شماره ۱۲۰۶ ـ پنجشنبه ۴ دسامبر ۲۰۰۸

یکی از کارهای ستودنی در آمریکای شمالی، بویژه در کانادا پذیرایی از شاعران و نویسندگان در مراکز تفریحی و ایجاد امکان برای خلاقیت های آنان است. تازگی ها حسین شرنگ شاعر نام آشنای جامعه ی ایرانی و کانادایی میهمان یکی از اقامتگاههاست تا کتاب تازه اش را بنویسد.

در تماسی با او پرسیدیم، در این یک ماهی که در اقامتگاه کبک به سر برده، آنجا را چگونه دیده است؟ حسین شرنگ با همان شور شاعرانه ی همیشگی خویش پاسخ می دهد:

“این یک ماهه من به اندازه ی همه ی زندگی ام در آسودگی و آرامش به سر بردم؛ انگار در شکم مادرم هستم. این اتفاق جایزه بزرگی برای جان و جسم مجروح من بود.”

شرنگ در توصیف بیشتر از جایی که در آن اقامت دارد گفت: خانه ی موقتی ام بسیار بزرگ و باشکوه است. بگویم که شانزده تابلوی اصل از نقاشی های درجه یک کبک و کانادا موجب حظ بصر است و همه چیزهای دیگر مورد نیاز را دارد.

شرنگ در خصوص مناسب بودن مکان و فضا برای سرودن شعر می گوید: از همان دو سه روز اول شروع کردم به نوشتن. نوشتن خودش آمد سراغم، آن هم بعد از ده ماه حسرت به دلی و تقریبا هیچ ننوشتن، نوعی شعر وحشی خاکی کیهانی است. و او را مستقیما به فرانسوی می نویسم.

شرنگ در پاسخ به این پرسش شهروند، که آیا اجرا و شعرخوانی هم در آنجا انجام می شود؟ می گوید: بیست و پنج شعر از شعرهای همین کتاب در دست نوشتن را در شعرخوانی چهارشنبه ۲۶ نوامبر خواندم. خیلی تشویقم کردند. تاکنون سه شعرخوانی در سه کتابخانه ی زیبا برایم برگزار کرده اند. یک شعر و آوازخوانی هم در کاباره “لارگو” داشتم. با شاعران شناخته شده ای از دو نسل، بهانه ی برنامه هم بزرگداشت جک کرواک بود.

در مورد پوشش رسانه ای این فعالیت های ادبی، شرنگ می گوید: تقریبا همه ی روزنامه های شهر خبر و عکس شعرخوانی هایم را پخش کرده اند، چند گفت وگوی رادیویی هم داشته ام.

در دو ماه در راه نیز چند برنامه ی دیگر خواهم داشت. شرنگ درباره ی این اوقات رفاه و فراغت می گوید: چیز خلاف انتظار این است که، رفاه و فراغت خیلی به من می چسبد و مرا به کار می انگیزد. عجیب تر اینکه اصلا لوس نشده ام. همه چیز خیلی طبیعی برایم پیش می رود. انگار همه ی این بریز و بپاش حق مادری من است. دوستان بسیار نازنینی یافته ام و بیشتر از خانم ها؛ گردانندگان مهمانخانه هم همه زن اند. کبک شهر زنان هوشمند و با فرهنگ و معرفت است. در گفت و گوهای بعد از شعرخوانی، بیشتر پرسش ها از جانب زنان است. اینجا هر چیزی طرفداران خودش را دارد، و طرفدار شعر واقعا برایش وقت می گذارد و عشق می ورزد.

شرنگ در مورد شعرخوانی به فارسی برای مخاطبان کبکی گفت: از “کتاب وحشی” همه جا خوششان آمد. در کنار فرانسه خوانی، من بخشی از شعرها را به فارسی هم می خوانم (به خواست خودشان، غزل هم حتی به فارسی خوانده ام) و خیلی استقبال می شود. انستیتو بعد از پایان اقامت من کتابی را که اینجا نوشته ام چاپ خواهد کرد. افزون بر آن یک سی دی تر و تمیز منتشر می شود، شامل شعر و آواز و مصاحبه هایی که چند نویسنده و منتقد با من خواهند داشت.

حسین شرنگ درخصوص چگونگی انتخاب خود به عنوان میهمان انستیتو گفت: من در L’institut Canadiene Quebecu به عنوان شاعر ایرانی ـ کبکی در تبعید و به پیشنهاد Pen international شعبه ی کبک، از میان نویسنده های اینجا انتخاب شده ام. دلیل انتخاب من چنان که خودشان برایم نوشتند، کیفیت حرفه ای آثار، معرفی “پن” کبک و توانایی اجرای برنامه ها به زبان فرانسه است.


برای حسین شرنگ، شاعر ایرانی ـ کانادایی موفقیت های بیشتر آرزو می کنیم.