کمپین من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم برگزار کرد
شهروند ـ فرح طاهری: یکشنبه ۱۹ اپریل ۲۰۱۵، چهارمین گردهمایی کمپین “من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم” برگزار شد. این گردهمایی که در ادیتوریوم کتابخانه نورت یورک تشکیل شد اختصاص داشت به میزگردی با چهار تن از موسسان و اعضای اولیه ی کنگره ایرانیان کانادا به منظور آشنایی با نظرات آنها و انتقال تجاربشان به گروه های بعدی.
کامنوش شهابی از کمپین، برنامه را معرفی کرد. بیژن احمدی و سوده قاسمی دو تن از بنیانگذاران کمپین از فعالیت های آن گفتند، و خبر دادند که کمپین توانسته ظرف چهار ماه، تعداد اعضای کنگره را به حدود هزار تن برساند، یعنی ششصد عضو جدید از طریق این کمپین به کنگره پیوسته اند.
به گفته بیژن احمدی، کمپین از اواخر پائیز۲۰۱۴ با پنج نفر آغاز به کار کرد و پس از چهار ماه، حدود چهل داوطلب دارد. در این مدت سه گردهمایی بزرگ برگزار کرده اند که در این سه گردهمایی حدود ششصد نفر شرکت کردند. در سطح شهر، داوطلبان کمپین در برنامه های سازمان های مختلف جامعه ی ایرانی حضور یافتند و در این بیست برنامه توانستند با بیش از هزار تن صحبت کنند و آنها را با کنگره ایرانیان کانادا آشنا کنند
از راست: ارسلان کهنمویی پور، سعید حریری، مهرداد آرین نژاد، محمد تاج دولتی، منوهر میثاقی، حسین زرشکیان
.
کمپین از نظر مالی تنها به داوطلبان و کمک های مالی افراد شرکت کننده در گردهمایی ها وابسته بوده است.
سوده قاسمی نیز از اینکه کامیونیتی برای این کمپین چه کرده است، گفت. او از همه کسانی که در گردهمایی های کمپین شرکت کردند و به آن اعتماد کردند، تشکر کرد. او همچنین از داوطلبان کمپین که حتی در روزهای عید هم کمپین را رها نکردند، سپاسگزاری کرد و در ادامه لیست افرادی که در این راه همراهی شان کرده اند، خواند و از آنها قدردانی کرد.
در پایان سوده قاسمی از همه خواست که دوستان تازه وارد به کنگره را برای همکاری و آشنایی بیشتر با کنگره تشویق کنند.
گردانندگی بخش میزگرد با محمد تاج دولتی، روزنامه نگار و از اعضای پیشین هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا بود.
او گفت، هدف از این برنامه باید یک نگاه مثبت باشد. کنگره ۶۰۰ عضو جدید دارد که با امید و انتظار مثبتی قدم پیش گذاشته اند. برای این افراد این باید جلسه ای آگاهی دهنده باشد. او سپس شرکت کنندگان در میزگرد را معرفی کرد.
حسین زرشکیان(مهندسی الکترونیک، از اعضای هیئت مدیره کانون “مهندس”، آی سی نت ورک و …)، منوهر میثاقی (مهندسی الکترونیک از شریف، فوق لیسانس مدیریت از هاروارد، بنیانگذار و رئیس هیئت مدیره انجمن ایرانیان کانادا، عضو هیئت مدیره آی سی نت ورک، از موسسان و عضو هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا، عضو هیئت مدیره و رئیس کانون مهندس، نائب رئیس انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه شریف)، مهرداد آرین نژاد (مهندسی کامپیوتر، از بنیانگذاران کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو، عضو گروه موسسان کنگره ایرانیان کانادا، عضو هیئت مدیره چندین نهاد فرهنگی ـ اجتماعی جامعه ایرانی ـ کانادایی، از بنیانگذاران و مدیر جشنواره تیرگان)، و سعید حریری(دانش آموخته علوم کامپیوتر، مشاور سیستم های پردازش داده ها و مدیریت پروژه های سیستم، از بنیانگذاران چند نهاد اجتماعی از جمله انجمن ایرانی متخصص کامپیوتر، آی سی نت ورک، کنگره ایرانیان کانادا و کانون کتاب تورنتو)، در کنار چندین تن دیگر از موسسان کنگره ایرانیان کانادا بودند، به روی صحنه دعوت شدند.
تاج دولتی، چهار سئوال مطرح کرد
از راست: کامنوش شهابی، بیژن احمدی، سوده قاسمی
:
منوهر میثاقیان در پاسخ به پرسش”انگیزه و هدف نخستین برای تشکیل نهادی به اسم کنگره ایرانیان کانادا چه بود؟” گفت: وقتی انسان ها مهاجرت می کنند پیوندهایشان با سرزمین مادری قطع می شود و وقتی به سرزمین جدید می آیند دوست دارند الگویی که با آن راحت بودند بازتولید کنند. وقتی در سال ۱۹۸۴ ایرانی ها آمدند، در ایران جنگ بود و بسیاری به کانادا آمدیم، و بسیاری ناخواسته ارتباطاتشان قطع شده بود. برای اینکه اینها بتوانند با جامعه یکپارچه شوند، بسیار مورد لزوم بود. انجمن ایرانیان در آن تاریخ همچون هدفی را جوابگو بود. آن الگویی تکراری بود که در تمام حوزه های تخصصی تکرار شد. ایرانیها کنار هم جمع می شدند و مسائلشان را مطرح می کردند و نیازهای روانی شان را برطرف می کردند و سعی می کردند کارهایشان را پیش ببرند. با گذشت زمان جامعه ایرانی به جایی رسید که نیاز بود که این جوامع بتوانند در مقابل جامعه ی بزرگتر، سازمان و چارچوبی داشته باشند که بتوانند مسائلشان را مطرح و از حقوقشان دفاع کنند. هدف اساسی ایجاد جامعه ای بود که بتواند آرمان هایش را نگه دارد و بتواند با جامعه ی بزرگتر که جامعه ی کانادایی و جوامع دیگر هستند، تعامل داشته باشد.
