* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.
بخش دوم و پایانی
سیمپتوم های نوروپاتی
نوروپاتی دستگاه عصبی حسی
ـ خواب رفتن و بی حسی در پاها و دست ها (نوروپاتی دیابتی)
ـ حساسیت زیاد داشتن به لمس اشیاء
ـ زیاد شدن درد یا از دست دادن حس کردن درد
ـ از دست دادن درک گرما و سرما
ـ عدم حس تعادل
ـ درد شدید و سوزش که شدت آن در شب زیاد می شود.
ـ تغییرات در پوست، موها و ناخن ها
ـ زخم در پا، ساق پا، عفونت و حتی گانگرن (قانقاریا)
نوروپاتی دستگاه عصبی حرکتی
ـ ضعف عضلات که باعث عدم تعادل و اشکال در حرکات کوچک می شود مثل بستن دکمه های پیراهن مخصوصاً در نوروپاتی دیابتیک
ـ لرزش عضلانی و کرامپ
ـ فلج عضلانی
نوروپاتی اعصاب مستقل
ـ سرگیجه و غش کردن بر اثر تغییرات شدید فشار خون سرخرگی
ـ کم شدن تعریق
ـ عدم تحمل گرما
ـ از دست دادن کنترل مثانه که باعث می شود بیمار نتواند کنترل ادرارش را داشته باشد.
ـ نفخ، یبوست، اسهال مخصوصاً در نوروپاتی های دیابتیک
ـ اشکال در داشتن یا نگه داشتن نعوظ، مخصوصاً در نوروپاتی های دیابتیک
پیشگیری
پیشگیری از نوروپاتی در افراد دیابتیک با دقت در مواد غذایی و نگهداشتن گلیسمی در حد نرمال به طور جدی انجام می شود. مطالعات نشان داده که کنترل گلیسمی به صورت تزریقی احتمال دچار شدن به نوروپاتی دیابتیک را کم می کند.
درمان های نوروپاتی و دردهای نوروپاتیک
برای درمان نوروپاتی باید عامل تولیدکننده آن را درمان کرد و اگر امکان ندارد باید دردها را آرام کرد.
اگر نوروپاتی بر اثر دیابت باشد باید:
ـ میزان قند خون را پائین آورد (مثلاً با تزریق انسولین) برای پیشگیری از صدمات عصبی و کنترل مرتب پاها برای پیشگیری از تولید مشکلات جدی، زیرا نوروپاتی دیابتیک باعث صدمات جدی به پاها بر اثر عدم احساس در آنها می شود.
برای نوروپاتی های تولید شده بر اثر سموم باید از تماس با سم مذکور یا مصرف داروی عامل بیماری خودداری کرد.
درمان های دارویی
ـ داروهای ضد صرع تسکین دهنده دردهای عصبی هستند.
ـ آنتی دپرسورهایی که روی دریافت کننده های سروتونین اثر می گذارند.
ـ داروهای ضد درد با منشاء تریاک (عوارض شدید دارند).
ـ بی حس کننده های موضعی برای رفع موقت دردهای موضعی.
ـ اگر بر اثر دیابت اعصاب مستقل صدمه و فعالیت های خودکار بدن لطمه دیده باشند می توان از داروهای آنتی اسپاسموریک یا آنتی کولینرژیک برای رفع مشکلات ادراری استفاده کرد.
ـ برای رفع درد می شود از کرم کاپ سائی سین که از فلفل قرمز به دست می آید استفاده کرد که ممکن است باعث التهاب پوست بشود و یا از کرم حاوی یک بی حس کننده به نام لیدوکائین استفاده کرد که باعث بی حسی در پوست می شود و همین طور ممکن است خواب آلودگی و سرگیجه تولید کند.
ـ مشکلات دستگاه گوارش گاستروپارزی یا ماندن بیش از حد مواد غذایی در معده را می توان با تغییر رژیم غذایی کم کرد و همین طور داروهایی برای جلوگیری از تهوع، یبوست و اسهال وجود دارند.
ـ برای جلوگیری از ایجاد فشار خون سرخرگی پائین در حالت ایستاده باید از مصرف الکل خودداری کرد و آب زیاد نوشید.
ـ برای اشکالات در ارتباط جنسی می توان از ویاگرا، سیالیس و لوویترا استفاده کرد.
ـ استفاده از لباس های کتانی برای جلوگیری از تحریک پوست پیشنهاد می شود.
ـ آرام کردن استرس و درمان های آرام کننده، ماساژ، اکوپونکتور و تحریک کننده های عصبی از راه پوست می تواند به بعضی از بیماران برای تحمل دردها کمک کند.
درمان مونو نوروپاتی
وقتی که نوروپاتی بر اثر فشار بر روی یک عصب تولید شده درمان آن یکسان است هر جا که آن عصب وجود دارد و بستگی دارد که فشار دائمی است یا موقتی.
درمان ها شامل استراحت، گرما و داروها برای کم کردن انفلاماسیون
برای درمان سندروم کانال کارپین می توان از داروهای کورتیکواستروئید خوراکی یا تزریقی و ویبراسیون های صوتی با اولتراسون استفاده کرد.
اگر مونو نوروپاتی با وجود این درمان ها شدت پیدا کرد ممکن است عمل جراحی لازم بشود تا فشار از روی عصب برداشته شود. همین طور اگر فشار بر اثر وجود یک غده باشد.
طب مکمل
ـ کوآنزیم Q10 : مطالعات نشان داده که مصرف این کوانزیم باعث کاهش درد در افرادی که از نوروپاتی دیابتیک رنج می برند موثر بوده است.
یک مطالعه نشان داده که مصرف ۶۰۰ تا ۱۸۰۰ میلی گرم در روز اسید آلفالیپوئیک برای آرامش سیمپتوم های نوروپاتی دیابتیک مثل سوزش، درد، بی حسی در ساق پا و بازوها در افراد دیابتیک موثر بوده است.
مطالعات نشان داده که استفاده از کرم یا تمبر حاوی کاپ سائی سین باعث کاهش درد در افراد دیابتیک می شود.