احمد مزارعی
همزمان با انتشار “افشاگری های” ویکی لیکس، یک استاد جامعه شناس و متخصص امور سیاسی بین المللی به نام ماکسیمیلیان فورت، کانادایی، مقاله ای با عنوان”نواقصی در گزارشات ویکی لیکس”، در سایت zeroanthropology.com نوشته است. تیتر این مقالهWhat is missing in Wiki Leaks’ Iraq War Logs است که در آن به تجزیه و تحلیل خبرهای ویکی لیکس می پردازد و در قسمتی از نوشته ی خود به اوضاع ایران در رابطه با گزارش اشاره می کند. او می نویسد:”ارتباط دادن حوادث افغانستان به ایران و القاعده، اوضاع روزهای جنگ علیه صدام حسین را برای انسان تداعی می کند که هدف اصلی آمریکا در آن زمان پیشبرد امر جنگ علیه عراق بود. امروز با تشدید فشارهای اقتصادی علیه ایران، روند تبلیغات علیه ایران شدت یافته است و بویژه کانال “فاکس نیوز” که از مبلغان اصلی جنگ است با شدت و حدت تمام به تبلیغ افشاگری های ویکی لیکس پرداخته است.” او سپس سئوال می کند:”آیا این “افشاگری ها” و تبلیغات گسترده در شرایط فعلی خدمت به سیاست های جنگ طلبانه ی آمریکا نیست؟ در جریان بحث مشترکی که با شرکت جامعه شناسان آمریکا در این زمینه داشتیم به این نتیجه رسیدیم که این نوشته های ویکی لیکس ناقص است و جزئی از گزارشاتی است که بسیاری حقایق آن مخفی شده است”. مقاله ی فوق در تاریخ هشتم آگوست ۲۰۱۰، در سایت الجزیره نیز انتشار یافت.
از این نظر هر ایرانی آزادیخواهی باید این موضوع را مدنظر خود قرار دهد که مبارزه با رژیم استبدادی و ارتجاعی جمهوری اسلامی نباید ما را به همزبانی و همکاری با نیروها و دولت هایی بکشاند که نه فقط قصد خیری برای ایران ندارند، بلکه هدف اینان تبدیل ایران به خرابه هایی از نوع افغانستان، عراق، سومالی و فلسطین است.
حقیقت این است که به اصطلاح افشاگری هایی که در مورد آمریکا در عراق و افغانستان انجام گرفته بسیار سطحی و پیش پا افتاده است و در گذشته اطلاعاتی به مراتب هولناک تر انتشار یافته است. برای نمونه محمد اقبال، نماینده پارلمان عراق که سنی و از مخالفان مالکی است و جزو گروه آقای علاوی و صالح مطلق می باشد، طی نوشته ای در سایت iraqina.com چنین اظهار داشت:”آنچه که امروز به نام افشاگری از طرف ویکی لیکس انتشار یافته برای ما عراقی ها تازگی ندارد و اکثر ما ملت عراق سالها وضعیت فوق را تجربه کرده ایم”. او علیرغم اینکه مخالف نخست وزیری مالکی است، اضافه می کند:”اما آنچه در مورد مالکی نوشته اند عاری از حقیقت و سخیفانه است”.
با این حساب نباید مرعوب و یا شیفته ی حوادث و گزارشاتی شد که با انواع توطئه ها، پیچیدگی ها و مقاصد شوم و خطرناک علیه وطن ما همراه و آذین بندی شده است.
چند نمونه از حوادث تاریخی که در راستای اعمال سیاست های خاص، اما با رنگ و لعاب شگفت آوری همراه شده، در اینجا آورده می شود تا بر هشیاری ما بیفزاید.
ـ در دوره ی نهضت ملی در ابتدا آمریکایی ها امید داشتند که مصدق به سیاست های آنان تن دردهد، به همین مناسبت مجله تایمز، او را به عنوان مرد سال انتخاب کرد و انواع تحسین و تمجیدها را نثار او نمود، اما آنگاه که اصرار وی را در دفاع از منافع ملت ایران و تن در ندادن به خواسته های بیگانگان دریافتند، به یکباره او را دیوانه، مزدور استالین، زنباره و همجنس گرا و … نامیدند و همه ی ما می دانیم که چه بر سر ما آوردند.
