۱۲ دسامبر تا ۱۹ دسامبر ۲۰۱۳
بازداشت بازرگان ایرانی در ترکیه به اتهام پول‌شویی برای ایران
رضا ضراب و همسرش
گویانیوز: یک بازرگان ایرانی آذری تبار، روز گذشته در ترکیه بازداشت شد. “رضا ضراب” بازرگان ایرانی و همسر خواننده معروف ترکیه “ابرو گوندش” به اتهام معاملات مالی غیرقانونی که هدف دور زدن تحریم های ایران را داشته، بازداشت شده است.
به گزارش خبرنامه گویا، روزنامه زمان ترکیه با اعلام این خبر گفته که مجموع این معاملات به مبلغی حدودی ۸۷ میلیارد یورو می رسد.
وزارت دارایی ترکیه از مدتی قبل به این تاجر ایرانی مظنون بوده و چند هفته پیش به پلیس استانبول گزارشی در این زمینه ارائه کرده است. به گفته همین منبع در پلیس استانبول، وی علاوه بر این با اتهام «دست داشتن در ارتشا برای گرفتن تابعیت غیرقانونی برای شهروندان خارجی از طریق روابط مخفی با تعدادی از فرزندان وزرای ترکیه» نیز روبه رو است.
طبق مدارک موجود ۴۰درصد این مبلغ که در فاصله سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ عمدتا از طریق بانک ملت از ایران خارج می شده، متعلق به ایران بوده است. نقل و انتقال پول از ایران توسط ۱۱ شرکت ترک که توسط بازرگانانی به نام های “آدم گلگچ” و “ودادی بدالوف” تاسیس شده بودند، انجام می‌شد. روز ۲۵ فوریه ۲۰۱۳ گلگچ مورد بازجویی قرار می‌گیرد و نهایتا اقرار می کند که این شرکت ها برای پول شویی از ایران ساخته شده اند. در تحقیقات بعدی مشخص شد که دستور تاسیس این شرکت ها توسط شخص “ضراب” صادر شده است. این گزارش همچنین مشخص کرده که این نقل و انتقالات یک طرفه بوده است.
—
آمادگی یک سناتور آمریکایی برای رفتن به ایران
بیل نلسون
رادیو امریکا: یک سناتور دموکرات در آمریکا می گوید در صورتی که سفر او به ایران به پیدا شدن رابرت لوینسون کمک کند، او حاضر است این سفر را انجام دهد.
بیل نلسون، نماینده فلوریدا در سنای آمریکا این مطلب را روز سه شنبه در حین یک سخنرانی در سنا اعلام کرد.
لوینسون، کارمند سابق پلیس فدرال آمریکا، اف بی آی، در مارس ۲۰۰۷ در حالی که به جزیره کیش رفته بود ناپدید شد. خانواده او و مقامات دولت آمریکا حضور او در جزیره کیش را یک سفر تجاری خصوصی توصیف کرده اند.
اما دو سازمان خبری در آمریکا گزارش داده اند رابرت لوینسون، در حال انجام عملیات خودسرانه گروهی در سیا برای جمع آوری اطلاعات از ایران بود. مقامات آمریکایی این موضوع را تکذیب کرده اند.
ایران می گوید نمی داند که رابرت لوینسون کجاست و یا دست چه گروهی است.
محمد جواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران گفته است که دولت ایران درباره وضعیت او هیچ اطلاعاتی ندارد.
سناتور نلسون گفت اگر از مقامات ایران کسی لوینسون را بازداشت کرده باشد، کسی در دولت محل حضور او را می داند.
—
سه عضو سپاه در سراوان کشته شدند
رادیو امریکا: به گزارش رویترز و به نقل از رسانه های ایران، روز چهارشنبه خودروی ۳ نفر از اعضای سپاه پاسداران ایران در سراوان – در مرز با پاکستان و افغانستان – به یک بمب کنار جاده ای برخورد و هر سه نفر کشته شدند.
به گفته رویترز، این واقعه در زمانی روی می دهد که تنش میان شبه نظامیان جدایی خواه سنی مذهب با شیعیان حاکم بر ایران بالا گرفته است.
