تارنمای حقوق بشر ایران: پرزیدنت اوباما نه تنها نسبت به نمایش همبستگی با معترضان به تقلب در انتخابات سال ۱۳۸۸ ریاست جمهوری در ایران تمایلی نداشت، بلکه از این ترس داشت که تظاهرات آن روزها تماس مخفی او با رهبری جمهوری اسلامی را به خطر بیاندازد.
جی سالامون، خبرنگار وال استریت جورنال، در کتاب جدیدش “جنگ های ایران” جزییات جدیدی را از چگونگی عملکرد باراک اوباما برای پرهیز از جنبش سبز آشکار می کند.
در پشت صحنه، پرزیدنت اوباما به نظر مشاوران اش بی اعتنایی می کرده است. آنها می خواستند آمریکا همان گونه که در گذارهای مشابه کشورها از دیکتاتوری به دموکراسی عمل کرده عمل کند و پیام هایی حاکی از حمایت از معترضان در ایران بفرستند.
رییس جمهوری آمریکا حتی به سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا (سی آی ای) دستور می دهد تماس ها با بعضی حامیان جنبش سبز را متوقف کند.
مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از ایران خواستار حمایت اوباما از قیام مردم بودند. مخالفان رژیم در داخل ایران چنین حمایتی را مخرب می دانستند. در آخر اوباما هیچ کاری نکرد، ولی رهبر جمهوری اسلامی در هر شکل او را به تحریک به انقلاب در ایران متهم کرد.
در صربستان، اسلوبودان میلوسویچ مخالفانش را متهم می کرد که مهره دولت آمریکا هستند ولی مردم نهایتا دیکتاتور را از قدرت پایین کشیدند؛ در این راستا وزارت خارجه آمریکا در مجارستان برنامه های آموزش مقاومت بی خشونت برای فعالین صرب برگزار می کرد.
باراک اوباما از ابتدای ریاست جمهوری اش تلاش کرد روحانیون حاکم بر جمهوری اسلامی را از دشمن به دوست بدل کند و هر چند تحریم های اقتصادی سنگینی علیه ایران وضع کرد اما در نامه هایی به آیت الله خامنه ای تاکید داشت که آمریکا در پی تغییر رژیم در ایران نیست.
وقتی باراک اوباما خط قرمز تعیین شده خود برای حمله به سوریه در صورت استفاده بشار اسد از جنگ افزار شیمیایی را زیر پا گذاشت، مقامات آمریکایی و ایرانی به او گفته بودند مذاکرات هسته ای در صورت مداخله نظامی آمریکا علیه اسد متوقف خواهد شد.
رییس جمهوری آمریکا حتی برنامه مستند کردن موارد نقض حقوق بشر در ایران را متوقف کرد.
البته تضمینی وجود نداشت که پشتیبانی اوباما از تظاهرات خیابانی جنبش سبز به سرنگونی آیت اﻟله خامنه ای منجر می شد، اما به امتحان اش می ارزید. اگر آن قیام موفق می شد شاید یک توافق هسته ای با ایران به صلحی واقعی می انجامید. در عوض، اوباما ریاست جمهوری اش را به عدم درک دیکتاتور ایران گذراند.
مقاله‌ای از ایلای لیک در بلومبرگ
