انتخابات ۲۰۱۵
ساختار سیاسی، احزاب و دموکراسی کانادا
بخش ۱۴
حزب سبز کانادا، کارش را در سال های آغازین دهه ۱۹۸۰ شروع کرده است. این حزب از جهات بسیاری همسان احزاب سبز اروپاست. گرچه احزاب سبز اروپا اکثرا زودتر از حزب سبز کانادا شروع به فعالیت کرده اند و به خاطر سیستم انتخاباتی در کشورهای اروپایی این احزاب مدتهاست که در سیاست و مجالس قانونگذاری کشورهای مختلف و از جمله آلمان جایگاه و نقش خود را پیدا کرده اند. این در حالی است که همانطور که در دنباله می خوانید، حزب سبز کانادا با وجود این که در چند دوره اخیر تعداد و درصد آرای قابل توجهی به دست آورده، اما به همین نسبت به درصد و تعداد آرایی که به دست آورده، نقشی که درخور آن است در صحنه سیاسی کانادا پیدا نکرده است
.
حزب سبز در سال ۱۹۸۳ سال به دنبال مبارزات برای حفظ محیط زیست و یا آن گونه که معروف است در دنباله مبارزات برای حفظ فضای سبز و از دل جنبش «صلح سبز» Green Peaceپا به عرصه سیاسی کانادا به عنوان یک حزب گذاشته است. این حزب اکنون حدود ۱۲ هزار عضو دارد. با وجود این که حزب بر اساس و حول محور حفظ محیط زیست و صلح سبز شکل گرفته است، اما پس از گسترشی که از زمان تولدش داشته اکنون بر اساس شش اصل کلیدی فعالیت دارد. حفظ محیط زیست، جامعه بدون خشونت، عدالت اجتماعی، دموکراسی بنیادین اجتماعی و عمومی، احترام به تنوع و گوناگونی جامعه کانادا که این آخری عمدتا به خاطر این وارد پلاتفورم سیاسی حزب سبز شده که در سال های دهه ۱۹۸۰ چند فرهنگی در جامعه کانادا به عنوان یک اصل پذیرفته و وارد امور و ساختار سیاسی کشور شد. بر اساس این شش اصل کلیدی تاکنون چند هدف حزب سبز حتی زمانی که در پارلمان نماینده ای نداشتند، در برنامه های دولت پذیرفته و جزو برنامه های اجرایی دولت درآمده اند.
این ها از اولین تاثیرات سیاسی حزب سبز بر سیاست کلی کانادا بوده است. از زمانی که بحث آلودگی هوا مطرح شده حزب سبز مصرانه خواستار گرفتن «مالیات کربن» از ابر شرکت های تولیدکننده کربن و همین طور گرفتن مالیات بر تولیدکنندگان «گازهای گلخانه» ای شد. این دو اصل هم مورد پذیرش قرار گرفته و مدت هاست اجرا می شود.
حزب سبز به لحاظ جایگاه سیاسی اش در ترکیب و تقسیم بندی نسبی احزاب فعال فدرال کانادا در طیف احزاب چپ و سوسیالیست قرار می گیرد. در ترکیب کنونی احزاب فدرال، حزب سبز در چپ ترین جایگاه این طیف و حزب لیبرال و ان دی پی احزاب میانه رویی هستند که گاهی در مرکز و گاهی در قسمت چپ متمایل به مرکز طیف احزاب قرار می گیرند. گرچه مبانی ساختاری آنها مشخص است. ان دی پی، از پایه حزبی سوسیالیست است و حزب لیبرال همانگونه از نامش پیداست و درباره مبانی و بنیادهایش نوشته ایم، حزبی آزادیخواه با کشش های مردمی و سوسیالست در معنای عملی آن است. بلوک کبکوا، تنها حزب فدرال کبک است و وظیفه خود را حفظ منافع کبک در پارلمان می داند و در ساختار کلی حزبی رادیکال و در راستای رسیدن به هدف هایش بوده است.
