شود. انسان فقط با یک بار رفتن به کهریزک، آنقدر به آنجا وصل می شود که دیگر دلش نمی خواهد از آن فضا بیرون بیاید حالا یا با کمک مالی یا معنوی. این امکان برای ما در کانادا وجود ندارد که افراد را تشویق به رفتن به کهریزک کنیم، پس باید به روش های دیگری آنها را با کهریزک آشنا کنیم

.

مصطفی زاده حرف های منبع چی را تائید کرد و گفت، اینجا می توانیم با عکس و فیلم و مطلب و استفاده از اینترنت و رسانه ها این کار را انجام دهیم.

محبوبه قدیمی و هانیه گیل عرب هر دو از نیروهای تازه نفس و مشتاق خدمت هستند که در یک مسئله با هم، هم نظر بودند. آنها گفتند که مایلند هر کمکی می توانند انجام دهند ولی به راهنما نیاز دارند، کسی که مسئولیت ها را تعیین کند. این ها را در جواب آقای فتوت گفتند که مایل بود هیئت اجرایی جدید خود کارها را به دست بگیرد.

فتوت درباره ی شفاف بودن حساب و کتاب ها گفت، اداره دارایی کانادا به عنوان سازمان نمونه روی ما انگشت می گذارد.

قرار است اولین حضور گسترده ی کهریزک کانادا در جشنواره تیرگان بعدی که آگوست ۲۰۱۵ است، باشد. رئیس هیئت مدیره، آقای فتوت، می گوید، جمع آوری پول آنقدر برای ما مطرح نیست، که شخصیت کهریزک برایمان مهم است، آن هم در سطح جهانی. کهریزک کانادا می تواند زبان جهانی کهریزک ایران باشد.

در راه بازگشت از جلسه، به این فکر می کردم که چه خوب است در جهت تغییر مثبت فرهنگی تلاش کنیم. مثلا مراسم یادبود عزیزانمان را ساده تر برگزار کنیم و هزینه ی آن را به سالمندانمان در کهریزک ایران اهدا کنیم، کاری که خودم در سال ۲۰۱۲ پس از درگذشت مادرم انجام دادم و هزینه ی مجلس یادبود را به حساب کهریزک واریز کردم. یا اینکه از دوستان بخواهیم بجای خرید گل، پول آن را به حساب کهریزک واریز کنند و خیلی موارد دیگر، به این صورت می توانیم از راه دور یاریگرشان باشیم.