فضای مجازی پر است از گفت و گو میان موافقان و مخالفان تحریم رژیم جمهوری اسلامی، حاصل این گفت وگوها تاکنون نتیجه ای در پی نداشته، رژیم کماکان در مسیری خود تعیین کرده با سرعت به پیش می راند و قدرت های بزرگ با همراه کردن بخشی بزرگ از جامعه جهانی روز به روز حلقه تحریم ها را تنگ تر و زمینه برخورد نظامی را آماده تر می کنند.
تحریم های اقتصادی علیه ایران شدت می گیرد
نجات ایران در گروی کنار گذاشتن استبداد و عمله راهزن و خیانتکار آن است. ادامه روش فعلی رژیم و بقای آن به شکل کنونی اش نتیجه ای جز سلسله کور ناکامی، تخریب و فلاکت ندارد. گزار به دمکراسی بهترین راه نجات کشور از جنگ و تحریم است. نباید اجازه داد رژیم بیش از این قواعد بازی را تعیین و آن را به ملتمان تحمیل کند تا توده وار به خیابان بیاید، بلکه باید هزینه خارجی ماجراجویی هایشان کم شود، به جای عکس العمل و موضع گیری باید راه کار ایجاد کرد. بهترین راه برای کشاندن رژیم به تغییر رفتار، همدلی و همفکری تمامی گروههای مخالف (چه داخل و چه خارج) است، تا با در دست گرفتن ابتکار عمل، گفتمان دمکراتیک مبتنی بر ارزشهای انسانی و فردی را آغاز و روند تعامل در کنش سیاسی را بازسازی کنند.
با ایجاد این بستر اخلاقی است که گروه های سیاسی و نخبگان فکری ما “با وجود گرایش های گوناگون” متعهد به پایداری به ارزشهای انسانی و دمکراتیک می شوند. اپوزیسیون ما بیش از هر زمان دیگر نیازمند تعریف اخلاقی خود است. نسل جوان ما دیگر سیاسی کاری فرقه ای کهنه مبنی بر آشتی ناپذیری و سرسختی را نمی پذیرد. باید گفتمانی نو ساخت و واژه هایی جدید در آورد. فرهنگ سیاسی ما نیازمند بازنگری جدی است. بازسازی مبتنی بر دگر پذیری، احترام به ارزش های انسانی و اخلاقی است که می تواند زمینه ساز رشد احزاب معتقد به اصول دمکراتیک شود. بدون تعریف بستر ارزشی و اخلاقی تلاش برای گرد هم آوری گرایشهای گوناگون سیاسی خطر به بن بست رسیدن را خواهد داشت. در کشورهای دمکراتیک و آزاد کنونی مقدمه تشکیل احزاب تعریف منشور اخلاقی و ارزشی قدرت و سیاست بوده (به عنوان نمونه اعلامیه استقلال آمریکا)، بایستی نخست تقدم اخلاق و ارزشهای انسانی در کنشهای سیاسی مانند شالوده ای سترگ و خدشه ناپزیر تعریف و تبیین شود تا سپس بر روی آن بتوان بنای احزاب سیاسی را ساخت. با وجود چنین شالوده اخلاقی، انسانی است که احزاب گوناگون و نخبگان با وجود اختلاف در سلیقه و جهان بینی می توانند کماکان با یکدیگر گفت و گو و تعاملی سازنده داشته و در جهت پیشرفت فکری و مادی جامعه بکوشند.
رژیم بیش از بمب های آمریکا از همدلی و همکاری گروه های دگراندیش و مخالف وحشت دارد، دقیقا این همکاری است که بیشترین تاثیر را خواهد داشت در وادار کردن آن به تغییر رفتار اساسی، گام در مسیر آشتی ملی و ایجاد زمینه برای احیای دمکراسی. در فضای ملتهب فعلی بهترین اقدام گرد هم آیی تمامی ایران دوستان جهت تبیین اصول اخلاقی و انسانی بستر سیاسی کشورمان است، بستری که بر روی آن و با پذیرش قواعد دمکراسی، گروه های سیاسی و فکری در طیف های گوناگون می توانند پا بگیرند و حزب خود را تشکیل دهند. تضمین نجات و بهروزی ایران در گرو دولتی بر آمده از این احزاب دمکراتیک است.
۱۸ بهمن ۱۳۹۰
mloghmani@yahoo.com