حزب سبز از همان آغاز کار تلاش بسیار کرده نماینده به پارلمان بفرستد تا صدایش شنیده شود. در چند دوره اخیر حتی در تمام (یا تقریبا تمام) حوزه ها کاندیدا معرفی کرده است. در انتخابات ۸۴ ، ۶۰ ، در انتخابات ۸۸ ، ۶۸ در انتخابات ۹۳، ۷۹ کاندیدا در انتخابات ۲۰۰۰، ۱۱۱ کاندیدا، در انتخابات ۲۰۰۴، ۳۰۸ کاندیدا، در انتخابات ۲۰۰۶، ۳۰۸ کاندیدا، در انتخابات ۲۰۰۸، ۳۰۳ کاندیدا و بالاخره در انتخابات ۲۰۱۱ هم ۳۰۸ کاندیدا یعنی در همه حوزه ها کاندیدا برای نمایندگی مجلس داشته است. در انتخابات ۱۹۸۴ حزب سبز تنها ۲۱ صدم درصد کل آرا را به دست آورد، اما با افت و خیزهایی درصد آرایی که این حزب تاکنون در دوره های مختلف انتخابات فدرال داشته در انتخابات ۲۰۰۸ به ۸۰/۶ درصد کل آرا رسید یعنی ۹۴۱ هزار و ۹۷ رای آورد. با وجود این با توجه به سیستم کنونی انتخابات نتوانست در فرستادن نماینده ای به مجلس عوام کانادا موفق شود تا این که بالاخره در انتخابات دوره پیش، انتخابات ۲۰۱۱ خانم الیزابت می، رهبر این حزب توانست با به دست آوردن ۳۱ هزار و ۹۸۰ رای، ۴۴/۳۳ درصد آرا، رقیب قدرتمند خود از حزب محافظه کار را شکست دهد و به عنوان اولین نماینده حزب سبز به مجلس راه یابد. گری لوون، از مهره های متشخص حزب محافظه کار بود و در مقابل الیزابت می ۲۴ هزار و ۵۴۴ رای، ۳۵ و ۶۰ درصد آرای حوزه انتخاباتی «سانیچ گلف آیلند» بی سی را به دست آورد. از سوی ناظران و تحیلگران سیاسی، این یکی از پیروزی های مهم حزب سبز و شکست های بزرگ محافظه کاران در انتخابات ۲۰۱۱ در بی سی توصیف شده است. نکته قابل یادآوری اینکه در انتخابات ۲۰۱۱ حزب سبز تقریبا نصف دوره قبل یعنی ۹۱/۳ درصد آرا، ۵۶۷ هزار و ۲۲۱ را از کل آرای کشور را به دست آورد
.
در مجلس خانم الیزابت می، صدایی توانمند برای حزب سبز بوده است. در سال ۲۰۱۲ بروس هیر، از نمایندگان ان دی پی از این حزب جدا شد و به حزب سبز پیوست. زمانی که مجلس به درخواست نخست وزیر منحل شد، حزب سبز دو نماینده داشت. در انتخاباتی که هم اکنون در جریان است حزب سبز در نظرسنجی ها افت و خیز داشته است. در آخرین نظرسنجی که برای سی بی سی انجام شده این حزب در کل کانادا حدود ۵ درصد طرفدار داشته است که این تعداد طرفدار آن را در رده چهارم در میان احزاب فدرال قرار می دهد، اما بر اساس نتایج همین نظرسنجی حزب سبز در بی سی از ۱۱ درصد آرای مردم برخوردار است. این نشان می دهد که حزب سبز در بریتیش کلمبیا تلاش بسیار دارد که نمایندگان بیشتری در کنار خانم می به مجلس بفرستد. نظرسنجی های اخیر هم نشان داده این حزب در بین استان های کشور در بی سی از همه جا شانس موفقیت بیشتری دارد. یکی از دلایل این امر آن است که «صلح سبز» و طرفداران حفظ محیط زیست در بی سی نسبت به استان های دیگر کانادا بیشتر و فعالتر هستند. نقش دیگر طرفداران حزب سبز شکستن و پراکنده کردن آرا در حوزه هایی است که مصاف اصلی بین کاندیداهای احزاب دیگر، حزب لیبرال، ان دی پی و حزب محافظه کارست. خانم الیزابت می با این که با ادامه حکومت محافظه کاران مخالف است، بارها گفته است با رای استراتژیک هم مخالف است. خانم الیزابت می، رهبر کنونی حزب سبز یکی از چهره های متشخص این حزب است.
خانم می در روز ۹ جون ۱۹۵۴ در هت فورد ایالت کنتیکت آمریکا به دنیا آمده، اما بعدا به کانادا مهاجرت کرده و اکنون تابعیت دوگانه دارد. خانم می تحصیلاتش را در زمینه حقوق در کانادا انجام داده، نویسنده و وکیل است. خانم می از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۶ ریاست «سیرا کلوب» کانادا را بر عهده داشته است. این کلوب که حدود ۱۰ هزار عضو دارد، عمدتا در زمینه حفظ محیط زیست فعالیت دارد. فعالیت های سیرا کلوب کانادا از سال ۱۹۶۳ که به سیرا کلوب آمریکا پیوست در کانادا آغاز شد. خانم می بعد از توسعه دادن به این کلوب، در سال ۲۰۰۶ به ریاست حزب سبز کانادا برگزیده شد که تا امروز ریاستش بر این حزب ادامه داشته است.
