گفتگو با ناصر پیشوا، مربی پیشکسوت و قهرمان والیبال ایران،به مناسبت پنجمین جشن سالیانه‌ی هما
ناصر پیشوا برای ورزشی‌های جامعه‌ی ایرانی کانادا نام آشنایی است. این مربی سابق تیم ملی جوانان والیبال ایران حدود دو دهه است که در کانادا زندگی می‌کند و در تمام این مدت به فعالیت‌های ورزشی مختلف، بیشتر در رابطه با والیبال، مشغول بوده است. جالب‌تر آن‌که او همچنان تحت همان نامی فعالیت می‌کند که قریب نیم‌قرن پیش با آن قدم به عرصه‌ی والیبال حرفه‌ای گذاشت: باشگاه هما.
پیشوا پنج سال است که برای باشگاه متبوع و محبوبش جشنی در تورنتو برگزار می‌کند که هر سال با شرکت بسیاری از ورزش‌دوستان شهر روبرو می‌شود. شب چهارشنبه سوری سالی که گذشت، پنجمین دوره‌ی این جشن سالیانه برگزار شد و شهروند نیز افتخار داشت در آن شرکت کند. در این جشن از حامیان، پدر و مادرها و ورزشکاران قدردانی شد.
عکس یادگاری در پنجمین جشن سالانه باشگاه هما
به این بهانه در دفتر شهروند پای صحبت‌های این پیشکسوت قدیمی و اما همیشه تازه‌نفس نشستیم.
می داند اگر بگوید متولد ۱۳۲۱ است باور نمی کنیم، ولی می گوید، سنم را پنهان نمی کنم.
ناصر پیشوا از چگونگی ورودش به دنیای ورزش می گوید: در سال ۱۳۴۳مسابقه‌ای برگزار می‌شد که دوستی تلفن کرد و گفت بیا امشب در تیم والیبال هما بازی کن. گفتم ۲۰۰ تومن می‌گیرم و می‌آیم (می‌شد یک سوم حقوق‌های آن موقع.) قبلا در باشگاه ایران امروز بودم. با مبلغ موافقت کردند و من هم رفتم. آن شب با تیم حزب ایران نوین بازی کردیم که مال هویدا (نخست‌وزیر وقت) بود. خود نخست‌وزیر و تیمسار خادمی، مدیر عامل هما، هم در سالن بودند. بعد از بازی گفتند تیمسار خادمی دستور استخدامم را داده است. از آن روز به بعد تا الان عضو هما بوده‌ام.
او ادامه می دهد: چند سال بعد، در سال‌های ۴۴ و ۴۵ به تیم ملی جوانان راه یافتم و در چند بازی دوستانه با تیم‌های ژاپن، چین و شوروی شرکت کردم. بعدها در مسابقات دوستانه برای هما به آذربایجان شوروی هم رفتیم.
در سال ۱۳۴۹ چهار سال جهت ماموریت برای هما به کویت رفتم. مامور خدمات فرودگاهی بودم و در ایستگاه ایران ایر در کویت کار می‌کردم. در همین مدت برای تیم نادی العربی بازی می‌کردم و با این تیم چندین بار قهرمان خلیج شدیم. من اولین ایرانی بودم که خارج از کشور والیبال بازی کردم.
پریا پیشوا و ناصر پیشوا موسسان باشگاه هما در تورنتو در پنجمین جشن سالانه این باشگاه
سال ۵۳ که برگشتم ایران، با توجه به اینکه دوره های مربی گری را در کره جنوبی و ژاپن گذرانده بودم، بازی را کنار گذاشتم و مربی شدم. بعد به سرپرستی باشگاه ورزشی هما به مدیریت شادروان اردوان اسفندیاری گمارده شدم. با هما قهرمان جام حذفی و جام باشگاه‌های ایران و در جام پاسارگاد هم سوم شدیم.
پیشوا، قهرمان‌های بسیاری تعلیم داده است، افرادی همچون مهران صفریان، علی گلشن، جهانگیر تراب‌پور، پرویز بهرامی، محمد معصومیان، محمد آزادی، جمیس پارسیان، محمود محب و …
بعد از انقلاب هم، پیشوا کار مربی گری را کنار نگذاشت و در سال‌های ۶۳-۶۴ مربی تیم ملی جوانان والیبال ایران و تیم تهران و امید ملی شد. می گوید: در سال‌های جنگ هیچ امکاناتی نداشتیم و اوضاع خیلی فقیرانه بود. تیم والیبال تنها تیمی بود که در تمام سال‌های جنگ یک لحظه هم متوقف نشد.
