آقای جرلی سیلوا که حدود ۹ سال پیش از برزیل به کانادا آمده بود بعد از اتمام اقامت قانونی اش این کشور را ترک نکرد و تا لحظه سانحه رانندگی به طور غیرقانونی هم مشغول فعالیت (کارهای ساختمانی) بود و هم به زندگی روزمره خود ادامه می داد. این شیوه ی زندگی تا سال ۲۰۱۱ به نظر برای نامبرده مشکلی نبود تا اینکه در آن سال او بر اثر حادثه رانندگی مجروح و مصدوم شد، چنانکه پزشکان مجبور شدند برای حفظ توانایی راه رفتن حدود ۳۵ پیچ و مهره پلاتین در هر دو پایش جاسازی نمایند. آقای سیلوا چون راننده یا سرنشین وسیله نقلیه ای نبود و اتومبیلی هم که به او برخورد کرد متواری شد و اثری از بیمه نامه وجود نداشت، لذا سلسله مراتب قانونی به صورت ذیل تحقق یافت:
۱ـ در انتاریو هر شخصی که در حادثه رانندگی مجروح و مصدوم شود می بایستی از طریق بیمه نامه اتومبیلی که سوارش است (چه راننده و یا سرنشین) ادعای غرامت نماید.
۲-چنانچه اتومبیل مربوطه بیمه نامه معتبر نداشته باشد و یا مصدوم پیاده بوده و اتومبیل با وی برخورد کرده باشد در این صورت بیمه نامه اتومبیل ضارب مسئول پرداخت غرامت است.
۳- چنانچه بیمه نامه معتبری برای اتومبیل ضارب موجود نباشد و یا راننده خاطی متواری شود در این صورت “صندوق تامین غرامات و خسارات” که دولتی است و از منابع مالی دولت ایالتی(مثلا در این حالت انتاریو) و در بعضی موارد فدرالی، تامین می شود، خسارت را برعهده می گیرد.
در این سناریو آقای جرلی سیلوا “صندوق تامین غرامات و خسارات” را به عنوان آخرین چرخه مسئول در این حادثه تحت تعقیب قانونی قرار داد و تقاضای ۲۰۰ هزار دلار کرد. دادگاه اول به استناد اقامت غیرقانونی نامبرده از پرداخت وجه خودداری و استدلال کرد که وجوه قانونی مربوط به افرادی است که شهروند کانادا هستند یا حداقل اقامتشان در این کشور قانونی است.
آقای جرلی سیلوا درخواست استیناف کرد و پرونده ایشان به دادگاه عالی برای تصمیم گیری نهایی ارسال شد ولی در نهایت دادگاه استیناف هم نظر دادگاه اول را تایید کرد و او را مستحق پرداخت غرامت ندانست، حتی او را برای هزینه دادگاه ۵ هزار دلار جریمه کرد. آقای جرلی سیلوا بسیار ناخشنود شد و علیرغم این حادثه هنوز کانادا را کشور و خانه خود می داند.
گفتنی است “صندوق تامین غرامات و خسارات” در سال ۲۰۱۴ حدود ۱۷ میلیون دلار به مصدومین مربوط به حوادث انتاریو پرداخت کرده است.