ـ در جریان تدارک آمریکا برای جنگ دوم خلیج فارس و حمله به عراق، به یک باره فیلمی در مورد حوادث کویت در سراسر جهان منتشر شد و به نمایش درآمد که محتوای آن چنین بود: سربازان عراقی به بیمارستانی در کویت حمله کرده، به زنان حامله تجاوز می کنند، اطفال آنان را کشته و به بیرون پرت می کنند. پرستاری که “شاهد زنده” حوادث بود با گریه و زاری به سر و سینه ی خود می کوبید و … جهانیان همه متقاعد شدند که باید هرچه زودتر به عراق حمله نظامی شود، اما حقیقت این بود که فیلم به وسیله ی CIA در آمریکا ساخته شده بود و پرستار نیز دختر یکی از شیوخ کویتی بود که در همه ی عمر خود کویت را ندیده بود.
ـ در جریان تدارک برای جنگ سوم خلیج فارس و حمله به عراق، تونی بلر در سازمان ملل در برابر جهانیان شهادت داد که براساس اطلاعات مستند، صدام حسین قادر است در مدت ۲۴ ساعت بمب اتمی خود را آماده ی پرتاب کند و کالین پاول وزیر خارجه وقت آمریکا نیز در سازمان ملل به وسیله ی چند فیلم کانتینرهایی را به نمایش گذاشت و با چوبدستی روی آنها اشاره کرد که اینها حاوی مواد اتمی و ابزارهای از پیش ساخته شده بمب اتمی است و به جز چند کشور، همه نمایندگان”باور” و جنگ علیه عراق را تائید کردند.
در بخشی از اسنادی که در مورد عراق انتشار یافته، ایران و مالکی متهم شده اند که با تشکیل گروه های مرگ به کشتار مردم بیگناه عراق دست زده اند. باید گفت که انتشار این اخبار همزمان با مسئله نخست وزیری مالکی و حاد شدن درگیری سیاسی میان ایران و آمریکا کاملاً شک برانگیز است، اما صرفنظر از همه اینها، مالکی گروهی مسلح در اختیار داشت ولی آن را علیه مقتدا صدر به کار گرفت ولی به کشتار سنی ها دست نزد، اما در مورد اینکه چه کسی به کشتار سنی و شیعه دست می زد در همان سال ۲۰۰۵، گزارشی توسط یک محقق آمریکایی به نام مکس فولر (Max Fuller) در سایت iraqpatrol متعلق به نیروهای مقاومت ملی عراق انتشار یافت که من آن را ترجمه و سایت “دنیای ما” آن را منتشر کرد. بخش های کوچکی از آن گزارش در زیر آورده می شود تا روشن شود که سنی و شیعه در عراق چگونه و توسط چه کسانی کشته می شدند.
سحرگاه روز ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۵ و ساعتی قبل از به قتل رسیدن ۸۸ نفر کارگر در انفجار بزرگی در بغداد، یک گروه متشکل از ۵۰ نفر که لباس های رسمی نظامی به تن داشتند، به شهرک تاجی در ۱۶کیلومتری شهر بغداد وارد شدند، پس از تفتیش در شهرک ۱۷ نفر از اهالی را که همگی به کارهایی از قبیل: سبزی فروشی، یخ فروشی، رانندگی تاکسی اشتغال داشتند، دستگیر کردند، چشم ها و دست های آنان را بسته و به میدان اصلی شهرک می برند و هر کدام را با شلیک گلوله ای در مغز به قتل می رسانند.
***
این شیوه قتل های جمعی برای اولین بار در ماه مارس سال گذشته اتفاق افتاد که دهها جسد در یکی از مکان های جمع آوری زباله در شهر بغداد یافت شد .همه مقتولان با دستان و چشمان بسته بودند و آثار شکنجه فراوان بر بدن آنان مشهود و هر کدام با گلوله ای در مغز کشته شده بودند.
