شهروند- نسرین الماسی: شنبه ۲۹ سپتامبر و یکشنبه ۳۰ اکتبر ۲۰۱۶، شب شاد و پر خاطره ای برای کودکان و بزرگانی رقم زده شد که به دیدن نمایش خروس زری پیرهن پری کاری از مدرسه تئاتر تماشاخانه و به کارگردانی حسین افحصی در ریچموندهیل آرت سنتر رفته بودند. حسین افصحی به همراه گروه همراهش سنگ بنای اولین تئاتر فارسی زبان برای کودکان را در تورنتو گذاشت. افصحی با استناد و اقتباس از اثر به یادماندنی و زیبای زنده یاد احمد شاملو، اجرای نو و مدرنی را در قالب یک نمایش موزیکال برای کودکان و صد البته بزرگان بر روی صحنه برد.
یکی از مهمترین نکات این نمایش به روز شدنش بود. افصحی با هوشمندی با دو ـ سه کلمه و جمله و فیگور و رقص و ابزاری چون تلفن دستی، این نمایش را به اکنون و حالا آورد.
یک رویکرد هوشمندانه؛ استفاده از گذشته، با توجه به مسائل روز که نشان از این دارد که ذهن، قالبی یک اصل را نمی پذیرد و دائم در حال تغییر و تحول است. ضمن آن که چیزهای خوب و درخشان گذشته را نگه می دارد و استفاده می کند، اما خود را از به روز بودن و همگام شدن با قافله ی جهانی محروم نمی کند. و این بخصوص برای ما ایرانیان که درگیر یک نظام سنتی و عقبگرا در درون ایران شده ایم، از اهمیتی دو چندان برخوردار است. نظامی که با تمام زر و زورش نه تنها سعی در مخدوش کردن فرهنگ مردمان ایران دارد، که با مخدوش کردن و دستکاری کردن فرهنگ مردم تلاش می کند او را به عقب برگرداند.
واقعیت این است که اهمیت این مسئله فقط در به روز شدن خود این اجرا نبود، که اهمیت اصلی و نهفته اش در به چالش کشیدن نظر و نگاهی ست در فرهنگ ما که رویکردش به بزرگان و آثار ادبی ما رویکردی عبادی و قالبی ست؛ و طنز تلخ این است که در چنین مواردی این نگاه از نظر رویکردی با نگاه واپس مانده و مستبدانه ی فرهنگ دولتی در تطابق قرار می گیرد، در حالی که در ظاهر با همدیگر متفاوت هستند.
و به همین دلیل است که متون ادبی و آثار هنری اگر در محک نقد و نقادی قرار نگیرند، و با دیدی امروزی و مدرن به آنها نگریسته نشود، با تمام اهمیت، اعتبار و زیبایی شان می توانند زنجیری شوند بر دست و پای ما.
از زیبایی های این دو اجرا آن که کودکان تماشاچی با دخالت های سرخوشانه و پر از لذت شان بازیگران را همراهی می کردند و به آنها راه و چاه نشان می دادند! آنها در لحظه در حال نوشتن نمایشنامه و اجرای آن به دلخواه خود بودند. ذهن های کودکانه ی آنها خلاقانه دخیل و درگیر شده بود و به دنبال راه هایی تا کاراکتر محبوبشان را یاری کنند تا از خطر بگریزد!
از این نمایش استقبال خوبی شده بود و هر دو شب اجرا سالن پر بود، ضمن آن که برخی هم ناامیدانه به دلیل تمام شدن بلیت از دیدن محروم شدند.
همان گونه که اشاره شد این اجرا بر اساس نوشته زنده یاد احمد شاملو، به کارگردانی حسین افصحی با موزیک زنده یاد بابک بیات و با بازیگری صدف کوروش نیا، رویا ریاضی پاچناری، سارا صلاحی، سروش صابر و سهند انعام زاده بر روی صحنه رفت.
از ویژگی های دیگر این نمایش:
ـ طراحی شاد و زیبای صحنه و ماسک ها و لباس های رنگارنگ و پر جلای بازیگران بود که بر عهده امیر امیرسلیمانی بود.
ـ و نیز بازی بازیگرانی که با این که توسط تماشاچیان شاد و پرهیجان و پر سروصدایشان همراهی می شدند، اما برکارشان مسلط بودند و با مهارت تمرکزشان را حفظ می کردند.
به حسین افصحی و تمام کسانی که در خلق این دو شب به یادماندنی و تاریخی (به عنوان اولین تئاتر ایرانی کودکان در تورنتو) نقش داشتند از جمله بهار الماسی- شاعر- تبریک می گوییم و امیدواریم که شاهد کارهای بیشتری برای کودکان در تورنتو از حسین افحصی و دیگر همکارانش باشیم.