رجبعلی شیخ زاده، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار سیستان و بلوچستان این خبر را روز چهارشنبه اعلام کرد. وی گفت کشته شدگان، کارکنان مهندسی سپاه بودند که به سمت نقطه صفر مرزی در حرکت بودند و با یک «تله انفجاری» برخورد کردند.
در سراوان، نیروهای نظامی ایران با گروه شورشی سنی جیش العدل درگیر هستند.
این گروه در یک حمله در آبان ماه ۱۴ مرزبان ایران را کشت.
ایران پاکستان را متهم می کند که با گروه های مسلح شورشی که از خاک پاکستان برای حمله به ایران استفاده می کنند، برخورد نمی کند.
در این منطقه جریان گسترده ای از قاچاق مواد مخدر نیز جریان دارد.
—
دیدار دختران موسوی و کروبی با پدر و مادر خود
سایت کلمه گزارش داده است که دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد با پدر و مادرشان دیدار کردند.
برپایه این گزارش که روز چهارشنبه ۲۷ آذر منتشر شده، دختران موسوی و رهنورد وضعیت روحی پدر و مادر خود را خوب توصیف کرده اما در عین حال گفته‌اند که مادرشان نیاز به مراقبت پزشکی دارد.
میرحسین موسوی، از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ است که بیش از هزار روز از حصر خانگی او و همسرش زهرا رهنورد می‌گذرد. مهدی کروبی دیگر نامزد معترض به نتایج انتخابات است که او نیز در محلی دیگر، در حصر خانگی است.
سایت کلمه نوشته است که خانم رهنورد همچنان دچار نوسان در ضربان قلب و فشار خون است و برای درمان نیاز به مراقبت دقیق پزشکی دارد.
در گزارش سایت کلمه آمده است که ماموران حدود یک ماه پیش قول برقراری ارتباط تلفنی دختران با پدر ومادر خود در طول هفته را داده بودند که تاکنون به این وعده عمل نشده است.
کلمه می‌افزاید در دیدارهای اخیر میرحسین موسوی نظرات خود را درباره مسایل روز نیز ارایه کرده است؛ موسوی در این دیدارها از جمله نظرات خود را درباره وضع اقتصاد و مشکلات معیشتی مردم بیان کرده است.
برپایه این گزارش برنامه هسته‌ای نیز یکی از این موضو‌عات بوده که موسوی آن را پرونده ملی و مربوط به تک‌تک مردم کشور و دارای اهمیت بسیار دانسته است.
حسن روحانی رئیس جمهور ایران، روز ۱۶ آذر در سخنرانی خود به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه شهید بهشتی در واکنش به شعارهای گروهی از دانشجویان که خواستار آزادی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، و دیگر زندانیان سیاسی کشور شدند، گفت که «دولت به تمام وعده‌های خود پایبند است.»
آزادی زندانیان سیاسی یکی از موضوعاتی بود که روحانی در تبلیغات انتخاباتی خود، وعده پیگیری آن را داده بود.
به تازگی نیز سخنگوی دولت اعلام کرده است که حسن روحانی در سکوت خبری برای رفع حصر تلاش می‌کند.
—
وکیل ستار بهشتی: قتل ستار، قتل عمد بوده است
رادیو آلمان: در هفته گذشته خانواده ستار بهشتی از پیگیری پرونده قتل پسرشان، انصراف دادند و گیتی پورفاضل وکیل این خانواده دلایل این اقدام را اعلام کرد.
گیتی پورفاضل، وکیل خانواده ستار بهشتی به دویچه‌وله گفت که با اعلام “شبه عمد” بودن قتل ستار، خانواده او از ادامه پیگیری پرونده انصراف داده‌اند. خانم پورفاضل همچنین اظهار داشت که به عنوان وکیل خانواده بهشتی، توصیه‌ای برای ادامه پیگیری پرونده نکرده است.
