شهروند ـ فرح طاهری: بعدازظهر شنبه ۸ اکتبر ۲۰۱۶، در گالری Hittite در داون تاون تورنتو، نمایشگاه نقاشی های هنرمند خوش ذوق، بهار داعی، برگزار شد. بهار داعی، هشت تابلوی نقاشی خط خود را که با رنگ های بسیار زیبا آفریده، به تماشا گذاشته بود و در کنار آن پوسترهای این هشت تابلو به صورت آلبومی برای فروش قرار داشت.
عنوان این آلبوم از یکی از شعرهایی که در این تابلوها نوشته شده، گرفته شده بود. “راه را باید رفت” شعری ست از امیر مهیم، شاعر و برنامه ساز تلویزیونی ساکن تورنتو، که در این پروژه با بهار داعی همکاری داشته است.
آقای علی احساسی، نماینده ایرانی تبار پارلمان کانادا از ویلودیل، با حضور در نمایشگاه، تقدیرنامه هایی را از سوی دولت فدرال به بهار داعی و امیر مهیم اهدا کرد.
در تابلوهای بهار علاوه بر خط و رنگ، نخ، دایره های سفید و آینه هایی به کار گرفته شده که حتما برای خالق آنها، معنی خاصی داشته است.
در گفت وگوی کوتاهی با بهار داعی، او گفت، تمام این نخ ها و آینه ها و دایره های سفید برای من معنی دارند. آن نخ ها راه هایی است که من مدام دارم می روم و گاه به یک روشنی می رسم، گاه گیر می کنم و مجبورم برگردم و راه دیگری بروم. آینه برای این است که مدام خودم را در آن نگاه کنم تا ببینم که من کجای این راه ها و دایره ها قرار دارم.
آینه در کارهای بهار، قبلا هم وجود داشته، او در گذشته چندین نمایشگاه نقاشی خط هم داشته، ولی این شیوه ی کار در مجموع تازگی دارد.
امیر مهیم که هشت شعر او توسط بهار برای تابلوها انتخاب شده می گوید، حدود یک سال پیش بهار چنین پروژه ای را پیشنهاد داد و گفت اشعار من با طرح هایی از او این پروژه را می سازد. حدود سی قطعه از اشعار من را بهار انتخاب کرد و با همدیگر نشستیم و در نهایت هشت شعر برای کار نهایی انتخاب شد.
او افزود، ایده، نقاشی، خط، تابلوها همه و همه مال بهار داعی ست فقط اشعار من است. من خوشحالم که بهار که مدتی نقاشی خط را کنار گذاشته بود، حالا دوباره با این پروژه به نقاشی خط پراخته است.
بهار هم می گوید، مدتها بود که نقاشی خط جزو کارهای من نبود، تا اینکه شعر “راه را باید رفت” آقای مهیم را دیدم و به فکر این کار افتادم. دلم می خواست مستقل کار کنیم و نمی خواستم فقط یک کار زیبا خلق کنم، بلکه می خواستم تجارب خودم را به این طریق نشان دهم.
آلبوم هایی که برای فروش گذاشته شده بود، ۲۵ دلار بود که اعلام شده بود درآمد حاصل از فروش آلبوم ها برای آموزش و بهداشت کودکان مناطق محروم کردستان صرف می شود.
بهار داعی هنرمندی ست که مدتهاست نمایشگاهی برگزار نکرده بود و عکس هایش را که در فیسبوک می بینم، مرتب در سفر به مناطق محروم است و با کودکان آن مناطق وقت می گذراند. علت کم کاری هنری اش را می پرسم، می گوید: وقتی رفتم کردستان، برایم این سوال پیش آمد که من با نقاشی چه کار میتوانم انجام دهم، اینکه اثری تنها به دیوار زده شود و از آن تعریف شود دیگر خواست من نبود. دلم می خواهد هنرم فراتر از اینها باشد. برای همین چند سال سکوت کردم. رفتم و سفر کردم و دیدم. جالب اینکه در بچگی دوست داشتم که دکتر شوم و برای مردم مجانی طبابت کنم. این خواست کودکی ام را در کار با مردم پیدا کردم و حالا این دو با هم تلفیق شده.
دل بهار داعی برای کودکان و زنان کردستان می تپد. از او می پرسم، چه شد که با کردستان و مردمش آشنا شدی، می گوید: من چند سال پیش تحقیقی را بر روی زنان ایران شروع کردم ، زمانیکه بر روی مشکلات زنان کردستان و دلایل خودسوزی آنها کار می کردم به رفتم سنندج و با خیلی از زنان ملاقات داشتم، ارتباط بسیار خوبی با این منطقه برقرار کردم و می خواهم تمام تلاشم را در جهت بهبود شرایط مردم انجام دهم.
بهار تاکنون ۱۲ کتابخانه برای مناطق محروم روستایی راه اندازی کرده است. همچنین برای سوادآموزی و آموزش حرفه ای برای زنان سرپرست خانواده قدم هایی برداشته است و کلاس های آموزش خشونت خانگی و بهداشت زنان و دختران هم برگزار کرده.
بهار در این راه تنهاست و فقط یکی از دوستانش او را یاری می دهد و کمک های ناچیزی که از خانواده و فامیل دریافت کرده است. او خیال دارد برای رسیدگی به زنان بدسرپرست و بی سرپرست، انجمنی تأسیس کند.
بهار در پایان گفت وگوی کوتاهمان گفت، من واقعا هیچ کاری نمی کنم. هر کاری هم که می کنم عاشقانه انجام می دهم و اینها معنی زندگی من هستند.
از نمایشگاه “راه را باید رفت” تعداد زیادی از ایرانیان تورنتو دیدن کردند.
در بخشی از برنامه، امیر مهیم چند قطعه از شعرهایش را خواند و شاهین فیاض هنرمند نوازنده، با تار او را همراهی کرد.
در مورد تهیه ی آلبوم “راه را باید رفت”، امیر مهیم گفت، این آلبوم را در آمازون می گذاریم و تعدادی هم در سرای بامداد. از طریق من و بهار هم اگر افرادی مایل باشند می توانند پیام بدهند و درخواست کنند.