***
در پاسخ به اتهاماتی که به ماموران دولتی و وزارت کشور وارد آمد، یکی از مسئولان این وزارتخانه اظهار داشت، به دست آوردن لباس های رسمی پلیس در بازار بسیار آسان است. این اعمال توسط مجرمانی انجام می گیرد که خود را به لباس رسمی درآورده اند تا بتوانند در میان مردم تفرقه بیندازند.
***
در اینجا باید از یک شخصیت محوری که در تشکیل و سازماندهی نیروهای ضد شورش نقش مهمی داشته به نام جیمز استیل یاد کنیم. او کار خود را ابتدا در ویتنام شروع کرد و پس از کسب تجربیاتی به ال سالوادور رفت و در آنجا نیز در جریان جنگ داخلی این کشور با تشکیل گروه های کوچک مرگ و آموزش آنان تجربیات فراوانی به دست آورد. این گروه ها توانستند زیر نظر جیمز استیل عملیات بر ضد چریک های این کشور را پیش ببرند. البته باید گفت که در اساس زیرنظر مستشاران آمریکایی کار می کردند.
آمریکایی دیگری که یکی از قدیمی ترین مستشاران آمریکایی در وزارت کشور عراق است، جیمز استیل را در برنامه هایش همراهی می کند. او اخبار مربوط به نقض حقوق بشر در عراق و کشتارها را به سخره می گیرد و باور دارد که اینها شایعات دروغ و دسیسه های مخالفان است. این شخص استیو کاستیل نام دارد. کاستیل نیز تجربیات خود را در کشورهای آمریکای لاتین در زمینه مبارزه با مواد مخدر کسب کرده، بویژه با اسکوبار که یکی از بارون های بزرگ آمریکای لاتین که کلمبیایی ست، مبارزات فراوانی داشته است.
در واقع باید گفت که کل اداره پلیس و تحقیقات عراق به طور کامل با دست ماموران آمریکایی و انگلیسی در عراق به وجود آمده. این دو کشور از روزهای اول اشغال نسبت به تأسیس پلیس تازه عراق اقدام کردند.
در مورد گردان گرگ ها باید گفت که گرچه بسیاری آنان را مستقل می شمارند ولی آنان زیر نظر وزارت کشور و اداره پلیس ضدشورش قرار دارند.
علیرغم اینکه مدت زمانی است اتهامات کشتار جمعی بیگناهان را به “گردان گرگها” نسبت می دهند، اما من نتوانسته ام هنوز گزارش روشنی در مورد رابطه ی آنها با وزارت کشور و پلیس ضد شورش پیدا کنم. روزنامه نگاران به این بسنده می کنند که اشاره کنند گروه “پلیس ضد شورش”، اما مشخص نمی کنند که کدام یک؟ زیرا در عراق گروه های ضدشورشی متعددی عمل می کنند. مسئله بسیار پیچیده و ترسناک به نظر می آید، بویژه از هنگامی که ده نفر از کارگران ساختمانی را در حالی که خفه شده بودند، در عقب یک وانت متعلق به پلیس یافتند.
همزمان با اشغال عراق در بسیاری مطبوعات نوشته شد که دولت آمریکا چند هزار نفر را برای برقراری نظم در عراق از اروپا و آمریکا استخدام کرده و آنان را در پایگاه های نظامی آمریکا در قبرس، یونان، رومانی و بلغارستان تحت آموزش های ویژه قرار داده تا در برقراری نظم با نیروهای آمریکایی در عراق همکاری کنند.
ـ در همان سال ۲۰۰۵ مقاله ی مستند دیگری توسط دکتر الیاس عاقله تاریخدان لبنانی و استاد دانشگاه هاروارد نوشته شد که من آن را ترجمه کردم و در شهروند منتشر شد. در مقاله به فعالیت نیروهای SAS وابسته به ارتش انگلستان در عراق پرداخته شده و توضیح داده شده بود که چگونه اعضای SAS با پوشیدن لباس عربی و تغییر قیافه در محلات عمومی عراقی ها بمب گذاری می کنند و جریان دستگیری دو نفر از آنان در بصره را شرح داده بود. اطلاعات موجود در مقاله وحشت آور بود.