پدر و مادر ستار بهشتی در نامه‌ای که سایت سحام‌نیوز آن را منتشر کرده با اشاره به عمدی بودن قتل فرزندشان از نگاه وکیل پرونده و تایید آن توسط پزشکان متخصص، از دستگاه قضایی انتقاد کرده‌اند که با شبه عمد خواندن این قتل قصد دارد متهم را از مجازات نجات دهد تا “موضوع تنها به دیه پایان یابد.”
پدر و مادر ستار بهشتی خطاب به دادستان تهران نوشته‌اند که فرزندشان مانند بسیاری دیگر جان خود را “در راه آزادی اندیشه و سرافرازی میهن‌خود” از دست داده و حاضر نیستند پرونده‌ای را پیگیری کنند که نتیجه‌ی آن چشم‌پوشی از خون او در برابر دریافت دیه باشد.
—
نماینده پارلمان اروپا: ایران را باید ملزم به رعایت حقوق‌بشر کرد
رادیو آلمان: ایزابل دوران، نماینده پارلمان اروپا می‌گوید، باید از فرصت توافق ژنو برای متعهد کردن ایران به رعایت حقوق‌بشر استفاده کرد. وی خواستار آن شده که شرایط گفت‌وگو در مورد موازین حقوق‌بشر با ایران هرچه زودتر فراهم شود.
ایزابل دوران، نماینده حزب سبز‌های بلژیک که هیات پارلمانی اروپا در سفر به تهران را همراهی می‌کند، خواستار گفت‌وگو در زمینه حقوق‌بشر با مقامات ایرانی شده است. فرانس پرس به نقل از خانم دوران می‌نویسد، لامبریدینیس، نماینده ویژه اتحادیه اروپا باید باب گفت‌وگو با مقامات ایرانی را برای پیشرفت در موازین حقوق‌بشری بگشاید.
خبرگزاری فرانسه در روز ۱۷ دسامبر(۲۶ آذر) به نقل از ایزابل دوران نوشته است: «چنانچه این روند آغاز شود، جلوگیری از آن کار دشواری خواهد بود.» وی تاکید کرده که باید از فرصت استفاده کرد، زیرا دریچه‌ای که اینک برای آغاز گفت‌وگوها گشوده شده، برای همیشه باز نمی‌ماند.
اشاره خانم دوران به گفت‌وگوهای ایران و گروه ۵+۱ در ژنو است که مناقشه هسته‌ای را از بن‌بستی چند ساله بیرون آورد و به توافق‌نامه موقت شش ماهه منجر شد.
ایزابل دوران یکی از هشت نماینده هیات پارلمانی اتحادیه اروپا در سفر به تهران است. وی پیش از این نیز خواستار ملاقات هیات مزبور با مقامات ارشد ایرانی برای در میان گذاشتن مسائل حقوق‌بشری شده بود.
ایزابل دوران به خبرگزاری فرانسه گفته، وزیر خارجه ایران در ملاقات با هیات پارلمانی اروپا تاکید کرده که کشورش به تعهدات خود پایبند می‌ماند؛ هرچند اقدام اخیر امریکا در بسط لیست سیاه تحریم‌ها، ادامه گفت‌وگو را آسان نمی‌کند.
دوران افزوده که هیات اروپایی باید مسئولان ایرانی را متقاعد کند که بحث در مورد حقوق‌بشر به نفع این کشور است. وی مسائلی چون اعدام، بازداشت‌های خودسرانه، دستگیری روزنامه‌نگاران و همچنین ممنوعیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی را نمونه‌هایی بر شمرده که باید با مقامات ایرانی در مورد آنها صحبت شود. وی به استفاده برخی مسئولان از شبکه‌های اجتماعی نیز اشاره کرده است.
دیدار با برادران لاریجانی
روز سه‌شنبه (۱۷ دسامبر/۲۶ آذر) هیات پارلمانی اروپا با علی لاریجانی و محمدجواد لاریجانی، رئیس مجلس و دبیرستاد حقوق بشر قوه قضاییه ایران دیدار و گفت‌وگو کرد.
نمایندگان اروپایی همچنین با نسرین ستوده و جعفر پناهی نیز که سال گذشته جایزه حقوق‌بشر ساخاروف را دریافت کرده‌اند، دیدار داشتند. این ملاقات که در سفارت یونان انجام شده، خشم محافظه‌کاران و اصولگرایان را برانگیخته است. کاظم جلالی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس ایران این اقدام را دخالت در امور داخلی کشورش خوانده است.
