* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.
بخش دوم و پایانی
درمان های دارویی
اگر احساس می کنید دچار واژینیت شده اید حتما به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص درست داده شود. گاهی پزشک لازم می داند که از واژن نمونه برداری کند تا علت وجود عفونت را پیدا کند و مطمئن شود که بیمار فقط از خشکی واژن رنج نمی برد. همین طور اگر سیمپتوم های واژینیت همراه با تب و سیمپتوم های غیرطبیعی دیگر مثل شکم درد و تب و بارداری و احتمال بیماری عفونی مقاربتی یا عفونت های واژنی هست، در این صورت حتماً باید به پزشک مراجعه کنید.
درمان های کلاسیک ۹۰ درصد واژینیت ها را در کمتر از دو هفته درمان می کند حتی گاهی در چند روز.
ـ واژینیت مخمری (قارچی): توسط شیاف های واژنی یا کرم های ضد قارچ که هنگام خواب در داخل واژن مالیده می شوند حتی در هنگام پریود، درمان می شود. زنانی که قبلاً هم دچار شده اند و سیمپتوم ها را به خوبی می شناسند می توانند بدون نسخه با مشورت داروساز دارو را تهیه کنند.
درمان از راه دهان هم وجود دارد که فقط با نسخه پزشک می شود تهیه کرد.
بعضی وقت ها عفونت های مخمری عود می کنند در این حالت بسیار مهم است که علت عود بیماری را جستجو و برطرف کرد. باید در نظر داشت که واژینیت مخمری جزو بیماری های مقاربتی نیست و پارتنر شخص بیمار هم باید درمان شود. اگر عفونت بر اثر یک نوع دیگر و کمیاب مخمر که کاندیدا آلبی کان که عامل ۹۰ درصد عفونت های مخمری است باشد درمان با اسید بوریک از طریق داخل واژن هم می تواند پیشنهاد شود.
واژینوز باکتریایی: قرص ها، ژل ها و یا کرم های حاوی آنتی بیوتیک ها توسط پزشک برای درمان به کار می روند. داروهایی که بیشتر از همه مورد استفاده اند: Metronidazole از راه دهان و یا Clindamycine از راه واژن.
بیمار در مدت درمان و ۴۸ ساعت پس از آن نباید از مشروبات الکلی استفاده کند زیرا الکل می تواند عامل کرامپ ها، حالت تهوع و استفراغ بشود. اگر سیمپتوم ها پس از درمان هنوز وجود دارند باید دوباره به پزشک مراجعه کرد.
زنان باردار آلوده باید حتماً درمان شوند حتی اگر هیچ سیمپتومی وجود نداشته باشد.
ـ تری کوموناس: با یک دوز دارو با نسخه پزشک درمان می شود. برای این نوع واژینیت بسیار مهم است که پارتنر بیمار همزمان درمان شود که از بازگشت بیماری جلوگیری شود. فراموش نشود که هنگام درمان با این دارو و ۴۸ ساعت پس از اتمام آن نباید الکل مصرف شود. از این دارو نباید در سه ماه اول بارداری استفاده شود و زنان شیرده تا ۲۴ ساعت پس از پایان درمان نباید به کودکشان شیر بدهند.
در سه ماه اول بارداری پزشک معمولا کرم یا شیاف داخل واژن را برای دارو توصیه می کند.
توجه: بسیار مهم است که بیمار میزان دارو را طبق دستور پزشک مصرف کند و حتی اگر سیمپتوم ها از بین رفته باشند.
ـ اگر پس از دو هفته از پایان درمان هنوز سیمپتومی وجود داشت حتماً به پزشک مراجعه شود.
ـ در مدت درمان نباید رابطه جنسی داشت چون احتمال دوباره آلوده شدن و صدمه زدن به مخاط واژن وجود دارد. چنانچه مایل به ارتباط جنسی هستید، پارتنر شما باید از کاندوم استفاده کند.
ـ بعضی از کرم های حاوی روغن به کاندوم های تهیه شده از لاتکس صدمه می زند و آنها را ضعیف می کنند با پزشک مشورت کنید.
ـ اگر امکان بارداری وجود دارد پزشک را در جریان بگذارید.
و بالاخره بدانید ناحیه تناسلی بانوان بسیار حساس است و نباید مورد تعرض قرار گیرد و نباید از لباس های تنگ که باعث التهاب می شوند و محصولات نظافتی قوی و ضدعفونی کننده به طور روزانه و تامپون و نوار بهداشتی دائماً و محصولات معطرکننده و دوش داخل واژن استفاده کرد. هم چنین اگر از تشخیص مطمئن نیستید از داروهای بدون نسخه استفاده نکنید.
طب مکمل
برای پیشگیری
پروبیوتیک ها: فلور واژینال طبیعی شامل باکتری های مفید است که رشد میکروارگانیزم های بیماری زا را کنترل می کند. استفاده واژینال از این باکتری های مفید می تواند از عفونت های واژینال تکراری (عود کننده) جلوگیری کند.
