* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.
اوتیسم از بیماری های حمله کننده به توسعه مغزی به شمار می رود که به آن TEDمی گوییم.
این بیماری در اوایل کودکی خود را نشان می دهد معمولاً قبل از سه سالگی و شدت سیمپتوم ها در همه یکسان نیست و باعث می شود که کودک یا بزرگ سال نتواند با دیگران گفتگو کند و روابط اجتماعی داشته باشد.
TED هایی که بیشتر از همه دیده می شوند عبارتند از:
ـ اوتیسم
ـ سندورم Asperger
ـ سندورم RETT
ـ TED های غیر مشخص
ـ مشکلات جلوگیری کننده از تماس های اجتماعی کودک
تعریف و جدول بندی جدید برای TEDها
در چاپ جدید کتاب راهنمای تشخیص بیماری های روانی (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders- DSM-v-2013) انجمن روان پزشکان آمریکا (APA) پیشنهاد می کند که همه این بیماری ها را در یک گروه اوتیسمی قرار بدهند و سایر بیماری های ذکر شده به عنوان یک بیماری خاص بشمار نیاید و به این ترتیب تشخیص بیماری راحت تر و شروع درمان سریع تر می شود، ولی گروهی از پزشکان مخالف آن هستند، زیرا باعث می شود که در کشورهایی که کمک مالی و درمانی به بیماران می شود این کمک ها قطع شود.
علل بیماری
علت اصلی این بیماری هنوز مشخص نیست و دانشمندان معتقدند که عوامل زیادی می تواند باعث تولید TED بشوند مانند عوامل ژنتیکی و محیط زیستی که بر روی رشد و نمو مغز قبل و بعد از تولد اثر می گذارند.
ژن های مختلفی می توانند باعث تولید اوتیسم در یک کودک بشوند و در رشد و نمو مغز جنین موثر باشند و بعضی از عوامل ژنتیکی غیر مستقیم هم می توانند باعث امکان بالاتری در کودک برای اوتیسم و سایر TED ها بشوند.
عوامل محیط زیستی مانند تماس با مواد سمی قبل و بعد از تولد، مشکلات تولید شونده در هنگام زایمان و یا عفونت های قبل از تولد هم می توانند از عامل های تولید بیماری باشند.
در سال ۱۹۹۸ یک مطالعه انگلیسی اعلام کرد که رابطه ای بین اوتیسم و واکسیناسیون وجود دارد، مخصوصاً واکسن های ضد سرخک، مخملک و اوریون ولی مطالعات بعدی نشان داد که رابطه ای بین واکسیناسیون و اوتیسم وجود ندارد و نویسنده ی آن مقاله متهم به نشر خلاف واقع شد.
بیماری هایی که می توانند همراه با اوتیسم باشند
بعضی از کودکان مبتلا به اوتیسم از بیماری های عصبی دیگری هم رنج می برند مانند:
ـ صرع در نزد ۲۰ تا ۲۵ درصد کودکان اوتیسمی
ـ عقب افتادگی مغزی در نزد ۳۰ درصد کودکان مبتلا به نوعی از TED ها
ـ سندروم Fragileدر ۱/۸ درصد کودکان اوتیسمی دیده می شود.
افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است گاهی دچار مشکلات زیر هم باشند مانند:
ـ مشکلات مربوط به خواب (نخوابیدن یا خواب ماندن طولانی).
ـ مشکلات مربوط به دستگاه گوارش یا آلرژی ها
ـ حملات غش که در کودکی و یا نوجوانی شروع می شوند.این حملات ممکن استموجب بیهوشی و یا لرزش غیر قابل کنترل تمام بدن و حرکات غیر طبیعی شود.
ـ بیماری های روانی مانند نگرانی که همراه و مربوط به مشکلات به عادت کردن، تغییرات مثبت یا منفی، ترس ها و دپرسیون می شود.
ـ مشکلات فهمی (فهمیدن) مثل عدم توجه، عدم قابلیت اجرا کردن یک کار، مشکلات حافظه ای و امثالهم.
وجود یک کودک مبتلا به اوتیسم کاملاً وضع زندگی روزانه خانواده را به هم می ریزد و باعث ناراحتی ها و استرس های زیادی برای افراد خانواده که در زیر یک سقف زندگی می کنند می شود.
تقریباً از هر هزار نفر ۶ تا ۷ نفر قبل از ۲۰ سالگی مبتلا به TED می شوند یعنی از هر ۱۵۰ کودک و نوجوان یک نفر و از هر هزار نفر ۲ نفرقبل از بیست سالگی به اوتیسم دچار می شوند. (آمار فرانسه در ۲۰۰۹)
(در کبک این آمار یک کودک در هر ۱۷۸ نفر می باشد و در ایالات متحده یک کودک در هر ۱۱۰ نفر)
در عرض بیست سال گذشته تعداد کودکان مبتلا به اوتیسم به نحو عجیبی زیاد شده به طوری که در بین مشکلات مهم ناتوانی های کودکان در مدارس به شمار می رود.