هیات هشت نفره پارلمان اروپا از روز جمعه ۱۳ دسامبر در تهران به سر می‌برد و ریاست آن را تارجا کرونبرگ، رئیس کمیته روابط با ایران در پارلمان اروپا بر عهده دارد. میزبانی این هیات نیز بر عهده کاظم جلالی، رئیس مرکز پژوهش مجلس و رئیس گروه روابط پارلمانی ایران است.
محمد جعفر منتظری، رییس دیوان عدالت اداری، مسئولانی را که زمینه این دیدار را فراهم کرده‌اند، به “خیانت” متهم کرده و خواستار آن شده که موضوع از سوی مقامات امنیتی پیگیری شود.
—-
حکومت اسلامی نمی تواند نلسون ماندلا را مصادره کند!
بیانیهء مشترک دوازده سازمان سیاسی ملی ـ دموکرات
هموطنان ارجمند، دوستداران استقرار دموکراسی در ایران!
اردوگاه بزرگ سکولار دموکراسی در جهان یکی از بزرگان خود را از دست داده است. این ضایعه را به هموطنان خود تسلیت می گوئیم و یاد و رهنمود های نلسون ماندلای کبیر را در دل و جان خود زنده نگاه می داریم.
اما، طرفه اینکه، در میان اظهار تأسف های بین المللی برای از دست دادن یکی از براندازان تبعیض و «آپارتاید» یا جدا سازی حقوقی و حقیقی مردم، حکومت اسلامی مسلط بر ایران نیز به نوحه خوانی و اشک تمساح ریزی پرداخته است، در حالیکه خود یکی از آخرین بازماندگان اعمال کنندهء آپارتاید جنسی و قومی و مذهبی در جهان کنونی است. اگر تنها یک حکومت نتواند و نباید در این ضایعه بزرگ سهمی برای خود قائل شود، آن حکومت همین رژیم تبعیض گذار، غیر انسانی و آدمی کش اسلامی است که، برآمده از قانون اساسی «خودی ـ ناخودی» ساز خود، درست بر عکس مسیری راه می پیماید که نلسون ماندلای کبیر در آن قدم زده است.
او که، همچون بسیاری از ایرانیان و جهانیان، به خطا می پنداشت که حکومت ساخته و پرداخته شده به دست آیت الله خمینی می تواند حکومتی مردمی، دموکرات و تبعیض گریز باشد به تهران نیز سفر کرد اما در همانجا بود که به وجود زندانیان سیاسی بی شمار پی برد و خواستار آزادی آنان شد.
در وصف منش و کنش نلسون ماندلای کبیر سخن بسیار گفته شده و هر آزاده ای در جهان پژواک صدای خویش را از گلوی او شنیده است. او نمود و نماد آزادیخواهی، دموکراسی طلبی و رفع تبعیض بود و هیچ یک از این اوصاف را نمی توان در رهبران حکومت اسلامی جستجو کرد و یافت.
اما دریغ است که در فرصت کنونی به این نکته اشاره نکنیم که ایران ما نیز ماندلاهای بالقوه ی خود را داشته و دارد؛ زنان و مردانی که در راه عقاید آزادیخواهانه ی خود رنج زندان و شکنجه و تبعید را برده اند اما نتوانسته اند همچون ماندلا جامعه ی خود را به دوران دراز دموکراسی و رفع تبعیض رهنمود شوند. و، به گمان ما، در همین جا نیز لازم است تا از همکار دیگر ماندلا در براندازی حاکمیت تبعیض یاد کرده و به این پرسش پاسخ داد که ماندلاهای ایران باید تا چه زمان چشم به راه همکارانی آن چنان باشند؟ سخن از آقای «فردریک ویلم دو کلرک» است؛ آخرین رئیس جمهور سپید پوست افریقای جنوبی که چون به مسند قدرت دست یافت به دیدار نلسون ماندلا رفت، دست او را گرفت و همچون یاری یگانه او را از آن زندان بلند بیرون آورد، خود انتخابات آزاد برگزار کرد و، چون ملت افریقای جنوبی ماندلا را به ریاست جمهور خویش انتخاب نمود، پذیرفت که معاون او باشد و ماندلا را در فراسازی ملتی یکپارچه و متساوی الحقوق یاری دهد.
