مرکز اسناد حقوق بشر ایران
بنابر نظر کمیته حفاظت از روزنامه نگاران، جمهوری اسلامی ایران در مورد دستگیری روزنامه نگارانی که به دلائل مربوط به انجام وظائف حرفه ای خود زندانی می شوند در رتبه دوم در جهان قرار دارد.
دستگیری کاوه طاهری وبلاگنویس ۳۱ ساله شیرازی نمونه ای از این رویکرد است. لاله طاهری خواهر وی پیام تصویری ضبط کرده و بیانیه ای نوشته است درباره بازداشت و وضعیت فعلی برادرش و آن را در روز پنجشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۲ به مرکز اسناد حقوق بشر ایران ارائه داده است.
خواهر کاوه طاهری از وضعیت برادرش می گوید
بر طبق گفتار خانم طاهری برادر ایشان صبح یکشنبه ۲ مهر ۱۳۹۱ در ارتباط با وبلاگ اش که به نام پویش معروف است دستگیر شده است. مقامات جمهوری اسلامی ایران بعدا آقای طاهری را به اقدام علیه امنیت ملی و اتهامات دیگر متهم کرده اند اما خانم طاهری تاکید می کند که:
«برادر من یک وبلاگ نویس مستقل است و هیچ گناهی مرتکب نشده است جز بیان عقاید شخصی اش در وبلاگ اش.»
آقای طاهری همراه پسر عموی ۱۷ ساله اش که بعدا آزاد شده است دستگیر شده است. خانم طاهری می افزاید که برادر و پسر عمویش به پلاک ۱۰۰، بازداشتگاهی که توسط وزارت اطلاعات اداره می شود و در خیابان سپاه شیراز قرار دارد منتقل شدند و به آنها گفته می شود که «ما داریم شما را به جهنم می بریم.» چند وقت پس از آن خانه خانواده طاهری توسط ماموران دولت مورد حمله قرار می گیرد و چندین وسیله مورد بازرسی و مصادره می شود.
این ماجرا که در پسایند اتفاقات مذکور صورت گرفت بیش از هفت ماه است که ادامه دارد. آقای طاهری چندین بار از بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ به زندان عادل آباد شیراز و باز به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ منتقل شده است و گزارش شده است که وی در طول راه نیز مورد شکنجه قرار گرفته است.
در طول دوران بازداشت ۵۲ روزه اش در بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ آقای طاهری مدتی را در حبس انفرادی بسر برده و مورد شکنجه روحی روانی قرار گرفته است. علاوه بر این وی توسط زندانی ها به تجاوز جنسی تهدید شده و به ارائه اعترافات دروغین وادار شده است. خانم طاهری می گوید که :
«تحت شکنجه های روحی روانی و تحت فشارهای مختلف از برادرم اعتراف گیری می کنند و مجبور اش می کنند که بر علیه خود اعتراف کند و از اعترافات اش فیلم برداری می کنند.»
طبق گفتار خانم طاهری قرار بود که اولین جلسه دادگاه آقای طاهری در ۲ اردیبهشت ۱۳۹۲ انجام بشود اما تا زمان ضبط پیام تصویری خود، برادرشان بدون هیچگونه جلسه ی دادگاه در بازداشت بسر برده است. وکیلی برای آقای طاهری توسط خانواده ایشان در دسامبر ۲۰۱۲ نیز استخدام شده است ولی خانم طاهری می افزاید که:
«به وکیل اش تا امروز اجازه خواندن پرونده و یا ملاقات با برادرم را نداده اند و همچنان به صورت بلاتکلیف برادرم در زندان نگهداری می شود.»
در ۲۴ آبان ۱۳۹۱ یعنی حدود ۲ ماه پس از دستگیری آقای طاهری پدر وی را به اداره اطلاعات شیراز احضار کرده اند و به ایشان دستور داده شده است که خبر بازداشت پسرش را به رسانه های داخلی و یا خارجی نرساند و اگر این دستور را بپذیرد فرزندش در عرض دو یا سه هفته آزاد خواهد شد.
اما با گذشت زمان شرایط آقای طاهری در زندان وخیم تر شده است و چون هیچگونه امیدی به آزادی ایشان نداشتند خانواده اش در ماه فوریه ۲۰۱۳ تصمیم گرفت که خبر دستگیری کاوه طاهری را به اطلاع عمومی برساند و در اقدامی تلافی جویانه پدر وی دوباره به اداره اطلاعات احضار و در آنجا به دستگیری تهدید می شود. علیرغم این تهدید ها خانم طاهری پیام دیگری نیز فرستاده اند که می افزاید:
«من و خانواده ام خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط برادرم کاوه طاهری هستیم.»
پیام تصویری و بیانیه نوشته خانم طاهری در لینک زیر قابل دسترس می باشد:
