به مانند هر صنعت و حرفه دیگری در دنیا صنعت بیمه هم دارای مواردی است بسیار پیچیده که برای مخاطبان آن ممکن است باورهای نادرست و خلاف واقعی ایجاد نماید. چون بیمه نامه یک سند حقوقی است و دارای مفاهیم ویژه ای می باشد، لازم است تا طرفین (خریدار و عرضه کننده) کاملا تفهیم شده و در خصوص کلیات و حتی جزییات دارای درک مشترکی باشند. اجازه می خواهد نظر شما خوانندگان محترم را به اهم این نکات جلب نماید.
بیمه نامه اتومبیل: اکثرا تصور می کنند که اگر در سانحه اتومبیلی زخمی، مصدوم و مجروح شوند تمامی هزینه هایشان را بیمه دولتی سلامتی (اوهیپ) پرداخت می کند و اگر هزینه جانبی هم وجود داشته باشد توسط بیمه مکمل کارکنان یا بیمه های گروهی درمان پزشکی پرداخت می شود و بیمه اتومبیل فقط یک اجبار دولتی است، ولی این کاملا باور نادرستی است چرا که هر سال چیزی حدود ۲ میلیارد دلار هزینه های پرداخت مراکز بازپروی و پزشکی توسط بیمه اتومبیل پرداخت می شود. به عبارت دیگر هر کدام از آن مراکز یا اوهیپ که هزینه ای را در خصوص تصادف اتومبیل پرداخت کنند بعدا با حق جانشینی از بیمه اتومبیل ” که از نظر حقوقی پرداخت کننده اول است“ دریافت می کنند.
آیا شرکت های بیمه در صد مهمی ازحق بیمه ها را به صورت سود به سهامداران خود می پردازند؟ قطعا خیر. مکانیزم صنعت بیمه به گونه ای است که حق بیمه ها را جمع آوری و به صورت مدیر آن صندوق بخش مهمی را به خسارات اختصاص می دهد و معادل ۱۰-۱۵ درصد به کارمزد بروکرها و نمایندگان و حقوق و مابقی که بسیار سود معقولی می باشد و معادل ۸-۵ درصد است به سهامداران اختصاص دارد ولی در این میان در فاصله زمانی که حق بیمه ها نزدش می باشد و تا زمانی که خسارات را می پردازد می تواند با آن پول در بازارهای پولی و مالی سرمایه گذاری کرده و سود بسیار بالایی را از آن محل نصیب سهامداران کند.
شرکت های بیمه همواره به نفع خود در حال تغییر شرایط بیمه نامه هستند؟ پاسخ این سوال منفی است چون اکثر شرایط و مقررات بیمه توسط موسسه دولتی “فیسکو” نظارت می شود و شرکت های بیمه امکان چنین کاری را ندارند.
اگر راننده اتومبیل کمربند ایمنی را نبندد آیا راننده خطرناک طبقه بندی می شود؟ پاسخ مثبت است چرا که راننده با نبستن کمربند ایمنی شرایط مخاطره آمیزی را به بقیه رانندگان منتقل می کند و این فقط خود ایشان نیست که احتمال ریسک را افزایش داده بلکه با کوچکترین تصادف اصطلاحا سپر به سپر می تواند مجروح شود و با این کار ریسک را به همه تحمیل کرده است.
شرکت های بیمه سودآورترین و غیرمنصف ترین صنعت مالی هستند؟ پاسخ کاملا منفی است. آمار عملکرد مالی شرکت های بیمه از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ در کانادا بقرار ذیل است:
از هر دلار حق بیمه چیزی معادل ۵۵ سنت خسارت- ۲۱ سنت پرداخت حقوق و دستمزد-۱۶ سنت مالیات و ۸ سنت بابت سود به سهامداران پرداخت شده است.
پرداخت خسارات فاجعه آمیز سیل و توفان باعث افزایش حق بیمه سراسری است؟ این مطلب فقط برای همان منطقه که خسارت در آن اتفاق افتاده می تواند صادق باشد ولی بایستی در نظر داشت که بیمه ها خود دارای بیمه نامه مجدد هستند که به ” بیمه اتکایی” معروف است و مثلا بخشی از خسارات سیل آلبرتا توسط بیمه های آلمان و سوئیس پرداخت شده است، پس لزوما همه بار مالی خسارات به یک منطقه یا یک شرکت بیمه خاص تحمیل نمی شود.
شرکت های بیمه خسارات را خوب پرداخت نمی کنند؟ پاسخ منفی است شرکت های بیمه منطبق با مبلغی که بیمه کردند خسارات را محاسبه و پرداخت می کنند. اگر مالی به کمتر از قیمت واقعی بیمه شده باشد در زمان خسارت هم متناسب با همان درصد خسارتش پرداخت می گردد. بهتر است مراقب شرایط ناکافی بیمه ها در ابتدای عقد بیمه باشیم. در سال ۲۰۱۳ صنعت بیمه برای اتومبیل و منازل مسکونی و بیزینس چیزی حدود ۳۰ میلیارد دلار خسارت پرداخت کرده است.
موفق و سربلند و سلامت باشید.
*