ناصر پیشوا سال ۶۶ از ایران بیرون آمد. پنج سال اول را در مونترال به سر برد و سپس به تورنتو آمد. او در تمام این سال‌ها با نام هما فعالیت ورزشی می‌کند.
از خاطراتش در مونترال می گوید: در مونترال با همکاری آقای یوسف تیزهوش، قهرمان سابق پینگ پنگ ایران، با جوانان ایرانی کار والیبال می‌کردیم. برای ایرانیان المپیکی هم برگزار کردیم که خیلی جالب بود.
حالا اما یک پیشوای دیگر هم به دنیای والیبال کانادا وارد شده و در این راه بسیار موفق است. از زبان خودش می شنویم: دخترم، پریا پیشوا، هم وارد ورزش شد و با تیم والیبال انتاریو قهرمان شد. بعد تیم والیبال کانادا از او دعوت کرد.
پیشوا می گوید: در تورنتو کار مربیگری والیبال را ادامه دادم و در سال های ۱۹۹۴-۱۹۹۳با تیم آریا به سرپرستی سعید طاهری دو سال قهرمان انتاریو شدیم. دو سال هم (۲۰۰۶-۲۰۰۵) مربی والیبال سنکاکالج بودم. تا اینکه با کمک پریا، دخترم، در تورنتو هم تیم هما را در سال ۲۰۰۸ تشکیل دادیم.
ناصر پیشوا قدردان حامیانی ست که در این راه او را یاری دادند:”از روز اولی که شروع کردیم «مجله‌ی دنیای ورزش» و دست‌اندرکاران آن آقایان علیرضا بشر و کورش تشت‌زر کمک‌های ویژه‌ای برایمان بودند. همچنین شهرام بینش در ایران استار همواره حامی ما بوده است.”
از او می‌خواهم ماجرای لوح تقدیری که از استفن هارپر، نخست‌وزیر کانادا، گرفته بگوید: در جشن پارسال هما، سناتور مایک دافی (از حزب محافظه‌کار-م) آمد و شرکت کرد و پیغامی از آقای هارپر آورد که به خاطر سابقه‌ی فعالیت‌های داوطلبانه‌ام از من تشکر کرده بود.
ناصر پیشوا از “هما” با عشق عجیبی حرف می زند و می گوید: مهم‌ترین مساله برایم این است که هما را به صورت خانواده درآوردیم که الان حدود ۵۵ عضو دارد که با بستگانشان در مهمانی شرکت می‌کنند.
این مربی پیشکسوت می گوید: همیشه با ورزش زندگی می‌کنم. اگر روزی باشد که نتوانم این کار را بکنم دیگر زندگی به دردم نمی‌خورد. خیلی خوشحال می‌شوم که می‌بینم خانواده‌ها خودشان می‌آیند و بچه‌هایشان را می‌آورند. پدر و مادرها اینقدر حمایت می‌کنند. رسانه‌های جمعی دلگرمی می‌دهند.
از او می پرسم چه انتظاری از جامعه ی ایرانی دارد، می گوید: از جامعه‌ی خودمان تشکر می‌کنم. باید به یاد داشته باشیم که ورزش به سالم‌سازی جامعه و فرزندانمان کمک می‌کند و می‌تواند خیلی مسائل خانوادگی را حل کند. در ضمن به همه اطمینان می‌دهم که ۲ یا ۴ ساعت ورزش در هفته هیچ کس را از درس عقب نمی‌اندازد و همه را تشویق می‌کنم فرزندان‌شان را در فعالیت‌های ورزشی مشارکت دهند.
می گویم در پایان حرفی مانده؟ می گوید: “از تمام دوستانی که در این راه مرا همراهی کردند سپاسگزارم و اگر نامی را از قلم انداخته ام، پوزش می طلبم. از شهروند برای حمایتش و این مصاحبه ممنونم. از جوانان و پدر و مادرها دعوت می کنم که به خانواده هما بپیوندند تا این خانواده را هرچه بزرگتر کنیم.”
برای اطلاعات بیشتر با ناصر پیشوا با تلفن۰۹۴۰-۸۱۸-۴۱۶ تماس بگیرید.
