فرح طاهری
فراموش نخواهیم کرد
شنبه ۱۲ جون ۲۰۱۰ مصادف با اولین سالگرد انتخابات دهمین دوره ی ریاست جمهوری در ایران بود، انتخاباتی که طی آن مردم معترض به تقلب در انتخابات به خیابان های ایران ریختند و به شدیدترین وجه توسط نیروهای نظامی و لباس شخصی جمهوری اسلامی سرکوب شدند.
گرچه در ایران، مردم از حضور در خیابانها منع شده بودند، اما در این روز باز در گروه هایی در گوشه و کنار شهرهای مختلف از جمله تهران، به خیابان ها آمدند تا بگویند فراموش نمی کنیم که بر سر ما چه رفته است.
اما در خارج کشور، ایرانیان ساکن در شهرهای بزرگ جهان، به خیابان ها آمدند تا یاد جانباختگان و زندانیان سیاسی هنوز در بند در ایران را گرامی دارند و آنها هم بگویند که فراموش نخواهند کرد.
در تورنتو، ساعت ۱۱:۳۰ صبح دوچرخه سواران برای حقوق بشر در ایران Cycling for Human Rights in Iran در میدان مل لستمن(شهرداری نورت یورک) جمع شدند تا با دوچرخه سواری تا خیابان استیلز و برگشت و سپس تا داون تاون تورنتو، آغازگر مراسمی باشند که بنا بود ساعت ۲ بعدازظهر در کوئینزپارک مقابل پارلمان انتاریو انجام شود.
دوچرخه سواران برای حقوق بشر در ایران که عکس هایی از زندانیان سیاسی را بر پشت تی شرت های خود نصب کرده بودند، با همراهی افرادی پیاده و دونده به سوی استیلز حرکت کردند و پس از طی مسیر به سوی داون تاون تورنتو رفتند. مسافتی که آنها طی کردند حدود ۲۰ کیلومتر بود و درست ساعت یک و نیم بعدازظهر به مقابل موزه سلطنتی انتاریو در خیابان بلور و اونیو رسیدند.
در مقابل موزه، کوشاگران حلقه ی ایرانی سازمان عفو بین الملل با همراهی یاران غیرایرانی شان در حال گرفتن امضا برای آزادی زندانیان سیاسی از رهگذران بودند تا پس از آن به سوی کوئینزپارک حرکت کنند.
در کوئینزپارک، به دعوت کمیته همبستگی با مردم ایران و حمایت چندین گروه و جبهه و رسانه، صدها تن از ایرانیان گرد آمده بودند.
گروه کر ایران به سرپرستی کمال طراوتی، چندین سرود و ترانه اجرا کرد.
مهرداد حریری از کمیته همبستگی با مردم ایران گردانندگی مراسم را برعهده داشت. او اعلام کرد که از سوی کمیته اتحاد برای ایران قرار شده که هر شهر یک زندانی سیاسی گمنام تر را انتخاب کرده و تمرکز خود را روی او قرار دهد و ما هم در تورنتو “آبتین غفاری” را انتخاب کرده ایم که قبل از ۲۲ بهمن دستگیر و به یک سال حبس محکوم شده است.
مهرداد آرین نژاد بیانیه کمیته همبستگی را خواند.
در اینجا دوچرخه سواران در میان تشویق حاضران وارد محوطه شدند.
علی، سرپرست گروه دوچرخه سواران از اهداف گروه گفت و نماینده سازمان عفو بین الملل از همراهی این سازمان با مبارزات آزادیخواهانه ی ایرانیان.
نیلوفر گلکار از فعالان دانشجویی دانشگاه یورک بیانیه دانشجویان و نسرین خاتم از کمیته همبستگی با مردم ایران شعری خواند.
در ادامه دکتر محمد تاج دولتی از سوی خبرنگاران بدون مرز متن زیر را خواند.
با توجه به اینکه یکی از اهداف این گردهمایی، تمرکز بر روی روزنامه نگاران و خبرنگاران پناهجوی ایرانی بود که طی این سال اخیر به دلیل سرکوب و فشارهای وارده از ایران فرار کرده و در کشورهای همسایه پناه گرفته اند، متن کامل سخنان دکتر تاج دولتی را در زیر می خوانید:
“با درودهای فراوان به مردم مبارز ایران و همه شما که برای رساندن صدای آزادیخواهانه زنان و مردان حق طلب ایرانی به گوش جهانیان در این مکان گردهم آمده اید.
