مهاجران علیه تیم هوداک
هفتهی پیش گزارش کردیم که رهبر محافظهکاران وقتی واکنشها را دید، تند و تند حرفهای خود را راجع به “کارگران خارجی” قورت داد و عقب کشید. اما این برای بسیاری مهاجران کافی نبود و همین بود که هوداک هفتهی پیش با اولین گروه تظاهرکنندگان و معترضان علیه خود روبرو شد.
پنجشنبهی هفتهی گذشته هوداک برای گردهمایی حزبش در پلازایی در مارکهام بود که با حدود ۲۰ جوانِ بیشتر آسیای شرقیتبار روبرو شد که روی تیشرتهایشان نوشته بودند: “هی هوداک. تازه کاناداییها خارجی نیستند.”
هروات: از انتاریو بخرید!
آندریا هروات، رهبر ان دی پی، دوشنبهی این هفته از اتاوا، پایتخت کشور و دومین شهر بزرگ انتاریو، دیدار کرد. هروات در این دیدار ضمن جلسهای با هیئت سردبیری روزنامهی سیتیزن با نمایندگان انتاریویی حزبش در مجلس فدرال نیز دیدار کرد و به شرح علنی بعضی سیاستهای حزبش در انتخابات حاضر پرداخت.
سیاستی که هروات این روزها بر آن تاکید میکند، حمایت از اقتصاد انتاریو با شعار “از انتاریو بخرید!” (Buy Ontario) است. بدینسان او میخواهد دولتِ استان قراردادهای خود را با شرکتهای انتاریویی انجام دهد تا شغلها در همین استان ایجاد شوند. حتی اگر این به معنیِ کمی پول دادن بیشتر باشد.
هروات برای مثال از دولتِ لیبرال انتقاد کرد که چرا کار تعمیر قطارها به جای اینکه در شهر نورت بی در شمال استان انجام شود به استان کبک فرستاده شده و این حرکت را “غیر قابل قبول” خواند.
رهبر نیودموکراتها که عملکرد بسیار موفقی در نظرسنجیها داشته و شانه به شانهی دو رقیب خود حرکت میکند گفت: “همه چیز، از گوشت و سبزیجات گرفته تا اتوبوس و کامپیوتر ـ وقتی میتوان از انتاریو خرید، دلارهای مالیات ما باید همینجا خرج شوند.”
در مثال مهم دیگری او به نمونهی قطارهای گو (GO) اشاره کرد که این روزها در صدر تبلیغات لیبرالهای جای دارند. او گفت شرکت بمباردیهی تاندر بی در انتاریو ۱۲۲ میلیون دلار پیشنهاد داده بوده و شرکتی کبکی، ۱۲۰ میلیون دلار. اما دولت برای اختلافی به این پشیزی قرارداد را به کبکیها داده و فرصت ایجاد شغل در استان را از دست داده.
در زمینههای دیگر هروات اعلام کرد اگر شهرداریها با خواست ثابت کردن و عدم افزایش بلیتِ حمل و نقل عمومی موافقت کنند، دولت او نیمی از هزینهی کل حمل و نقل را پرداخت خواهد کرد تا “شهرداریها بتوانند شمار خطوط را بالا ببرند و یا شاید شمار وسایل را (بدون افزایش قیمت بلیت)”.
رهبر ان دی پی در ضمن حاضر به پاسخ به سئوالها در مورد احتمال ایجاد ائتلاف با یکی از دو حزب نشد و گفت تا پس از انتخابات صبر میکند.
دعوای سرسختانه بر سر رای روستاییها
درست است که بیش از ۸۵ درصد مردم انتاریو در حال حاضر در شهرها زندگی میکنند اما نظامِ انتخاباتی این استان به گونهای است که رهبران احزاب به هیچ وجه نمیتوانند بیخیالِ رای دهاتیهای محترم شوند.
باورتان نمیشود به این فکر کنید که سهشنبهی همین هفته در شوت آ بلوندا، بخشی از هاکزبریِ شرقی، روی مرز انتاریو و کبک، نمایشگاه سالیانهای برای کشاورزان برقرار بود و حدس بزنید مهمانان ویژه چه کسانی بودند: رهبران چهار حزب اصلی انتاریو. از بین سه حزب محوری (لیبرال، ان دی پی، محافظهکار) هر سه سابقهی جذبِ آرای روستایی را دارند و از همین رو حسابی در گل و شل با همدیگر شاخ به شاخ میشوند تا رایِ کشاورزان و دامداران را جلب کنند.
مکگینتی، نخستوزیرِ لیبرال، کلی از برنامهی مدیریت ریسکِ دولتش که برای کمک به کشاورزان تهیه شده تعریف کرد و آنرا “بزرگترین تعهد به کشاورزان در ۲۵ سال گذشته” دانست.
هروات و هوداک و مایک شراینر، رهبر حزب سبز، نیز یکصدا از برنامههای اینچنینی دفاع کردند.
رهبر محافظهکاران نیز مثل ان دی پی از سیاستِ “خرید از انتاریو” دفاع کرد تا مدارس و بیمارستانها وادار شوند غذاهای خود را از مزارعِ انتاریو خریداری کنند. او در ضمن وعده داد قوانین و مقررات دست و پاگیرِ دولتی را کنار بزند.
آندریا هروات به رقم ۴ میلیارد دلار واردات سالیانهی غذا در انتاریو اشاره کرد و گفت دولتش تلاش خواهد کرد غذاهای “انتاریویی” بیشتری روی میزِ مردم استان بیاید. او گفت: “مزهی غذای شما بهتر از غذایی است که هزاران هزار کیلومتر سفر میکند تا به اینجا برسد.”
