شهروند ـ اولین سخنرانی جاستین ترودو در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اشاره ای ظریف داشت به سیاست های اعمال شده توسط برخی سیاستمداران نظیر دونالد ترامپ. نخست وزیر کانادا بدون نام بردن از شخصی خاص سه بار طی سخنرانی اش به سیاستمدارانی اشاره کرد که از ایجاد اضطراب برای بهره برداری شخصی استفاده می کنند. ترودو از برنامه های هزینه بر دولت لیبرال، مبنی بر تغییر زیرساخت ها، به عنوان راهی برای کم کردن اضطراب مردم و ایجاد شغل برای طبقه ی متوسط یاد کرد.
او همچنین اعلام کرد که ما، به عنوان سیاستمدار باید به دنبال راهی برای کم کردن استرس و بهبود زندگی مردم، آن طور که درخور آنهاست، باشیم نه این که بر نگرانی های آنها بیافزاییم.
ترودو گفت که کانادا گوناگونی فرهنگی اش را به عنوان نقطه ی قوتش می بیند، کانادا قوی است به خاطر تفاوت های موجود در آن و مانند همه ی کشورها نقاط ضعفی دارد که مهم ترین آنها به حاشیه راندن مردم بومی است که باید به آن توجه شود.
او گفت که ما باید از اشتباهاتمان درس بگیریم و سعی کنیم که اوضاع را بهتر کنیم. او در ادامه به پذیرش ۳۱,۰۰۰ پناهنده ی سوری در سال ۲۰۱۶ اشاره کرد که با تشویق حاضران مواجه شد. او گفت که ترس اوضاع را بهتر نمی کند؛ مردم می خواهند که زندگی شان بهتر شود نه این که بر اضطرابشان افزوده شود. این اشارات بخشی از تلاش ترودو برای کسب مجدد یک کرسی در شورای امنیت سازمان ملل، یکی از مهمترین ارکان این سازمان، است؛ فرصتی که در سال ۲۰۱۰ و در زمان سر کار بودن حزب محافظه کار از دست رفت. کانادا شانس این را دارد که این کرسی را برای دو سال از سال ۲۰۲۰ به دست بیاورد، اما باید با نروژ و ایرلند به دشواری رقابت کند.
ترودو در پایان سخنانش اعلام کرد که همه ی کشورهای جهان باید برای برطرف کردن بحران سوریه تلاش کنند و اگرچه تشویق حاضران امید دهنده است، اما نباید فراموش کنیم که هنوز کارهای زیادی مانده است که باید انجام دهیم و کانادا به دنبال راهی است تا بتواند هرچه بیشتر به مردم آسیب دیده ی دنیا کمک کند.
