اقتباس از نویسندگان بهایی
فضای عالم انسانی را ابرهای تیره تعصبات گوناگون فراگرفته است و هر چند یک بار این ابرهای طوفانزا به حرکت میآیند و با ریزش سیلهای خانه برانداز و گردبادهای مهیب خرابیها به بار میآورند.
تعصب، نظرات، احساسات و یا نگرشهای غیر منطقی و یا غیر عادلانهای است که بدون فکر یا اطلاع از حقایق در مورد یک فرد یا گروه قومی، نژادی، اجتماعی و مذهبی در افراد وجود دارد. تعصب ورزی باعث میشود که تحری (جستجو) حقیقت صورت نگیرد و شخص متعصب همیشه قبل از دانستن حقیقت مطلبی در بارهی آن قضاوت میکند. بدتر از آن شخصی است که با وجود واضح شدن حقیقت از قبول آن خودداری میکند. تعصبات ملی و قومی و مذهبی باعث اختلاف بین جوامع شده و میشود. جنگهای بین دو نژاد مختلف که یکی خود را برتر از دیگری پنداشته منجر به فجایع شگفتانگیزی گشته است. اتفاقاتی که در تاریخ به دفعات رخ داده است سبب از بین رفتن جان انسانهای بیشماری گردیده است. یکی از اصول آئین بهایی پرهیز از تعصب و خشک اندیشی است. این آئین در رفع انواع تعصبات دینی، قومی، نژادی، جنسی و زبانی کوشا میباشد. وحدت عالم انسانی (یگانگی انسانها) و جوامع هرگز با گرفتار بودن در زنجیر تعصبات مختلف محقق نمیشود. مقدمه یکپارچگی همه انسانها در کنار گذاشتن تعصبات فردی و گروهی است.
یکی از تعصبات رایج تعصب دینی است. این تعصب همانند آفتی است که درخت دین را از درون خالی میکند و حیات آن را تهی کرده و فقط قالب خشکی از آن باقی میگذارد. مقدمه یکپارچگی همه انسانها در کنار گذاشتن تعصبات فردی و گروهی است. همه اینها دلایلی است که این آئین نوظهور “ترک تعصبات” را گامی نخستین و ضروری برای تکامل فردی و جمعی انسانها قلمداد مینماید.
اصولاً هیچ کس با تعصب زاده نشده بلکه انسانها در طول زندگی روزمره خودشان این تعصبات را از اطرافیان خود میآموزند به عنوان مثال اگر کودکانی از نژادهای مختلف و یا از ادیان گوناگون را نزد هم بگذاریم مشاهده میکنیم که همگی در نهایت راحتی و بدون تعصب با یکدیگر به بازی مشغول میگردند اما همین کودکان در بزرگسالی چه بسا که تحمل وجود یکدیگر را ندارند، چه بسا هر یک خود را از دیگری به خاطر نژاد یا مذهب جدا میپندارند. متأسفانه گروه کثیری از مردم در سرتاسر جهان باورهای نژادی و مذهبی خود را عاملی برای تفکر برتری بر دیگران پنداشته و اختلاف و درگیری و حتی تجاوز به حقوق دیگران را حق مسلم خود میدانند.
جامعه بشری در طی تاریخ قربانی کینه توزیهای افراد متعصب بوده است. از نظر باورهای آئین بهایی همه رسالتهای الهی در راستای یکدیگرند و نه در تعارض، پس لزومی ندارد که پیروان آنها به دیگران تعرض کرده و سبب کینهورزی و دشمنی بین انسانها شوند.
حضرت بهاءالله میفرمایند: ای اهل عالم همه بارِ یک دارید و برگِ یک شاخسار
و باز میفرمایند: ای دانایان امم از بیگانگی چشم بردارید و به یگانگی ناظر باشید. مضمون یکی دیگر از بیانات ایشان این است: با پیروان سایر ادیان در کمال روح و ریحان معاشرت کنید.
از راهکارهای مناسبی که توسط حضرت عبدالبهاء برای زدودن تعصب مذهبی ارائه شده این است که والدین از کودکی برای فرزندانشان داستانهایی از حیات سایر پیامبران تعریف کنند تا مهر آنان بر دل پاک کودکان بنشیند و آنان را نیز مانند پیامبر خویش دوست بدارند.
در باره تعصب دینی همه میدانیم که چقدر در تاریخ بشر فتنه و آشوب و جنگ و ستیز به بار آورده و دین که اساساش بر الفت و محبت است باعث جدال و خونریزی گشته و بین آدمیان جدایی افکنده است. همه ما شاهدیم که در برخی از کشورها جامعه اکثریت که به دینی تعلق دارند با جامعههای اقلیت که دین دیگری دارند چگونه رفتار مینمایند. این مظالم به نام دین بر اثر افروختن آتش تعصب در قلوب مردمان جاهل و غافل از حقیقتِ دین رخ میدهد.
خوانندگان عزیز، در صورتیکه مایل به دریافت نسخه ای از مقاله فوق از طریق ایمیل هستید و یا راجع به تعالیم بهائی سؤالی دارید لطفا با ما تماس بگیرید: پیامگیر : ۷۴۰۰-۸۸۲-۹۰۵ ، ایمیل: anyquestionsplease@gmail.com
وب سایت برای برخی از کتابهای فارسی بهائی : www.reference.bahai.org/fa