همانگونه که آگاهید بخشی از برنامه و فعالیت گردهم آیی امروز به جمع آوری کمک های مالی برای حمایت از روزنامه نگاران پناهجوی ایرانی اختصاص یافته که توسط سازمان خبرنگاران بدون مرز صرف رسیدگی به زندگی روزانه و تهیه سرپناه برای دهها تن از روزنامه نگارانی است که بویژه در کشور ترکیه سرگردان و نگران، روز و شب می گذرانند.
در میان قشرهای گوناگون مردم ایران که هر روز متحمل سرکوبها و فشارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند، روزنامه نگاران مستقل و آزادیخواه از جمله کسانی هستند که بیشترین سرکوب ها و محدودیت ها شامل حال آنان بوده است. اگرچه ایجاد محدودیت و بگیر و ببندهای روزنامه نگاران در یک سال گذشته و در پی رویدادهای پس از انتخابات شدت هولناکی گرفته، اما داستان رنج و محنت روزنامه نگاران آزادیخواه ایرانی، به عنوان مبشران اطلاعات و اخبار و فراهم کنندگان زمینه بحث و تبادل افکار و عقاید، داستان غم انگیز سه دهه گذشته و حتی دهه های پیش از آن، یعنی از آغاز انقلاب مشروطیت تا کنون بوده است.
آنچه که به رویدادهای یک سال گذشته برمی گردد، فشار و سرکوب و ایجاد محدودیت حرفه ای و زندگی عادی برای دهها روزنامه نگار زن و مرد آزادیخواه بوده که تعدادی از آنان تا همین لحظه در سیاه چالهای زندانها و بازداشت گاههای ایران تحت بازجویی و شکنجه و آزار جسمی و روحی هستند. علاوه بر این گروه، دهها تن از روزنامه نگاران مستقل و آزادیخواه ایرانی، از وحشت گرفتار شدن به دست سرکوبگران و نیروهای امنیتی حکومت، حرفه خود را رهاکرده و زندگی مخفی در پیش گرفته اند، یا گوشه نشین و آواره شهرها شده اند و یا با تحمل خطر و با نام و نشانی مستعار از مرزهای ترکیه و افغانستان و پاکستان گریخته و پناهجو شده اند. بسیاری از این روزنامه نگاران پناهجو خانواده هایشان در ایران مانده و در فقر و تنگ دستی زندگی می کنند. وضعیت پناهندگی آنان هنوز نامشخص است و حق کار ندارند و برخی حتی از داشتن سرپناهی نیز محروم اند. سازمان خبرنگاران بدون مرز در ماههای گذشته همه امکانات خود را جهت حمایت از این روزنامه نگاران پناهجو به کار گرفته و موفق شده با گرفتن پناهندگی برای چند تن، آنان را درکشورهای گوناگون مستقر کند. این سازمان و فعالان ایرانی آن اکنون دست یاری به سوی ایرانیان پراکنده در سراسر جهان دراز کرده اند تا با کمک های مالی خود به این سازمان امکان دهند تا به یاری تعداد بیشتری از روزنامه نگاران پناهجوی ایرانی بشتابد.
کمک های مالی شما که تماما در اختیار سازمان خبرنگاران بدون مرز قرار خواهد گرفت فقط برای رسیدگی و تهیه امکانات ابتدایی زندگی برای روزنامه نگاران پناهجوی ایرانی اختصاص خواهد یافت که از وحشت دستگیری نه می توانند به ایران بازگردند، نه اجازه کار و اقامت در کشوری که هستند را دارند و هم از ابتدایی ترین امکانات زندگی روزانه محروم اند.
حمایت شما از این روزنامه نگاران پناهجو، حمایت از جنبش مدنی و آزادیخواهانه مردم ایران نیز هست. آنان چشم براه همیاری همه ما هستند.”
گفتنی ست که از سوی مقامات مسئول در مجلس انتاریو، اجازه ی جمع آوری کمک مالی داده نشد و حتی تی شرت هایی هم که به همین منظور تهیه شده بود، فقط نشان داده شد تا افراد متقاضی با نام نویسی نسبت به تحویل آن بعدا اقدام کنند.
