تلاش های اخیر برای محو گورستان خاوران، خبر دردناکی است که قلب و روح بسیاری را به درد آورده است. خاوران اگرچه صرفاً قطعه زمینی به مساحت  …


شماره ۱۲۱۵ ـ پنجشنبه  ۵ فوریه ۲۰۰۹


 

ادوارنیوز: تلاش های اخیر برای محو گورستان خاوران، خبر دردناکی است که قلب و روح بسیاری را به درد آورده است. خاوران اگرچه صرفاً قطعه زمینی به مساحت سی در شصت متر است، اما بخش هولناکی از تاریخ این سرزمین را در خود جای داده و یادآور کشتار بیرحمانه «انسان»ه
ایی است که بدون تشکیل دادگاه، دسترسی متهمان به وکیل و پایبندی به حداقلی از ساز و کارهای قانونی شفاف، مخفیانه به مسلخ اعدام سپرده شدند و اینک، چه بسیار استعدادها، اندیشه ها، عشق ها و آرزوها که در گورهای دسته جمعی در خاوران آرمیده اند.


 

کاشتن نهال، احداث پارک و فضای سبز نه تنها ننگ خاوران را از تاریخ جمهوری اسلامی پاک نخواهد کرد، بلکه بیش و پیش از هر چیز، نشان دهنده هراس آمران، بانیان و حامیان کشتار تابستان ۶۷ از یادآوری و پیگیری این فاجعه انسانی است؛ غافل از اینکه تاریخ هیچگاه تابستان سرد و غم انگیز ۶۷ را از خاطر نخواهد برد همانگونه که آشوویتس و هولوکاست نیز از خاطره ها نرفتند.

به راستی این چه پارک و فضای سبزی است که ریشه نهال هایش، هم آغوش استخوان انسان ها و گورهای دسته جمعی است؟ آیا بازماندگان قربانیان، از حق سوگواری نیز محرومند؟ کدام آیین، دین و مسلک تجاوز به اجساد و استخوان آنها را مجاز می داند؟

دیر و دور نیست زمانی که پرونده اعدام های سال ۶۷ در کنار سایر قتل های سیاسی، در دادگاهی علنی و عادلانه مورد رسیدگی قرار گیرد؛ چه این سرنوشت محتوم و گریزناپذیر تمامی نظام های استبدادی و ناقضان حقوق بشر است، تا مشخص شود که چه کسانی، آشوویتس ایرانی را به راه انداختند و امروز حتی این گورستان متروک اما ماندگار را نیز برنمی تابند.

ما دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال دانشگاه های تهران، ضمن اعلام همدردی با خانواده های قربانیان سال ۶۷ ، تلاش های اخیر به منظور تخریب و محو گورستان خاوران را محکوم می کنیم و معرفی و مجازات مسببان این کشتار غم انگیز و فراموش ناشدنی را خواستاریم. تاریخ سرانجام روزی به قضاوت خواهد نشست.