به راستی «دو کلرک» ما کیست؟ کدام سیاست مدار نشسته در قدرت را باید جستجو کرد که موقعیت های حساس کنونی را، نه در راه سازش های خانمان برانداز اما حافظ رژیم، که در راستای حفظ حاکمیت و منافع ملی تشخیص دهد، به سراغ ماندلائی از ایران برود، از طریق رأی مردم او را بر مسند قدرت بنشاند و خود معاون او شود؟
آری، جایزه ی صلح نوبلی که به ماندلای کبیر اعطا شد صاحب دیگری هم داشت و دوشادوش دو کلرک بود که ماندلا آن جایزه را پذیرفته و، ایستاده در کنار او، این سخنان را ایراد کرد:
«من از صمیم قلب از کمیتهء صلح نوبل تشکر می کنم که ما را به مقام برندگان جایزهء نوبل صلح ارتقاء داده است. من همچنین علاقمندم که از این فرصت استفاده کرده و به شریک خود در دریافت این جایزه، یعنی به هموطنم رئیس جمهور اف. دبلیو. دو کلرک تبریک بگویم… ما در اینجا از چالش های دوگانه ی جنگ و صلح، خشونت و عدم خشونت، نژاد پرستی و کرامت انسانی، سرکوب و تضییع در برابر آزادی و حقوق بشر، و فقر در برابر بی نیازی سخن می گوئیم. ما امروز در اینجا همچون نمایندهء کوچکی از میلیون ها تن از مردم خویش سخن می گوئیم که علیه سیستمی اجتماعی برخاستند که گوهر آن از جنگ، خشونت، نژاد پرستی، سرکوب، تضییح حق و به فقر کشاندن یک ملت ساخته شده بود…»
و بگذارید ما نیز، در این لحظات خطیر از تاریخ معاصر وطن در بند مان ایران، چشم انتظار مردان و زنانی باشیم که، همچون ماندلا و دو کلرک، ملت ما را از شر حکومتی که گوهر آن در کلمات سادهء ماندلا به وصف کشیده شده آسوده سازند. به قول خانم نسرین ستوده: «بر ماندلا در طول سالیان زندان همان گذشت که بر دیگر زندانیان سیاسی می گذرد: شرایط سخت زندان، توأم با تلاش برای تحقیر زندانی، تعقیب اعضاء خانواده، مشکلات اقتصادی و حتی لغو پروانه ی وکالت او. اما او همچنان با سماجت بر تحقق رویاهایش پای فشرد؛ رویاهایی که در زمان خود بیشتر به افسانه می ماندند. اگر ماندلا در تحقق این رویاها موفق بوده است، چرا ما نباشیم؟»
و ما، در این لحظات اندوه زدهء از دست دادن انسانی بزرگ، دموکرات و سکولار، احترام عمیق خود را نسبت به همهء زندانیان سیاسی کشورمان و آنانی که در زندانی بزرگ تر که نام دروغین آزادی را بر خود دارد تحت سرکوب حکومت خاموش شده اند ابراز داشته و، همراه به دعوت آنان به اتحاد عمل و برساختن نهاد سیاسی گسترده، سکولار و دموکراتی که بتواند آینده ی ایران را تضمین کند، آمادگی خود را برای کمک به هر کوشش آزادی بخش آنان اعلام می داریم.
