کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران: یک منبع آگاه به پرونده عالیه مطلبزاده، فعال حقوق زنان به کمپین حقوق بشر در ایران گفت او از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی به سه سال حبس محکوم شده است. به گفته این منبع، حکم چند روز پیش به وکیل خانم مطلبزاده ابلاغ شده است و وکیل او ظرف مدت تعیین شده به این حکم اعتراض خواهد کرد.
عالیه مطلبزاده روز ششم آذر ماه ۹۵ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او ۲۵ روز در سلول انفرادی ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی بود و پس از آن با قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شد.
ماموران وزارت اطلاعات پیش از بازداشت او در تاریخ ۲۷ مهرماه به طور ناگهانی به منزل آنها وارد شده و پس از ساعت ها تفتیش خانه، برخی از وسایل شخصی عالیه، همسرش و دخترشان را با خود بردند. مدتی بعد از سوی وزارت اطلاعات در تماس با تلفن همراه عالیه از او خواسته شد که برای تحویل مدارکش که در زمان تفتیش خانه ضبط شده بود به وزارت اطلاعات برود، اما در آنجا در تاریخ ششم آذر ماه دستگیر و روانه زندان اوین شد.
صدرا عبداللهی همسر عالیه مطلب زاده در گفتگویی با کمپین در تاریخ هشتم آذر ماه با اظهار اینکه اولین بار ۲۷ مهر ماه ۱۳۹۵، یک روز پس از بازگشت همسرش از ورک شاپی در گرجستان، ماموران وزرات اطلاعات به خانه آنها آمده اند، گفت: «روز ۲۷ مهرماه، یک روز پس از بازگشت عالیه از سفر آقایانی از وزارت اطلاعات در ساعت ۱۰ شب به منزل ما به زور وارد شدند و با نشان دادن حکمی که محتوای آن تعقیب ضد انقلاب و داعش بود و بدون حکم تفتیش خانه، تا ساعت دو صبح خانه مان را تفتیش و هر چه وسایل شخصی، کاری و اوراق مهم هویتی من و عالیه بود را ضبط کردند. چند روز پس از این اتفاق، طی تماس تلفنی عالیه در روز اول آبان ماه به وزارت اطلاعات احضار شد. او آن روز هفت ساعت مورد بازجویی قرار گرفت.»
همسر عالیه مطلب زاده درباره محتوای بازجویی هفت ساعته همسرش گفت: «از او درباره سفرش به گرجستان پرسیده شده، عالیه برای شرکت در یک ورک شاپ آموزشی در مورد توانمند سازی زنان به گرجستان رفته بود و درست یک روز پس از اینکه بازگشت، ماموران وزارت اطلاعات به خانه ما آمدند. اما مگر شرکت در ورک شاپ جرم است؟ او جرمی مرتکب نشده است.»
عالیه مطلب زاده، عکاس و فعال حقوق زنان، عضو کمپین یک میلیون امضاء و کمپین حمایت از قربانیان اسید پاشی است. او همچنین فیلمی با عنوان «زنان قربانی خشونت در جامعه را فراموش نکنیم» را در مورد اسیدپاشی بر روی زنان ساخته است. برخی از عکس های او در درگیری کوی دانشگاه (۱۳۷۸) و عکسی که خانم نسرین ستوده در حالیکه دستبند به دست داشت را در مقابل ساختمان کانون وکلا به همراه همسرش نشان می داد، بسیار مورد توجه مطبوعات قرا گرفت.