ـ همه ی ما سیمور هرش را می شناسیم. او نویسنده و روزنامه نگار یهودی آمریکایی است و مورد احترام بسیاری از محققان و صلح دوستان جهان قرار دارد. ایشان بنا به باورهای آزادیخواهانه ای که دارد به تحقیقات و انتقادهایی دست می زند که علیرغم تند بودن این انتقادات، اما به راحتی حتی از طرف دولتمردان آمریکایی تحمل می شود.
من در اینجا بخش کوتاهی از مقاله ی مفصل او را که در مورد زندان های عراق نوشته می آورم تا بدانید که گزارشات ویکی لیکس پیش پاافتاده و احتمالاً سیاست ویژه ای را دنبال می کند.
قابل توجه اینکه سیمور هرش در جهان عرب و اسرائیل دوستداران فراوانی دارد .
متن پرسش و پاسخ زیر در کنگره آمریکا با حضور سیمور هرش انجام گرفته است.
س: در این گزارشات آمده بود که بعضی از اعضای بدن این کودکان قطع شده، به وسیله آلتی فلزی به سر آنها کوبیده شده و قسمت هایی از بدن آنها سوزانده شده است. چرا این اعمال را با کودکانی که هیچ چیز نمی دانستند، انجام می دادید؟
بورگس: باور دارم که بچه ها قربانی بودند، ولی به خاطر زیر فشار قرار دادن مادران، برادران و خواهرانشان به اعتراف، بچه ها را شکنجه می کردیم.
س: بچه هایی را که زیر شکنجه جان می سپردند، چه می کردید؟ آیا به خانواده هایشان می دادید؟
بورگس: نه. آنان را در بیابان به خاک می سپردیم، اما مادرانشان اصرار داشتند که در جریان دفن بچه هایشان باشند. منظره ی وحشتناکی بود.
س: آیا بعد از قتل بچه ها شکنجه در حق خانواده هایشان متوقف می شد؟
بورگس: دستوری به شماره ۱۲۳۴۷۲ از طرف ارتش به دست ما رسید که هر کودکی که زیر شکنجه کشته شد، شکنجه را در مورد خانواده اش متوقف کنید.
س: آیا این باعث شد که شما آن خانواده ها را آزاد کنید؟
بورگس: نه. ما می ترسیدیم که این اخبار به گوش مردم عراق برسد.
سئوال برای آقای روبیج: در گزارشات آمده که گردان ۳۷۲ و ۳۲۰ و تیپ ۸۰۰ به اعمال بسیار وحشتناکی در حق جوانان عراقی دست زده اند. جزئیات آن را بیان کنید.
توماس روبیج: من به فرماندهان گفتم که با بعضی از این اعمال مخالفم، اما کسی به من گوش نداد.
س: اعتراض خود را مستقیم به چه کسی بیان کردید؟
توماس روبیج: به آقای رامسفلد، وزیر دفاع به طور مستقیم و همچنین به وسیله نامه به خانم کاندولیزا رایس دلایل خود را بیان کرده و خواستم که وی گزارش را به اطلاع پرزیدنت بوش برساند.
س: می توانم علت اعتراضت را بپرسم؟
توماس روبیج: اعتراض من به هرگونه عمل ضداخلاقی با بازداشت شدگان عراقی بود، بخصوص وقتی فهمیدم که ارتش تعدادی سربازان همجنسگرا را به عراق آورده تا با بازداشتی های جوان عراقی به عمل جنسی بپردازند. می دانستم که جوانان عراقی با شدت تمام مقاومت می کردند و احیانا عده ای از آنان به قتل می رسیدند. بویژه در مورد استفاده از سگ های آموزش دیده علیه جوانان بسیار مخالف بودم.
گزارش کامل بازجویی های کنگره را می توانید در سایت سیمور هرش پیدا کرده و بخوانید. لازم به توضیح است که متن کامل گزارش فوق چند سال پیش به وسیله ی همین قلم ترجمه شد و در سایت “دنیای ما” منتشر گردید.