شراینر، رهبر حزب سبز، به این اشاره کرد که خودش در مزرعه بزرگ شده و در بزرگسالی نیز همیشه کسب و کارِ کشاورزی و مزارع خانوادگی انتاریو را تشویق کرده است.
هوداک به مکگینتی: نخستوزیر آموزش یا نخستوزیر تقلب؟
امان از دستِ این مطبوعات!
این لابد حرفی است که دالتون مکگینتی این روزها زیر لب تکرار میکند.
رابطهی مک گینتی و روزنامهی تورنتو استار البته آنقدرها هم بد نیست (و به احتمال قریب به یقین، این روزنامه از او حمایت خواهد کرد.) اما گزارش هفتهی پیش مهمترین روزنامهی استان در مورد دبیرستانی در اسکاربورو که به دانشآموزان نمرههای قلابی بالا میدهد حسابی نخستوزیر لیبرال را که دوست دارد معروف به “نخستوزیر آموزش” باشد زیر سئوال میبرد.
تیم هوداک، رهبر محافظهکاران، سهشنبهی این هفته در کورنوال بود که به این واقعیت اشاره کرد و به مکگینتی حمله کرد. او در ضمن به ماجرای برنامهی آموزش جنسی (که مکگینتی اعمال کرده بود اما تحت فشار به سرعت و در ظرف چند روز کنار گذاشت) و بعضی از سایر سیاستهای آموزشی دولت (مثل حذف کارنامهی پاییزی، تلاش برای ممنوع کردن شیرکاکائو، …) اشاره کرد و عملکرد آنرا زیر سئوال برد.
مکگینتی در پاسخ با اشاره به کاهش اندازهی کلاسها، بهبود نتیجهی امتحانات و افزایش سرمایهگذاری در مدارس و دانشگاهها گفت:”به اکونومیستِ این هفته نگاه کردهاید؟ میگوید ما یکی از بهترین نظامهای مدارس دولتی در جهان را داریم.” نخستوزیر اما قبول کرد که باید برخورد جدیتری با دبیرستانهای خصوصی و نمرههای قلابیشان شود.
نخست وزیر در ضمن پایان اعتصابهای متداوم معلمان را (که در سالهای قدرت محافظهکاران، از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳، معمول بود) از نکات قوت دولتش دانست.
آندریا هروات رهبر ان دی پی نیز “خرید نمرهها” توسط بعضی دانشآموزان را “بسیار آِزاردهنده” دانست.
بازیهای پان آمریکن به کجا میروند؟
این هم یک دردسر دیگر که تورنتو استار برای لیبرالها ایجاد کرد.
یکی از ستونهای این روزنامه در روز یکشنبه گزارش کرده بود که برنامهی برگزاری بازیهای پان آمریکن از برنامه عقب است، قراردادها امضا نشدهاند، استادیومها آماده نیستند و خلاصه اوضاع بر وقف مراد پیش نمیرود.
تیم هوداک هم که روز دوشنبه مشغول کمپین کردن در تورنتو بود، تا ستون را خواند بل گرفت و نامهی سرگشادهای به مکگینتی نوشت و گفت باید این “خرابکاری” جمع و جور شود.
دالتون اما اعتماد به نفس خود را از دست نداد و گفت شکی نیست که این تورنمنت “به موقع و سر بودجه” برگزار میشود و به این اشاره کرد که پای وزارتِ زیرساخت استان در کار است که “سابقهی ۹۹ درصد موفقیت” دارد.
استار قبلا به نقل از منابع موثق اما فاشنشده گزارش کرده بود که اگر محافظهکاران به پیروزی برسند قرار است کل تیم مدیریت این تورنمنت را عوض کنند و از جمله شاید پای مایک هریس، نخستوزیر سابق، و کریس راج، رئیس سابق کمیته المپیک کانادا، را در تیم جدید وسط بکشند.
آیا مکگینتی و هوداک قوم و خویشند؟
آندریا هروات که سخت میکوشد نام و چهرهی خودش را بیشتر در سراسر استان مطرح کند معمولا به این اشاره میکند که نمیخواهد وارد بازیهای “دو مرد” دیگر، یعنی هوداک و مکگینتی، شود. او مثل بسیاری رهبران ان دی پی خود را چهرهی “تغییر” نشان میدهد و از یکی بودن دو رقیبش میگوید.
وبسایت “ancestry.ca” که کارش دنبال کردن تاریخ خانوادگی است این هفته گزارشی منتشر کرد که نشان میدهد حرفهای هروات شاید درستتر از آن باشد که خودش خبر دارد.
به گزارش این وبسایت رهبران احزاب لیبرال و محافظهکار، مکگینتی و هوداک، از سمتِ مادری قوم و خویش هستند… البته با ۱۰ نسل فاصله.
به گفتهی این وبسایت لوئیس ژابیدونِ فرانسوی، جد نهمِ مشترک هر دوی آنها است! آقای ژابیدون در سال ۱۶۵۵ پس از مهاجرت به کانادا در کلیسای کاتولیک نوتردام دو کبک در شهرِ کبک با مری دلاینی ازدواج کرده است و نسبِ مکگینتی و هوداک هر دو به این ازدواج باز میگردد.
فاش شدن این واقعیت جا را برای شوخیهای بسیاری باز کرد.
نخستوزیرِ لیبرال که در اتاوا بود گفت پس معلوم شد چرا آخرین بار که او و هوداک همنظر بودهاند مربوط به قرن هفدهم است.
هوداک که در شرق استان بود گفت: “ما هنوز حاضریم او را به شامِ کریسمس دعوت کنیم به شرط اینکه ازمان نخواهد بوقلمون را ساعت ۲ نصفه شب در اجاق بگذاریم تا از کنتورهای هوشمند برق دوری کنیم.”
هروات نیز گفت: “پس معلوم شد تنها تغییر واقعی من خواهم بود.”