اتحاد عشایر و اقوام جنوب ایران/ انجمن رهائی جوانان ایران/ جبههء مردم بلوچستان/ جنبش سکولار دموکراسی ایران/ حزب پان ایرانیست ایران (برون مرز)/ دفتر برونمرزی جبههء دموکراتیک ایران/ سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن/ سازمان سیاسی ـ فرهنگی ایران پاد/ شبکه سکولارهای سبز ایران/ گروه ایران امید/ گروه رایزنی برای اتحاد / نهاد مردمی
—-
جنگجویانی از «هفتاد کشور» در سوریه علیه بشار اسد می‌جنگند
رادیو فردا: یک موسسه تحقیقاتی اعلام کرده است که ۳۰۰۰ تا ۱۱هزار نیروی خارجی از ۷۰ کشور جهان برای جنگ علیه نیروهای دولت بشار اسد به سوریه رفته‌اند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، مرکز بین‌المللی مطالعه رادیکالیسم، که با مشارکت پنج دانشگاه تشکیل شده و مرکزش در کینگز کالج لندن مستقر است، می‌گوید: «برآورد ما حاکی از این است که از اواخر سال ۲۰۱۱ تا دهم دسامبر ۲۰۱۳، ۳۳۰۰ تا ۱۱هزار نفر از کشورهای دیگر برای جنگ علیه دولت اسد، به سوریه رفته‌اند.»
این گزارش می‌افزاید: «این آمار شامل کسانی می‌شود که هم‌اکنون نیز در سوریه هستند، به وطن خود بازگشته‌اند و دستگیر یا کشته شده‌اند.»
این مرکز تحقیقاتی یادآور شده است که برای دستیابی به این آمار، از ۱۵۰۰ منبع استفاده کرده است و این منابع شامل گزارش‌های رسانه‌ای، آمارهای دولتی، بیانیه‌های جهادی و شبکه‌های اجتماعی می‌شود.
برپایه این گزارش شهروندان کشورهای عربی و اروپایی، با نسبت ۸۰ درصد، بیشترین جنگجویان خارجی در سوریه را تشکیل می‌دهند.
این موسسه می‌گوید علاوه بر کشورهای اروپایی و عربی، افرادی از جنوب شرق آسیا، آمریکا، شمال آفریقا، بالکان و کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق نیز به سوریه رفته‌اند.
بیشتر این خارجی‌ها طبق این گزارش، به گروه النصره و دولت اسلامی عراق و شام، دو گروه مرتبط با تشکیلات القاعده، پیوسته‌اند.
مرکز بین‌المللی مطالع رادیکالیسم می‌گوید شهروندان اروپای غربی که بیشتر از فرانسه و بریتانیا هستند، حدود ۱۸ درصد افراد مسلح خارجی در سوریه را تشکیل می‌دهند.
برپایه این تحقیق کسانی که از خاورمیانه در سوریه جنگیده‌اند، ۷۰ درصد از خارجی‌های مسلح در سوریه را تشکیل می‌دهند.
برپایه برآورد این مرکز، شمار افرادی که از اروپای غربی به سوریه رفته‌اند از ماه آوریل تاکنون سه‌برابر شده است.
این مرکز افزوده است که احتمال می‌رود این روند با افزایش شمار لبنانی‌ها و عراقی‌های شیعه‌ای که در کنار نیروهای بشار اسد می‌جنگند و همچنین نقش ایران در این جنگ، مرتبط باشد.
این گزارش می‌افزاید: «به نظر می‌رسد این مساله باعث شده است که برخی سنی‌ها، جنگ در سوریه را مذهبی بدانند و به فکر کمک با یکدیگر برا ی مقابله با پیشروی شیعیان بیفتند.»
نتایج گزارش مرکز بین‌المللی مطالعه رادیکالیسم شامل افراد خارجی نمی‌شود که در کنار نیروهای بشار اسد، در حال نبرد هستند.
—
بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ کشته در درگیری‌های سودان جنوبی
رادیو آلمان: یک مقام بلندپایه سازمان ملل می‌گوید در زد وخوردهای مسلحانه در سودان جنوبی بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر کشته شده‌اند. این درگیری‌ها از روز ۱۵ دسامبر میان دو بخش از ارتش سودان جنوبی به هواداری از جناحی در حکومت آغاز شده است.
بحران داخلی در سودان جنوبی شدت گرفته و شمار قربانیان زدوخوردهای مسلحانه در این کشور بیش از آن چیزی است که تاکنون تصور می‌شد. خبرگزاری فرانسه به نقل از یک مقام ارشد سازمان ملل متحد تعداد کشته‌های چند روز اخیر این کشور را دست‌کم ۵۰۰ نفر گزارش کرده است.