شرایط بهتر برای تشخیص و همین طور بالا رفتن دانش و دقت در نزد متخصصان و مردم عادی بدون شک به بالا رفتن آمار افراد مبتلا در تمام دنیا منجر می شود.
تشخیص
با این که علائم اوتیسم اغلب در حدود ۱۸ ماهگی دیده می شوند ولی یک تشخیص دقیق معمولاً در سه سالگی مشخص می شود، وقتی که تأخیر در حرف زدن و رشد و روابط اجتماعی بهتر مشخص می شود و هر چه زودتر تشخیص صورت گیرد زودتر به کودک کمک می شود.
برای تشخیص TED باید عوامل زیادی در کودک مطالعه شود مانند رفتار کودک و قدرت انجام کارهای مربوط به سنش و حرف زدن و روابط اجتماعی او و همکاری گروه متخصصان برای انجام آزمایشات مختلف لازم.
سیمپتوم ها
اوتیسم شناخته شده ترین نوع بیماری های حمله کننده به رشد و نمو مغزی کودکان است، و مبتلایان معمولاً درسه موضوع دچار مشکلات رشدی می شوند، زندگی اجتماعی و روابط با سایرین، اخلاق و رفتار و مشکلات حرف زدن و مکالمه و شدت این ها در کودکان متفاوت است و یک کودک مبتلا به نوع شدید قدرت انجام کارهای خودش را ندارد و نمی تواند با دیگران رفتار اجتماعی داشته باشد و گفتگو کند.
بعضی از کودکان علائم اوتیسم را خیلی زود نشان می دهند و دیگران در ماه ها یا سال های اولیه و ناگهان در خود فرو می روند، خشن می شوند و یا دیگر حرف نمی زنند با این که هر کودکی رفتار مخصوص بخودش را دارد ولی سیمپتوم هایی که زیاد دیده می شوند عبارتند از:
در زندگی اجتماعی
ـ اشکال در تماس چشمی و فهمیدن علائم صورت دیگران مثل خندیدن به کودک
ـ اشکال در فهمیدن مسائل احساسی مثل درک غمگینی یک نفر و قدرت فهم نظرات دیگران
ـ اشکال در نشان دادن احساسات خود بعضی وقت ها اطرافیان او نمی توانند بفهمند که کودک دچار درد است.
ـ وقتی صدایش می زنید جواب نمی دهد.
ـ ترجیح می دهد که به تنهایی بازی کند، به دنیای خودش فرو برود و قادر نیست با همسالانش دوستی برقرار کند.
ـ قادر نیست بازی هایی را که احتیاج به تفکر و تصور دارد انجام دهد.
ـ دوست ندارد مورد محبت و نوازش واقع شود و یا در موضوعی مچش گرفته شود.
در حرف زدن و مکالمات
ـ کودک پس از دو سالگی شروع به حرف زدن می کند.
ـ تأخیر در رشد و نمو در حدود ۳۰ ماهگی
ـ عدم تکلم درست کلمات یا ادا کردن جملات
ـ قادر نبودن به نگاه کردن به طرف مورد مکالمه
ـ قادر نبودن به ادامه یک مکالمه صحیح
ـ کودک با ریتم یا تن غیرطبیعی حرف می زند.
ـ کودک کلمات را می تواند تکرار کند ولی معنی آن را درک نمی کند.
رفتار کودک
ـ تکرار یک سری حرکات که به آن استریوتیپ می گویند مثل کف زدن یا به دور خود چرخیدن یا حرکات به چپ و راست
ـ تعصب شدید به نگهداری یک عادت مخصوص
ـ حساسیت شدید یا عدم حساسیت به نور، صدا، تماس با بدنش، یا عدم احساس درد که می تواند بر اثر یک مشکل تجزیه و تحلیل اطلاعات احساسی وارد شده به مغز باشد.
ـ علاقه بسیار شدید به قسمتی از یک اسباب بازی مانند یک چرخ که می چرخد.
ـ کودک مرتباً در حال حرکت است.
ـ کودک مایل به تقسیم چیزهای مورد علاقه اش با دیگران نیست.
ـ حملات غیظ و غضب علیه خودش و یا دیگران.
در مواقع زیر بهتر است با یک متخصص مشورت شود
ـ اگر کودک در ۱۲ ماهگی سرو صدا نمی کند و به اصطلاح چه چه نمی زند.
ـ حرکاتی برای نشان دادن منظورش انجام نمی دهد مثلاً نشان دادن یک شئی یا تصویر با انگشت.
ـ هیچ کلمه ای را در ۱۶ ماهگی نمی گوید.
ـ جملات ۲ کلمه ای را نمی توند بگوید.
بخش دوم و پایانی هفته آینده
