صدای آمریکا: سام میزراهی، کانادایی ایرانی تبار و از ثروتمندان صاحب مستغلات در تورنتوی کانادا از محمودرضا خاوری، رئیس سابق بانک ملی ایران شکایت کرده است.
سام میزراهی می گوید محمود رضا خاوری وی را تلفنی تهدید کرده که اگر میلیون ها دلار به او ندهد، خانه اش را آتش خواهد زد.
سام میزراهی شریک خشایار خاوری فرزند محمودرضا خاوری است که بر سر منافع حاصل از یک مجموعه تجاری ـ مسکونی که در آن شریکند دچار اختلاف شده اند.
سام میزراهی ـ محمود خاوری
خشایار خاوری در اسناد دادگاه، تلفن تهدیدآمیز پدرش به سام میزراهی را تکذیب کرده و گفته پدرش دارای منش و رفتاری بسیار آرام است.
محمودرضا خاوری که ۶۳ سال دارد در سال ۱۳۹۰ از ریاست بانک ملی استعفا داد و به کانادا رفت. بعد از خروج او از ایران، دولت محمود احمدی نژاد وی را متهم کرد که ۳ هزار میلیارد تومان از بانک اختلاس کرده است.
دولت کانادا به درخواست مقامات قضایی ایران برای بازگرداندن خاوری به ایران پاسخی نداده است.
به گزارش بلومبرگ، سام میزراهی، یکی از ساختمان سازهای مشهور کاناداست که در حال ساخت دو کاندومینیوم لوکس در تورنتو بود که یک تماس تلفن دریافت کرد.
بنا بر این گزارش، میزراهی ادعا کرده است که بعد از بروز اختلاف در پروژه، خاوری با وی تماس گرفته و تهدید کرده است که اگر میلیون‌ها دلار به او نپردازد، خانه وی را آتش زده و آبرویش را می‌برد.
محمودرضا خاوری، رئیس سابق بانک ملی ایران بود که در سال ۲۰۱۱ به اتهام دست داشتن در بزرگترین کلاهبرداری تاریخ ایران تحت تعقیب است. او همچنین پدر شریک تجاری میزراهی و یکی از سرمایه گذاران اصلی در پروژه ی ساخت کاندومینیوم ها بود. موضوع اصلی پرونده، معامله ای بین میزراهی و خشایار خاوری، پسر محمود خاوری، برای تأمین مالی پروژه ساخت دو مجتمع آپارتمانی لوکس در منطقه ی یورک ویل است.
درخواست های مکرر از خاوری، پسر و وکلای آنها در تورنتو برای اظهارنظر بی جواب گذاشته و یا رد شدند.
خشایار که به عنوان مدیر در شرکت میزراهی کار می کرد پرونده شکایت اولیه را به جریان انداخت. او ادعا می کند که میزراهی با سوءاستفاده از سرمایه و عدم مدیریت صحیح شرکت، کلاهبرداری کرده است.
خشایار به همراه میزراهی جزو مدیران شرکت بوده است و نخست او از شریک خود شکایت کرده است. وی مدعی است که میزراهی آنها را فریب داده، سرمایه‌ها را بد هزینه کرده و نتوانسته به درستی شرکت را مدیریت کند.
خشایار ادعا می کند که طلبکار است و حداقل ۱۰۵ میلیون دلار کانادا رقم خسارت است. او همچنین ادعا می کند که در پروژه های دیگری که برای میزراهی کار کرده از جمله پروژه ی The One Condo در تورنتو سهم دارد.
میزراهی در مدارک ارائه شده به دادگاه ادعا کرده که خشایار و محمود فقط پروژه یورک ویل را تأمین کرده و براساس توافق اولیه مستحق دریافت ۵۰ درصد سود در پایان پروژه می باشند. او ادعا می کند که خانواده خاوری از نظر مالی از هیچ کدام در پروژه های دیگر دخالت نداشتند. میزراهی در مقابل پرونده شکایت خود را به جریان انداخته و خواستار دریافت حداقل ۵۰ میلیون دلار کانادا به دلیل نقض مفاد قرارداد، بی توجهی، تهدید، توطئه برای وارد کردن خسارت اقتصادی، وارد کردن افترا و مزاحمت شده است.