هروه لادسوس، معاون دبیرکل سازمان ملل و مسئول عملیات نیروهای حافظ صلح، گفته است که ۴۰۰ تا ۵۰۰ جسد به بیمارستانی در جوبا، پایتخت سودان جنوبی، منتقل شده است. دست‌کم ۸۰۰ نفر دیگر نیز در این درگیری‌ها زخمی شده‌اند.
شمار زیادی از ساکنان جوبا، پایتخت سودان جنوبی، به پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد پناه برده‌اند که در نزدیکی فرودگاه شهر قرار دارد. گفته می‌شود بین ۱۶ تا ۲۰ هزار نفر برای فرار از درگیری‌ها در این مکان پناه گرفته‌اند.
درگیری‌ها در پایتخت سودان جنوبی در ساعات پایانی شنبه (۱۴ دسامبر/۲۳ آذر) آغاز شد. درگیری‌ها میان یگان‌های مختلف ارتش سودان جنوبی است؛ واحدهایی از ارتش به هواداری از سالوا کی‌یر رئیس جمهور سودان جنوبی، و گروهی دیگر نیز به طرفداری از ریک ماکار، معاون پیشین رئیس جمهور، به جان یکدیگر افتاده‌اند.
سالوا کی‌یر، رئیس جمهور سودان جنوبی، روز دوشنبه (۱۶ دسامبر/۲۵ آذر) اعلام کرد که گروهی از نظامیان هوادار ریک ماکار در تلاش بوده‌اند با زور نظامی قدرت را در این کشور به دست بگیرند اما شکست خورده‌اند.
براساس گزارش‌ها، رهبری سالوا کی‌یر مسئله‌ساز و پرمناقشه است. شماری از اعضای رهبری تشکیلات شبه‌نظامیان سابق موسوم به “جنبش آزادی‌بخش خلق” سودان جنوبی که اکنون رهبری دولت در این کشور را برعهده دارند، سالوا کی‌یر را به رفتارهای “دیکتاتورمنشانه” متهم می‌کنند.
براساس گزارش‌ها، دبیرکل سازمان ملل در تماس تلفنی با سالوا کی‌یر، رئیس جمهور سودان جنوبی، خواستار مذاکره او با مخالفان شده است.
شورای امنیت سازمان ملل نیز از گسترش خشونت‌ها در سودان جنوبی ابراز نگرانی کرد. اعضای شورای امنیت از تمامی گروه‌های درگیر در ناآرامی‌‌های این کشور خواست که دست از خشونت بردارند و از خود خویشتنداری نشان دهند.
اتحادیه آفریقا نیز با ابراز نگرانی از اوضاع سودان جنوبی، طرف‌های درگیر را به خویشتنداری و دوری از خشونت فراخوانده است.
شماری از کشورها، از جمله آلمان، از شهروندان خود خواستند تا اطلاع ثانوی از سفر به سودان جنوبی خودداری کنند. آمریکا نیز فعالیت سفارتخانه خود در جوبا را متوقف و اکثر کارکنانش را خارج کرده است. سودان جنوبی از سال ۲۰۱۱ و با تقسیم سودان استقلال یافت. از آن زمان تاکنون این کشور یکی از بی‌ثبات‌ترین کشورهای جهان است.
—
پیشنهاد پوتین به اوکراین:
میلیاردها دلار وام، گاز به یک سوم بها
رادیو فردا: ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در گامی گه از آن به عنوان تلاش برای جلوگیری از نزدیکی اوکراین به اتحادیه اروپا یاد شده است، پیشنهاد سرمایه‌گذاری کلان و فروش گاز روسیه به یک سوم بها به آن کشور را داده است.
مسکو می‌خواهد با ورود به اقتصاد بحران‌زده اوکراین و سرمایه‌گذاری ۱۵ میلیارد دلاری، از جمله سهام دولتی آن کشور را بخرد. روسیه در ضمن حاضر است گاز خود را به بهای نزدیک به ۲۷۰ دلار در هر متر مکعب بفروشد که تقریبا یک‌سوم بهای اصلی آن است.