در ادامه ی مراسم، خانم گلوریا نماینده دکتر رضا مریدی نماینده مجلس انتاریو، پیام همبستگی ایشان را رساند. لی لی پورزند پیام آقای جیسون کنی وزیر مهاجرت کانادا را خواند. مهرداد لقمانی از گروه همبستگی با ملت ایران، سخن گفت. دکتر فرخ زندی، استاد دانشگاه یورک، پیام سکولارهای سبز تورنتو را به انگلیسی و فارسی خواند. حسن زارع زاده اردشیر نماینده کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی و از اعضای موسس این کمیته، از فعالان جنبش دانشجویی و از زندانیان سیاسی سابق در حالی که عکس چهار تن از همراهان دربندش را در دست داشت، با شور و حرارت همبستگی خود را با مبارزات مردم ایران اعلام کرد و بارها شعار داد زنده باد آزادی.
پس از آن به عنوان یک حرکت سمبلیک برای آزادی زندانیان سیاسی، ۱۲ کبوتر سپید به تعداد ماه های سال و روزهای مهم در مبارزات مردم ایران مثل سیزده بدر، روزکارگر، روز دانشجو، روز زن، چهارشنبه سوری و … توسط دختر کوچکی با انگشتان سبز و نقش پرچم ایران بر گونه اش آزاد شدند. در حین آزاد شدن کبوترها، نسرین خاتم اسامی زندانیان سیاسی را از روی لیستی می خواند اما این لیست طولانی سر تمام شدن نداشت و آخر هم نیمه کاره ماند.
در ادامه دانا حکیمیان از سوی جامعه بهائیان سخن گفت. مهدی حویزی از سوی جبهه متحد دانشجویی در تبعید سخن گفت و آزاده از سوی جبهه متحد دانشجویی شاخه کانادا از همرزمان در بند این جبهه یاد کرد.
از دیگر برنامه های این روز، گردهمایی سازمان های چپ و گروه های دیگر از جمله خانه ایران و سلطنت طلب ها و سکولارهای سبز در میدان مل لستمن از ساعت ۶ تا ۸ شب بود که این گردهمایی نیز با پخش سرود و سر دادن شعار همراه بود.
با دیدن فیلم گردهمایی های روز ۱۲ جون در سایر شهرهای جهان، متوجه می شوید که اکثر این گردهمایی ها همه گروه ها را با هم داشت، از پرچم شیروخورشید بگیر تا پرچم های سرخ فعالان چپ، اما در گردهمایی کوئینزپارک چنین رنگارنگی به چشم نمی خورد.
از نسرین خاتم یکی از اعضای کمیته همبستگی با ملت ایران در مورد عدم حضور هواداران سازمان های دیگر پرسیدم. او گفت: در جلسه ای که برای هماهنگی برنامه های این روز برگزار شده بود، نمایندگان گروه ها و کمیته ها و سازمان های فعال در تورنتو شرکت کرده بودند و از زمان برنامه های یکدیگر پرسیدند تا تداخلی پیش نیاید. با اینکه از ما سئوال شد که شما برای آوردن پرچم محدودیتی قائل می شوید و ما از کمیته همبستگی با ملت ایران گفتیم نه، به هر کس با هر پرچمی خوشامد می گوییم، قرار شد اگر مایل به حمایت از برنامه ی ما هستند تماس بگیرند که در این فاصله چند گروه تماس گرفتند، ولی گروه های چپ و سلطنت طلب خواستند که برنامه ی خودشان را داشته باشند.
در حاشیه
ـ هوای تورنتو در این روز یاری نکرد و رگبارهای گاه به گاه بسیاری را خیس کرده و موجب محدودیت در کار رسانه ها برای گرفتن عکس و فیلم شده بود.
ـ پخش سرودهای میهنی و انقلابی و سردادن شعار فاصله ی میان سخنرانی ها را پر می کرد.
ـ برای خرید تی شرت ها که برای کمک به روزنامه نگاران پناهجو تهیه شده با ایمیل
lily.solidaritywithiran@gmail.com تماس بگیرید. هر تی شرت ۲۰ دلار و دو تی شرت ۳۵ دلار است.
عکس های این گردهمایی را در صفحه ی شهروند در فلیکر ببینید. (در صورت استفاده از گزینه اسلاید شو در بالای صفحه زیرنویس های فارسی به خوبی نمایش داده نمی شود ولی با دیدن هر عکس به صورت مجزا زیرنویس های فارسی درست نمایش داده می شود)
http://www.flickr.com/photos/shahrvand-toronto/sets/72157624268778150
ویدیویی که در متن می بینید دقایقی از این تجمع را نشان می دهد و توسط پری فارسی گرفته شده است.