اما در افشاگری های ویکی لیکس و در بسیاری سایت ها و مطبوعات متمایل به آمریکا در مورد دخالت ایران در عراق تبلیغات فراوانی شده و این گونه وانمود می شود که گویا این ایران بوده که با عراق جنگیده و این کشور را اشغال کرده است. اما حقیقت چیست؟ من کوشش می کنم به طور فشرده به این موضوع بپردازم.
در سال ۲۰۰۲، یک سال پیش از حمله آمریکا به عراق، طارق عزیز وزیر خارجه عراق به ایران آمد و چند قرارداد و پروتکل به امضا رساند. محتوای رابطه ی تازه این بود که طرفین از جنگ بیهوده ی گذشته اظهار پشیمانی کرده و امضای چند قرارداد بازرگانی، نفتی، توریستی حاصل این همکاری شد. در مورد اپوزیسیون های موجود، مجاهدین در عراق و مجلس اعلی و حزب الدعوه در ایران، قرار شد که دو کشور به شیوه ای مناسب و دیپلوماتیک آنان را به کشورهای دیگری بفرستند. در مورد مجلس اعلی و حزب الدعوه قرار شد به سوریه بروند. از توافق در مورد مجاهدین اطلاعی ندارم. روابط بازرگانی، اقتصادی، نفتی و غیره بیشتر توسط فرزند رفسنجانی و فرزند صدام و سایر مسئولان دولتی پیش برده می شد.
در همین زمان مسئله ی تهاجم به عراق بالا گرفت و آمریکا به عراق حمله برد. ایران در برابر عملی انجام شده قرار گرفت، زیرا قصد آمریکا از اشغال افغانستان و عراق، محاصره ی ایران و اشغال آن بود. “در فوریه ی ۲۰۰۲، آریل شارون و بن الیعازار وزیر صنایع سنگین اسرائیل به آمریکا رفتند تا بوش و دیک چینی را قانع کنند که حمله به ایران را در رأس امور قرار داده و عراق را در مرحله ی بعدی انجام دهد که موافقت نشد.” (در این خصوص توضیح کامل از صفحه ۲۳ به بعد کتاب Iran Target نوشته ی اسکات ریتر وجود دارد.)
با حمله ی آمریکا به عراق و اشغال این کشور، بهترین کاری که ایران می توانست برای پیشگیری از حمله ی آمریکا به ایران انجام دهد، همین بود که دیوار محکمی از طرفداران خود در عراق ایجاد کند تا از سقوط ایران به دست آمریکا جلو گیرد. وانگهی نفوذ امروزی ایران در عراق بیشتر در دوره ی شاه پایه گذاری شد و قبل از آن کمی دیرتر در زمان امیرکبیر و قرارداد ارزروم که دولت عثمانی پذیرفت عتبات مقدسه زیر نظر روحانیت شیعه ایرانی باشد.
ایران نه قصد دخالت در عراق را داشت و نه مایل بود این کشور مورد تهاجم و اشغال آمریکا قرار گیرد. ایران به خاطر اشغال عراق زیان های جبران ناپذیری کرده که تا ده ها سال دیگر هم جبران نخواهد شد.
ویکی لیکس و افغانستان
بنا به گفته ی ماکسیملیان فورت، خلاصه ی افشاگری های ویکی لیکس به نفع سیاست های جنگ طلبانه ی آمریکا در افغانستان است. چه در بخشی از گزارش در مورد افغانستان اینچنین وانمود شده که گویا کشتار عمومی مردم عادی در افغانستان نه به وسیله ی نیروهای آمریکایی بلکه به وسیله ی اعمال “رذیلانه”ی طالبان انجام می گیرد که با انفجار بمب در میان مردم عادی موجب قتل آنان می شوند. اشاعه ی چنین گزارشاتی موجب تبرئه و حقانیت سیاست آمریکا در افغانستان می شود. در این شرایط که مردم آمریکا مخالف جنگ افغانستان بوده و حاضر نیستند با پرداخت مالیات از آن حمایت کنند، “افشاگری های” ویکی لیکس این امر را تداعی می کند که سربازان آمریکایی برای نجات مردم عادی افغانستان از جنایات طالبان بهتر است در افغانستان بمانند.
