شهروند ـ علی شریفیان: شهرداری مونترال در ماه مارس امسال با کمک ۷۰۰ داوطلب دست به جمع آوری آمار از بی خانمان های این شهر زده است. داوطلبان با هزاران نفر بی خانمان گفت و گو کرده اند که حدود ۴۰۰۰ نفر آنها گفته اند شب جایی برای خوابیدن ندارند.
بر اساس گزارش لاپرس چاپ مونترال که این آمار را در شماره روز سه شنبه هفتم جولای خود منتشر کرده این تعداد نسبت به سال ۱۹۹۵ کاهش بسیار یافته است. در سال ۱۹۹۵ تعداد بی خانمان های مونترال ۳۰ هزار نفر بوده است. اکثریت قریب به اتفاق بی خانمان های مونترال را مردان تشکیل می دهند. زنها معمولا از پناهگاه هایی که برای آنها وجود دارد، برای اقامت استفاده می کنند.
بی خانمانی در دیگر شهرهای بزرگ کانادا هم از مشکلات پیچیده است. کلگری ۳۵۳۳ نفر، تورنتو ۵۲۵۳ نفر و ونکوور ۱۸۰۳ نفر (به طور رسمی) بی خانمان دارد. مونترال به نسبت جمعیتش به عنوان نمونه از تورنتو بهتر است و این به دلیل ارزانتر بودن مسکن است. دنی کودر، شهردار مونترال گفته است باید با یک برنامه ریزی دقیق منطقه به منطقه با جا و مکان دادن و اسکان بی خانمانها این مشکل را حل کرد.
مسئله بی خانمانی لکه زشتی بر چهره شهرهای بزرگ کاناداست. چندی پیش یک شهر در بی سی موفق شد این مشکل را به طور ریشه ای حل کند. بنا به گزارش لاپرس شهرداری نیویورک هم با اجرای برنامه های ویژه ای در این زمینه بسیار موفق بوده است. شهر نیویورک که حدود ۹ میلیون جمعیت دارد در سال ۲۰۱۴ تنها ۳۳۵۷ بی خانمان داشته است.
