برای مریم میرزاخانی
چه زود رفتی
و چه نابهنگام
و چه
غم انگیز
چرخ گردون
جام بلورین عمرت را
چه ناجوانمردانه
درهم شکست
و دروازه ی معرفت را
چه بیرحمانه
بر بسیاری از دانشجویانت بست
از دانش
زرین تاجی بر سر داشتی
و در بوستان ریاضیات
سرخ گلان
و
درختان نوی کاشتی
ای
بانوی فروتن
ای ریاضی دان
ای نابغه ی دوران
نام نامی ات
جاوید باد
تو
چه سرافراز و غرورآفرین
نام ایران را بلند ساختی
تو
چه زیبا
بر قله های افتخار
پرچم فضیلت و معرفت بانوان ایرانی را
برافراشتی
تو خورشید تابان بودی
خوش درخشیدی
ولی افسوس
که خیلی زود
غروب کردی
اما
سردی پیکرت
گرمی شاهکارهای علمی تو را
از بین نخواهد برد
و نام نامی ات
در محافل علمی
هرگز نخواهد مرد
چه غم انگیز است
شب و روز دختر خردسالت
اما باشد که او
بزرگ شود
و به راه مادر رَوَد
و همچون مادر
بر دیو نادانی بتازد
و نام خود را جاودانه سازد.
اتاوا – ۲۴ تیرماه ۲۵۷۶
( ۱۳۹۶= ۲۰۱۷ )