ناظران، بسته پیشنهادی مسکو را یکی از کلان‌ترین‌ها در تاریخ روسیه عنوان کرده‌اند. آنچه به گفته رئیس‌جمهوری روسیه «شرط و شروطی ندارد.»
جزئیات این بسته پیشنهادی کلان ۲۶ آذر ماه پس از دیدار ویکتور یانوکوویچ، رئیس‌جمهوری اوکراین، و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در مسکو بیان شد.
مقام‌های روسی می‌گویند سه میلیارد دلار اول از این بسته می‌تواند در تنها چند روز به حساب کیف واریزشود. یانوکوویج پس از دیدار با پوتین به خبرنگاران گفت «تجارت با روسیه، ما را از رفتن به هر راه دیگری باز می دارد.»
پوتین نیز گفته است «بدون تردید اوکراین هم‌پیمان استراتژیک ماست.»
در پاسخ، مخالفان دولت اوکراین نیز رئیس‌جمهوری را به صرف نظر کردن از منافع ملی متهم کرده‌اند.
ویتالی کلیچکو، یکی از سرشناس‌ترین چهره‌های مخالت دولت اوکراین، روز سه شنبه در جمع معترضان در کیف، پایتخت آن کشور، گفت «او (یانوکوویچ) از منافع ملی گذشته است، استقلال و چشم‌انداز زندگی بهتر برای هر اوکراینی را نیز از بین برده است.»
جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید، گفته است دولت اوکراین باید به خواست‌های مردمش توجه کند و راهی برای پیوستن به اروپایی مسالمت‌آمیز، عادلانه، دمکراتیک با آینده‌ای شکوفا بیابد.
اوکراین یکی از کشورهاییست که اختلافاتی عمیق میان غرب و روسیه را سبب شده است. در خود آن کشور نیز گروهی از شهروندان هوادار نزدیکی بیشتر به روسیه‌اند و گروهی نیز از پیوستن تدریجی به اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند.
هوادران نزدیکی به اتحادیه اروپا که مخالف توافق‌های اخیر میان دولت کشور خود و مسکو هستند، طی روزهای گذشته دست به تظاهرات و اعتراضاتی بزرگ زده‌اند که از زمان تحولات موسوم به «انقلاب نارنجی» در آن کشور بی‌سابقه بوده است.
ویکتور یانوکوویچ در این زمان مخالفانی پیدا کرده است که برخی از آنها قبل از این از هم‌پیمانان او به شمار می‌رفتند؛ رینات احمدوف، میلیاردر اوکراینی، ثروتمندترین شهروند آن کشوراز جمله این افراد است که جمعه گذشته بیانیه‌ای صادر و از مخالفان دولت حمایت کرد.
رئیس‌جمهوری اوکراین اما از افزون بودن سود ناشی از تجارت با روسیه در مقابل همکاری اقتصادی با اتحادیه اروپا دفاع کرده و خواست‌های معترضان را نیز رد کرده است.
او ۲۲ آذر ماه گفته بود اوکراین نمی‌تواند توافق‌نامه اقتصادی با اروپا را در شکل فعلی آن بپذیرد و برای نجات اقتصاد لازم است که روابط تجاری با روسیه را احیا کند.
تازه‌ترین پیشنهاد روسیه به اوکراین برای نزدیکی کیف به مسکو به جای نزدیک شدن آن به اتحادیه اروپا از نظر گروهی از ناظران -دست‌کم در شرایط فعلی- «گرفتن دست بالا» تعبیر شده است؛ نیویورک تایمز در مقاله‌ای می‌نویسد «برای پوتین اوکراین تازه‌ترین ایستگاه سیاست خارجیست که روسیه را به وزنه‌ای در تقابل با غرب تبدیل کرده است.»
معترضان در عین حال نگران از پیوستن اوکراین به طرحی گمرکی هستند که روسیه اخیرا آن را با برخی کشورها به اجرا درآورده و اجازه تجارت آزاد مرزی رامی‌دهد.