میزراهی در مصاحبه ای که هشتم جون از دفترش در تورنتو انجام داد گفت که من شرایط ذکر شده در قرارداد را رعایت می کنم هرگز از آن منحرف نشدم، اما فقط باید پروژه را به پایان ببریم. شما نمی توانید قبل از پایان پروژه بیایید و انتظار دریافت پول داشته باشید.
میزراهی بار نخست شش سال پیش، هنگامی که خانواده خاوری او را برای اجرای ساخت و ساز بر روی املاک شان استخدام کردند، با خاوری ها آشنا شد. میزراهی مانند خاوری ها ایرانی است و در سال ۱۹۷۷ در سن شش سالگی به کانادا آمده است. میزراهی تحصیلات عالی ندارد و خود را کارآفرین می داند. او تا سال ۲۰۰۷ شرکت خشکشویی Dove Corp Enterprises Inc. را اداره می کرد اما این شرکت در سال ۲۰۰۷ اعلام ورشکستگی کرد و اموالش به فروش رسید.
خاوری ها می خواستند در بخش املاک و مستغلات سرمایه گذاری کنند و میزراهی که یکی از شرکت های متعددش Mizrahi Development است در این زمینه فعالیت می کرد. معامله ساده به نظر می رسید: خشایار و خانواده اش بودجه را تأمین می کردند و میزراهی کار را انجام می داد و سپس آنها مالکیت و سود را به صورت پنجاه ـ پنجاه بین خود تقسیم می کردند. خاوری ها حداقل ۲/۱۴ میلیون دلار برای خرید زمین جهت ساخت دو ملک پرداخت کردند. یکی از این دو ملک با پلاک ۱۳۳Hazelton Residences ثبت شد و شامل ده ها واحد بود و دیگری پلاک ۱۸۱ خیابان دونپورت با ۶۸ واحد بود.
براساس مدارک ارائه شده از سوی میزراهی به دادگاه، یکی از جاذبه های کار با خاوری ها این بود که آنها ادعا می کردند کل پروژه را فایننس می کنند تا میزراهی مجبور نشود از بانک وام بگیرد. میزراهی در مصاحبه اش گفت، آنها اعلام کردند که منبع تأمین بودجه پروژه را در اختیار دارند.
خاوری ها نظر دیگری دارند. خشایار از طریق ایمیلی که ۱۴ جون ارسال کرد نوشت، سم اعلام کرد که منابع مالی برای توسعه، ساخت و ساز و همچنین تأمین بودجه برای رشد و توسعه پروژه را در اختیار دارد.
همچنان که میزراهی و خاوری ها خود را برای معرفی پروژه به بازار در سپتامبر ۲۰۱۱ آماده می کردند، اتفاقاتی در آن سوی دنیا رخ داد، معامله را تهدید کرد. هفت بانک دولتی و خصوصی در ایران، از جمله بانک ملی ایران با اختلاس ۶/۲ میلیارد دلاری مرتبط دانسته شدند.
محمود خاوری از پست خود به عنوان مدیرعامل این بانک استعفا داد و در استعفانامه اش علت را “احترام به افکار عمومی” اعلام کرد. سپس ایران را به مقصد کانادا که تابعیت آن را نیز در اختیار دارد، ترک کرد. براساس اطلاعیه پلیس بین الملل، دولت ایران برای او به جرم دست داشتن در کلاهبرداری و اختلاس، رشوه خواری، دستیابی غیرقانونی به اموال غیرقانونی از طریق سیستم بانکی، حکم بازداشت صادر کرد.
براساس گزارش های منتشر شده در رسانه های داخل ایران، سایر متهمان پرونده اختلاس به اعدام، حبس ابد و شلاق محکوم شده اند، اما کانادا فرد را به کشوری که با آن رابطه ی دیپلماتیک ندارد و ممکن است فرد در آنجا با مجازات اعدام روبرو شود، استرداد نمی دهد.
خشایار در دادخواست خود آورده است، در نتیجه شغل سابق پدرم، افرادی وجود دارند که خواهان آزار رساندن به او هستند، بخصوص افراط گرایان سیاسی مذهبی.
مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری ایران نیز هشتم جون در تهران اعلام کرد، علیرغم عضویت کانادا در کنوانسیون سازمان ملل برای مبارزه با فساد، این کشور در مورد بازگرداندن محمود خاوری به ایران با ما همکاری نکرده است. متاسفانه بسیاری از کشورها فقط حرف می زنند و همکاری لازم را انجام نمی دهند. تا به اینجا کانادا با ما همکاری نکرده است.
با انتشار خبر ورود محمود خاوری به کانادا در رسانه های کشور در اکتبر ۲۰۱۱ میزراهی با آنها در خانه شان در تورنتو ملاقات کرد. میزراهی در دادخواست خود ادعا کرده که می خواست به دلیل مسدود شدن حساب های بانکی آنها در کانادا و عدم توانایی تأمین بودجه به رابطه شان پایان بدهد، اما خاوری ها مسدود شدن حساب های بانکی را انکار کردند.
میزراهی و خاوری می گویند که شرایط جدیدی را در قرارداد گنجاندند، اینکه میزراهی کنترل کامل املاک و شرکت های مرتبط را در اختیار گرفته و خاوری ها ۵۰درصد از سود را دریافت کنند.
میزراهی می گوید که به دلیل اینکه به بودجه دسترسی نداشت، مبلغ ۸۸ میلیون دلار کانادا با نرخ بهره ۲۰ درصد از بانک وام گرفت تا دو کاندومینیوم یورک ویل را بسازد.
کسب و کار به طور معمول پیش می رفت. در سال ۲۰۱۱ بیش از ۲۸ هزار کاندوی نوساز فروخته شد که بی سابقه بود. در سال ۲۰۱۲ ساخت و ساز تعداد بی سابقه ۲۴ هزار و ۳۸۸ واحد در بزرگترین شهر کانادا آغاز شد. براساس ایمیل هایی که به دادگاه ارائه شده است خشایار به کار در شرکت میزراهی به عنوان مدیر ادامه داد. در جلسات و مذاکرات با وام دهندگان شرکت داشت. میزراهی می گوید که خاوری ها در این جلسات شرکت کردند چون می خواستند درباره ساخت و ساز و املاک و مستغلات اطلاعات به دست بیاورند و در تأمین بودجه پروژه های دیگر نقش نداشتند.
خشایار در دادخواست خود ادعا کرده که متوجه کم شدن پول از برخی حساب های خاص و معاملات مشکوک شده بود حتی یک بار میزراهی اعتراف کرد که پروژه ها را بد مدیریت کرده است. هنگامی که خشایار سهم خود را مطالبه کرد، میزراهی او را از دفتر بیرون کرد و روابطش را با آنها قطع کرد.
در پی آن، خشایار شکایت خود را به جریان انداخت. او پرایس واترهاوس کوپرز را استخدام کرد و مدعی شد که میزراهی با برداشت پول از حساب پروژه آن را صرف خرید جت خصوصی، پرداخت شهریه تحصیلی یکی از فرزندانش و پرداخت ۹/۱ میلیون دلار کانادا برای ویلایش کرده است.
میزراهی در دادگاه این ادعاها را دروغ خواند.
او ماجرا را به گونه ای دیگر شرح می دهد و می نویسد: ۳۰ جون سال گذشته، محمود تماس گرفت و تهدید کرد که اگر اجازه ندهم خانواده اش چک ها را نقد کنند، خانه ام را آتش می زند. من قفل ها را عوض کردم و سیستم امنیتی خانه و دفتر را تغییر دادم، در حالی که خاوری ها هنوز در بیزینس شریک بودند.
خشایار این اتهامات را دروغ و بی ارتباط با پرونده می خواند.
این جدال حقوقی ادامه دارد. خریداران به یکی از کاندومینیوم های یورک ویل نقل مکان کرده اند و ساختمان دوم هم تماما پیش فروش شده است. میزراهی همچنین قصد دارد بازاریابی برج ۸۰ طبقه ۴۱۶ واحدی در تقاطع یانگ و بلور که بیش از دو هزار نفر در لیست انتظار خرید آن و همچنین پنت هاوس ۳۰ میلیون دلاری قرار دارند، را آغاز کند.