مهرداد آرین نژاد، در پاسخ به اینکه تجربه کار در کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو، چقدر کمک کرد برای قدم های بعدی گفت: آن جمع به من خیلی کمک کرد. وقتی زلزله بم آمد، دیدیم که جایی نداریم برای جمع شدن و برنامه ریزی برای کمک، از دولت کانادا می خواستیم تقاضای کمک کنیم، ولی جمعی وجود نداشت که با هم اقدام کنیم، بدون دلیل به خانواده ها برای دیدار ویزا نمی دادند، و صدای ما به جایی نمی رسید. اینها به من انگیزه داد که با دوستان سازمانی درست کنیم که هدف اصلی آن سازمان حفظ منافع ایرانیان کانادا باشد. چون اصولا ساختار قدرت است که قانون وضع می کند و تصمیم می گیرد و امکانات را در کشور تقسیم می کند. اگر شما نتوانید با ساختار قدرت رابطه داشته باشید، نمی توانید تأثیرگذار باشید در تصمیماتی که گرفته می شود، بنابراین تصمیماتی گرفته می شود که ممکن است به ضرر من و شما باشد.
آرین نژاد به نمونه ی به کمپ بردن ژاپنی های آمریکا در جنگ جهانی دوم اشاره کرد و گفت، ما باید نهادی داشته باشیم که از منافع ما دفاع کند.
حسین زرشکیان از تجربه اش در کانون مهندس در تشکیل نهاد کنگره ایرانیان کانادا گفت. او گفت، ما بیش از ده هزار مهندس داریم ولی حدود پانصد نفر در مهندس عضو هستند. در آی سی نت ورک وظیفه ی ما کمک به تازه واردان بود ما بیش از دویست نفر را به کار مشغول کردیم. در جلسه ای با یکی از وزرا گفتیم ما ما یک میلیون دلار مالیات می دهیم، شما چه کمکی به ما می کنید؟ هیچ حرفی نداشتند. ما حتی نتوانستیم یک دلار برای ادامه ی این برنامه ها از دولت پول بگیریم. این اتفاق ها ما را به اینجا رساند که ما صدایی نداریم و قادر نیستیم برای ادامه اهدافمان در مهندس، آی سی نت ورک، برویم و کمک بگیریم. اینجا بود که فکر کردم تشکیلات فراگیری مثل کنگره ایرانیان کمک می کند که ما قدم برداریم تا به همه تشکیلاتی که در رابطه با کامیونیتی فعالیت می کنند، کمک رسانی کنیم.
سعید حریری نیز از تجربه اش در تأسیس انجمن متخصصان کامپیوتر، برای تأسیس کنگره گفت. اینکه بسیاری از تازه واردان در پیدا کردن کار در زمینه ی تخصصی شان مشکل دارند و همین آنها را به فکر تأسیس انجمن متخصصان کامپیوتر انداخت تا از طریق شبکه آشنایی با یکدیگر به تازه واردان برای یافتن کار کمک کنند. نیاز به داشتن کنگره در طول زمان احساس شد. اگر هدف کنگره را بخواهم در یک خط خلاصه کنم، مشارکت در قدرت و ثروت این کشور است که ما در آن زندگی می کنیم. ما به طور فردی مشارکتی که در جامعه داریم بسیار بالاست هم از لحاظ تخصص و هم ثروت، ولی از لحاظ جمعی هیچوقت در جایگاه خودمان قرار نگرفتیم. کنگره چیزی نبود که ما اختراع کنیم. الگوهای دیگری اینجا بود. من در می سی ساگا زندگی می کنم، جامعه ماسادونیا(مقدونیه)، یعنی کشوری که سه میلیون هم جمعیت ندارد، در آنجا یک کامیونیتی سنتر دارد، که باید ببینید. کنگره می تواند ابزاری باشد برای شرکت ما در نهاد مدنی که حفاظت می کند از منافع ما.
محمد تاج دولتی سه پرسش دیگر را با شرکت کنندگان در میزگرد در میان گذاشت و سپس ۴۵ دقیقه وقت باقیمانده را به پرسش و پاسخ با شرکت کنندگان در سالن اختصاص داد.
در این بخش، ارسلان کهنمویی پور از سوی کمپین من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم، به جمع حاضران روی صحنه پیوست تا به پرسش های احتمالی در مورد این کمپین پاسخ دهد.
از این جلسه فیلمبرداری شده است که به زودی در روی یوتیوب قرار خواهد گرفت. پس از انتشار لینک مربوطه را به این گزارش در سایت اضافه می کنیم.
در گردهمایی چهارم کمپین من هم یک ایرانی ـ کانادایی هستم، حدود هفتاد تن شرکت کرده بودند.
ویدیوی سخنان کامنوش شهابی، بیژن احمدی و سوده قاسمی را اینجا ببینید.