در پایان باید گفت که اهداف اصلی آمریکا در منطقه توسعه طلبی ست و این کشور حاضر نیست دیگران خارج از حیطه ی سیاسی او نفس بکشند.
اما ملت ایران در مبارزات یک صد ساله ی خود مبارزه ی بلاانقطاع با انواع رژیم های استبدادی، دیکتاتوری و ارتجاعی، تجربیات گرانبهایی کسب کرده و تاکنون استقلال و عزت نفس خود را حفظ کرده اند.
ایران امروز با تجربیات تاریخی و جمعیت ۷۲ میلیونی خود به وزنه ای تعیین کننده در خاورمیانه تبدیل شده است. خیل عظیم طالبان علم و دانش که اکثریت آنان را زنان تشکیل می دهند، زنانی که از میان خود قرهالعین آفریده، در انقلاب مشروطه مسلحانه و در هنگام استبداد صغیر به دفاع از آزادی پرداختند، مبارزات عظیم دانشجویان که ارکان ارتجاع حاکم را به لرزه درآورده، وجود طیف عظیمی از روشنفکران، نویسندگان، محققان، هنرمندان، شاعران، فیلمسازان، میلیون ها انسانی که با شور و شوق عظیمی برای آینده ای روشن در عرصه ی علم و دانش، اقتصاد و سیاست و سربلندی وطن خویش به مبارزه ای عظیم برخاسته اند، در المپیادهای جهانی حضوری چشمگیر دارند، در میدان های ورزشی افتخار می آفرینند، اینان خوب می دانند که چه موقع انقلاب، خیزش، شورش و یا اعتراض کنند و چه زمانی رژیم قرون وسطایی حاکم را از قدرت به زیر کشند. آنانی که در ورای مرزها برای حقوق بشر در ایران اشک تمساح می ریزند، دیروز استاد بزرگ حقوق بشر ایران دکتر مصدق را به زندان افکندند و با دفاع از دیکتاتوری باعث شدند که ملایان قرون وسطی در رأس امور قرار گرفته و آن جنایت های عظیم را بیافرینند.
تحریم ها و تهدیدهای نظامی البته و صد البته تنها اهداف استعماری و غارتگرانه را در حق ملت ما و استقلال و آزادی آن دنبال می کند، همان طور که در عراق آن جنایت ها را آفریدند. تحریم و تهدید رژیم را تضعیف نخواهد کرد، بلکه موجب وحشت آفرینی و فقر و فاقه و انواع مشکلات برای ملت ما خواهد شد. تهدید و تحریم تنها به قصد به زانو درآوردن ملت ما و توقف بالندگی آن است تا در نهایت ایران تبدیل به مستعمره ای از نوع امیرنشین های خلیج فارس شود. آمریکایی ها در ابتدای حمله خود به عراق نقشه ای که برای ایران آینده دارند، منتشر کردند. ایران به هشت قسمت و هر کدام زیرنظر ژنرالی آمریکایی یا مستشاری ایرانی در نظرگرفته شده بود. در این رابطه به مقاله ی ژنرال آمریکایی پیتر رالف با عنوان Blood Border مراجعه کنید تا ببینید که ماجرا پایان نیافته است.
اما ملت ایران علیرغم همه ی این فشارها و توطئه های شوم و تبهکارانه قدرت های استعماری و فشار سیاست های رژیم ارتجاعی داخل، تسلیم نخواهد شد و راه خود را در جهت ایجاد جامعه ای نوین، ایرانی که در آن آزادی و عدالت اجتماعی تحقق یابد، ادامه خواهد داد.
۲۵ اکتبر ۲۰۱۰
* احمد مزارعی، نویسنده و مترجم و همکار شهروند، بیشتر در زمینه ی ترجمه ی مقالات درباره ی خاورمیانه و ایران بویژه از روزنامه ها و سایت های عرب زبان فعالیت دارد.