یک مطالعه کلینیکی که در سال ۲۰۱۰ بر روی بیش از یکصد زن که از واژینیت باکتریایی عود کننده رنج می بردند نشان داد که استفاده واژینال روزانه از کپسول های پروبیوتیک باعث شده که در مدت یازده ماه ۷۵ درصد از بازگشت بیماری کمتر شود. از کپسول ها به مدت دو هفته استفاده شده با یک هفته فاصله بین هر دوره درمان، متاسفانه در واژینیت های مخمری پروبیوتیک ها بی اثرند.
استفاده از پروبیوتیک ها چون هیچ اثر ناخواسته بدی روی جنین ندارند، از بهترین درمان ها برای زنان باردار به شمار می رود.
برای درمان
ـ اسید بوریک: چندین مطالعه کلینیکی موثر بودن اسید بوریک به صورت کپسول واژینال را برای درمان واژنیت های مخمری نشان داده. اسید بوریک خواص ضدعفونی کننده و ضد قارچ دارد. در یکی از مطالعات چاپ شده که بر روی ۱۰۸ بیمار که از واژینیت مخمری رنج می بردند نشان داد که درمان با ۶۰۰ میلی گرم اسید بوریک بسیار موثرتر از درمان با صد هزار واحد نیستاتین در روز بوده. نیستاتین یک داروی ضد قارچ کلاسیک است.
کنتراندیکاسیون ـ چون هنوز آماری از بی خطر بودن اسید بوریک روی زنان باردار نداریم، بهتر است آنها از این درمان استفاده نکنند.
اسید بوریک می تواند تولید التهاب و سوزش کند و به هیچ وجه برای زخم های باز نباید استفاده شود.
ـ روغن اساسی ملالوکا ـ در سال ۱۹۶۲ یک متخصص زنان برای مطالعه بر روی ۱۳۰ زن که از عفونت های واژن رنج می بردند، توانست آنها را با روغن اساسی ملالوکا درمان کند.
مطالعه دیگری در سال ۱۹۹۱ نشان داد، واژینیت باکتریایی زنی با تامپون فرو رفته در روغن اساسی ملالوکا با موفقیت درمان شده است.
ـ اکی ناسه: دستگاه دفاعی بدن را تقویت کرده و انفلاماسیون را کم می کند به همین جهت جزو درمان های سنتی واژینیت بشمار می رفته.
ـ Hydraste کانادا: یک آنتی بیوتیک طبیعی، قابض و ضد میکرب است، به همین جهت به طور سنتی در درمان واژینیت های عفونی به کار می رود و به خاطر داشتن الکالوئیدها دارای خواص ضد قارچ و میکرب می باشد. تا به حال مطالعه علمی روی انسان انجام نشده است.
دوزاژ: ۶ گرم ریشه و ریزوم خشک شده را در ۱۵۰ میلی لیتر آب جوش ریخته و پس از ده دقیقه از آن می توانید استفاده کنید. سه تا چهار دوش واژینال در روز.(نباید در دوران بارداری مورد استفاده قرار گیرد.)
ـ نارون قرمز: به طور سنتی در درمان انفلاماسیون های مخاطی و هم چنین مخاط واژن به کار رفته و خواص دارویی آن به علت وجود مقدار زیاد موسیلاژ در قسمت داخلی پوست آن است.
با پودر قسمت داخلی پوست درخت نارون قرمز و آب جوش یک خمیر غلیظ تهیه کرده بگذارید سرد شود و بعد آن را روی vulva (ناحیه خارجی آلت تناسلی) قرار دهید.
ـ سرکه: از سرکه به خاطر خواص باکتری آن استفاده می شود.
دوزاژ: سه فنجان سرکه را در آب وان بریزید و در داخل وان پاها را از هم جدا کنید تا آب بتواند به داخل واژن نفوذ کند یا یک قاشق غذاخوری (۱۵میلی لیتر) سرکه خوراکی را در یک لیتر آب ریخته دوش واژینال بگیرید.
آخرین راهنمایی: با این که تهیه دارو بدون نسخه بسیار راحت است ولی بهتر است با پزشک مشورت شود مخصوصاً اگر اولین بار است که دچار شده اید، زیرا ممکن است واژینیت شما قارچی نباشد و اگر یک پارتنر جدید و یا چندین پارتنر دارید احتمالاً واژینیت شما می تواند همراه یک بیماری مقاربتی دیگر هم باشد که احتیاج به درمان جدی دیگری دارد.
اگر از این داروها استفاده کردید و نتیجه نگرفتید امکان دارد که از واژینیت های غیر قارچی رنج می برید، اگر باردار هستید، و یا دردهایی در ناحیه لگن (دردهای زیر شکمی) و تب دارید حتما به پزشک مراجعه کنید.
